Vriend wil wachten met trouwen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 05-11-2016| 09:32
Vraag
Ik heb er verdriet om dat mijn vriend nog lang wil wachten met trouwen. Ik kijk er naar uit en ben hier aan toe. Mijn vriend benadert dit allemaal wat rationeler en wil nog lang wachten. Ik voel me eenzaam in dit verdriet. Hij kan er namelijk niet met me over praten maar ziet wel dat ik soms verdrietig ben. Ik wil het er dan niet weer over hebben omdat dat juist vaak averechts werkt en ik me onbegrepen voel. Ik ben bang dat het ons uit elkaar doet groeien. Hoe kan ik mijzelf dwingen niet meer aan trouwen te denken en dus op zijn tijd te wachten?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Jezelf dwingen om niet aan trouwen te denken... hoe doe je dat: door te wachten op zijn tijd of door er op het juiste moment samen over te praten? In liefde naar elkaar toegroeien is de meest logische weg om te komen tot een huwelijk. Maar ja, als je elkaar het eigen tempo op die weg niet gunt wordt het lastiger, nietwaar. Vraag je af waarom jij vindt dat je er aan toe bent en lúíster naar zijn argumenten. Natuurlijk mag je daarbij ook van hem verwachten dat hij naar jóú luistert.
Wil dat nu even niet omdat het mogelijk averechts gaat werken, schrijf het dan eerst eens voor jezelf op. Ik heb het al wel vaker gezegd: jouw verwachtingen kunnen heel anders zijn dan die van je vriend. Jouw verwachtingen van het leven, het leven samen, jullie relatie, je aanstaande huwelijk... probeer het eerst eens woorden te geven voor jezelf, wellicht dat een gesprek erover dan wat gemakkelijker wordt.
Laat die ‘paarse olifant’ gaan, als je tenminste deze uitspraak kent: hoe meer je aan iets níét wilt denken hoe vaker het in je gedachten is of komt. Het levert je namelijk níét op wat je nu juist zo graag wilt. En dan: hoe rationeel en reëel zijn zijn argumenten voor jou?
Ook niet onbelangrijk: je schrijft over je angst van uit elkaar te groeien door dit tere onderwerp ook maar aan te raken. Ga je niets meer zeggen omdat je bang bent? Nou beste meid, vanzelf verandert er niets en groeit alleen het onbehagen. Ja, van beide kanten! Dus let ook op de volgende vragen. Hoe zijn jullie karakters? Wie geeft er toe of bepaalt wat er gebeurt? Is de een ‘dwingender’ of meer dominant dan de ander? Hoe overleg je met elkaar? Hoe goed ken je elkaar eigenlijk? Hoe goed wil je elkaar léren kennen? Zie je, er is nog genoeg ‘huiswerk’ te doen voordat ook jij daadwerkelijk aan een huwelijk toe bent! En dat huiswerk bestaat vooral uit luisteren naar hem en naar jezelf, uit observeren én praten met elkaar.
Ik wens je alle goeds toe,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Volgens mij is het toch de enige manier om met elkaar in gesprek te gaan, wat je wilt en waarom? Als dan blijkt dat het gesprek niet mogelijk is en/of jullie elkaar niet begrijpen... dan moet jullie je relatie nog eens heroverwegen en nog even niet of misschien wel nooit trouwen.
Het huwelijk is geen eindstation of examen, het is het begin van een leven samen....! Dit wordt vaak onderschat. Als God jullie kinderen geeft, moet je die ook samen opvoeden. Zijn jullie daar aan toe en toe in staat?
Sterkte, wijsheid en rust toegewenst.
