Hard van stapel

C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 17-08-2016| 08:03

Vraag

Ik heb nu al vier maanden een relatie met mijn vriendin en ik zou graag de stap willen zetten naar een verloving en een huwelijk. Zij zegt dat ze dat wel zou willen maar dat ze nog niet zeker is omdat ze vindt dat ik een aantal gedragingen heb waar ze niet mee om kan gaan. Ik heb haar aangegeven dat ik daar aan ga werken en ga veranderen van gedrag. Zij wil dat eerst zien en zegt dat ze me geen valse hoop wil geven. Ik wil haar niet verliezen uit mijn leven en wil er aan werken. Is dit verstandig om dat te doen? We wonen al 3,5 maanden samen en ze heeft me al wel voorgesteld aan haar ouders. Mijn vraag is wat moet ik doen? Haar tijd geven en veranderen of...?


Antwoord

Beste vraagsteller,

Eerlijk gezegd lees ik met verbazing je korte brief. Want, lees ik het goed: je hebt víér maanden een relatie en woont drie en een halve maand samen? Dus na slechts twéé weken zijn jullie bij elkaar ingetrokken? Nou, dan zullen jullie het nog wel vaker beleven dat de gedragingen van de ander tot leermomenten zullen leiden!

Jullie lopen wel heel hard van stapel, of in ieder geval lijk jij dat te doen. Haar onzekerheid is heel goed te begrijpen... want wat kén je elkaar nu helemaal, na zo’n korte tijd?

Geef elkaar de tijd en de ruimte die ieder nodig heeft, als je elkaar vast wilt houden en góéd wilt leren kennen. Dat laatste lijkt me toch op z’n minst een vereiste voor je überhaupt aan trouwen kunt gaan denken! 

Ja, dus als antwoord op je vraag: werk aan jezelf als je een aantrekkelijke echtgenoot voor haar wilt worden. Ooit. Misschien moet je zélfs het samenwonen ter discussie stellen wil je beiden tenminste bij elkáár geen valse hoop wekken en voeden!

Succes toegewenst,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1535 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
Marretje1973
18-08-2016 / 10:56
Ik ben na slechts vier maanden verkering verloofd. Wij woonden niet samen maar hadden wel binnen de kortste keren geslachtsgemeenschap. Nadat dat gebeurd was, voelde ik dat we voor God man en vrouw waren en vond ik dat ik hem niet meer in de steek mocht laten, hoewel ik, naarmate de verkering vorderde ( heeft maar 9 maande geduurd) tegen steeds meer gedragingen op ging lopen. Tja, de voorbereidingen voor het huwelijk waren al in volle gang, dan ga je het toch niet meer uitmaken??? En nu........ ruim 20 jaar later: alle dagen spijt, spijt, spijt.... Wat achter me ligt is een heel moeilijk huwelijk, jarenlange hulpverlening en een aantal kinderen die nu moeten leven met gescheiden ouders.... Als ik het over kon en mocht doen: tijd nemen om elkaar echt te leren kennen, niet op het huwelijk vooruitgrijpen en zo nodig, hoe pijnlijk ook, een punt zetten achter de relatie. Want dat is en blijft mijn grootste pijn: Ook ikzelf heb destijds niet de tijd genomen mijn (ex) echtgenoot echt te leren kennen. Als ik ook mezelf die tijd destijds wel had gegund en er niet vrijwel direct een huwelijk voorbereid was, dan had ik w.s een punt gezet achter de relatie en was mij een hoop moeite bespaard gebleven.
Kortom: ik geeft je vriendin groot gelijk dat ze nog geen stap verder wil, al begrijp ik dat weer niet als zij wel vrijwel direkt met je is gaan samenwonen( voor God ben je reeds man en vrouw...) Mijns inziens is dat samenwonen ook niet meer vrijblijvend te noemen en zeker niet de juiste weg om elkaar eerst maar beter te leren kennen.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Sinds drie weken is mijn verkering uit (...) Ikzelf ben depressief (...)

Sinds drie weken is mijn verkering uit. We hadden bijna vier maanden verkering en het was een fijne, maar ook moeilijke tijd. Ikzelf ben depressief en ik uitte mezelf vaak tegen mijn vriend, waardoor ...
Geen reacties
16-08-2006

Dankzegging in gebed

In Filippenzen 4:6 staat het volgende: “Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangen in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God.” Mijn vraag is: als ik bid zonder daar...
Geen reacties
16-08-2022

Geen crisissen in relatie

Ik heb misschien een gekke vraag, maar ik zit er toch wel mee eigenlijk. Ik heb nu acht maanden verkering met een ontzettend lieve jongen en ik ben echt heel gelukkig. Voor mijn verkeringstijd heb ik ...
3 reacties
16-08-2014
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering