Nog geen genade ontvangen

Leer mij Uw weg - M. Luther

‘Ik zal u verstand geven en u de weg wijzen, waarop u wandelen moet – Ik zal u met Mijn ogen leiden’ (Psalm 32:8, weergave WA 1525).

Je bidt, dat Ik je verlos. Laat dat je geen zorg zijn! Onderwijs Mij niet, onderwijs jezelf niet, laat Mij je onderwijzen. Ik zal een goede Leermeester voor je zijn. Ik zal je op de weg leiden, waarop je naar Mijn welbehagen kunt wandelen. Je meent dat het verkeerd is, als het niet gaat zoals jij denkt. Dat denken is schadelijk voor jou en hindert Mij. Het moet niet vólgens jouw verstand, maar bóven jouw verstand gaan. Buig je in onverstand, dan geef Ik je Mijn verstand. Onverstand is het goede verstand. Niet te weten waarheen je gaat, dat betekent: pas goed weten waarheen je gaat. Mijn verstand maakt jou juist onverstandig.
Zo ging Abraham uit zijn vaderland en wist niet waarheen. Hij gaf zich over aan Mijn weten en liet zijn verstand varen. Zo is hij gekomen langs de goede weg tot het juiste doel. Zie, dat is de weg van het kruis. Die kan jij niet vinden, maar Ik zal je leiden als een blinde. Daarom niet jij, niet een of ander mens, niet een schepsel, maar Ik, Ik Zelf zal je onderwijzen in de weg, waarop je gaan moet. Niet het werk dat jij verkiest, niet het lijden dat jij bedenkt, maar wat tegen jouw keuze, tegen jouw denken en tegen jouw begeren in, aan je wordt gegeven. Dat is het, volg daar, daar roep Ik je, wees daar een leerling, nu is het de tijd en jouw Meester is gekomen.
Want Ik zal je met Mijn ogen leiden (vgl Psalm 32:8). Dat is: Ik zal je niet verlaten, je zult niet ondergaan. Ik zal je niet vergeten, omdat Mijn ogen over jou open zijn. Heb je dit woord dan niet gelezen: ‘De ogen van God zijn open over de rechtvaardigen’ (vgl. Psalm 34:16)? De berg Moria heet immers: ‘De HEERE zal het voorzien’ (vgl. Genesis 22:14). Wees dan verzekerd dat alleen Ik voorzien zal, zoals ik ook Abraham voorzien heb met datgene, waarmee hij zichzelf helemaal niet kon voorzien.

Beste vraagsteller,

Als ik uw/jou vraag lees dan denk ik hoe komt dat toch? Hoe komt het toch dat allerlei mensen die ik ken, die niet kerkelijk zijn opgegroeid, het evangelie hebben gehoord, er de waarheid van hebben ingezien en het met vreugde hebben aangenomen. Maar dat vele mensen in de kerk zoals uzelf en de ouderen waarvan u spreekt dit niet willen/kunnen.

Hoe komt het toch dat u God niet geloven kunt in Zijn boodschap van het evangelie dat alles volbracht is door Zijn Zoon? Is het de prediking waar u onder zit die een verkeerde verwachting opwekt? Wacht u op een bijzondere ervaring, die anderen ook nooit hebben gehad? Was het sterven van de Heere Jezus Christus op Golgotha niet voldoende? U wacht op iets dat al is gebeurt, 2000 jaar geleden. Vertrouw U toe aan deze lieve Heiland. Richt de blik niet naar binnen toe, op zoek naar allerlei zaken bij uzelf, maar richt uw blik naar dat kruis op Golgotha, waar uw Middelaar hangt aan het kruis, voor uw zonden, ook al gevoelt u deze niet.

Mag ik vrijmoedig spreken? U gevoelt uw zonde niet? Uw zonde is uw ongeloof. Belijdt vanavond nog aan de Heere in het gebed: Heere, ik ben een zondaar, want ik geloof U niet, ik geloof uw evangelie niet. Heere ik wil wel, maar ik kan niet, komt U mij ongeloof te hulp!
Geef u over aan deze lieve Heiland, de Heere Jezus, vanavond nog.

De zaken waarvan u spreek kent iedere christen, ik hoor en lees het keer op keer: christenen van vroeger en van nu.
Als ik voor mezelf mag spreken: ik ken mijn zonde door me in de wet te spiegelen. Maar, ik ellendig mens, ben helemaal niet zo bedroefd over mijn zonde als ik zou behoren te zijn. Ik ben bedroefd over mijn koude hart. Of nee: ik ben bedroefd over dat ik bedroefd zou behoren te zijn over mij koude hart maar het niet ben, maar mij hart is soms van steen en ik ben helemaal niet bedroefd. Met mijn geest wil ik wel, maar met mijn vlees gevoel ik het helemaal niet zo. Want een puinhoop, er is niets goed in mij. Wie zal mij verlossen hiervan? Ik dank God: de Heere Jezus Christus! Zo kom ik met lege handen bij de voeten van de Heere Jezus. Heere ik geef me aan U over! Mijn hoop is op U!

"Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe."
"Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven."

Verwacht geen tekenen, geen warme gevoelens, geen bijzondere openbaringen, maar geloof met een eenvoudig geloof, het geloof van een kind.
Geef u over aan deze Heiland, vanavond nog, in uw gebed. Spring in dat warme bad. En op een dag zult u terug zien en onderkennen: het was God die mij leidde!

Wat kan men toch redeneren, redeneren en redeneren. Ik las net spreuken 3 "Vertrouw op den HEERE met uw ganse hart, en steun op uw verstand niet."

Ga naar hem toe met een kinderlijk geloof, met lege handen, met een zondig en boos hart, waar alles aan ontbreekt. Hij is gekomen voor ongeschikte bedelaars die genade buiten zichzelf zoeken.

"Dan wordt er vaak gezegd: belijd jouw zonden. Heb berouw over jouw zonden. Maar de Geest moet mij overtuigen van mijn zonden, eerder kan ik er toch geen berouw over hebben en tonen?"

Zoals Gerard schreef: je ongeloof is je zonde. Ben je daarvan overtuigd? Ben je overtuigd dat je nog ongelovige bent? Dat je zelfs zo ongelovig bent dat je geen berouw hebt over je zonde? Ik lees dat in je verhaal. Lees dan wat Jezus zegt in Johannes 16:8, 9:
En als Die (de Heilige Geest!) gekomen is, zal Hij de wereld overtuigen van zonde, van gerechtigheid en van oordeel: van zonde, omdat zij niet in Mij geloven; ....
Weet je dat niemand anders je overtuigd heeft van het ongeloof? En je zegt dat de Geest je niet heeft overtuigd? Ik mag je zeggen, op basis van Jezus' Woord: De Geest HEEFT je overtuigd van zonde!
Lees dan ook wat Johannes schrijft in zijn eerste brief, hoofdstuk 1: (toevallig ook vers 8 en 9?)
Als wij zeggen dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en is de waarheid niet in ons. Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.

Belijd vandaag nog je ongeloof en GELOOF dat God GETROUW en RECHTVAARDIG is om jouw zonden te vergeven en te reinigen van ongerechtigheid. Zodra je dat hebt beleden en je Zijn belofte van vergeving hebt aanvaard, BEN je een kind van God. Je ontvangt dan de Heilige Geest Die het onderpand is van jouw erfenis (Efeze 1:13, 14).

Zolang je deze stap NIET zet, blijf je in je ongeloof.
Met alle respect voor boekjes en belijdenisgeschriften: lees je bijbel, daar staat ALLES in.

Ik sluit me graag bij Jeremiah aan...
Wat kun je verstrikt raken in je eigen denken en redeneren.

Toch, lieve vragensteller, is geloven slechts een kwestie van overgave. Maar dat is tegelijkertijd het moeilijkste dat er is. Want je kunt er zelf niets voor doen.

Misschien kan onderstaand filmpje je verder helpen. Ik weet dat het niet iedereen aanspreekt maar ik heb iedere keer weer de tranen in de ogen als ik het zie.

Breng alsjeblieft je moeite bij het kruis.

www.youtube.com/watch?v=oOmXqIwrbl8

Ik kwam deze oude vraag tegen. Hoe is het inmiddels, beste vraagsteller?

Je schrijft dat je graag vergeving van zonden wil. In gedachten denk je er dus achteraan:... maar God wil het niet want ik heb het nog niet gekregen.
En ik denk dat half kerkelijk NL (mijn inziens veel van de rechtse flanken van onze kerken) op deze manier denken!
Het is werkelijk een leugen, dat men gelooft dat het zo kan zijn dat er dus wel een willen kan zijn maar dit niet hoef te betekenen dat je iets krijgt van God. In wat voor een wrede God geloven we dan??? Een gewillige God? ja zeggen we dan, God is gewillig. Maar met deze manier van denken maken we er een onwillige God die nog eens gemeen is ook. Een God die wel een verlangen werkt naar geloof en bekering maar die uiteindelijk misschien niks geeft. Is dat nou de God die ons in de Bijbel wordt voorgesteld? Het doet me zo'n pijn! Ga nou toch eens de Bijbel goed lezen! Is er ooit iemand in de Bijbel geweest die wel wilde maar niks kreeg? NEE!!! Hoe waar is Gods Woord voor ons? We lezen de Bijbel en zeggen: ja mooie teksten, mooie beloften, allemaal waar................................ maar niet voor mij, maar voor Gods volk! Nou... dus is de Bijbel gewoon een boek vol leugens als we die niet voor onszelf durven toe te passen. Want de Bijbel is voor de wereld geschreven, voor de zondaren, dus oor jou... alle teksten mag je gebruiken voor jezelf! Jezus kwam toch naar deze wereld, naar mensen zoals jij en ik, at met hoeren en tollenaren, dreef demonen uit, keek om naar het verachte... voor hen kwam Hij. Dus ook voor jou! Hij kwam voor heel de verloren wereld. Ook voor die hoogmoedige farizeeërs. Maar zij verachten Hem, verworpen Zijn woord, zochten Hem te doden. En zo gebeurd het nog in reformatorisch Nederland. We verwerpen Jezus, het offer is genoeg maar je kunt het niet zomaar aannemen, het moet niet te makkelijk gaan. De traditie is belangrijker dan de Schrift zelf. Sola Scriptura is ons motto... nou... al tijden niet meer hoor in veel kerken. Nou.... en dat is nou het hele probleem. We hebben van God een karikatuur gemaakt. Zien we God echt als een God die verlangt dat de zondaar komt om van Hem verlossing te ontvangen? Die op jou wacht, zo graag wil dat je gewoon stil op Hem vertrouwd dat Hij je alles zal geven? Die een besluit neemt en zich aan de voeten van Christus werpt in een stil vertrouwen dat God hem werkelijk aanneemt? Want dat is de Bijbelse versie... geloof niet in de versie die we er in de kerken van hebben gemaakt. Wil je het hebben de vergeving van zonden? Wil je een nieuw leven vanuit de Geest? Is je antwoord ja? Wie anders kan jou zo gewillig hebben gemaakt dan God zelf, want er is toch geen mens die God zoekt, ook niet één. Maar door een verkeerde voorstelling van zaken gepreekt en geleerd in veel van onze refokerken, kom je niet tot zekerheid. Je blijft maar twijfelen aan Gods gewilligheid en is dat wel Bijbels? Ik zal het nog eens wat duidelijker maken, door de gelijkenis van de verloren zoon eens te veranderen in wat veel van de kerken ervan gemaakt hebben.

Eigenlijk moet je het zo zien: jij bent de verloren zoon, hongerig en arm. Hij verlangt naar zijn Vader maar zegt: misschien wil mijn Vader wel niet, want mijn Vader kan mij vast niet vergeven dat ik zijn geld er door gebracht hebt. Ik ben zo zondig dat ik voor hem niet kan bestaan. O ik zou zo graag terug willen naar het vaderhuis, maar ik heb dat niet verdiend. Ik ben ook zo verloren en zo ellendig, och mocht het eens zo zijn dat Hij mij terug zou willen. Ik wil zo graag terug naar het Vaderhuis maar misschien wil mijn Vader mij wel niet ontvangen of vergeven, die kans is groot want ik heb het verprutst. (of misschien ken je deze versie beter: ik voel me helemaal niet zo slecht en ik heb helemaal niet zoveel spijt dat ik al Vaders geld erdoor heb gebracht, maar dat moet wel voordat ik terug ga dus laat ik dat eens goed overdenken.)
Ik blijf maar bij de varkenstrog, ik roep maar naar Hem vanaf deze plek. Wanneer de Vader mij wil komt Hij wel naar mij toe, want Hij moet mij opzoeken! Ik kan en mag niet uit mijzelf naar de Vader terug gaan, want dan dring ik mij op en heb ik het zelf gewerkt en dan steel ik vergeving en dan word ik alsnog weg gestuurd, nee.... het moet helemaal vanuit Vader zelf komen dus ik wacht af tot ik Hem zie aankomen.
Maar de Vader komt niet, komt nooit. En de zoon sterft bij de varkenstrog en slaat zijn ogen op in de eeuwige pijn.

Dit is de visie van veel rechtse flanken! En ik zeg jullie: er gaan er veel verloren door deze manier van denken!
Maar lees de gelijkenis eens goed! Wat zegt de zoon? Hij neemt een besluit, ja lees goed: hij wordt actief! Hij gaat terug! Hij wacht niet op een briefje uit de hemel of dat God krachtdadig ingrijpt maar hij gaat gewoon! Hij verlangt zo naar zijn Vader, dat het allemaal weer anders zal worden, dat hij het gewoon gaat proberen. Nee heb ik, ja kan ik krijgen denkt hij: "Ik zal opstaan en tot mijn Vader gaan!" En we weten allemaal dat God nooit nee zegt! En als je dan toch steeds denkt: '' Wil God wel?' Lees dan de gelijkenis nog eens! God wil en geeft het je wanneer je Hem hierin vertrouwd.
En hoe kun jij nu tot de Vader gaan? Hoe doe je dat? Gewoon in gebed naar Hem toe gaan en zeggen: "Hier ben ik dan eindelijk Vader. U hebt recht op mijn leven, ik heb het verprutst. Ik heb niks meer om mee te brengen, maar ik vertrouw en geloof dat U mij alles zal geven: geloof, verzekering, bevestiging, heiliging. En vanaf nu houd ik het ervoor dat ik gewassen en gereinigd ben, want ik ben net als de verloren zoon terug gekeerd en U staat ook op mij te wachten. Want ik geloof deze belofte: Die dorst heeft laat die kome, die wil die neme het water des levens voor niets. Hier ben ik dan, ik wil mijn dorst lessen bij U! Want allen die de Naam des Heeren aanroepen zullen zalig worden. Ik vertrouw dat Uw Heilige Geest in mij een nieuw leven gaat werken, mij volledig zal veranderen. Mijn verlangen naar deze wereld en de zonde weg zal nemen, en mij een verlangen zal geven om met U te wandelen, om Uw wil te zoeken en te doen. En ik hou U daaraan, want wat U beloofd doet U, U kunt niet liegen. En doe het om het bloed van Uw Zoon die kwam om zondaren te verlossen van hun schuld, zonde en hun alles zal geven wat Hij heeft verworven. Amen."

Wees niet alleen een hoorder van het Woord maar ook een dader! Sta op en ga tot je Vader! Hij zal je ontvangen en er zal feest zijn in de hemel op het moment dat je je gelovig aan Hem toevertrouwd!

Hert is niet mijn vraag, maar had mijn vraag kunnen zijn. Wat loop ik hier ook mee te tobben, ik kom er maar niet uit. Sta blind en van verre, in mij zelven zo rijk.
Dank, vooral 3parels. Ik heb je bijdrage met interesse gelezen.
Alleen die overgave, zo moeilijk. We willen zo graag zelf nog wat doen.

En de mijne @dorpeling. @Gerard in zijn reactie hierboven van ruim een jaar geleden heeft wel gelijk. In de rechterflank wachten de mensen op een bijzondere ervaring. Zo heb ik een oude man gekend, zijn hele leven onder die prediking gezeten, dat het een éénzijdig Godswerk is, dat er geen nagelschrapseltje van een mens bij zit enz. Er altijd om gevraagd, maar zoals er gezegd werd: geen antwoord van de Heere gekregen. Niet die bijzondere ervaring. En dan die verzuchting na meer dan zeventig jaar die bevindelijke prediking: Hoe word ik nog ooit met God verzoend? En dan hier de prangende vraag: hoe komt dat toch?

Ik heb juist vanavond een bijbelstudie van Henk Binnendijk op you tube gezien over overgave .
Sluit hier mooi bij aan .
We willen wel , Maar niet helemaal

T kijken waard !

@ 3 parels, je schrijft "Dit is de visie van veel rechtse flanken! En ik zeg jullie: er gaan er veel verloren door deze manier van denken".
Ik kan hem ook terugplaatsen over jouw schrijven.
Als ik het zo lees komt het allemaal van de mens af. Gelukkig hoeft de mens niets te doen voor zijn zaligheid anders zou de mens nooit zalig worden. Anders zou het ook nooit een wonder voor een verloren zondaar worden als het niet van God zou zijn. Ik mis dat erg in je schrijven, dat het een Godswonder is. Wij willen niet naar God en zijn vijanden van God, Hij alleen kan de mens levend maken, en dat is nu dat wonder uit Johannes 3 en daar komt niets van de mens bij, want als het aan ons ligt zeggen we liever: gaat weg van mij, want aan de kennis Uwer wegen heb ik geen lust. En verder snap ik je niet als het gaat om de belofte. Als ik je goed begrijp kan je dus zomaar alles pakken wat je zelf maar wilt? Dan zou ik m'n zaligheid wel heel makkelijk kunnen 'maken', nee ik moet het uit Zijnen mond horen, toch?

Beste vraagsteller
Je schrijft: ” want ik ben ervan overtuigd dat ik uit mijzelf niets kan”.
Dit klopt niet.
Jaloers zijn of stelen of roddelen e.d. werkt God niet in je maar doe je zelf. Dus kan je ook beginnen goed te doen: vrijgevig te zijn, anderen te helpen, goede woorden te spreken e.d.
De oprechte komt er na verloop van tijd achter dat je dat niet voor 100% lukt.

Wat dan te doen? Lees het begin van Lukas 18 waarin Jezus aanspoort om God te bidden net als die weduwe die aan blijft houden bij de onrechtvaardige rechter, die haar daarom dan toch maar haar recht verschaft.
Lees ook het begin van Lukas 11 waarin Jezus (en Hij kent zijn vader!) ons leert om te bidden, als onbeschaamd aanhouden (!) namelijk om te vragen om de Heilige Geest. En wat krijg je dan? KRACHT die de discipelen beloofd was (Handelingen 1 vers 8). Waarom: om de zonde onder de voet te houden natuurlijk.

Volgens Romeinen 8 vers 9 behoort iemand die de Geest niet heeft hem niet toe. Je kunt dan wel van Gods (geestelijke) volk zijn, net als de moordenaar aan het kruis en met hem in het paradijs wonen maar je bent dan geen kind van God, geen broeder van Jezus.
Dat is logisch want een kind houdt van zijn vader en wil graag van hem leren en doen wat hij zegt en die lijkt op zijn vader en op zijn broer (Jezus).

Iemand die met de Satan om gaat, gaat (van binnen) op hem lijken, kerk gaande of niet. Vergeving (bij spijt) is dan wel mogelijk maar veranderen naar het beeld van Jezus is alleen mogelijk na bekering, wedergeboorte en een doop met de heilige geest.
In de eeuwigheid heb je met God van doen en je kunt niet anderen de schuld geven van de dwaling dat God je moet bekeren en dat je daar dan maar op moet wachten. Je moet zelf Gods woord lezen, hem zoeken met heel je hart, je helemaal, helemaal overgeven!

@dorpeling
Lees het verhaal van de schat in de akker (Mat. 13 vanaf vers 44) en GELOOF dat!
Als je in een blikjes automaat cola kan kopen voor € 2 dan kun je er wel € 1 ingooien maar dan krijg je geen (half blikje) cola. Ook bij inworp van € 1,95 komt er niets. Zo ook hier. Je moet alles opgeven dat wil zeggen dat je BEREID moet zijn om alles op te geven. Ik weet dat dat lastig is en heb daar zelf ook lang tegenaan gehikt maar als je dat doet, dan…..

Niet te geloven, wat een kracht, wat een volheid, wat een vreugde, wat een heerlijkheid!!!
MET de Heilige geest ben je beresterk, dan kun je de (bewuste) zonde aan! Je voelt je verlieft (op Jezus en God) en kunt haast niet ophouden in de bijbel te lezen en WIL niet meer anders dan goed doen, je hebt dan een walging van (de je bewuste) zonde en slechtigheid, loopt te bidden, te zingen en te huilen van geluk!
Mét die kracht kun je dan de weg van de heiligmaking in gaan; van het ook afkomen van de inwonende (onbewuste) zonde waar de HG je dan op wijst en zo groei je en wordt je nog meer Jezus gelijk. Wat een heerlijke weg.

cors.dekort@anico.nl

Uiteraard is de hulp en leiding van de Geest der waarheid, de Heilige Geest, onontbeerlijk. Die verlicht het verstand en opent de harten. In 1 Korinthe 2 staat: "Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen, die des Geestes Gods zijn; want zij zijn hem dwaasheid." Lees de kanttekeningen bij deze tekst.

De Heere Jezus zegt dat ook zo duidelijk (waar is Hij niet duidelijk...:) ) en in de eerste plaats tegen Zijn discipelen (die ook nog zo weinig wisten) in Johannes 16:

"13 Maar wanneer Die zal gekomen zijn, namelijk de Geest der waarheid, Hij zal u in al de waarheid leiden; want Hij zal van Zichzelven niet spreken, maar zo wat Hij zal gehoord hebben, zal Hij spreken, en de toekomende dingen zal Hij u verkondigen.
14 Die zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijne nemen, en zal het u verkondigen."

Dat zie je ook mooi en duidelijk verwoord in de DL 3/4 p11.

"Voorts, wanneer God dit Zijn welbehagen in de uitverkorenen uitvoert, en de ware bekering in hen werkt, zo is het dat Hij niet alleen het Evangelie hun uiterlijk doet prediken, en hun verstand krachtiglijk door den Heiligen Geest verlicht, opdat zij recht zouden verstaan en onderscheiden die dingen, die des Geestes Gods zijn; maar Hij dringt ook in tot de binnenste delen des mensen met de krachtige werking van denzelfden wederbarenden Geest; Hij opent het hart, dat gesloten is; Hij vermurwt dat hard is; Hij besnijdt dat onbesneden is. In den wil stort Hij nieuwe hoedanigheden en maakt dat die wil, die dood was, levend wordt; die boos was, goed wordt; die niet wilde, nu metterdaad wil; die wederspannig was, gehoorzaam wordt; Hij beweegt en sterkt dien wil alzo, dat hij als een goede boom vruchten van goede werken kan voortbrengen."

Daarom: Bid om ontdekkend licht, de hulp en de leiding van de Heilige Geest in je hart en je leven. “En Die gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel.” Zonder Zijn (Pinkster)Geest wordt het helemaal niets.

"Doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen." en "Alzo zegt de Heere HEERE: Daarenboven zal Ik hierom van het huis Israëls verzocht worden, dat Ik het hun doe;"

Mattheus 7: " [4] Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden."

[kanttekening 4] Door bidden, zoeken en kloppen vermaant ons Christus met ernst geduriglijk aan te houden in het gebed.

In de gegeven reacties komt een aantal keer overgave naar voren, ik denk dat een belangrijk punt is. Want een mens wil van nature zelf nog iets meenemen of zelf nog iets doen. Maar dat kan niet. De weg van geloof en bekering is loslaten. De zonde loslaten en bestrijden, maar ook alles van jezelf loslaten. De eigengerechtigheid loslaten. Je als een hulpeloze voor Zijn voeten werpen.

"'t Behoeftig volk, in hunne noden, In hun ellend' en pijn,
Gans hulpeloos tot Hem gevloden, Zal Hij ten redder zijn."

Bij mijn weten heeft de Heere Jezus 2x iemand weggestuurd:

De man uit Lukas 12 die over z'n erfenis begint en de rijke jongeling uit Markus 10.

Waarom? Zij wilden hun leven niet verliezen om het te behouden (Lukas 9:24).

"Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld; en rijken heeft Hij ledig weggezonden."

Zalig zijn die [5] hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.

[Kanttekening 5] Dat is, die met grote begeerte verlangen en trachten naar de ware gerechtigheid in Christus.

Daarom is het nodig om jezelf nauwkeurig te onderzoeken.

"Zie of er bij mij een schadelijke weg is. en leid mij op de eeuwige weg."

@RSTHG21 Je schrijft: "Gelukkig hoeft de mens niets te doen voor zijn zaligheid anders zou de mens nooit zalig worden." Dat klopt natuurlijk niet. We zijn niet geschapen als stokken en blokken. We dienen allereerst de middelen waar te nemen. Daarnaast roept Gods Woord ons actief op tot roepen, smeken, kloppen, bidden en zelfs... komen. Dat zijn nogal wat activiteiten waar de Heilige Geest Zijn zegen aan wil verbinden.

Het ongeloof zegt: God moet het doen. Het geloof zegt: God zal het doen.

@RSTHG21: je reageert op 3parels, maar ik mag waarschijnlijk ook wel op jouw bijdrage reageren. Ik vraag me oprecht af of je überhaupt begrijpt wat er bedoelt wordt. Ik zal je stukje knippen en citeren, en reageren:

"Als ik het zo lees komt het allemaal van de mens af. Gelukkig hoeft de mens niets te doen voor zijn zaligheid anders zou de mens nooit zalig worden."
A.: Omega zegt terecht dat we geen stokken en blokken zijn. Ik schat zo in dat je je achter de Dordtse Leerregels schaart, dus zou je dit bekend voor moeten komen uit Hoofdstuk 3/4, artikel 16. Ook de laatste regel van hfd. 3/4, art. 12: 'Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft (werkwoord!) en zich bekeert.', uiteraard in verbinding met het voorgaande. Jouw karikatuur van 3parels' verhaal vergeet 'voor het gemak' even de "andere helft" van het verhaal.

"Anders zou het ook nooit een wonder voor een verloren zondaar worden als het niet van God zou zijn. Ik mis dat erg in je schrijven, dat het een Godswonder is."
Als ik me niet vergis, scherm je op dit forum vaker met de term 'wonder' of 'Godswonder'. Wat bedoel je daar mee? Of eigenlijk: wat verwacht je daar van? Simpele vragen: Is het geen wonder dat je überhaupt nog leeft? Dat je een Bijbel tot je beschikking hebt? Dat je in een christelijke gemeente geplaatst bent? Dat noemt Calvijn algemene verkiezing. Dat jij in contact bent met het christendom, is het werk van de Heilige Geest!

"Wij willen niet naar God en zijn vijanden van God, Hij alleen kan de mens levend maken, en dat is nu dat wonder uit Johannes 3 en daar komt niets van de mens bij, want als het aan ons ligt zeggen we liever: gaat weg van mij, want aan de kennis Uwer wegen heb ik geen lust."
Daarom: als een mens oprecht zalig wil worden (in de weg die God wil!), schrijven wij dat niet toe aan de mens zelf, maar aan Gods genade, volgens DL 3/4, 10. Als de mens dus 'wil', kan je (achteraf) concluderen (dat is niet te rationeel, want aan de vruchten kent men de boom, aldus Jezus) dat God het was die het willen werkte. Anders wilde je niet. Overigens: onze onwil tot het goede wordt ook wel omschreven als doodstaat. Maar die 'dode zondaar' wil maar al te graag, alleen dan wel het verkeerde!

"En verder snap ik je niet als het gaat om de belofte. Als ik je goed begrijp kan je dus zomaar alles pakken wat je zelf maar wilt? Dan zou ik m'n zaligheid wel heel makkelijk kunnen 'maken', nee ik moet het uit Zijnen mond horen, toch?"
Je kan niet zomaar pakken wat je wilt, alleen dat wat God aanbiedt. Je kan niet Jezus 'pakken' als Verzoener voor je zonden, zonder Hem te aanvaarden als Koning in je leven en als Profeet. (uiteraard: áls de mens tot deze daad komt, is dat door Gods genade, maar nog steeds handelt de mens zelf daarin, door de ontvangen genade. Filippenzen 1:29; 2:12-13).
(als ik mag scherpslijpen: handelen (handeling=act) en werken (werk=opus, opera; verdienend karakter) zijn in het NLs niet voor niets twee woorden. Uiteraard wordt dit onderscheid lang niet overal en altijd gemaakt, maar wellicht kan het onderscheiden van de termen een voordeel hebben)
Hoe 'makkelijk' dat is: dat zal ten koste gaan van 'de oude mens', die moet afsterven. Jezus sprak eens over het overrekenen van de kosten...
Heb je je ooit afgevraagd waarom de Bijbel ook wel Gods Woord genoemd wordt, en waarom een predikant soms de afkorting v.d.m. gebruikt? Dat betekent 'dienaar van het Goddelijk Woord'. Overigens: wij wandelen door geloof, niet door aanschouwen. (2 Kor. 5:7) Zie ook Rom. 10:14-21 en 2 Kor. 2:14-17.


Nog een korte opmerking over het gebruik van de middelen: DL hfd. 3/4, artikel 17, zegt dat door de vermaningen de genade wordt medegedeeld. Dat mededelen heeft (als ik het goed heb, correct me if I'm wrong!) een andere betekenis dan we wellicht bij eerste lezing zouden denken, zo van: er wordt over de genade verteld. Nee, mededelen in de zin van, de armen mededelen van je goederen. Vgl. ook hfd. 3/4, art. 14 voor het gebruik van dit woord.


PS: mijn reacties worden door sommigen misschien als droog en dogmatisch beschouwd. Ik erken dat, maar hoop dat de verwijzingen die ik meestal geef naar literatuur (DL in dit geval) een handvat kunnen zijn voor sommigen. Voor de éne die het leest... ;)

@arendsoog Mooie aanvulling vanuit een van de mooiste en meest evangelische geschriften die de kerk kent: de Dordtse Leerregels. Iedere dag verbaas ik me weer dat ze samen met de NGB en HC in de rechterflank van onze gezindte nog niet verboden zijn ;-)

@RSTHG21

Wat de beloften betreft: het zegt genoeg dat je hier niets van begrijpt. Blijkbaar heb je er nog nooit over horen preken.

Het is heel eenvoudig: wij hebben niets om mee te komen, het zou terecht zijn als God ons niet zou horen.
Het enige recht waarmee we mogen komen, is Gods Woord en wat Hij hierin beloofd heeft (beloften). Ik noem er een paar

1. Bidt en u zal gegeven worden
2. Zoek en gij zult vinden
3. Klop en u zal opengedaan worden
4. Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.
4. Hoeveel te meer zal de hemelse Vader den Heiligen Geest geven dengenen, die Hem bidden?
5. Allen, die op Hem betrouwen, zullen niet schuldig verklaard worden.
6. En die wil, neme het water des levens om niet
7. Want zij hebben allen gezondigd, en derven (= missen) de heerlijkheid Gods; En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing, die in Christus Jezus is; Welken God voorgesteld heeft tot een verzoening, door het geloof in Zijn bloed, tot een betoning van Zijn rechtvaardigheid, door de vergeving der zonden, die te voren geschied zijn onder de verdraagzaamheid Gods;
8. [Zo] [waarachtig] [als] Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in den dood des goddelozen! maar daarin [heb] [Ik] [lust], dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt gij sterven.

Want zovele beloften Gods als er zijn, die zijn in Hem ja, en zijn in Hem amen, Gode tot heerlijkheid door ons. (2 Kor 1:20)

3 Gelijk ons Zijn Goddelijke kracht alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft, door de kennis Desgenen, Die ons geroepen heeft tot heerlijkheid en deugd;
4 Door welke ons de grootste en dierbare beloften geschonken zijn, opdat gij door dezelve der goddelijke natuur deelachtig zoudt worden, nadat gij ontvloden zijt het verderf, dat in de wereld is door de begeerlijkheid. (2 Petrus 2: 3/4)

God is geen man, dat Hij liegen zou, noch eens mensen kind, dat het Hem berouwen zou; zou Hij het zeggen, en niet doen, of spreken, en niet bestendig maken (Numeri 23:19)

Ga dus naar de Heere met deze beloften in je hand en Hij zal je niet afwijzen.

Mooie antwoorden, maar dat gaan naar God, en geloven, hoe DOE je dat? Gewoon voor Hem knielen, en dat is het? Het geloof moet toch geschonken worden, en hoe ga je zelf tot God. Want 'niemand komt tot de Vader dan door Mij' ? Zo beschamend, maar ook frustrerend, dat niet te kunnen geloven.

@dorpeling
Wat zegt Paulus?
Wat zegt Filippus?
GELOOF in de Heere Jezus!