Communicatie loopt niet lekker

In onze relatie loopt de communicatie niet lekker. Afgelopen week is het zo ver gekomen dat hij mij gekwetst heeft met woorden, wat een pijn gaf die ik nooit gevoeld heb. Ik heb gezegd dat ik zijn commentaar onterecht vond en hij heeft het duidelijk aan mijn emoties gezien. Ik moest maar naar huis gaan, gedaan nadat praten geen zin bleek te hebben. Hij wilde niet meer praten. Voelt als afgewezen: alleen goed om zijn problemen aan te horen, maar andersom vraagt hij niet naar oorzaken, maar oordeelt des te sneller (negatief) over mijn keuzes. Na die tijd heeft hij niets meer laten horen, uit mezelf zal ik het ook niet doen, bang om weer zo 'afgewezen' te worden. Wat moet ik met deze situatie? Is er nog hoop of is het beste loslaten? Is dit een normale houding voor een man: zwijgen als er gepraat moet worden en oordelen, zonder door te vragen waarom iemand tot keuzes in het leven komt? Eigenlijk is de vraag: hoe verder?

Beste vraagsteller,

Intussen is er enige tijd voorbijgegaan sinds u uw vraag heeft ingestuurd. Wat hebt u gedáán? Of alleen maar gewacht op een antwoord? Dat laatste hoop ik niet, want dat zou toch jammer zijn en misschien wel verlóren tijd!

Hoe reageert een man op vervelende situaties? Hoe reageert een vrouw? Tja, dat hangt niet alleen van de sekse af, maar ook van het geleerde voorbeeld vanuit ‘vroeger’ én het heeft met verschillende karakters te maken. Hoe nu verder te gaan, als dat nog mogelijk is...

Bedenk eerst eens wat uw verwachtingen zijn van een relatie in het algemeen. Hoe wílt u omgaan met ‘de ander’? Bedenk vervolgens wat de verwachtingen kunnen en mogen zijn van de huidige relatie. En dan niet in de eerste plaats ‘wat doet hij (of niet)’, maar ‘wat kan ík hém geven, wat wíl ík in deze liefde investeren’. Luisteren is een belangrijk aspect in een gesprek. 

Lukt praten-met-elkaar niet, schrijf dan gedachten met bijbehorende gevoelens op. Dit niet metéén versturen, maar er eerst eens over nadenken waar de oorzaken van negativiteit kunnen liggen. Tja, het vergt oefening, maar dat is wellicht meteen een levensles voor beiden!   

Nog dit: afwijzing is een negatieve emotie, die oorzaken heeft en ook gevolgen. Ik wil daar nu niet verder op in gaan. Maar natuurlijk mag u me altijd opnieuw schrijven!

Marijke Rots