Boezemzonde alweer bewust gedaan

Ds. H.H. Klomp | Geen reacties | 01-11-2016| 11:24

Het is verschrikkelijk! Twee jaar lang ben ik mijn boezemzonde de baas geweest. Nu ben ik er weer twee keer in gevallen! De laatste tijd ben ik zo inconsequent. Ook in het Bijbellezen. Mijn gebeden komen niet hoger dan het plafond.  Ik zoek God, maar ik vind Hem maar niet. Het is ook niet gek als je weer zulke stomme dingen doet. Ik weet dat die schuld bij mij ligt en niet bij God. Maar hoe moet ik nu verder?! Wat moet ik doen? Geestelijk is het de laatste tijd ontzettend donker. Ik heb mijn boezemzonde zo ontzettend bewust gedaan. Ik wist dat ik de Heilige Geest zou bedroeven als ik die zonde zou doen en toch heb ik het gedaan...! Ik ben ook bang dat ik weer in mijn oude boezemzonde terug blíjf vallen. Wat moet ik doen?! Hoe kom ik rechtvaardig en rein voor God? In de Bijbel lijkt het allemaal zo makkelijk te staan: zonden belijden en vergeving ontvangen. Maar dit is voor mij totaal niet levend. Verstand en hart lijken zo ver uit elkaar te liggen. Het is een verwarrend verhaal geworden. Maar, wat moet ik doen?!

Beste vragensteller,

Dat is echt een hartenkreet van je, die ontboezeming. Het is ook niet niks wat er gebeurt. De beleving van de zonde moet een kick geven, maar maakt wanhopig en je wordt razend op jezelf. Fijn dat je het uit op deze manier. Dan kunnen we je proberen te helpen. Zondaren blijven we allemaal. Ook na ontvangen genade. Gods liefste kind doet nog zonde. Maar heeft er verdriet over. Ieder mens heeft denk ik ook wel zijn boezemzonde. Dat kan een heel concrete praktische zonde zijn. Het kan ook te maken hebben met een of andere zwakke kant van je karakter. Van zulke zwakke plekken maakt de zonde/de satan heel vilein gebruik om je onderuit te halen.

Voor jou is het belangrijk na te gaan of het elke keer als het gebeurt een vállen in die zonde is of dat het al verder is: namelijk een verslaving waar je zelf eigenlijk geen macht (meer)over hebt. Is dat laatste het geval dan moet je naast de kracht en vergeving door het geloof ook specialistische hulp gaan zoeken.

Is het geen verslaving in de pregnante zin van het woord dan kan het ook heel lastig en vernederend zijn. Het blijft ook zonde voor God. Maar de Heere weet dat je er mee tobt. Hij weet ook dat wij geen volmaakte christenen zijn en ook nooit worden. Dit is geen excuus natuurlijk, maar mag de weg naar de Heere wel openhouden. Hij alleen kan je helpen. Ga nooit met de duivel in gesprek. Maar vlucht tot de Heere.  “Hij weet wat van Zijn maaksel zij te wachten/hoe zwak van moed/hoe klein wij zijn van krachten/En dat wij stof van jongsaf zijn geweest”  (Ps 103 berijmd). Maar die HEERE ontfermt Zich ook over die Hem vrezen. En vrezen is hier niet: bang voor Hem zijn. Maar: bang zijn om de zonde (weer) te doen, omdat je van die lieve Heere houdt! En doe je het dan toch weer, misschien zelfs ook bewust (dat is natuurlijk best verdrietig) vlucht dan tóch weer naar Hem toe. Er staan van Gods handelwijze in Ps 103 nog een paar mooie berijmde  verzen (vers 4, 5 en 6).

Al heb je soms misschien geen woorden meer voor een gebed (denkend aan wat Paulus zegt in Rom 6:1 en 2), zucht dan maar zonder woorden tot de Heere: het is toch weer gebeurd...! Heere: help me! Dat zal Hij doen. Hij houdt getrouw Zijn Woord!

Probeer er ook  niet te krampachtig mee om te gaan. Zo van: als het een keertje weer gebeurt dat je dan denkt: het komt nooit meer goed met mij. De satan zal je dat proberen wijs te maken. Geloof hem niet. Vertrouw je in de oefening van eenvoudig geloof aan de Heere toe. Het zoenbloed van Christus is vol vergeving voor ieder die het echt om Hem te doen is. De Heilige Geest wil het ook met kracht in je hart brengen. Ook als je dat niet direct echt ervaart.

Ik ben als dienstknecht van de Heere een stukje met je mee opgelopen om je in Zijn Naam te helpen. Al Gods kinderen kennen (iets van) deze strijd. Het houdt afhankelijk van Hem en Zijn genade. Zelfs ook Paulus. Lees maar eens Romeinen 7:14 -21. De duivel wil een mens tot wanhoop brengen. De Heere leidt iemand tot hoop en uitzicht!  Dat bid ik je toe. 

Sterkte in de strijd tegen de zonde met het uitzicht op de overwinning en in de veilige schuilplaats van de geborgenheid bij de Heere.

Groetend,
Ds. H. H. Klomp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H.H. Klomp

• Geboortedatum:
  05-04-1949
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

136 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven