Onthouding voor het huwelijk
Ds. C.G. Vreugdenhil | 25 reacties | 05-09-2016| 12:00
Vraag
Ik heb nu ruim vier jaar een relatie met een geweldige man, we hebben samen een huis gekocht en hopen daarin te gaan wonen na ons huwelijk. Al mijn hele leven ben ik ervan overtuigd dat onthouding voor het huwelijk het allerbeste is. Voor mijn relatie ben ik dan ook heel spaarzaam omgegaan met zoenen e.d. van mannen. Nu duurt het echter langer en langer voordat we ons huis kunnen bewonen (we zijn al ruim een jaar bezig, en het zal nog langer dan een jaar gaan duren waarschijnlijk). Ik merk dat we lichamelijk steeds meer naar elkaar toe zijn groeien en dat knuffelen e.d. ons dichter bij elkaar brengt. We hebben een afstandrelatie en zien elkaar niet veel tijdens de week. Ook zijn onze ouders erg beschermend wat betreft samen op één kamer slapen etc. Ik merk dat dit onze relatie eerder schaadt dan dat het goed is, omdat we privacy nodig hebben om weer tot elkaar te komen en persoonlijke dingen te bespreken. Om die reden logeren we wel eens bij een vriendin, waar we samen op één kamer slapen.
We zijn wel verder gegaan, maar onze kleren zijn nooit uitgegaan en er is tussen ons verder niets gebeurd. Om twee redenen: de eerste is dat we heel goede gesprekken hebben gehad over onthouding voor het huwelijk, ook heb ik mijn vriend in de eerste periode vaak tegengehouden. We hebben voor ons samen een grens bepaald en daar wilden we ons aan houden. Omdat mijn vriend al wel seksueel actief was in vorige relaties, en hij hier wat lichtvaardiger over denkt, heb ik hem regelmatig gevraagd of hij hier geen moeite mee had. Hij gaf als antwoord: "Dit is beter", of iets in die trant. Hij stond helemaal op één lijn met mij.
Dacht ik... Ik was er al een poos achter dat hij met andere meiden appcontact had (onschuldig, geen geflirt, maar meer gewoon gesprekken). Echter die meiden vonden hem wel leuk, dat was te merken. Hij is een heel sociaal persoon en dit past ook echt bij zijn persoonlijkheid (geen verschil zien tussen mannen en vrouwen; ook werkt hij veel met vrouwen samen). Vaak hadden we hier ruzie over. Hier had ik maanden een naar gevoel over en uiteindelijk vroeg ik hem of hij dit niet meer wil doen, zeker met ons huwelijk in het vooruitzicht. Dit had hij met mij afgesproken, hij zou er mee stoppen. Echter, een paar weken geleden kwam het hele verhaal ter sprake, toen ik er achter kwam dat hij een soort Tinder-app op zijn mobiel had geïnstalleerd; dit is een app waarin je mensen van het andere geslacht, die je hebt ontmoet, een like of dislike kunt geven. Ook kun je daarin chatten met mensen die je hebt ontmoet. Ik heb hem gelijk daarmee geconfronteerd en het uitgemaakt. Nu blijkt dat zijn collega's, die zo goed als geen problemen zien in vreemdgaan en seksualiteit, dit appje bijna allemaal installeerden en hij dit ook wilde proberen.
Maar dit was niet de echte reden. Eindelijk kwam het echte verhaal eruit. Blijkbaar hebben mannen een bepaalde opgebouwde spanning die ze kwijt 'moeten' raken door seksualiteit. Daarnaast wees ik hem in het begin steeds af, wat iets met zijn mannelijke ego deed. Hij kon hier niet mee omgaan, temeer omdat hij al seksueel actief was geweest in vorige relaties. Ook is mijn vriend iemand die het liefst op het randje van gevaar 'balanceert'; afwisseling nodig heeft. Dit hebben wij genoeg in onze relatie, omdat ik in die zin hetzelfde in elkaar steek. We zijn elkaars allerbeste maatjes, door dik en dun, regelmatig zei hij ook (en ik geloof hem) dat hij bijna niet kan geloven dat iemand zo'n goede relatie heeft als wij. Ik zie dat precies zo, op alle vlakken vullen we elkaar aan. Alleen het seksuele contact niet. Het appje had hij geïnstalleerd om een soort 'kick' te krijgen, om die seksuele spanning kwijt te kunnen die hij nergens kwijt kon. Ik heb met veel mannen gepraat nadat ik dit ontdekte en eigenlijk hoorde ik overal bevestiging; mannen moeten dit gevoel kwijt. Bijna alle mannen waren ook verbaasd dat we in al die tijd nog nooit verder gegaan waren. Wat dat betreft ging er een wereld voor mijn naïeve ogen open. Ik heb heel veel informatie opgezocht en gevraagd, en eigenlijk werd ik overal bevestigd in zijn verhaal.
Hij heeft een enorme worsteling doorgemaakt in vier jaar en mij willen sparen door het niet te vertellen. Omdat hij bang was mijn eergevoel aan te tasten. Daarnaast is hij nooit vreemdgegaan, dat weet ik omdat ik van alles heb uitgezocht en gecontroleerd. Ook hebben we hierover een heel gesprek met zijn ouders gevolgd, allebei bekeerde mensen die hun hele levensstijl ingericht hebben in het leven tot eer van God. Nadat ik de app ontdekte heb ik de relatie gelijk uitgemaakt met de reden dat ik hem nu nooit meer kon vertrouwen. Mijn onderbuikgevoel, dat ik ruim een jaar had, klopte.
Ik heb deze situatie veel aan God voorgelegd en het uiteindelijk weer aangemaakt. Grootste reden is dat hij niet vreemd gegaan is en ik overal bevestigd werd in zijn verhaal. Echter nu speelt de vraag: hoe nu verder? Ik weet het niet meer. Het duurt nog zeker een jaar voordat we kunnen trouwen. In de tussentijd worstelt hij met zijn gevoelens; hij kan die spanning nergens kwijt. Ik merk dat ik hierin zelf ook verantwoordelijkheid heb. Als het aan mij ligt zou ik verder met hem willen gaan voor het huwelijk. Ik voel me natuurlijk ook tot hem aangetrokken en vind het vreselijk dat hij zich iedere keer moet 'opofferen'. Hierbij speelt dat iedereen in onze omgeving al seksueel actief is voor het huwelijk en dat zijn collega's er totaal niet bij nadenken en zelfs vreemdgaan bijna normaal vinden. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Deze situatie leg ik heel veel aan God voor en ik hoop middels de Bijbel en de preek hier uitleg over te krijgen.
Bijzonder is dat twee dagen nadat het uit was, in de kerk van mijn vriend gepreekt werd over het zevende gebod. Wat benoemd werd wil hij niet zeggen. Mijn vriend is nu helemaal overgehaald om seksueel actief te worden, echter hij legt zich er wel bij neer als ik het niet wil. Ik vind dit zo moeilijk! Hoe heeft God dit bedoeld? Zou het in dit geval wel mogen? Ik zit zelf te denken over verder gaan en 'de daad' alleen niet verrichten (sorry voor de details). Heel graag zou ik van een Ger. Gem.-dominee hier licht op willen krijgen. Ik heb het gevoel hem te hebben gekregen van God en wil hier in alle wijsheid mee omgaan, tot eer van God (met alle gebrek van dien). Anders kan er ook naar mijn idee nooit een zegen op ons huwelijk rusten. Kunt u alstublieft helpen. Ik wil niet zomaar dingen gaan doen waar ik spijt van heb of dingen die niet Bijbels zijn.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste jongere,
Je verhaal is duidelijk en ik begrijp de spanningen die je relatie teweegbrengt. Het kost inderdaad offers om voor je huwelijk niet te leven alsof je getrouwd bent. Daar wil de Heere ook Zijn zegen aan verbinden. Als de vertrouwensrelatie hersteld is en je echt met elkaar heel het leven wilt delen, is de beste oplossing dat je gaat trouwen. Je zou tijdelijk een woonruimte kunnen huren. Het is niet raadzaam om in jullie omstandigheden nog zo lang te wachten.
Bidden jullie ook samen in elkaars aanwezigheid? Als je dat niet in praktijk kunt brengen, ben je dan wel rijp voor de totale lichamelijke eenwording die bij het huwelijk hoort?
Ik zou best wel wat uitgebreider op je vragen willen ingaan, ook concreter, maar ik vind daar deze publieke manier via Refoweb minder geschikt voor. Het gaat immers over heel intieme zaken. Probeer iemand te vinden die jouw vertrouwen heeft en die bereid is om hierover een gesprek met jullie te hebben.
Op verschillende vragen die je stelt geef ik antwoord of een richtlijn in mijn boekje “Zuiver en heilig bewaren”, dat in 2013 bij De Banier is uitgekomen.
Van harte sterkte met het zoeken naar antwoorden en het blijven bij de Bijbelse lijn als het gaat over geen geslachtsgemeenschap vóór het huwelijk.
Met vriendelijke groet,
Ds. C. G. Vreugdenhil
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.G. Vreugdenhil
- Geboortedatum:02-04-1946
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. Vreugdenhil schreef op 7 oktober 2024 zijn laatste bijdrage voor de vragenrubriek van Refoweb. Vanaf van het begin, nu bijna 25 jaar geleden, is deze broeder aan Refoweb verbonden geweest. Hij schrijft: "Ik ben nu 78 jaar en moet mijn werkbelasting verminderen. Ik heb altijd graag meegewerkt, maar nu ga ik ermee stoppen." Het langstdienende panellid van Refoweb neemt hiermee afscheid na 231 vragen en antwoorden. De redactie van Refoweb zegt hem voor dit alles hartelijk dank en wenst hem nog veel gezegende en vruchtbare jaren toe bij het werk in Gods Koninkrijk.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als ik eerlijk ben vind ik sommige dingen nogal vreemd.
Hij belooft jou te stoppen met het contact met andere vrouwen via appcontact(had hij aan jou niet genoeg?). Vervolgens moet jij ontdekken dat hij via Tinder nog wel contact heeft. Om jouw eergevoel niet te kwetsen? Het komt mij eerlijk gezegd onbetrouwbaar over. En het is zeker niet naïef om te denken dat mannen het contact bij hun vriendin/vrouw behoren te houden. Hoeveel mannen hier ook anders over denken! Wat ik nog vreemder vind is dat hij niet wil zeggen wat e in die preek over het 7e gebod gezegd is. En dat hij daarna nog zekerder seksueel actief wil worden voor het huwelijk nav het 7e gebod?? En hij legt zich er maar bij neer?
Beste, je offert jezelf niet op als je Gods geboden houd...
Zie een duidelijke en vertrouwenswaardige grond te krijgen voordat je in het huwelijksboot stapt.
Het beste toegewenst
Inderdaad, primaten hebben daar veel last van. Bavianen doen niets anders... Ik zou verkering zoeken met een homo sapiens i.p.v. een homo erectus.
Maar ik ben het niet eens met de manier waarop je vriend ermee om is gegaan. Ik zou zeggen: uitmaken of een relatietherapeut bezoeken.
Kun jij hem in de toekomst vertrouwen als hij zo is en zo doet?
Natuurlijk doet het iets met hem dat jij hem afwees. Maar het doet ook iets met jou als hij hier vervolgens zo mee omgaat. Dat laatste is erger dan het eerste. Ware liefde wacht!
Respect, openheid, eerlijkheid en liefde daar gaat het om en ik vraag me af of die er voldoende zullen zijn, als je nu gaat trouwen...
Sterkte en daadkrachtigheid toegewenst.
Of je dan geen fouten meer zult maken of zwakheden kunt hebben? Zéker weten van wel, maar als er een diepe (liefdes)band is, is er ruimte om uit te komen voor zwakheden maar is er ook vergeving. Maar geen ruimte voor excuses dat het was om de ander te sparen.
Beste vraagsteller, ik besef dat dit misschien hard overkomt en dat is in de verste verte mijn bedoeling niet. Maar geloof me als ik zeg dat ik je een huwelijk gun wat gebaseerd is op eerlijkheid, vertrouwen én vergeving met God als uitgangspunt. Wellicht doet het pijn om dit onder ogen te zien, maar als ik je uitgebreide vraag lees, lees ik wantrouwen, tussen de liefde/vriendschap door. Trouw niet voor dit oprecht gladgestreken is en vriendlief zichzelf verantwoordelijk voelt voor eigen handelen.
Er is nooit een goede reden om Tinder op je telefoon te installeren als je een relatie hebt of om contact te hebben met andere vrouwen.
Ik vind het eerlijk gezegd heel vreemd dat hij niet wil vertellen wat er precies is gezegd tijdens de preek.
Je moet absoluut niets doen waar je niet 100% achter staat. Dus als jij geen seks voor het huwelijk wilt moet je het ook niet doen!
Als je vriend echt van je houdt kan hij wachten totdat jullie getrouwd zijn en blijft hij je trouw!
Vriend gaf aan zich altijd voorgenomen te hebben alles af te kappen zodra we getrouwd waren. En als we een poosje bij elkaar waren voelde hij die behoefte ook niet. Ik weet onwijs goed dat het heel naief is om te denken dat de ander gaat veranderen in het huwelijk, dat heb ik hem ook verteld. Toch hoor ik vanuit zijn vader dat het trouwen een compleet ander gevoel meebrengt en dat hij verwacht dat dit een bepaalde berusting bij mijn vriend zal brengen. Ook zou hij dan lichamelijk contact hebben, wat hem helpt die spanning kwijt te kunnen. Mijn vriend's vader lijkt veel op hem qua karakter en temperament. Ik weet het allemaal niet meer. Zou ik dit van mezelf als buitenstaander lezen, dan had ik geadviseerd alles af te blazen. Maar het ligt zoveel ingewikkelder. Daarom zou k het ook heel fijn vinden als misschien mannen hierin kunnen adviseren. Kom er toch achter dat die heel wat anders denken dan vrouwen. Liefst heb ik zekerheid. Maar daarvoor heb je vertrouwen nodig zodat we verder kunnen en die zekerheid bewezen wordt. En dat is nu juist kapot.
Jullie raken precies mijn eigen vraag: Snel trouwen of... Juist nog een poos wachten tot mijn VERtrouwen weer 100% goed is- en in de tussentijd de spanning op laten lopen tussen ons. Voor velen zal het als een logische keuze klinken en moet ik het laatste doen. Had ik zelf ook geadviseerd. En nu ik er midden in zit is dat ineens toch heel moeilijk!
Relatietherapie is wel een goede tip, daar ga ik me in verdiepen. En nog meer gesprekken voeren met zijn ouders en met hem.
Ik hoop heel erg dat ik te weten kom wat Gods weg hierin is, en dat ik wijsheid krijg om hierin te handelen. Had zelf nooit verwacht dat ik zo in deze situatie zou staan (dwz dat ik iemand ooit een kans zou geven als zoiets gebeurde) maar iets houdt me daarin toch tegen. Mochten er tips zijn dan hoor ik het graag. Van mannen zou ik ook heel graag een mening willen horen. Je hoeft me hierin niet te sparen hoor, vertel me maar gewoon hoe je erover denkt! Ik kan er zelf echt niet helder over denken, het is voor mij heel goed om te weten hoe anderen met meer ervaring (;P) dit zien.
Groet en heel erg bedankt voor alle wijze woorden!!!
Zijn vrouw was precies als jij.......eerlijk waar! Maar open je ogen! Jij moet niet degene zijn die offers moet brengen! Hij moet laten zien dat hij van je houdt! Scheiden na ontrouw is nog moeijker dan voor t trouwen stoppen, zeker als er kinderen zijn. Gister aan een man gevraagd, nav deze vraag op refoweb, wat hij ervan vindt.....hoe jouw vriend ermee omgaat....ik zei: de vragensteller denkt dat het normaal is dat je zo'n app installeert, en nog wat andere dingen vertelt. Hij zei dat als dit nu al is waar je vriend alleen maar aan denkt, aan seksuele spanning, dan hoef je niet te verwachten dat dit overgaat. Hij zei dat je als je zoveel van je vriendin houdt, je juist haar boven jezelf stelt.
Eerst VERtrouwen, dan pas trouwen! Sterkte met je beslissing!
Ik ben wel een vrouw, dus misschien wil je naar mij niet luisteren ;-). Maar ik ben wel ervaringdeskundige en heb veel lotgenotencontact gehad, dus ik hoop dat je het toch doet ;-).
Het gaat niet over als hij trouwt, misschien tijdelijk wel, die kans zit er wel in, als dat zijn voornemen is. Maar daarna komt het meestal terug en het kan dan zelfs terugkomen in verergerde mate. Ik spreek uit ervaring. Als de nieuwigheid eraf is en/of als jullie kinderen krijgen die ook tijd en aandacht vragen. En dan zit jij daar met je kindertjes en een ontrouwe man... Dat is zo erg... en nog ingewikkelder!
Neem gerust eens een kijkje op www.kostbaarvaatwerk.nl. Daar staan artikelen/blogs en hulpverleningsadressen die je verder kunnen helpen.
Houd vast aan je eigen gevoel dat je zo niet met hem wilt trouwen. Dat advies geven wij op het forum van genoemde site ook wel eens aan elkaar: "Wat zou jij een vriendin adviseren in deze omstandigheden om te doen? Doe dat!" Je zit zelf vol emoties en vragen en onzekerheid. Dan kan het echt helpen om te doen, wat je een ander zou adviseren in deze omstandigheden.
Andere mogelijkheid is: grenzen stellen waar ook op de genoemde site over wordt geschreven. Dat betekent dat als hij wil dat jullie niet uit elkaar gaan, dat hij radicale keuzes gaat maken. Hij stopt radicaal met alles wat niet past binnen een Bijbelse relatie en gaat naar een hulpverlener die hem kan helpen om goede keuzes te maken, zijn verantwoordelijkheid te nemen, eerlijk te zijn en gezond om te gaan met seksualiteit.
Als dit gelukt is en het huis klaar is, kunnen jullie gaan trouwen. Als jij dat tenminste echt wilt?!
Sterkte meid en twijfel niet aan jezelf! Gods zegen toegewenst.
Staat deze dienst niet op kerkdienstgemist.nl of iets dergelijks? Kun je het zelf eens beluisteren. Misschien hoort hij iets heel anders dan dat er gezegd is.
Ik krijg de indruk dat je zelf diep van binnen wel weet welke beslissing je moet nemen.
Je wacht nu op een reactie van een man die schrijft dat hij dat ook gehad heeft voor het huwelijk en dat het na het huwelijk helemaal goed is gekomen.
Jullie verkering duurt wel veel te lang. En twee jaar aan een huis werken is ook bizar. Hoe komt dit? Toch niet zoveel zin om te trouwen en daarom het huis afmaken maar uitstellen?
Geen idee maar al met al een vreemd verhaal.
Ik lees al ruim een jaar mee in deze vragenrubriek. Al die tijd nooit de drang gehad om een account aan te maken om te reageren. Jouw radeloosheid grijpt me zo aan het hart dat ik wel moet! Te meer omdat ik in (bijna) dezelfde situatie heb gezeten. Echter ben ik de man in dit verhaal.
Eerst een korte beschrijving van mijn situatie:
Wij hadden een aantal jaar een relatie, voorzichtige trouwplannen en bezig met een huisje. Op een dag werd ik geconfronteerd met iets wat niet binnen een relatie thuis hoort (net wel/niet vreemdgaan). Hier hebben we samen veel over gepraat en afspraken gemaakt. Helaas bleken de afspraken niets waard en waren de spanning en verleiding te groot. Na enkele maanden dachten we dat het zo goed als over was gegaan en zetten alle toekomstplannen door. Een jaar later echter ging het wéér mis. Ik voelde me machteloos, ik heb vanuit mijn kunnen er alles aan gedaan om het weer goed te krijgen. Blijkbaar miste ze iets in de relatie wat ik haar niet kon bieden. Na weer veel gesprekken samen en met andere mensen dicht bij ons te hebben gehad, hebben we besloten alles te annuleren en met onze relatie stoppen.
Dit was een moeilijke beslissing, maar we wisten beide dat als we toch door zouden gaan het vroeg of laat het toch mis zou gaan. Daar verandert trouwen niks aan!
Inmiddels ben ik een tijd verder en ben tot op de dag van vandaag dankbaar dat we die beslissing gemaakt hebben! Vooral omdat het gevoel van onmacht en spanning in de relatie me kapot maakte van binnen.
Verder wil ik nog in gaan op een aantal punten:
‘We zijn elkaars allerbeste maatjes, door dik en dun, regelmatig zei hij ook (en ik geloof hem) dat hij bijna niet kan geloven dat iemand zo'n goede relatie heeft als wij.’
Dit dachten wij ook, helaas bleek later (door ervaring), dat het helemaal niet z’n goede relatie was. Als je in een relatie zit ben je niet objectief!
‘Hij heeft een enorme worsteling doorgemaakt in vier jaar en mij willen sparen door het niet te vertellen.’
Dit lijkt me in strijd met het hebben van een goede relatie. Daarin moet je alles kunnen bespreken en delen. Juist deze moeilijke dingen. Ook dat hij niet met je wil praten over de preek van het zevende gebod vind ik vreemd, maar geeft ook weer aan dat in jullie relatie niet alles bespreekbaar is. Hij houdt dingen achter (dat zou voor mij, zeker in dit geval, alarmbellen doen rinkelen).
‘Daarnaast is hij nooit vreemdgegaan’
Wat is vreemdgaan? Is seksuele spanning kwijt raken door een appje met andere! vrouwen geen vreemd gaan? Hij heeft jou toch? Heeft hij daar niet genoeg aan?
‘Ik zit zelf te denken over verder gaan en 'de daad' alleen niet verrichten (sorry voor de details).’
Doe dit niet! Hou de eer aan jezelf en hou je aan de afspraak die je met jezelf gemaakt hebt. Bovendien maken jullie het jezelf nog moeilijker dan dat het al is. Stel dat het later alsnog uit gaat neem je dit heel je leven met je mee…
‘Snel trouwen of... Juist nog een poos wachten tot mijn VERtrouwen weer 100% goed is- en in de tussentijd de spanning op laten lopen tussen ons.’
Ik ben bang dat je je partner nooit meer voor 100% kan vertrouwen. Ik dacht het ook te kunnen, maar dat bleek achteraf niet zo te zijn. (Ik was toen ook nog heel erg naïef!!)
‘Zelf had/ heb ik ook altijd het voornemen: vreemdgaan = einde relatie.’
Mijn advies is: Hou hier aan vast! Toen je dat besloten heb voor jezelf was je nog niet zo emotioneel betrokken als nu. Ik heb ook spijt dat ik na de eerste keer niet direct aan de noodrem getrokken heb.
‘Zou ik dit van mezelf als buitenstaander lezen, dan had ik geadviseerd alles af te blazen.’
Waarom luister je niet naar je eigen advies? Hoop je, tegen beter weten in, dat iemand hier zegt dat het allemaal goed komt? Als ik de bovenstaande reacties lees ben ik bang dat het niet gaat gebeuren.
Ik heb nog een laatste vraag voor jezelf om over na te denken:
Hoe is de relatie met God de afgelopen 4 jaar ontwikkeld? Is deze hechter geworden, of juist niet? Kun je deze dingen met je partner delen?
Je wil mijn mening horen?
Ren heel hard weg uit deze situatie en luister naar je eigen advies. Het laatste wat je moet doen is snel trouwen, als ik jouw verhaal zo lees is het beter om helemaal niet met deze jongen te trouwen.
Ik heb dit geschreven om je erger leed te besparen. Beter nu van elkaar scheiden dan na een huwelijksdag, dat geeft alleen maar meer verdriet!
Mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust!
Kostbaar vaatwerk.nl is aan te bevelen. Mijn mail adres is bekend bij de redactie. Heel veel sterkte!!
Hier is maar één antwoord op: NEE, er is geen mens die dit kan beloven. Een mens is zondig, schiet steeds tekort en kan helemaal vastlopen in bepaalde verleiding.
De sleutel ligt in het feit hoe je er samen mee omgaat. Verwacht je van je partner dat ie nooit meer struikelt, dan zal je relatie ongetwijfeld stuk gaan lopen. Deze verwachting is verre van reëel. Kun je van iemand met een driftig karakter verwachten dat ie nooit meer driftig zal worden? Deze zonde is net zo erg en kan de relatie ook zeker schaden.
Ik zeg niet dat je dan alles maar door de vingers moet zien. Ik weet hoe pijn het doet als je partner opbiecht dat ie grote fouten heeft gemaakt, ook jaren nadat het gebeurd is. Maar ik heb er voor gekozen te vergeven. Te blijven vergeven. Waarom? Omdat ik andere zonden heb waar ik vaak niet tegen bestand ben. Mijn partner moet mij daarin steeds vergeven. En geloof me: wanneer je weet dat de zonde van de porno of t chatten niet persoonlijk is bedoeld kun je er van een afstand naar kijken. De sleutel ligt in hoe je met de zonde wilt omgaan. Mag je partner in je mobiel kijken of je toch iets gedownload hebt? Bevraag je partner er op onverwachte momenten op. Is het gelukt om staande te blijven of heb je toch weer iets gekeken?
Op het internet kun je veel gewoon afschermen, ook op google kunt je safesearch inschakelen. Niet dat je alles dan weg krijgt, maar wil je samen open en transparant zijn? Mag je partner alles weten, ook waar je je voor schaamt?
Kortom: ipv dat het zijn zonde wordt, wordt het een probleem van jullie samen. Voorwaarde is dan dat hij zich open opstelt en altijd verantwoording wil afleggen en dan niet liegt. Als jij dan op je beurt niet boos wordt, kun je echt stappen gaan maken. Al mag het verdriet er natuurlijk wel zijn als hij weer de fout in is gegaan. Als je dat samen kunt afspreken, kun je weer gaan bouwen. Pas wanneer je op deze manier goed kunt 'samenwerken', kun je over een poos trouwen.
Ps. mannen kunnen inderdaad sneller spanning opbouwen omdat ze lange tijd niet seksueel actief zijn. Dit is echter geen reden om te gaan chatten, porno kijken oid. Spreek af dat hij dan van jouw toestemming krijgt om te masturberen zonder hup van welke poespas dan ook.
Ik had al eerder gereageerd (ik ben man), ook al meer dan 20 jaar getrouwd.
Persoonlijk vind ik de houding van je partner vreemd, voorzover ik kan lezen. Hij wil seksueel actief zijn (wat dat ook mag betekenen), en jij vind het vreselijk dat hij zichzelf steeds moet opofferen. Maar moet jijzelf dan geen offers brengen door onthouding? Het komt mij wat egoïstisch van hem over. Als er sprake is van echte liefde zal hij het geen offer vinden, maar dit voor jullie beiden over hebben. Zoals ik al eerder schreef: dit stopt echt niet na het huwelijk, tenzij hij zich hiervan bekeerd. De vrucht van de Geest is o.a. zelfbeheersing. Dat is dus geen vrucht van ons.
Als je pre-huwelijk al gepaard gaat met zoveel spanning (wat écht ongezond is) dan vrees ik het ergste voor na het huwelijk. Velen denken dat het na het huwelijk wel goed komt, maar dat is in de praktijk veel weerbarstiger. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
Heel veel sterkte!
Ik snap dat het niet makkelijk is te stoppen met deze relatie en het extra moeilijk is doordat er samen een huis is gekocht.
nog iets, waarom zou je samen gaan slapen? Dat je dit stiekem moet doen is al bedenkelijk.
Als je dit echt doet om een goed gesprek te hebben vraag ik mij af of je niet beter een lange boswandeling kan gaan maken.
Uit je verhaal blijkt ook dat jullie niet samen kerken. Zijn jullie er wel over eens naar welke kerk jullie na je evt. huwelijk gaan?
Dit kan nl. ook spanningen geven in je relatie als hierover niet hetzelfde gedacht wordt.
Fijn dat je wat hebt aan alle reacties! Ik heb manlief gevraagd om zijn reactie op deze situatie en hij zei het volgende:
"Hoe gaan ze dat doen als vraagsteller eventueel zwanger wordt in hun huwelijk en daardoor (of door andere onvoorziene omstandigheden) geen seksueel contact kan hebben? Als die man zich dan ook elke keer moet 'opofferen', hoe gaat hij zich dàn ontladen?"
We hebben er samen een poosje over gepraat en konden ons deels wel vinden in de opmerkingen van 3Parels. Dat is ook de reden dat ik in mijn vorige reactie niet heb gezegd dat je niet moet trouwen. Maar wél dat je naar mijn idee pas kunt trouwen als er géén wantrouwen meer bestaat.
Mannen eerder en sneller spanning opbouwen? Zeker weten, maar ook daarin kun je samen (biddend) je weg vinden en naar ons idee is dit níet door contact met anderen o.i.d.
Wat ik zelf wel zorgelijk vind is dat ik in jouw reacties geen vertrouwen lees maar je jezelf niet serieus lijkt te nemen.
Als ik heel eerlijk tegen je mag zijn zou ik zeggen: Neem eens een poosje afstand. Dit klinkt heel gemakkelijk. Maar als je afstand hebt genomen, kun je tot jezelf komen en veel eerlijker naar jezelf en de situatie kijken. Ook kan vriendlief op die manier los van jou eerlijk naar zichzelf kijken. En weet je stiekem toch al wat je hart je verteld?
Sterkte!
Wat ik heel erg mis in jouw verhaal is het gebrek aan zelfbeheersing bij je vriend. Het idee van opgebouwde seksuele spanning en de noodzaak dit te ontladen, mag dan 'in de wereld' heel geaccepteerd en normaal gevonden worden, ik herken dit niet. Het is een behoefte die bij voortdurende voeding kan ontstaan. Maar het is geen noodzakelijk gevolg van het nu eenmaal man-zijn.
Wat ik daarnaast mis, is het respect van je vriend voor jou. Als jij DE vrouw voor hem bent en als hij met JOU levenslang verder wil, dan mag dat tot wat kosten? Waarom die behoefte aan andere vrouwen? Waarom die drang om te scoren? Wat verschilt dit met overspel? Hij gaat toch totaal voorbij aan jou, zijn eigen vriendin, en jouw gevoelens!
Ik snap het advies van ds. Vreugdenhil een beetje. Maar het lijkt mij meer een advies gebaseerd op een valse hoop. Stop met deze relatie! Je verdient veel beter dan een vriend die niet kan wachten op jou. Een verkering verbreken na zo'n lange tijd is pijnlijk en erg moeilijk (ook vooral de praktische zaken). En ja, dat weet ik ook. Want na die 5 jaar is mijn verkering uitgegaan. Maar daar is een ontzettend lieve vrouw voor in de plaats gekomen.
Ik hoop en bid dat je de moed krijgt om de juiste keuze te maken. Jij, maar ook de Heere, verdient meer. Een relatie van liefde en TROUW!
- 1
- 2
