Geloof doet mij weinig meer

Ik ben een meisje van 18 en het geloof doet mij de laatste tijd weinig meer. Ik ga naar de kerk en ik lees ook altijd uit een dagboek, maar alles wat er wordt gezegd of gelezen lijkt niet door te dringen of binnen te komen. Wat moet ik doen?

Dank je wel voor je vraag. Goed dat je die stelt en dat je deelt wat je bezig houdt. Je gaat naar de kerk en je leest trouw uit een dagboek – maar het dringt allemaal niet tot je door, het lijkt niet bij je binnen te komen. Ik vertaal het maar: je mist bezieling – het is als blijft het Bijbellezen bij slechts het eerste van wat de apostel Paulus schrijft: “de letter doodt, maar de Geest maakt levend” (2 Kor. 3).

Van een afstand ken ik niet je persoonlijke omstandigheden. Je schrijft dat het geloof je “de laatste tijd” weinig doet. Is dat anders geweest? Kun je dat in je herinnering terughalen - en wat is er sindsdien gebeurd? Misschien is het goed om daar eens over door te spreken met een vertrouwenspersoon in de gemeente. Het is geen schande om het de Psalmist na te moeten zingen: “voed het oud vertrouwen weder.”

Toch wil ik je voor dit moment graag wat meegeven. Bedenk bij jezelf: waarom ga ik naar de kerk, waarom lees ik Gods Woord? Dat kan vanuit een goede gewoonte zijn -vanuit je opvoeding- en dat moet het ook zijn: een goede gewoonte. Maar waar het om gaat in de kerk, in de gemeente, in het geloof, in Gods Woord, is: dat God heel persoonlijk tot spreken komt in jouw leven. Anders gezegd: dat je Zijn Woord niet leest als ‘dode’ letters, maar als het Woord van God - de stem van God Zelf, Die jou persoonlijk (en Zijn Gemeente) aanspreekt. De apostel Paulus schrijft in 1 Kor.1: 9 aan de Gemeente: “God is getrouw, door Wie gij geroepen zijt tot de gemeenschap van Zijn Zoon Jezus Christus, onze Heere.”

Anders gezegd: het geloof heeft -eerbiedig gesproken- een richting: verbindt ons aan de Zaligmaker Zelf. Zullen we dan nog kunnen zeggen: “het geloof doet me weinig meer” als het geloof de omarming is van Hem van Wie wij zingen: “Wat zou mijn hart, wat zou mijn oog op aarde nevens U toch lusten?”

Daarom, bid maar eenvoudig of de HEERE je dat wil schenken: geloof, bezieling door de Heilige Geest. Dat je naar de kerk mag gaan met een verlangen: naar wat de HEERE door Zijn Woord én Geest tot je te zeggen heeft. Belijd ook maar eerlijk voor Hem dat je hart ongevoelig is. Vraag Hem of Hij je toegesloten hart wil openbreken en leg daarbij je hand op Zijn Woord: “Is Mijn woord niet alzo, als een vuur? spreekt de HEERE, en als een hamer, die een steenrots te morzel slaat?” (Jer. 23). Al is je hart als graniet. Lees ook eens Jesaja 55:6-13.

De HEERE schenke jou Zijn vrede en vreugde in het geloven.

Ds. D. M. Elsman