Inlegkunde of het uitleggen van de Bijbel
Ds. C.G. Vreugdenhil | 86 reacties | 25-02-2016| 14:59
Vraag
Vraag aan een dominee uit de Gereformeerde Gemeenten. In de prediking worden soms uitspraken uit de Heilige Schrift op een andere manier gebruikt om iets aan te geven.
Voorbeelden: Mattheus 27:20-23: “Maar de overpriesters en de ouderlingen hebben den scharen aangeraden, dat zij zouden Bar-abbas begeren, en Jezus doden. 21 En de stadhouder, antwoordende, zeide tot hen: Welken van deze twee wilt gij, dat ik u zal loslaten? En zij zeiden: Bar-abbas. 22 Pilatus zeide tot hen: Wat zal ik dan doen met Jezus, Die genaamd wordt Christus? Zij zeiden allen tot hem: Laat Hem gekruisigd worden. 23 Doch de stadhouder zeide: Wat heeft Hij dan kwaads gedaan? En zij riepen te meer, zeggende: Laat Hem gekruisigd worden!” Men zegt tijdens de preek: “Zegt u met Pilatus: wat moet ik met Jezus doen?”, waarbij men dan doelt op een mens voor wie Christus (nog) geen waarde heeft, doordat die mens onbekeerd is/gebrek aan ellendekennis heeft. Pilatus bedoelde echter met deze uitspraak: wat moet ik met deze naar mijn mening onschuldige jood Jezus doen? Voor een menigte die schreeuwde: kruist Hem!
Een ander voorbeeld: Lukas 5:3-5: “En Hij ging in een van die schepen, hetwelk van Simon was, en bad hem, dat hij een weinig van het land afstak; en nederzittende, leerde Hij de scharen uit het schip. 4 En als Hij afliet van spreken, zeide Hij tot Simon: Steek af naar de diepte, en werp uw netten uit om te vangen. 5 En Simon antwoordde en zeide tot Hem: Meester, wij hebben den gehelen nacht over gearbeid, en niet gevangen; doch op Uw woord zal ik het net uitwerpen.” De uitspraak “steek af naar de diepte” wordt soms gebruikt om te zeggen dat een predikant 'naar de diepte' moet afsteken, dus bevindelijk hoort uit te leggen hoe God werkt in Zijn uitverkorenen en de gangen en wegen hoort te preken die God met Zijn volk gaat, terwijl de uitspraak in een totaal ander verband gedaan is, zoals in de tekst te lezen is.
Nu zijn de zaken waar men op wijst met dergelijke uitspraken op zich niet verkeerd mijns inziens, maar ik vraag me af of je een tekst of uitspraak als dezen mag gebruiken om er feitelijk een andere betekenis aan te geven? Is dit vergeestelijking? Hoe ver mag en kun je gaan? Ik houd in mijn achterhoofd dat de Bijbel een geestelijk boek is en dat er een verschil is tussen ergens een geestelijke betekenis in leggen (inlegkunde) en het uitleggen van de Bijbel. Een jongeman.
Antwoord
Dag jongeman,
Je vraag is duidelijk. We mogen niet aan inlegkunde doen, wel aan uitlegkunde. Daarmee is gezegd dat de twee voorbeelden die je noemt eigenlijk niet kunnen. Het eerste voorbeeld is zeer ongepast. Het gaat er ook niet om wat wij met Jezus moeten doen, maar wat Jezus met ons wil doen.
Dat “afsteken naar de diepte” is door Jezus letterlijk bedoeld. Vaak wordt deze uitdrukking figuurlijk gebruikt. Op zich hoef je daar geen bezwaar tegen te hebben als duidelijk is dat dit niet de letterlijke bedoeling van Jezus was maar dat dit tot een soort vaste uitdrukking is geworden om een bepaalde geestelijke zaak aan te duiden. Als maar duidelijk is dat je een oneigenlijk gebruik maakt van deze uitdrukking. Zo kunnen wij ook wel eens zeggen: “Wat is dat een valse Judas” terwijl we weten dat het niet om de Bijbelse Judas gaat maar om iemand anders in je leefomgeving.
Ik hoop dat mijn antwoord duidelijk is en dat jij een Israëliet bent in welke geen bedrog is.
Ds. C. G. Vreugdenhil
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.G. Vreugdenhil
- Geboortedatum:02-04-1946
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. Vreugdenhil schreef op 7 oktober 2024 zijn laatste bijdrage voor de vragenrubriek van Refoweb. Vanaf van het begin, nu bijna 25 jaar geleden, is deze broeder aan Refoweb verbonden geweest. Hij schrijft: "Ik ben nu 78 jaar en moet mijn werkbelasting verminderen. Ik heb altijd graag meegewerkt, maar nu ga ik ermee stoppen." Het langstdienende panellid van Refoweb neemt hiermee afscheid na 231 vragen en antwoorden. De redactie van Refoweb zegt hem voor dit alles hartelijk dank en wenst hem nog veel gezegende en vruchtbare jaren toe bij het werk in Gods Koninkrijk.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ben erg benieuwd naar je bijbelse onderbouwing van je stelling in je laatste reactie. Zou je dit voor me willen uitleggen?
Alvast bedankt
Ook zou Zacheüs ongetwijfeld zijn zonde kennen, want hij verstopte zich in de boom, maar wilde toch Jezus zien... hij was zoekende gemaakt naar de Zaligmaker. Dit staat nergens maar dan ook nergens in de Bijbel. Er staat helemaal geen reden waarom Zacheüs in de boom klom, alleen dat hij klein was. En aangezien hij een tollenaar was en uitgekotst werd door de maatschappij zal hij misschien daarom ook onzichtbaar willen zijn, maar zondebesef... dat staat nergens. Ik zal niet zeggen dat het er niet was, maar zal ook niet zeggen dat het er wel was. We weten het niet!
Ik vind het stuitend dat er predikanten hun dogma's belangrijker vinden dan de Bijbel zelf. Ze vervormen de Bijbel zodat deze in hun dogma's past. Zelf ben ik er van overtuigd dat door de eeuwen heen hierdoor veel dwalingen in de leer zijn gekomen. Kijk op zaken, zoals wij ze normaal vinden, maar die we nergens in de Bijbel op die manier terug kunnen vinden. Maar om aan de poten van onze zekerheden te gaan zagen, daarvoor is veel moed nodig. Liever steken we onze kop in t zand zodat we het bij het oude vertrouwde kunnen laten.
En ik herken helemaal wat je schrijft over de zekerheden die we hebben opgebouwd. Wat vaak niet eens zekerheden zijn. Veel mensen geloven datgene wat hun voorganger hen voorhoudt, zonder zelf onderzoek te doen. De mensen uit Berea onderzochten zeer nauwkeurig of datgene wat Paulus zei waar was.
En hoe erg is het om te ontdekken wat nu echt de waarheid is? Ik ben God uitermate dankbaar dat Hij mij geleerd heeft de ballast uit mijn verleden van mij af te werpen en mij zonder vooringenomenheid de bijbel heeft leren lezen. Dat ztuit nog weleens op inbegrip, maar ook herkenning en vooral grote geestelijke zegen.
Nu weten we beter. De oprichting van de staat Israël was in die tijd uiteraard nog niet bekend, net als de vondst van de dode zeerollen. Dat gaf een heel ander licht op de zaak.
Als je daar meer over wilt weten raad ik je aan de studie van ds. Henk Poot te beluisteren op Youtube. Als je zoekt op "Bijbelstudie met ds. Henk Poot" krijg je ze alle 12 te zien.
Helaas zit het vervangingsdenken zo diep in de gereformeerde leer ingebakken, dat het een zeer hardnekkige vervorming heeft gegeven op de leer van de bijbel. Daar hebben we nu nog heel veel last van. Voor veel mensen is het ook heel erg lastig om veel van wat je geleerd hebt aan de kant te zetten en eens vanuit een frisse blik de bijbel te gaan lezen. Dat levert echter een zeer rijke zegen op.
Dus: bedoel je dit vanuit een oprechte interesse of cynisch?
Als je nu nog "enige studie" moet doen om je uitspraken te onderbouwen, zou het dan niet beter zijn om wat minder hoog van de toren te blazen?
Ten tweede gooi jij met termen als 'beschuldiging' en 'roepen maar wat zonder enige kennis'. Dat is nogal een beschuldiging van jouw kant. Weer een pot en ketel ding.
Ik noem even een paar zaken:
"Jij legt die beschuldiging vooral bij degenen die grote waarde hechten aan de belijdenisgeschriften."
Ik hecht namelijk ook grote waarde aan de belijdenisgeschriften. Dat wil niet zeggen dat je alles kritiekloos hoeft te lezen. Ik heb al eerder gezegd dat je ze moet lezen in de context van hun tijd, situatie en kennis die ze toen hadden. Je mag nooit stellen dat dergelijke geschriften feilloos zijn. Maar dat wil niet zeggen dat je met het badwater ook het kind moet weggooien.
"En daarbij doen blije evangelischen helaas niet onder voor sombere reformatorischen."
Ik heb geen idee waarom je dit hier zegt. Vind je mij een sombere reformatorische? Of een blije evangelische? Als je mij in een hokje wil plaatsen, dan moet ik je teleurstellen.
"Als je nu nog "enige studie" moet doen om je uitspraken te onderbouwen, zou het dan niet beter zijn om wat minder hoog van de toren te blazen?"
Nu ik teruglees hoe ik dat schreef snap ik enigszins waarom je dit schrijft, maar dat is niet wat ik bedoelde. Ik bedoelde ermee te zeggen dat je niet in één reactie precies duidelijk kan maken wat er bedoeld wordt, daar is meer voor nodig. Een goede dialoog bijvoorbeeld waarbij men bereid is echt naar elkaar te luisteren zonder dat men al een vooringenomen standpunt heeft. Maar je opmerking over hoog van de toren blazen is overtrokken. Dat zou je dan van iedereen kunnen zeggen waar je het niet meer eens bent.
Aangezien je toch cynisch bent ga ik dus niet inhoudelijk in op je vragen.
Door het geloof in het offer van de Heere Jezus kunnen de zonden verzoend worden. Zijn offer is groot genoeg om de schuld van alle mensen uit de hele wereld te kunnen vergeven. Dat wil niet zeggen dat God de zonden van heel de wereld vergeeft (algemene verzoening, zie Johannes 17:9, zie ook DL, 2, art. 3) De toepassing geschiedt alleen door het geloof in Christus (DL, 2, art. 5-7) ook wel het geloof van de uitverkorenen Gods genoemd (Titus 1:1 en 1 Petrus 1:2)
@Duuk
U zegt: “jij als goed gereformeerde” Ten eerste jammer van uw cynische ondertoon, een ondertoon die ik maar al te veel tegenkom als ik met mensen uit de evangelische hoek woorden wissel. Maar daar ben ik inmiddels aan gewend.
Ten tweede ben ik geen “goed gereformeerde die blindelings afgaat op je voorgangers.” Wederom een cynische reactie. U had kunnen lezen dat ik in een eerdere redactie een vraag heb neergelegd over de vergeestelijking van de eenzame Johannes op Patmos, dus ik ben zeker (positief) kritisch naar voorgangers. Dus uw insinuering gaat niet op.
Ik ben een aanhanger van het reformatorische gedachtengoed, gebaseerd op Gods Woord en daarnaast de 3FE. Daarnaast sta ik voluit in de oude waarheid van onze en van Amerikaanse, Engelse en Schotse oudvaders. Oud goud om het zomaar eens te zeggen.
Als men afwijkt van Gods woord en de 3FE gaat men dwalen en dat is treurig, dat blijkt ook wel uit uw reacties.
De tekst over de verzoening van de zonde van de hele wereld betekend m.i. dat iedereen behouden kan worden. Dat is nog wat anders dan alverzoening. Iedereen die in Jezus gelooft en Hem navolgt (d.w.z. zijn lichaam aan God wijd als een levend offer) wordt behouden. Daarbij hoeft die persoon zich vooraf niet druk te maken of hij uitverkoren is of dat hij genoeg zondekennis heeft of welke voorwaarde dan ook. We worden ertoe opgeroepen om het aangeboden heil in Jezus aan te nemen. Het ongeloof leidt ertoe dat we verloren gaan.
De vraag blijft dan wel wat er gebeurt met de mensen die nog nooit van Jezus als Verlosser hebben gehoord. Maar dat is een ander onderwerp, God weet het.
Jij vindt het treurig als je afwijkt van de 3fe. Dat vind ik weer treurig omdat de 3fe een uitleg zijn van Gods Woord, gezien door de bril van een aantal mannen. Dat wil niet zeggen dat alles wat daarin staat waardeloos is, integendeel, maar je kunt deze mannen geen onfeilbaarheid toeschrijven. Dat zouden ze denk ik zelf ook niet hebben gewild. Ik heb al vaker gezegd: deze 3fe zijn geschreven binnen de context van hun tijd en inzichten. In die tijd had men een ander beeld van de positie van Israël dan dat we nu hebben, ook heel veel reformatorische theologen. Dat maakt de 3fe op bepaalde punten wat eenzijdig.
Fijn dat jij mij ook in een hokje plaatst, maar ik ben niet evangelisch in de zin zoals jij dat waarschijnlijk bedoelt. We kunnen denk ik beter stoppen met het elkaar in hokjes plaatsen.
Als je niet open staat voor nieuwe inzichten raak je verstrikt in een versmald denkpatroon, waarbij je met bepaalde bijbelgedeelten weinig kunt. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat er veel wordt vergeestelijkt. En nu zijn we weer bij het onderwerp terug ;)
Sorry dat ik u in een hokje plaats, dat neem ik terug.
Omdat ik niet opensta voor "nieuwe inzichten" zou ik een "versmald denkpatroon" hebben? Dat is niet het geval. Ik probeer de smalle weg niet te versmallen, maar met alle gebrek de Bijbel te volgen. Ik denk dat de "oude inzichten" juist veel ruimer waren dan nu de dag in de rechterflank van de gereformeerde gezindte geleerd wordt. De spanning van de verantwoordelijkheid van de mens aan de ene kant, en tegelijkertijd niets aan je zaligheid kunnen bewerken aan de andere kant hou ik van harte vast. Niemand wist dat zo goed te verwoorden als de oude engelsen en schotten.
"Iedereen die in Jezus gelooft en Hem navolgt (d.w.z. zijn lichaam aan God wijd als een levend offer) wordt behouden."
Ik zou daar toch het volgende op zeggen: alleen degenen worden behouden die God de Vader aan Zijn Zoon gegeven heeft. We hoeven ons niet druk te maken om de uitverkiezing. Dat is een grote verborgenheid van een onbegrijpelijke God.
"Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage."
Diegenen komen tot een waar geloof in de Zaligmaker. Ontdekt aan hun zonde en schuld, uitgedreven tot de Middelaar. De Bijbel zegt: "die in hun zonden en ellenden, tot Hem zich ter genezing wenden." Dat is de uitverkoren gemeente van wie God de Vader in de eeuwigheid heeft besloten dat zij zalig zullen worden.
"Het geloof is een gave van God."
Die ontvangen een geloofsoog op het lijden en sterven van Christus. Een levende hoop. Zo persoonlijk. Hij zal zichzelf aan diegenen bekend maken.
"Ik heb het zelf uit Zijne mond gehoord"
"Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen."
Daar is dus niets van ons bij. God heeft ons geloof niet nodig. Leidt dat tot zorgeloze mensen? Zeker niet, zeer zeker niet. Want nood (door God gewerkt) leert bidden om genade. De ouden zeiden vroeger: als u niet met het hart kan bidden, begin dan met het verstand te bidden.
Misschien aardig om te weten dat de opstellers van de HC doctoren in de godgeleerdheid waren. Ze spraken en lazen vloeiend Hebreeuws, Grieks en Latijn. Vandaar dat ik moet gniffelen als zelfbenoemde profeten uit evangelische kring ongebreidelde en misplaatste kritiek uiten op de HC. Ik vrees bij hen een dubbele agenda. Maar dat even terzijde.
De belijdenisgeschriften zijn zeker niet onfeilbaar, maar naar mate je jezelf er meer in verdiept, kom je tot de ontdekking hoe razend actueel en evenwichtig ze nog zijn.
Maar goed, ik blijf benieuwd naar de strijdigheid tussen de 3F en het Woord.
Geen probleem, we blijven mensen ;)
Ik wil toch wat aantekeningen plaatsen bij wat je schrijft.
Een versmald denkpatroon heeft niets te maken met de breedte van de smalle weg. Die is smal en blijft smal, net zoals de poort nauw is en niet breder wordt. Een versmald denkpatroon geeft geen ruimte om buiten de geijkte kaders te denken. Bijvoorbeeld dat Jezus niet gekomen is voor de niet-Joden, maar voor de kinderen van het huis van Israël. Dat Jezus altijd tot de Joden sprak en bij wijze van heel hoge uitzondering tot de heidenen. Maar ook dat de Heilige Geest in eerste instantie op de Joden is uitgestort. En dat God Zijn verbonden alleen met het volk Israël heeft gesloten en niet met de heidenen. Enzovoort.
"Ik zou daar toch het volgende op zeggen: alleen degenen worden behouden die God de Vader aan Zijn Zoon gegeven heeft. We hoeven ons niet druk te maken om de uitverkiezing. Dat is een grote verborgenheid van een onbegrijpelijke God."
Wij moeten uitgaan van de zaken die God aan ons heeft geopenbaard. Wij lezen duidelijk een oproep tot geloof en bekering in de bijbel. Alle oproepen zijn een duidelijk appèl op ons, zonder enige voorwaarde. Als jij er een kan vinden hoor ik dat graag van je. Je zegt terecht dat veel vroege predikanten een ruim aanbod predikten. Die deden een appèl op hun hoorders zonder de voorwaarde dat de Vader ons eerst moet trekken. De Dordtse leerregels zeggen dat ook zo:
"Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof."
"Ontdekt aan hun zonde en schuld, uitgedreven tot de Middelaar. De Bijbel zegt: "die in hun zonden en ellenden, tot Hem zich ter genezing wenden." Dat is de uitverkoren gemeente van wie God de Vader in de eeuwigheid heeft besloten dat zij zalig zullen worden."
Dit is precies wat ik bedoelde met onterecht vergeestelijken van het oude testament. Ten eerste haal je een BERIJMDE Psalm aan. Wat jij citeert staat NIET in de bijbel. Ten tweede gaat het om een Psalm (147) die een profetische Psalm is waar gesproken wordt over de terugkeer van alle Joden naar Israël in het einde van de tijden. Kijk wat er nu gebeurt! Toen de 3fe werden geschreven bestond Israël zoals die nu is nog niet. Je ziet nu alle Joden naar Israël trekken. Dat zijn voorspellingen die in o.a. die Psalm gedaan zijn! Dat heeft NIETS te maken met een geestelijke beleving van een gelovige.
Precies hetzelfde doe je met:
"Ik heb het zelf uit Zijne mond gehoord"
Dat staat NIET in de bijbel! Het is een deel van de berijming van Psalm 56 waar deze frase helemaal NIET in staat. Daar zie je juist dat David volledig vertrouwt op Gods beloften. Hij GELOOFDE God! Dat is op Zijn Woord.
Er staan verschillende bekeringsgeschiedenissen in de bijbel en maar bizar weinig waarvan de bekeerling eerst zijn zonden en ellenden ontdekt. Wij hebben dat bij ons er in gepompt gekregen door de systematische bekeringsomschrijvingen van de 3fe. Ik geloof nooit dat de opstellers van de 3fe dat bedoeld hebben. Sterker nog: de opsteller van de HC spreekt in zijn vraag en antwoordspel tot de wederomgeborene. En ja, DIE zien waarvan zij zijn verlost.
"Daar is dus niets van ons bij. God heeft ons geloof niet nodig. Leidt dat tot zorgeloze mensen? Zeker niet, zeer zeker niet."
Mee eens.
"Want nood (door God gewerkt) leert bidden om genade."
Dat haal je niet uit de bijbel, maar is een ingeleerde stelling. Nood leert nooit bidden. Nood kan ook leiden tot vloeken. God leert ons bidden. Maar niet alleen om Zijn hulp in te roepen, zeker ook wel!, maar niet minder om God te loven en te prijzen.
"De ouden zeiden vroeger: als u niet met het hart kan bidden, begin dan met het verstand te bidden."
Wie zijn de ouden? Hebben die meer gezag dan Gods Woord? En wat is bidden met je hart? Is dat je gevoel? Paulus bidt om verlichte ogen van ons verstand. Laten we het daar maar op houden.
De Bijbel is een geestelijk boek en ja, hierin wordt menigmaal dingen vergeestelijkt of iets anders bedoelt, dan men in eerste instantie zou menen.
Voorbeeld 1
Sion kan gezien worden als één van de bergen bij Jeruzalem en het wordt vereenzelvigd met die stad. Maar in Psalm 87 blijkt het een geestelijk stad te zijn waar alle volken geboren zijn! En de Jood die de brief aan de Hebreeën schreef zegt dat de berg Sion het hemelse Jeruzalem is (Hebr. 12:22-24).
Voorbeeld 2
Bij de tempelreiniging vragen de Joden uit wiens bevoegdheid Hij dit mag doen en Jezus antwoordde: “Breekt deze tempel af en binnen drie dagen zal Ik hem doen herrijzen”. De Joden schamperden dat de tempel in 46 jaren was gebouwd. Jezus had het echter over de tempel van zijn lichaam (Joh. 2:13-22).
Ik zag in één van de reacties Efeze 2:8 verschijnen. In deze tekst wordt bedoeld dat GENADE een gave van God is. Geloof echter, kan je verweten worden, zoals bij de storm op het meer:. Jezus zei: “Waar was uw geloof?” En nog strenger, toen de discipelen het getuigenis van Jezus opstanding niet geloofden: “Hij verweet hun hun ongeloof” (Marcus 16:14).
Hoe kan God anders ons verwijten geen geloof te hebben, als wij afhankelijk van Hem zijn om dat geloof te krijgen? Hij is dan een onrechtvaardige God. (ja, ja, ik weet het de Dordtse Leerregels…). Calvijn vond dat de mens zijn wil was verloren en Luther dacht dat de wil van de mens een beest was, dat óf bereden werd door God óf door de duivel. De mens had volgens hem niet de beschikking over zijn eigen wil. Ja, en zonder wil kan je ook niet geloven…
“Gereformeerden”, laat u niet de extreme Israëlvisie opdringen. Het volk Israël werd Gods unieke volk bij de berg Sinaï. Overigens was dat een voorwaardelijk verbond:
Exodus 19:5 Nu dan, INDIEN gij aandachtig naar Mij luistert EN mijn verbond bewaart, DAN zult gij uit alle volken Mij ten eigendom zijn, want de ganse aarde behoort Mij.
In de verzen 7 en 8 zien wij dat eerst het volk moest accorderen met dit verbond.
In Jeremia 31:31-33 lezen wij dat dit verbond circa 6 eeuwen voor Christus verbroken is. Israël is dus niet meer Gods volk. De Hebreeënbriefschrijver voegt nog iets aan toe aan vers 32: “en Ik heb Mij niet meer om hen bekommerd, spreekt de Here”. Alle beloften als volk van God heeft Israël dus verspeeld, alleen een rest zal behouden worden (Jes. 10:20-23).
Gelovige Jood en gelovige heiden zijn nu verenigd in het lichaam van Christus (Ef. 2:14-16). Er bestaan overigens inderdaad geestelijke Joden (Romeinen 2:28-29; Gal. 4:21-31).
Er bestaat inderdaad een Bijbelse vervangingsleer: Het Nieuwe Verbond vervangt het Oude Verbond. Het Oude Verbond bestaat niet meer (Hebr. 8:13).
je gaat wel heel kort door de bocht. God heeft een EEUWIG verbond met het volk Israël gesloten. Als God dan toch het verbond verbreekt, zal God niet betrouwbaar zijn.
Lees ook wat in Ezechiel staat, h. 16
59 Want zo zegt de Heere HEERE: Ik zal met u doen zoals u gedaan hebt: u hebt de eed veracht door het verbond te verbreken.
60 Toch zal Ík denken aan Mijn verbond met u in de dagen van uw jeugd. Ik zal met u een eeuwig verbond maken.
Jeremia 50:4 In die dagen en in die tijd, spreekt de HEERE, zullen de Israëlieten komen, zij en de Judeeërs tezamen – al wenend zullen zij hun weg gaan – en zij zullen de HEERE, hun God, zoeken. 5 Zij zullen vragen naar Sion, hun gezicht gericht op de weg daarheen. Zij zullen komen en bij de HEERE gevoegd worden met een eeuwig verbond, het zal niet vergeten worden.
Jesaja 49:14 Sion zegt echter: De HEERE heeft mij verlaten, de Heere heeft mij vergeten. 15 Kan een vrouw haar zuigeling vergeten, zich niet ontfermen over het kind van haar schoot? Zelfs al zouden die het vergeten, Ík zal u niet vergeten. 16 Zie, Ik heb u in beide handpalmen gegraveerd, uw muren zijn steeds vóór Mij.
Lees ook eens de lofzang van Zacharias in Lukas 1.
Jezus zegt zelf in Mattheus 15:24 Hij antwoordde en zei: Ik ben alleen maar gezonden naar de verloren schapen van het huis van Israël.
Jezus maakte geen grapje en hij loog ook niet.
Paulus schrijft ook dit: Romeinen 11:26 En zo zal heel Israël zalig worden, zoals geschreven staat: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob. 27 En dit is het verbond van Mij met hen, wanneer Ik hun zonden zal wegnemen. 28 Zij zijn weliswaar wat het Evangelie betreft vijanden vanwege u, maar wat de verkiezing betreft geliefden vanwege de vaderen.
Hoe kan je dan zeggen dat Israël Gods volk niet meer is? Je maakt je schuldig aan datgene waar de kerk zich eeuwen schuldig aan heeft gemaakt: het demoniseren van de Joden. Dat is geen extreme Israëlvisie, dat is gewoon luisteren naar het Woord van God.
Ik denk dat je mijn bericht niet goed hebt gelezen. En eigenlijk reageer je alleen op het laatst op een conclusie die ik trok na mijn betoog met aanhaling van de benodigde verzen uit Gods Woord. Jij hebt het over “gewoon luisteren naar het Woord van God”. Datzelfde Woord van God zegt het volgende over het Oude Verbond:
Jeremia 31:31-32
31 Zie, de dagen komen, luidt het woord des HEREN, dat Ik met het huis van Israël en het huis van Juda een nieuw verbond sluiten zal. 32 Niet zoals het verbond, dat Ik met hun vaderen gesloten heb ten dage dat Ik hen bij de hand nam, om hen uit het land Egypte te leiden: MIJN VERBOND, DAT ZIJ VERBROKEN HEBBEN, hoewel Ik heer over hen ben, luidt het woord des HEREN. Gods Woord zegt ook dat God zich niet meer om hen bekommerd heeft (Hebr. 8:39).
Gods Woord zegt dat niet God het verbond heeft verbroken, maar het volk Israël. Na de uittocht uit Egypte en vóórdat het volk daadwerkelijk het beloofde land introk wilde God Israël vernietigen! [1] Bij de verbondssluiting bij de Sinaï, [2] Bij Baäl Peor, [3] bij de bende van drie: Korach, Datan en Abiram en [4] toen het volk opgestookt door de tien onbetrouwbare verspieders het land niet wilden innemen. Dit had tot gevolg dat Israël 40 jaar in de woestijn moest verblijven en dat een ieder vanaf 20 jaar en ouder in de woestijn zou sterven (Num. 14:26-35), hoewel God ONDER EDE had beloofd dat Hij hen in het beloofde land zou brengen: Num. 14:22-23 22 Geen van de mannen die mijn heerlijkheid gezien hebben, en de tekenen die Ik in Egypte en in de woestijn gedaan heb, en die Mij nu reeds tienmaal verzocht en naar mijn stem niet geluisterd hebben, 23 zal het land zien, DAT IK O N D E R E D E AAN HUN VADEREN BELOOFD HEB! Ja, NIEMAND VAN HEN, DIE MIJ VERSMAAD HEBBEN, ZAL HET ZIEN.
Duuk, ik ben niet boos op je, maar ik vind je opmerkingen aan het eind van je bericht geen pas geven, bovendien zijn ze zeer onterecht.
Ik herhaal: God heeft niet het verbond verbroken maar het volk Israël heeft het verbond verbroken omdat het VOORTDUREND ongehoorzaam en ontrouw was aan God en andere goden dienden.
"Israël is dus niet meer Gods volk."
Die conclusie is niet juist en heeft in het verleden tot veel ellende voor de Joden geleid (o.a. de Holocaust). De tekst die je aanhaalt in je laatste reactie en de teksten die ik citeerde getuigen daarvan: " Zie, de dagen komen, luidt het woord des HEREN, dat Ik met het HUIS VAN ISRAEL en het huis van JUDA een nieuw verbond sluiten zal."
Dat God het volk Israël niet heeft vernietigd komt omdat Israël in het oude testament Mozes als middelaar had en in het (ver)nieuw(d)e verbond is Jezus de middelaar. Dat Israël Gods verbond heeft verbroken is voor God dus geen reden om het verbond niet te vernieuwen, maar dan nu op een manier dat God zélf voor Zijn verbond instaat.
Dat de heidenen dan ook van de beloften en de vruchten van het verbond mogen gebruikmaken is pure genade. Maar dat wil niet zeggen dat wij de plaats van Israël nu hebben ingenomen. Wij mogen met hen meedoen.
God sluit dus met het HUIS VAN ISRAEL en JUDA een nieuw verbond. Hoe kan je dan concluderen dat Israël niet meer Gods volk is?
De Israëlvisie (er zijn meerdere Israëlvisies) die jij aanhangt valt of staat met de volgende zaken:
[1] Het (nog) bestaan van het Oude Verbond.
[2] Of God een rechtvaardige God is.
[1] Het Oude Verbond – De overeenkomst tussen God en Israël.
Iedere overeenkomst of verbond met welke looptijd (een paar jaar OF EEUWIG) dan ook eindigt wanneer één van de partijen de voorwaarden van dat verbond of die overeenkomst schendt én de andere partij de sancties van dat verbond uitvoert.
Stel dat jij een hypotheek afsluit bij een bank met een looptijd van 30 jaar en stel dat jij je niet houdt aan de voorwaarde dat jij trouw je maandelijkse termijnen zou voldoen aan de bank. Na 6 jaar ga jij je maandtermijnen niet meer betalen en op een gegeven moment heb je al 5 maanden achterstand met je betalingen. Wat gebeurt er dan? Vroeg en laat stuurde de bank jou aanmaningsbrieven waarop jij niet reageerde. Dan komt een moment dat je huis executoriaal wordt verkocht. Ga jij dan de bank verwijten dat zij de hypotheekovereenkomst niet nagekomen zijn? Nee, jij moet hand in eigen boezem steken, want jij heb je niet gehouden aan de overeenkomst en de bank gaat over tot de oordelen (vervloekingen) die in de overeenkomst staan.
Zo is dat ook het geval met het Oude Verbond tussen God en Israël. Israël verbrak dit verbond vele malen en God ging over tot executie van de oordelen. Al veel eerder in 720 voor Christus kwam een eind aan het koninkrijk Israël toen ze in ballingschap gingen naar Babel. ZE KWAMEN NOOIT MEER TERUG. Vandaar dat in de evangeliën alleen sprake is van Joden (afkomstig van het woord Juda).
De vervloekingen (oordelen) van de Ebal zijn over de Joden gekomen. Eerst in 70 na Christus toen de tempel werd vernietigd en later in de tweede Joodse opstand (132-136 na Chr.) onder hun valse messias, Sjimon Bar Kochba, werden de Joden vernietigend verslagen. 600.000 Joden (de Talmoed spreekt over meer dan 1 miljoen) werden gedood en praktisch alle steden werden vernietigd. Wat er nog over was ging als slaven in ballingschap. Hiermee kwamen de vervloekingen over de Joden (Deut. 28:15-68). Je zou kunnen zeggen dat de executie had plaatsgevonden. Terugkeer naar het “beloofde land” is niet legaal. Het land was namelijk een onderdeel van het koninkrijk Israël.
Onder het Oude Verbond was God, de Koning en God, het volk Israël Gods volk, Kanaän het land en de Tien Geboden, het Oude Verbond (Deut. 4:13), was de grondwet én constitutie.
HET LAND IS OVERIGENS NOOIT VAN ISRAËL GEWEEST VOLGENS HET WOORD VAN GOD:
Leviticus 25:23
En het land zal niet voor altijd verkocht worden, want het land is van Mij, en gij zijt vreemdelingen en bijwoners bij Mij.
Lees ook Ezechiël 33:23-26 over het land, zoals de Israëlieten er over dachten en hoe God daar over denkt!
De Joden kunnen deel hebben aan het Nieuwe Verbond in het bloed van Jezus Christus, maar zij delen dit heil met de gelovige niet-Joden! Ze zijn dus niet het exclusieve volk van God! Je zult het vervelend vinden, maar Gelovige Jood en gelovige niet-Jood is verenigd in één lichaam: de gemeente (Efeze 2:14-16).