Geen derde kindje meer
Redactie Refoweb | 21 reacties | 12-05-2017| 13:59
Vraag
Wij zijn een gelukkig getrouwd stel van 30 jaar. Zeven jaar getrouwd en een kindje van vijf en een kindje van één. Na de geboorte van onze oudste zijn we begonnen met anticonceptie (pil) om een tweede zwangerschap uit te stellen. De keuze voor de pil heeft te maken met PMS-klachten en een erg onregelmatige cyclus. Daarnaast ook vanwege de betrouwbaarheid. Toen onze oudste twee jaar was zijn we gestopt met anticonceptie. Eerder durfden we het niet aan omdat de babytijd erg zwaar was geweest en het verlangen voor een tweede kindje er nog niet was. Het duurde bijna een jaar voordat ik weer zwanger was en we waren er erg blij mee maar zagen enorm tegen de babytijd op.
De jongste is inmiddels bijna twee maar wat is het zwaar geweest! (en nog) veel huilen, nog steeds gebroken nachten en door allerlei allergieën vaak naar het ziekenhuis. Onze twee kids zijn geweldig en we houden enorm van ze en zijn heel dankbaar dat we hun ouders mogen zijn. Ze hebben veel aandacht nodig, zijn erg gevoelig en hebben beide een enorme ontwikkelingsvoorsprong (oudste een voorsprong van twee jaar) wat best wat moeilijkheden met zich mee brengt. We hebben vijf jaar gebroken nachten (met perioden van maar vier uur slaap per nacht) achter de rug en moeten er nog steeds twee keer per nacht uit (wat al een hele verbetering is) en het is een wonder dat we (met Gods hulp) door de afgelopen jaren heen zijn gekomen.
Maar nu ben ik dus alweer bijna twee jaar aan de pil en er is echt geen wens voor een derde kindje. We zien het gewoon niet zitten: nog een babytijd, zoveel huilen, medische zorg e.d. Als ik hoor dat iemand zwanger is denk ik steeds: weet waar je aan begint! Als een baby huilt ga ik meteen zweten en krijg ik een hoge hartslag. Kan het heel slecht verdragen als een baby huilt. Het is echt geen rozengeur en maneschijn en het opvoeden van een kind is een enorme verantwoordelijkheid die zwaar op ons drukt. Mijn man wil absoluut geen derde kindje meer. Hoe moeten we hier nu mee omgaan? Het voelt niet goed om jaren anticonceptie te gebruiken en het lijkt ook heel ondankbaar. Maar weer een babytijd, dat gehuil, al die zorg om en voor een kindje, we kunnen dat niet nog een keer aan... Ik raak bijna in paniek als ik eraan denk.
Antwoord
Onder de tag 'gezinsvorming' kun je tientallen relevante artikelen vinden.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Op het moment dat er "maar" 2 kinderen zijn en de vrouw (of man) aangeeft dat het zo wel genoeg is, dan gelooft men blijkbaar niet genoeg of goed genoeg inzake God en voorzienigheid. Of dan is het voor materiële rijkdom of andere "wereldse" motivatie.
Dat is meten met 2 maten. Een kinderwens is door God gegeven, sommige mensen hebben überhaupt geen kinderwens. Ligt dat aan die mensen zelf? "Moeten" die mensen perse aan kinderen beginnen?
Met wijsheid bij een vrouw liggen? Mag de vrouw daar ook nog wat wijsheid in aanbrengen, of moet ze maar haar baarmoeder beschikbaar stellen aan het inzicht van haar man?
In de tijd dat "met wijsheid bij zijn vrouw" liggen werd opgeschreven, had men geen andere mogelijkheden dan onthouding. Nu hebben we veel meer mogelijkheden om "wijsheid" toe te passen.
- 1
- 2
