Echtgenoot is te volgzaam

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 14-07-2016| 08:04

Mijn man en ik zijn getrouwd en houden veel van elkaar. We hebben lol samen, het klikt met wederzijdse vrienden en familie en doen graag dingen samen. We zijn elkaars favoriete gezelschap. Nu kom ik er steeds meer achter (was het altijd al zo?) dat ik degene ben die veel beslist in ons huwelijk. Enerzijds prettig, ik ben een zelfstandig type dat goed weet wat ze wil. Anderzijds zie ik het van zijn kant soms als een beetje passief. Ik voel me op deze manier ook erg verantwoordelijk voor alles en dat kan ook best zwaar zijn. Zou soms meer initiatief van zijn kant willen. Ik ben ook degene die soms opbouwende kritiek op hem heeft waar we dan over praten. Hij is dan altijd bereid om er wat mee te doen. Super fijn, het is ook echt een ontzettend lieve man. Overigens maak ik hem ook vaak complimenten natuurlijk.

Andersom heeft hij nooit iets op mij aan te merken. Echt niets, nooit! Hij is alleen maar complimenteus en dol op me.Terwijl ik van mezelf weet dat ik best mijn streken heb af en toe. Nou zou ik met zijn kritiekloze houding heel blij mee kunnen zijn, maar soms voelt het voor mij ook een beetje alsof de balans zoek is. Alsof hij geen grenzen heeft, of misschien niet weet waar die liggen. Alsof ik nooit teruggefloten wordt. Ik scherp hem op, maar hij mij niet. Kritiek is niet leuk, maar zou me wel scherp houden. Ik vraag hem wel eens wat hij vervelende eigenschappen of gewoonten van me vindt en dan kan hij niets bedenken.

Mijn man is ergens wel echt een sterk persoon, maar voor mijn gevoel vindt hij zichzelf, zijn gevoel en zijn mening niet de moeite waard. Hij is vrij onzeker over zichzelf. Heeft vooral zelfkritiek en kijkt zonder oordeel naar anderen. (Laatste vind ik hele mooie eigenschap, maar soms ook frustrerend, hij vindt alles en iedereen leuk en goed!) Terwijl ik soms juist zo snak naar wat meer van hém, zíjn mening, zíjn gevoel, zíjn woede misschien soms wel. We hebben nooit ruzie gehad. Enige wat gebeurt als hij boos is, is dat hij wegloopt of de telefoon erop gooit. Om vervolgens sorry te zeggen. Hij gaat ieder conflict uit de weg.

Nu lijkt het alsof ik problemen aan het zoeken ben in mijn huwelijk. Echter, doordat ik niet echt getriggerd wordt door hem, merk ik dat ik ook wat minder aantrekkingskracht ga voelen. Alsof we niet gelijkwaardig zijn op dit moment. Kan ik door mijn eigen houding ervoor zorgen dat er meer balans komt in onze relatie? En hoe kan ik mijn man helpen om meer 'zijn deel op te eisen'?

Beste vraagsteller,

In het kort samengevat zoekt u meer uitdaging omdat u zelf tegen de grens van tolerantie aan loopt. Tja, dat is best lastig! En het vergt enige creativiteit van uw kant, samen met humor. Maar dan kunt u best een steun zijn voor uw vriendelijke, lieve echtgenoot die zich waarschijnlijk niet bewust is van zijn ‘gemis’.

Probeert u eens hém een keuze te laten maken in plaats van zelf al een plan klaar te hebben. Bijvoorbeeld: er is een verjaardag in zijn familie. Wanneer gaan jullie er naar toe? Laat hem een cadeautje kopen (na misschien al wel een idee hiervoor door u aangedragen). Hoe gaan jullie er naar toe? Laat hém beslissen of het lopend, fietsend, met de auto of het openbaar vervoer wordt. Voor úw familie doet u deze dingen. Zo beslist u in dergelijke situaties al voor de helft, niet waar. 

Een vakantiebestemming kiezen... ook zo’n leuk voorbeeld. En wat te dóen tijdens de vakantie? Is het een idee dat ú de ene dag over de activiteit beslist, hij de andere. U kiest de ene dag waar en wat er gegeten wordt, hij de andere dag. Of dichter bij huis en dagelijks weerkerend: u zorgt de ene dag (week) voor de warme maaltijd, hij de andere dag (week). Inclusief de bijbehorende boodschappen en het opruimen van een en ander. 

Begin met dit soort ‘eenvoudige’ dingen. Dat leert ú de controle los te laten en het geeft hém mogelijk vertrouwen in een (goed) besluit. De kunst is het dan om steeds opnieuw controle los te laten, iemand zijn ‘fouten’ te gunnen en om over alles opbouwend (in plaats van kritisch) met elkaar te communiceren. 

Bedenk maar, dat actie immers reactie is... als ú alle besluiten neemt hóéft hij niet meer te doen dan te volgen. Tenslotte: u kunt uw echtgenoot niet veranderen, maar wél uw eigen houding tegenover hem. Soms is het nodig om een grens aan te geven, maar afspraken maken is een goede basis voor ieders eigen inbreng. 

Succes toegewenst,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1541 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven