(Niet) bidden voor een relatie

Ik ben deze week erg teleurgesteld. Ik ontmoette iemand via internet, iemand waarmee ik goed kon praten, waar ik alles tegen durfde te zeggen en dat was wederzijds. We zitten in dezelfde soort kerk, we hebben dezelfde humor. Maar hij zat vanaf het begin al met een ding. Het leeftijdsverschil van zes jaar (18/24). Hij zou er over nadenken, maar legden toch verder contact, dus dus ik dacht, zijn bezwaar gaat over.

Na drie weken hadden we er een gesprek over omdat ik serieus wilde weten of het nou goed zat. En toen kwam de twijfel bij hem weer omhoog. Hoe leuk we het ook hadden, heeft hij hierom toch de keuze gemaakt om te stoppen. Hij zei dat als hij me mistte, hij terug zou keren. Het is nog maar twee dagen geleden dus ik weet niet hoe het gaat lopen.

Het lijkt wel alsof elke keer als ik bid om Gods zegen over iets, het misloopt. Vorig jaar had ik een date waar ik niet voor bad. Hij werd verliefd op mij, maar dat was niet wederzijds. Nu bid ik er wel voor omdat hij zo belangrijk voor me is/was en nu lijkt het fout te gaan. Zo heb ik dat met veel dingen. Als ik er niet naar vraag en er niet aan denk, gebeurt het. Maar als ik bid gebeurt het juist niet. Hoe komt dat?

Beste vraagsteller,

Bidden en een verlanglijstje indienen zijn niet hetzelfde! Als ik het even oneerbiedig mag uitdrukken: God is Sinterklaas niet, die cadeautjes uitdeelt aan lieve en (liefst ook nog) gehoorzame kinderen.

Bidden gaat een (grote) stap verder dan dat. Bidden is niet wénsen, maar vertróuwen. Vertrouwen op God, Die weet wat goed is voor ieder persoonlijk en voor de hele wereld, hoe die ook kraakt in al zijn voegen. Vertrouwen dat ook jij je aan Hem en Zijn leiding in je leven kunt toevertrouwen. Dat is verrassend. Spannend. En heel mooi. Om dankbaar voor te zijn! We leven in de tijd vlak voor het Paasfeest, waarbij we denken aan het heel speciale van het offer van Gods zoon voor zondige mensen. Lees en herlees maar Johannes 3:16 en 17. Dát is wat God gedaan heeft. Ooit. En wat Hij nog steeds doet. Voor ons. Vandaag. Nou, veel meer toch dan ‘een wens vervullen’ of aan jouw wens tegemoetkomen, omdat jij gevoelens voor iemand hebt opgevat die je beantwoord wilt zien?    

Je bidt en verwacht verhoring. Het liefst meteen, want wachten duurt lang. Als de bewuste man nu intussen wél heeft gereageerd -er zijn tenslotte al meer dan twee dagen voorbijgegaan- zie je dát dan als gebedsverhoring? En hoe moet het als bijvoorbeeld toch na verloop van tijd blijkt dat een relatie niets gaat worden? 

Nee, joh, zo zit het leven niet in elkaar. Bidden en werken, weet je nog? Dat betekent dat je erop mag vertrouwen dat God Zíjn plan met ieders leven heeft en dat wij naar dat plan mogen zoeken en vragen in gebed. Daarbij tegelijk erop vertrouwen dat -wanneer Gods wegen anders zijn dan onze menselijke wensen- Hij ons niet los laat. Ons niet aan ons lot over laat. 

Hoe zit het dan met een verliefdheid die niet wederzijds is... eigenlijk in essentie heel eenvoudig: als je níet voor elkaar bestemd bent houdt het op. En hoor je wel bij elkaar dan komt de bewuste man wel weer op jouw pad. Béíden moeten naar elkaar toe willen en kunnen groeien, ieder in zijn of haar eigen tempo. Bidt God maar om wijsheid in deze!

Marijke Rots