De duivel sart ons met de Wet

Ds. H. D. Rietveld | Geen reacties | 18-01-2016| 10:09

Ik heb een vraag. Ik lees soms wat dingen op de site van een dominee www.drskexalto.nl Ik kwam daar pas een zin tegen. Luther: “Lieve man, de duivel sart ons met de Wet; maar wees getroost, houd u aan Gods Woord!” Dat vind ik een beetje vreemd. De wet is toch hetzelfde als Gods woord? Het staat onder artikelen en dan aanvechting van Luther.

Het is meestal gevaarlijk om op één zin af te gaan. Maar in dit geval bedoelt Luther heel eenvoudig dat een oprecht christen die het nauw neemt vaak moet erkennen dat hij Gods wet niet kan volbrengen. En dan kan de duivel hem doen geloven dat het toch niets met zo’n zondaar wordt en dat we maar niet meer op Gods genade moeten hopen. Luther spreekt hier uit eigen ervaring. Hij werd vaak door de duivel aangeklaagd. Hij noemt dat sarren, plagen in je geweten. Met Gods goede wet in de hand drijft de duivel tot wanhoop. Het is dezelfde ervaring die Paulus (zonder de duivel te noemen) ons ook beschrijft in Romeinen 7:24,25: De wet is goed, maar ik ben zo slecht. Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen?

Maar Luther leerde (net als Paulus trouwens, die dan zegt: Ik dank God door Christus Jezus onze Heere) dat hij mocht vertrouwen op Gods genadebeloften in het Evangeliewoord: het bloed van Jezus, Gods Zoon, reinigt ons van alle zonden. En dat beveelt hij in deze zin die ernstige christen, die gekweld was door een wanhopig zondenbesef, aan.

We kunnen echt nog veel leren van iemand als Luther!

Ds. H. D. Rietveld

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. D. Rietveld

• Geboortedatum:
  06-11-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nijkerk
• Status:
  Actief

112 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven