Vriend door een motorongeval uit het leven weggerukt

Ds. A.T. Vergunst | Geen reacties | 22-05-2004| 00:00

Het vijfde gebod (met een belofte?). Vijf jaar geleden is mijn lieve vriend onverwacht door een motorongeval uit het leven weggerukt. Na veel strijd en tijd heb ik e.e.a. een plekje in mijn leven moeten geven. Toch leef ik nog steeds met een onbeantwoorde vraag. Natuurlijk weet ik heel goed dat niemand zonder zonde is, maar mijn vriend was een bijzonder lieve en sociale jongen, met name voor zijn ouders. Als ik dan mijn leven daarnaast leg... worstel ik nog altijd met de vraag: waarom hij en niet ik? Ik die zo dikwijls brutaal en ongehoorzaam ben? Waarom werd dan zijn leven al afgesneden, terwijl er toch een belofte ligt in het vijfde gebod: opdat uw dagen verlèngd worden!

Ik vind die vraag heel begrijpelijk. Ongeveer een jaar geleden werd Sarah B. uit het leven weggerukt door een ernstig verkeersongeval.  Het was een meisje dat voor iedereen wel een voorbeeld was, zeer zeker in haar houding ten opzichte van haar ouders. Ze was 20 jaar, dus ze heeft niet lang een verlenging van dagen gehad. Andere jonge mensen die hun ouders vreselijk onteren met hun optreden lopen soms lang rond zonder dat er maar iets verkeerd schijnt te gaan in hun leven. Daarom kan ik jouw vraag heel goed begrijpen. Er klopt iets niet, althans zo lijkt het wel. Want als we onze ouders eren, dan heeft de Heere toch beloofd dat hij onze dagen zal verlengen?

Nu, dat is ook in de meeste gevallen inderdaad zo. Niet alleen de hoeveelheid dagen, maar ook de kwaliteit van de dagen van het leven worden naar God’s belofte gegeven aan hen die Zijn wet gehoorzamen.  Daar zijn ook ontelbare voorbeelden van rondom ons heen. De Heere is een waarmaker van Zijn eigen Woord of, zoals Paulus het uitdrukt, belofte (Efeze 6:1-3).

Toch blijft God ook soeverein. Niet alleen in het verlengen van de dagen van hen die gezag verwerpen (niet alleen ouderlijk gezag maar in het algemeen) maar ook in het aanzienlijk verkorten van de dagen in hen die juist met teerheid hun ouders eren. Zoals je vriend die door een ongeluk omkwam. Zoals ook dat meisje waar ik het over had. En zovele anderen. Toch blijven zulke gevallen de uitzonderingen. Maar het zijn meestal de uitzonderingen die onze aandacht krijgen. Je vraag deed me namelijk wat denken aan mijn eigen gemeente.  Ik kan zo een heel rijtje opnoemen van jonge mensen die in hun levenswandel wel degelijk hun ouders eren en waar de Heere dan ook Zijn belofte heeft waargemaakt. Aan de andere kant zijn zulke gevallen als je vriend de uitzondering.

Soms neemt de Heere jongere mensen weg van het kwade. De Heere haalt ook soms Zijn kinderen vroeg thuis. Dat is toch ook een verlengen van de dagen maar dan in een oneindige vollere manier.

Laat ik besluiten om te belijden dat God’s wegen ondoorgrondelijk zijn. Om stil te zijn onder Zijn doen is een grote genade. Het is onmogelijk als Hij dat niet schenkt. Maar het zou zoet zijn als, zelfs als we Hem niet kunnen begrijpen, we Hem toch vertrouwen en mogen belijden in alles wat Hij doet, “Hij heeft alles wel gemaakt”  Markus 7:37.  Niet alleen in wat Hij gaf of niet gaf, maar ook in wat Hij nam. God geef je sterkte en genade om Hem zo te volgen in het vertrouwen van je hart.

Ds. A. T. Vergunst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.T. Vergunst

• Geboortedatum:
  22-09-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Carterton (Nieuw-Zeeland)
• Status:
  Actief

169 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven