Wedstrijd stijldansen op zondag
Ds. A. de Lange | Geen reacties | 28-04-2016| 08:02
Vraag
Al een lange tijd beoefen ik met veel plezier de sport stijldansen. Ik train twee tot drie keer per week en soms heb ik op zaterdag een wedstrijd. Normaal gesproken sport ik niet op zondag, omdat dit voor mij een rustdag is en ik dan naar de kerk ga. De afgelopen jaren heb ik aangegeven 'bezwaar' te hebben tegen sporten op zondag, maar dit seizoen is hierin wat fout gegaan bij de vereniging.
Nu kreeg ik deze week van mijn coach te horen dat mijn eerstvolgende wedstrijd op een zondag valt. Ik heb overlegd met mijn coach of dit niet anders kan, maar dit blijkt helaas niet te kunnen. Gezien de tijden zal het mij wellicht lukken om 's ochtends (en eventueel ook nog 's avonds) naar de kerk te kunnen. Mijn ouders zijn in principe ook tegen het sporten op zondag, maar geven mij de verantwoordelijkheid om te kiezen.
Vorig jaar wilde ik meedoen aan een oefenwedstrijd op zondag. Mijn danspartner had toen haar enkelbanden gescheurd. Ik zag dit toen als teken van God dat Hij niet wilde dat ik op zondag zou sporten. Maar wie weet was dit ook wel toeval... Zelf worstel ik enorm met de vraag of sporten op zondag wel of niet kan. In de Bijbel wordt hier niet letterlijk over gesproken. Alleen dat de zondag een rustdag is om God te kunnen eren.
De eerstvolgende wedstrijd is een officiële wedstrijd en gaat niet over een ‘oefenwedstrijd’. Ik heb zelfs het gevoel dat ik bijna niet de keuze heb om nee te zeggen. Ook omdat ik weet dat ik mijn vereniging, mijn coach, mijzelf en met name mijn danspartner veel verdriet zal doen wanneer ik niet meedoe met de wedstrijd. Vooral omdat hiermee ons seizoen stopt en we de kans op het Europees Kampioenschap moeten laten varen. Maar aan de andere kant wil ik God (en mijn familie) ook geen verdriet doen/teleurstellen.
Antwoord
Of je als christen wel of niet met stijldansen moet/kunt bezig zijn is voor jou geen vraag. En ik zal daar ook niet op focussen. Het is een eigen doordenking waard. Maar op Refoweb zijn er genoeg vragen over gesteld en antwoorden gegeven over dansen om die doordenking te ondersteunen.
Je vraag is vooral: kan ik deze sport op zondag een plek geven? Het is de vraag die anderen kunnen tegenkomen die zich bezig houden met schaatsen, met voetbal, met volleybal, met motorsport etc.
Ik zou zeggen: nee. Dat is ook je eigen insteek steeds geweest. Maar je bent de laatste tijd aan het twijfelen geraakt. En nu gaat het erop aankomen. Je eerstvolgende wedstrijd valt op zondag. En als je niet meedoet, stopt het seizoen en vervalt de kans op Europees kampioenschap voor het hele team. Je doet de anderen er verdriet mee als je je terugtrekt. En het gaat jezelf ook aan het hart, begrijp ik wel.
Het punt is denkelijk vooral: welke argumenten spelen voor jou als het gaat over het houden van de zondag? Waar gaat het dan om? Is het dan enkel dat je God en je ouders er mee verheugt als je de dag rustig houdt en als je naar de kerk gaat? Ik denk dat er meer mag spelen.
God heeft ons Zijn dag gegeven 1. om Hem te eren, 2. als een teken dat Hij onze God is, en wij ons leven door Hem laten stempelen, 3. voor onze broodnodige lichamelijke en geestelijke rust in een altijd door-draaiend bestaan, 4. als een ontmoetingsdag tussen Hem en Zijn gemeente; 5. als een toerustingsdag vanuit Christus voor ons hele leven. Er zou meer te noemen zijn. Maar het mag duidelijk zijn dat de zondag mag functioneren als een dag die binnen de relatie die God met ons wil hebben een belangrijke rol speelt. Het is ‘afspraakdag’ met Hem. We mogen de dag vanuit Zijn liefde beleven en met liefde van onze kant in ere houden.
Als bepaalde zaken in ons leven erg belangrijk worden is het altijd de vraag: ligt ons hart daar niet meer dan bij God? Jezus heeft ons eenvoudig gezegd: vergadert u geen schatten op de aarde ... maar vergadert u schatten in de hemel, want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn. Dat gaat niet alleen over geld en goed, maar ook over een plek in een goed team, de eer, de prijzen, het mogelijke kampioenschap. Beantwoord voor jezelf de vraag: heeft God mijn hart, of de sport? Ik denk dat je jezelf er niet mee helpt om te gaan redeneren, dat je met af en toe een keer dansen op zondag, terwijl je de rest van de zondagen gewoon naar de kerk gaat God ook wel kunt dienen.
De belangrijkste vraag aan jou (en aan ons allemaal is): waar leef je voor? Waar ga je voor? Het Nieuwe Testament heeft het veel over sport. Maar dan vooral als voorbeeld om te lopen voor de krans/kroon/prijs die God zal uitreiken aan hen die in Zijn loopbaan hebben gelopen. Ik moedig jou en andere sporters die het goed doen aan te lopen in Gods loopbaan. Hebreeën 12:1, 2 zijn woorden die je best aan je muur mag hangen: “Daarom dan ook, alzo wij zo groot een wolk der getuigen rondom ons hebben liggende, laat ons afleggen alle last, en de zonde die ons lichtelijk omringt, en laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan die ons voorgesteld is; ziende op de overste Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Dewelke voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen, en schande veracht, en is gezeten aan de rechterhand van de troon van God.”
Ik zou zeggen: houd de zondag vrij voor God, zoals Hij dat van je vraagt. Geef je nu de zondag vrij voor de sport, dan is het hek van de dam, en waar zal het einde zijn? Verder sport je niet enkel voor jezelf, maar ook voor het publiek. Dat wijs je met sporten op zondag ook de weg naar God niet.
Het zal lastig zijn. Maar de bekering die God in ons leven wil bewerken is nog nooit zonder offers en pijnlijke keuzes geweest. Wordt aan deze wereld niet gelijkvormig (door net als zij ook voor jezelf te gaan), maar laat je leven een welbehagelijke offerande voor God zijn! (Rom. 12:1, 2).
Ik wens je veel liefde, moed en genade toe om je keuze te maken!
Ds. A. de Lange, Nieuw-Lekkerland
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief