Enorme strijd na bekering
Ds. N. den Ouden | 12 reacties | 15-12-2015| 08:07
Vraag
Ik ben een jongen 22 jaar oud opgevoed bij de leer van de Ger. Gem. in Ned. Tot mijn 16e ongeveer braaf naar de kerk geweest, daarna alles aan de kant gegooid en zo ongeveer alles gedaan wat juist God verboden heeft. Tot ongeveer maand of acht geleden dat ik heel erg heb ervaren dat God tegen mij zei: Jongen als je zo door gaat, loopt het niet goed met je af. Dat was nadat ik dacht dat ik last van mijn hart had, dat bleek achteraf niet zo te zijn gelukkig. Vanaf toen is het gaan spelen.
Geleidelijk aan moest ik mijn zonden gaan bekennen, bijvoorbeeld tegen mijn vriendin en echt alles kwam openbaar. Daarna ging ik heel hard werken voor God, alles was in mijn ogen fout. Ik kon haast niet eens een frietje meer eten op een plek waar de radio aanstond op de achtergrond. Nu mag ik soms ook voelen dat ik het zelf allemaal niet hoef te doen en op het Kruis mag steunen.
Ik zit nu in de Hersteld Hervormde Kerk, waar ik me thuis voel, maar de leer van de Ger. Gem. in Ned. zit er nog best sterk in, dat ik nog veel dieper moet buigen. De duivel valt me aan dat ik te weinig zondenbesef heb, dat ik niet leef naar Gods geboden, het is niet oprecht, het is maar tijdgeloof... Maar ook met ongeloof dat de Bijbel niet waar is. Ik ben zo bang om mezelf iets toe te eigenen, ik wil mezelf niet bedriegen. Ik heb ook al een gesprek gehad met de dominee, wat me wel kracht heeft gegeven, maar toch het komt steeds weer terug.
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Ik durf soms niet ééns goed in de Bijbel te lezen omdat alles mij aanklaagt. Kortom een enorme strijd die begint als ik opsta tot ik ga slapen. Het levert ook behoorlijke relatieproblemen op, bijvoorbeeld in de seksuele omgang met mijn vriendin. Wat mag ik nu wel en wat mag ik nu niet voor het huwelijk? De daad op zichzelf doen we niet, maar daarbuiten... dat blijft een grijs gebied. Afwijzingen naar mijn vriendin toe geeft enorme ruzies en teleurstellingen. Maar God roept op tot zelfverloochening en volharding.
Ik bid veel naar God toe en mag ook wel Zijn antwoord ervaren op bijvoorbeeld of zij de ware is waarmee ik mag trouwen, maar daarna is er direct dat stemmetje: is het wel van God? Wil je niet alleen dingen zien die in jouw straatje passen...? Hoe hiermee om te gaan? Hoe moet ik nu het geloof uitdragen aan mijn vriendin? Die heeft zoiets van: Nou als het zo moet, dan weet ik het ook niet hoor.
Ze vindt dat ik best vaak depressief ben en dat ik niks meer leuk vindt. Dat komt ook omdat er meerdere dingen dan alleen het geloof spelen: verleden, opvoeding enz. Daarvoor krijg ik ook gesprekken. Maar alles in mij is veranderd, ben van mezelf een sportieve en enthousiaste jongen. Nu ben ik een lusteloze, depressieve jongen die bang is om zonden te doen en veel angst bij zich heeft over de dood en het oordeel.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Ik heb twee overwegingen bij jouw vraag. In de eerste plaats vind ik het bijzonder dat God je pad (weer) gekruist heeft en dat er zo’n wending in je leven gekomen is. Zie daar maar heel nadrukkelijk en in verwondering Zijn Hand in. Hij had je ook kunnen laten gaan. Bijzonder dat Hij kwam en zo in je leven ingreep.
Vervolgens is er nog een aantal andere zaken die je nu bezighouden: Je tobt met geestelijke vragen, vragen over de waarheid van de Bijbel, vragen over de spanningen in je verkering; ethische vragen enz. Over al die vragen zou stuk voor stuk veel te zeggen zijn.
Je hebt echter een goed gesprek gehad met je predikant, wat je kracht heeft gegeven. Ik wil je adviseren: neem opnieuw contact met hem op. Doordat jouw leven zo radicaal veranderd is en je in een nieuwe situatie zit, is één gesprek met hem echt niet genoeg. Je zou met hem moeten afspreken, om elkaar bijvoorbeeld één keer in de zoveel weken te spreken, of je zou moeten afspreken dat je regelmatig via de mail je vragen aan hem kan/mag voorleggen. Kortom: je hebt intensievere begeleiding nodig. Mocht je er niet uitkomen, dan mag je me persoonlijk mailen.
Hartelijke groeten en zegen in alle dingen,
Ds. N. den Ouden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. N. den Ouden
- Geboortedatum:25-10-1969
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Leerbroek
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht." (Mattheüs 11:27-30).
Ga naar de Heere Jezus toe en smeek Hem om hulp.
Misschien is deze opmerking een beetje cliché aan het worden, maar biddend deze weg gaan is zó belangrijk. Vertel aan je hemelse Vader wat je bezig houdt. En laat je licht maar schijnen in deze wereld. Wees een reflector van je Redder; Jezus.
Dus de oorzaak van jou ellende en worstelingen liggen niet in een stenen gebouw je bent GOD kwijt en hoe nu verder lieve vriend dan moet je bedenken dat er een is die niet wil dat je tot de HEILAND je toevlucht zoekt [satan ] en hij is degene die steeds tot jou zegt man je zonden zijn zo groot ja hij vergroot ze nog uit voor je zodat je in de uiterste verwarring raakt .
Vriend neem van mij aan die overste dezer wereld kan niet vergeven maar JEZUS wel leg je hart maar open voor HEM en zeg hem alles wat je beroerd
Hij heeft nog nooit een bidder laten staan en raak nu eens helemaal uitgewerkt jo want er valt aan ons niks mer op teknappen je kunt wel te voom zijn maar nooit te goddeloos want de goddeloze die word nu juist gerechtvaardigd o ik hoop zo voor jou dat je dat bloed des verbonds n steeds meer nodig gaat krijgen juist in die aaanvechtingen je een verlangen krijgt naar die ene die ZIJN bloed storte om goddeloze verder te leiden op de weg des heils alleen hij en niemand anders ook geen dominee ten diepste kan je brengen aan ZIJN doorboorde voeten hij geve jou door ZIJN GEEST steeds meer te gaan zien en te mogen zien op dat kruis der verzoening en laat dat zicht niet weghalen door allerlei kerkelijke dogmas en enz want de zodne houden je niet van hem vandaan maar je ongeloof en zoals gezegd dat wil de satan maar voeden Maar roep schreeuw en hijg naar die enige bron des levens en dat water des levens want wie HEM aanroept in de nood van zijn leven die vind ZIJN gunst oneidig groot
Die strijd is heel herkenbaar. Vorige week las ik nog een stukje die me bemoedigde (zie onder). Wij willen zo graag tot God komen met iets. Het liefst met iets godsdienstigs, ons gebed etc. En als we in onszelf kijken zien we alleen maar onwaardigheid. Maar bij de Heere is zoveel overvloed... Die Hij uit genade schenkt. Zoek het dan uit genade en niet in je godsdienst en in jezelf. Want dan is het altijd tekort.
Want zoeken niet velen Hem tevergeefs en hebben een vergeefse hoop op leven, omdat ze het zoeken in een weg van recht? Ziet het in Israël tevoren aangehaald. Wat was het dat hun ijver tevergeefs deed zijn? Omdat ze Hem zochten in een weg van recht, dat is door hun eigen gerechtigheid zich een recht ten leven te verwerven (Rom 9:31 en 32a) "Maar Israël, dat de weg der rechtvaardigheid zocht, is tot de weg der rechtvaardigheid niet gekomen. Waarom? Omdat zij die zochten niet uit het geloof, maar als uit de werken der wet" En wat zoeken ook zoal velen vandaag de Heere en het eeuwige leven. De wijze is wel wat verandert (..). Doch de waarlijk tot Christus komende zondaar, is in beginsel grondig aan zijn zondestaat en toestand ontdekt en heeft daardoor opgehouden de Heere en het leven in een weg van recht te zoeken. Hij is in beginsel door de wet aan de wet gestorven. Hij zet de wet niet terzijde. Integendeel, deze verklaart hij wijs, heilig en goed te zijn. Maar hij heeft ook geleerd dat de wet geestelijk is en hij vleselijk, verkocht onder de zonde (Rom 7: 14). Hebben wij deze waarheid geleerd? Of zoeken wij de Heere en het leven nog in de weg der werken? Maar wat zullen we dan met Hem doen die gezonden is om zondaren zalig te maken? Hoe zullen dan die geestelijke spijzen onze ziel nodig en gepast voorkomen? Nee, de tot Christus komende zondaar dorst naar God, maar zoekt Hem niet meer in de weg der werken, maar in een weg van genade.
Misschien heb je nog wat aan de onderstaande links:
http://www.prekensite.nl/lezingen-detail/61
http://dspieters.refoweb.nl/1405857.htm
Nogmaals, Sterkte in alles!
@ jaleco;
Mooi stukje! Waar kwam je dat tegen?
Ik las het in dit boek: http://www.bol.com/nl/p/de-wijsheid-van-salomo/1001004011212842/. Echt een aanrader.
Ik kerk in de gereformeerde gemeenten maar ik heb geleerd dat je de HEERE gaat zoeken als je je zondig voelt.
Ik heb dat ook nog wel eens gelukkig denk ik dan, maar je moet ook niet vergeten, om de vertroostingen te horen in de preek, dat is onderwijs dat er bij hoort, ik hoor het pas sins kort, jaja het word al langer roepen in de preek, dat wie in de Heere gelooft niet verderve worden, enz enz maar ik HOOR het nu.
Je zou Bunyan kunnen lezen? de christenreize? ik leer er ontzettend veel van zeg, ik heb dat mooie boek er ook bij van ds vergunst, maar goed misschien hebben jullie ook zo iets voor daar bij.
Zo'n bemoediging is ook voor mij, zoekt hij is te vinden, als je bekeerd ben moet je ook neem ik aan VERTROUWEN hebben?
Misschien is dit wel het belangrijkste woord in dit verhaal, de HEERE vertrouwen echt waar, het is het mooiste dat je kan doen.
Het is goed dat je je leven wilt veranderen. Ik weet dat dat niet altijd eevoudig is. Maar God te volgen kost alles. Wees niet ontmoedigd als het moeilijk wordt. God belooft ons geen gemakkelijke weg, maar het is een goede weg.
33 Zo kan dan ieder van u die niet alles wat hij heeft, achterlaat, geen discipel van Mij zijn. (Lukas 14)
22 En u zult door allen gehaat worden omwille van Mijn Naam; maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden. (Mattheüs 10)
Maar God wil ons helpen. Hij wil het zeer zegenen als we voor hem dingen loslaten en daardoor onze liefde voor hem tot uitdrukking brengen. Hij zal ons niet in de kou laten staan, maar ons iets beters geven. Daar kunnen we zeker op vertrouwen. Ik wil je daarom bemoedigen vast te houden aan je beslissingen.
Ik zou het fijn vinden als je me schrijft: emaildfj1@gmail.com
Ik zou het fijn vinden als je me schrijft . . .
Reageren op een antwoord is mogelijk mits de reactie iets toevoegt en niet in strijd is met het antwoord van de deskundige. Vraagstellers zijn niet gebaat bij tegenstrijdige reacties en bovendien vinden we het ongepast ten opzichte van de deskundige die zijn/haar vrije tijd ter beschikking stelt om onze bezoekers te helpen.
Heeft deze jongen niet net het advies gekregen om langduriger met zijn eigen predikant te contacten en anders met Ds. N. den Ouden?
Lijkt me ook verstandiger dan te gaan contacten via email met ene emaildfj1atgmailpuntcom die zich aanbied in een reactie op de vragenrubriek van Refoweb.
De Bijbel leert dat de waarheid je vrij maakt!
Wat is dan in jou situatie de waarheid die je nodig hebt op de vraag hoe je het beste met zaken om kunt gaan....
Je kunt naar jezelf kijken, kijken en nog eens kijken....
Wat levert dit op?
Je kunt je focus ook verleggen en naar Jezus kijken
wat zie je dan?
Ik zie dat Zijn Vader al voor de grondlegging van de wereld een droom heeft met jou en mijn leven...
Helaas zijn we zelf niet in staat om hier in te wandelen.
Maar omdat Hij jou zo ontzettend lief heeft, is Hij als een kindje gekomen, om te begrijpen wat jij voelt en meemaakt om vervolgens jou van al je zonden te redden, te herstellen en te bevrijden.
Jezus is gelukkig geen inbreker die als Hij klopt op je hart deze opeens openbreekt als je niet open doet. Gelukkig vraagt Hij netjes of jij Hem zijn hart wil geven. Heb je dit wel eens gedaan? Gewoon gezegd Heere Jezus ik open mijn hart voor U en U mag in mij komen wonen?
Door de H.Geest komt Hij in ons wonen, om ons te helpen, te ondersteunen, te leiden, te vertroosten en gelukkig nog veel meer...
Wordt je hier op aangevallen....
Zodat je het elke dag uit eigen kracht aan het doen blijft en dat Jezus vervolgens alleen mag toekijken?
Volgens mij is Hij dan ontzettend verdrietig...want Hij heeft die weg al voor jou bewandelt en Hij heeft de duivel al verslagen die jou aanklaagt
Daardoor wordt de aanklacht opeens heel klein, als een mug die rondvliegt en die je weg kunt jagen...Uit eigen kracht? Nee! Op basis van wat Jezus heeft gedaan en jij met Hem in je hart , je leven mag regeren vanuit autoriteit!
Dat is je identiteit in Christus die het mogelijk maakt om staande te blijven. Wie ben ik in Christus, wat is mijn positie, waar maak ik deel van uit, welke bevoegdheid heb ik gekregen en ga zo maar door....Dat is waarheid, dat is wat Paulus constant aan iedereen probeert duidelijk te maken
Terug naar je vraag, hoe kun je er het beste me om gaan...
Door te kijken naar je falen...naar je prestaties om het goed te doen...hard bezig zijn voor Jezus...om vervolgens stuk te lopen op de gebrokenheid in de wereld...waardoor velen zich verharden en een loopgraaf aanleggen
Of doe je een stap richting Jezus en open jij je hart voor Hem en aanvaard je Zijn redding, verlossing en bevrijding door het toe te laten in je dagelijkse praktijk...durf je dat?
Het is slechts een keuze maar het toelaten van waarheid in je leven, zal je zeker vrij maken!
Gods zegen en liefde toegewenst
