Nog niet toe aan relatie

C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 14-12-2015| 15:19

Sinds een jaar ben ik verliefd op een leuke jongeman. We hebben geregeld contact, kunnen goed praten, zitten wat betreft geloofszaken op een lijn en lachen om dezelfde grapjes. Toch lukt het mij niet tot hem door te dringen, na al die tijd weet ik niet of ik hem écht ken. Hij weet niet goed wie hij zelf is en wat hij met zijn leven wil (dit wordt duidelijk in thuiszitten zonder baan etc.). Uiteindelijk heb ik besloten om niet tegen hem te zeggen dat ik hem leuk vind, maar hem op te geven (uit m'n hoofd zetten etc.), omdat hij er naar mijn idee nog niet aan toe is. Mijn vraag is hoe ik daar het beste mee om kan gaan: moet ik hem de ruimte geven om er achter komen wie hij is, wat hij wil etc. of is het verstandig om toch aan te geven dat ik hem leuk vind en hem er dan evt. bij te helpen?

Beste vraagsteller,

Je schrijft eerst dat je beslóten hebt om hem op te geven en daarna komt je vraag wat je moet gaan doen. Wat wil je van mij horen? Wil je slechts een bevestiging van je eigen reeds genomen besluit?

Eerlijk gezegd vraag ík me af of jíj wel toe bent aan een relatie, want als ik je brief goed lees probeer jij deze jongeman naar jóúw hand te zetten. Je ‘keurt hem pas goed’ als hij aan jouw verwachtingen voldoet. Zo verstik je je eigen gevoelens van eventueel groeiende liefde. En dat verandert zijn houding niet! Want, dat is geen motivatie voor hem om zo te veranderen dat hij is zoals jij wénst dat hij zal zijn.

Het thuiszitten zonder baan heeft een oorzaak. Geen idee welke. Misschien is het een uiting van teleurstelling, verdriet over niet afgemaakte studie, of gekregen ontslag, of lichamelijke moeheid. Luiheid en daardoor niet tot actie komen kán ook, maar dan vraag ik me af wat je een jaar lang wél in hem hebt gezien. Op de man die in een tv-reclame zegt ‘niks te doen’ zou ik niet verliefd worden, want die stelt hoe dan ook teleur als er voor ‘brood op de plank’ gezorgd moet worden. Dit is overigens iets héél anders dan iemand na een jaar écht kennen. Lieve kind, zelfs na een járenlange relatie zou je je nog hetzelfde kunnen afvragen, want hoe goed ken je dán je partner? Het leven zit vol verrassingen en uitdagingen en in de liefde gaat het er vooral om hoe je de ánder gelukkig maakt, nietwaar. Blijf je slechts hangen in datgene wat jou zélf bezighoudt dan loopt iedere relatie op een teleurstelling uit.

Wat je dus écht moet doen is: kijken naar jezelf. Wat zijn jouw verwachtingen in het algemeen van mensen om je heen en wat verwacht je specifiek van deze jongeman. Ervan uitgaande dat je ook precies bedenkt wat jij zou willen en kunnen géven juist vanuit die verwachtingen. Anders gezegd: wat wil jij voor hem betekenen? Z’n moeder, lerares, die zegt: “Kom op, joh, doe ‘ns wat. Maak af die klus, doe je huiswerk, luister naar me want ik weet wat goed voor je is.” Óf toch liever de partner in een gelijkwaardige relatie, waar ieder die inbreng heeft die bij hem/haar past, zodat beiden tot hun recht komen? Waar twee mensen samenkomen, hebben twee mensen inbreng. En hebben twee mensen verantwoordelijkheden voor de ander, zichzelf en de relatie.
 
Terug naar je brief: geef elkáár de ruimte zodat groeien naar elkaar toe mogelijk wordt óf stop en houdt elkaar niet aan het lijntje.      

Sterkte gewenst,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1536 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven