Gods plan met mijn leven

Ds. A. de Lange | 8 reacties | 31-05-2016| 15:33

Sinds gisteren ben ik klaar met mijn examens. Normaal zou ik blij zijn dat ik nu eindelijk vakantie heb. Echter voel ik me helemaal niet zo goed. Het hele jaar vraag ik me al af wat ik nou moet met mijn leven. Iedereen komt altijd met mooie verhalen over dat God een plan voor je leven heeft. Ik zou alleen niet weten wat dit plan moet zijn. Zelf heb ik maar gekozen voor geneeskunde als studie. Ik dacht daarmee nog het meest voor de wereld te kunnen betekenen. Of dit überhaupt is wat God wil, weet ik niet. Hoe kan ik hier achter komen?

Momenteel wacht mij een lange vakantie, maar ook in deze periode weet ik niet wat ik zou moeten doen. Ik heb wel vrienden, maar die spreken niet erg graag af. Ze zitten liever de hele dag achter de computer. Zelf wil ik graag wat nuttigs doen. Mijn geloof is een grote puinhoop en dat wil ik graag in orde krijgen deze vakantie. Ik weet echter niet waar te beginnen en ik kan ook geen steun verwachten.

Ik leef in de Randstad en daar is iedereen voornamelijk agnost of atheïst. Ook mijn ouders zijn niet echt gelovig. Mijn vader zegt van wel, alleen merk ik er persoonlijk niet veel van. De kerk waar ik ooit heen ging, is niet erg open. Die heten verlegen mensen als ik niet welkom. Het is een erg gesloten gemeenschap. Er zitten daar ook veel mensen die mij vroeger gepest hebben op mijn ‘christelijke’ basisschool. In het geloof sta ik dus vrij alleen voor. Hoe kan ik dit oplossen?

Beste Jonge vriend, je bent klaar met je examens. Hopelijk heb je het goed gemaakt en kun je over enkele weken je diploma in ontvangst nemen. Je lijkt je daar niet al te veel zorgen over hoeven maken.  Een mooi iets. Daar mag je toch inderdaad wel blij mee zijn!

Je probleem is dat er nu een gat valt en je zit met jezelf. Ik vind het wat zorgelijk dat zo ongeveer alles negatief bij je scoort. Of je het nu hebt over je toekomst, je vrienden, je plaatsgenoten, de kerkelijke gemeente,  je ouders of jezelf: het is allemaal somber getint.  Het klinkt bijna depressief. Ik vraag jou als toekomstig geneeskundige: kijk eens in de spiegel  en stel de diagnose. Ben je depressief? Zo ja, maak dan een afspraak met een huisarts. Zo nee, dan zijn er toch misschien dingen bij jezelf de je wat aandacht kunt geven. Ik begrijp dat je last hebt van verlegenheid, dat je in het verleden gepest bent en het zou zomaar kunnen dat je een wat negatief zelfbeeld hebt. Dat zijn dingen waar je ook best wat handvatten voor mag zoeken om mee om te gaan. Anders blijf je er je leven lang mee zitten. 

Je hebt geneeskunde gekozen als toekomstige studie. Lijkt me een prima keuze. Waarom zou die niet goed zijn? Of waarom zou dit niet Gods weg voor je kunnen zijn?  Zolang zich niets anders op je pad voordoet zou ik ervoor gaan. Je komt op me over als iemand die best wat aan kan. En je wilt graag wat voor een ander betekenen. Dat kan als je deze kant op gaat. Wie weet schuilt er een goede psycholoog in je! 

Het geloof houdt je bezig. Je vraagt je vooral ook af wat God met je leven wil. Maar je geloof is een grote puinhoop. Ik adviseer je om in de vakantie in ieder geval gericht stille tijd te houden. Lees je Bijbel, bestudeer een gedeelte,  pak er een goed boek bij en neem het tot je en bid. Leg je vragen, je verlangens voor God neer. Ook je twijfels en zorgen. Laat Filippenzen 4:6 en 7 in dezen je leidraad zijn. Dus dan moet je ook het danken er een duidelijke plek in geven! 

Wat betreft de kerk: je spreekt over de kerk waar je ooit heen ging. Dat klinkt als verleden tijd. Ik zou het weer een zaak van de tegenwoordige tijd proberen te maken. Zoek de predikant of een wijkouderling eens op en leg hem je vragen voor.  Een lastig punt schijn je te vinden dat je in die kerk nogal wat mensen tegenkomt die jou op de basisschool gepest hebben. Ik daag je uit om nu je 18 bent niet te blijven steken in wat je voor je 12e hebt meegemaakt. Ik vermoed dat je inmiddels in staat bent om op een volwassen manier je plek in te nemen in het geheel en het zou je best wel eens mee kunnen vallen hoe anderen open voor je staan als je hen gewoon tegemoet treedt. 

En je vrienden. Die zitten veel achter de computer. Verras ze dan eens met wat diepere vragen. Dat kan via de computer ook.  Of doe een voorstel voor een bepaalde activiteit.

Ik nodig Randstedelingen of anderen die deze jonge broeder van advies kunnen dienen graag uit, om te reageren.  

Ds. A. de Lange, Nieuw-Lekkerland

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. de Lange

• Geboortedatum:
  06-03-1960
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

198 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven