Gods plan met mijn leven
Ds. A. de Lange | 8 reacties | 31-05-2016| 15:33
Vraag
Sinds gisteren ben ik klaar met mijn examens. Normaal zou ik blij zijn dat ik nu eindelijk vakantie heb. Echter voel ik me helemaal niet zo goed. Het hele jaar vraag ik me al af wat ik nou moet met mijn leven. Iedereen komt altijd met mooie verhalen over dat God een plan voor je leven heeft. Ik zou alleen niet weten wat dit plan moet zijn. Zelf heb ik maar gekozen voor geneeskunde als studie. Ik dacht daarmee nog het meest voor de wereld te kunnen betekenen. Of dit überhaupt is wat God wil, weet ik niet. Hoe kan ik hier achter komen?
Momenteel wacht mij een lange vakantie, maar ook in deze periode weet ik niet wat ik zou moeten doen. Ik heb wel vrienden, maar die spreken niet erg graag af. Ze zitten liever de hele dag achter de computer. Zelf wil ik graag wat nuttigs doen. Mijn geloof is een grote puinhoop en dat wil ik graag in orde krijgen deze vakantie. Ik weet echter niet waar te beginnen en ik kan ook geen steun verwachten.
Ik leef in de Randstad en daar is iedereen voornamelijk agnost of atheïst. Ook mijn ouders zijn niet echt gelovig. Mijn vader zegt van wel, alleen merk ik er persoonlijk niet veel van. De kerk waar ik ooit heen ging, is niet erg open. Die heten verlegen mensen als ik niet welkom. Het is een erg gesloten gemeenschap. Er zitten daar ook veel mensen die mij vroeger gepest hebben op mijn ‘christelijke’ basisschool. In het geloof sta ik dus vrij alleen voor. Hoe kan ik dit oplossen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste Jonge vriend, je bent klaar met je examens. Hopelijk heb je het goed gemaakt en kun je over enkele weken je diploma in ontvangst nemen. Je lijkt je daar niet al te veel zorgen over hoeven maken. Een mooi iets. Daar mag je toch inderdaad wel blij mee zijn!
Je probleem is dat er nu een gat valt en je zit met jezelf. Ik vind het wat zorgelijk dat zo ongeveer alles negatief bij je scoort. Of je het nu hebt over je toekomst, je vrienden, je plaatsgenoten, de kerkelijke gemeente, je ouders of jezelf: het is allemaal somber getint. Het klinkt bijna depressief. Ik vraag jou als toekomstig geneeskundige: kijk eens in de spiegel en stel de diagnose. Ben je depressief? Zo ja, maak dan een afspraak met een huisarts. Zo nee, dan zijn er toch misschien dingen bij jezelf de je wat aandacht kunt geven. Ik begrijp dat je last hebt van verlegenheid, dat je in het verleden gepest bent en het zou zomaar kunnen dat je een wat negatief zelfbeeld hebt. Dat zijn dingen waar je ook best wat handvatten voor mag zoeken om mee om te gaan. Anders blijf je er je leven lang mee zitten.
Je hebt geneeskunde gekozen als toekomstige studie. Lijkt me een prima keuze. Waarom zou die niet goed zijn? Of waarom zou dit niet Gods weg voor je kunnen zijn? Zolang zich niets anders op je pad voordoet zou ik ervoor gaan. Je komt op me over als iemand die best wat aan kan. En je wilt graag wat voor een ander betekenen. Dat kan als je deze kant op gaat. Wie weet schuilt er een goede psycholoog in je!
Het geloof houdt je bezig. Je vraagt je vooral ook af wat God met je leven wil. Maar je geloof is een grote puinhoop. Ik adviseer je om in de vakantie in ieder geval gericht stille tijd te houden. Lees je Bijbel, bestudeer een gedeelte, pak er een goed boek bij en neem het tot je en bid. Leg je vragen, je verlangens voor God neer. Ook je twijfels en zorgen. Laat Filippenzen 4:6 en 7 in dezen je leidraad zijn. Dus dan moet je ook het danken er een duidelijke plek in geven!
Wat betreft de kerk: je spreekt over de kerk waar je ooit heen ging. Dat klinkt als verleden tijd. Ik zou het weer een zaak van de tegenwoordige tijd proberen te maken. Zoek de predikant of een wijkouderling eens op en leg hem je vragen voor. Een lastig punt schijn je te vinden dat je in die kerk nogal wat mensen tegenkomt die jou op de basisschool gepest hebben. Ik daag je uit om nu je 18 bent niet te blijven steken in wat je voor je 12e hebt meegemaakt. Ik vermoed dat je inmiddels in staat bent om op een volwassen manier je plek in te nemen in het geheel en het zou je best wel eens mee kunnen vallen hoe anderen open voor je staan als je hen gewoon tegemoet treedt.
En je vrienden. Die zitten veel achter de computer. Verras ze dan eens met wat diepere vragen. Dat kan via de computer ook. Of doe een voorstel voor een bepaalde activiteit.
Ik nodig Randstedelingen of anderen die deze jonge broeder van advies kunnen dienen graag uit, om te reageren.
Ds. A. de Lange, Nieuw-Lekkerland
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ben een stukje ouder dan jij maar ben ook door mensen uit de kerk gepest. Die waren kind (-12) of een jaar of 14/15. Ze hadden zelf problemen waar ze geen weg mee wisten of waren gewoon te jong om te beseffen wat ze deden. Het beste is dan voor mij om los te laten en te vergeven. Ik vergeet hiermee niet wat er gebeurd is maar kan het wel een plek geven. Dat, ondanks dat het zo zijn gevolgen heeft.
Nu val ik er ook niet zo goed tussen. Erg gesloten gemeente helaas. Ik heb het zelf opgegeven. Het kost te veel energie. Losse contacten zijn mogelijk, verder komt het niet. Niet met hun, met andere wel. Die wonen alleen 1,5 uur bij mij vandaan maar daar ga ik dan gewoon even langs.
Misschien is het voor jouw een optie om naar een andere kerk te gaan? Je bent niet de enige. Ook hele sociale mensen kunnen er in een gemeente buiten vallen. Dat weet ik van 2 andere mensen. Eentje daarvan is naar een andere kerk gestapt en daar lukte het wel goed. Helaas een stukje praktijk. Het licht dus niet aan jouw als mensen het vertikken je te accepteren. Ook zal niet iedereen van je kerk je haten. Probeer hier een beetje inzicht in te krijgen als je de energie voor hebt.
Naar jongeren avonden gaan kan ook helpen. Je hebt die van 'jijdaar' in o.a. Gouda en jongeren avonden alblasserwaard in Dordrecht. Bij de jijdaar avonden hangt een erg gezellige sfeer en er is oog voor elkaar merk ik. Hopelijk voel je je dan minder eenzaam. Je kan daar ook over het geloof praten. Daar zijn speciaal vrijwilligers voor.
En over Gods weg? Heel nuchter: die merk je vanzelf wel. Hij heeft je talenten gegeven en als jij die goed gebruikt in je studie dan is dit goed. Doe iets waar je hart en talenten liggen. Maar je hebt ook bevestiging van boven nodig. Wat wilt u dat ik doe? Dan zou het ook een andere kant op kunnen gaan dan je dacht. Dit hoeft niet altijd. Ligt je hart en talent bij geneeskunde? Dan zal je er ook goed in zijn. Het gaat om Gods wil i.c.m. jouw talenten. God wil iig dat je je talenten goed gebruikt. Te ver vooruit denken heeft weinig zin. Eerst je studie maar. Dan de rest.
Ik woon zelf niet in de stad (jij wel?) maar weet hoe R'dam is. Niet veel christenen nee. Woon dr vlak bij.
Gods zegen. Ik herken me een beetje in je verhaal.
Met Hem kom je overal doorheen.
Psalm 50:15 zou je eens kunnen lezen.
Het is verkrijgbaar via bol.com:
https://www.bol.com/nl/p/get-moving/1001004010990110/
Ik hoop dat dit boek ook jouw helpt om antwoorden vinden op je vragen, zodat je in september met goede moed aan je studie geneeskunde kunt beginnen!
Van harte Gods Zegen toegewenst.
bovengenoemde mag contact met mij opnemen. Ik studeer hetzelfde en tevens woonachtig in de Randstad.
Ik heb nooit mijn email adres bij hun opgegeven, maar ik ben bereikbaar met
mprivemacount@gmail.com. Dit is een oud email adres van mij. Dus vandaar dat ik het zonder moeite prijs geef.
