Weer gewoon Ger. Gem. worden
J.W.N. van Dooijeweert | 52 reacties | 19-06-2015| 12:22
Vraag
Beste evangelist Van Dooijeweert, mag ik even mijn hart luchten? Ik wacht maar niet op uw antwoord maar begin gelijk maar met mijn vragen. Ik stik haast in mijn geworstel over allerlei dingen in onze kerk. Ik heb hulp nodig. En met mij nog veel anderen. Ik ben geboren en opgegroeid in de Ger. Gem. Gedoopt, belijdenis gedaan, getrouwd. Ik ben al jaren trouw lid. En nu ben ik het zat! Wat moet ik nu doen? Ik trek het niet meer! Ik kan niet meer naar mijn gemeente.
In onze kerk zitten verschillende mensen die al jaren heel trouw lid zijn. Nooit hebben ze zelfs voor diaken kandidaat gestaan. Komt er iemand binnen vanuit de Ger. Gem. in Ned., korte tijd later is hij verkiesbaar als ouderling. De verschillen met Ger. Gem. in Ned. zijn toch enorm groot? (al kan niemand me echt uitleggen wat de verschillen zijn). Er moest in 1953 een familieverscheurende scheiding voor worden doorgevoerd. Heb ik niet meegemaakt, maar een deel van onze familie is van die kerk. En altijd maar maken ze ruzie met elkaar over de dominees van de Ger. Gem. Altijd commentaar: “Hoe kun je nou daar kerken?” En in de preek hoor ik over: “die nemen Jezus maar aan”, “het gaat zomaar niet”, “mocht het maar werkelijkheid voor je worden”, “jonge mensen je gaat eeuwig verloren.”
Eens zei een ouderling: “We zullen maatregelen moeten nemen want iedereen gaat tegenwoordig maar aan het avondmaal.” Onze kerk is een middelgrote kerk en er gaat maar een handvol mensen aan de tafel. Zo kan ik nog een uur doorgaan; nooit een boodschap voor de kinderen, geen Wilhelmus zingen, geen Ere zij God (terwijl dit voorheen wel mocht.) Preken over leggings, over de gesprekken, over de muziek, over de kleding. Nooit een nodigende preek. Nooit een opwekking om de Heere te gaan dienen. Ik heb het gehad! Maar ik durf niet weg te gaan naar een andere kerk, omdat ik een lafbek ben. Vaak ben ik heel verdrietig. Op een ander moment ben ik weer heel opstandig. Vooral ook omdat vrienden en bekenden er ook zo mee tobben en niemand doet iets of kan iets doen.
Je mag nergens kritiek op hebben want dan ben je een nieuwlichter of je gaat op ‘de berg van weggegooide mensen’ die altijd dwars zijn. Zo liefdevol is onze kerk nou eenmaal niet. U zult niet gelijk zeggen dat ik maar een andere kerk moet zoeken. Daar ben ik helemaal niet mee gediend. Ik ben geen opstandeling, maar echt Ger. Gem., maar dan wel verontrust in hevige mate. Ik verwacht dat u me niet met een kluitje in het riet zult sturen. Wilt u mij een antwoord geven waar iedereen iets aan heeft. En wat de reacties betreft: Ik heb geen behoefte aan commentaren die de kerk naar beneden willen trappen. Ook niet aan scheldpartijen en dergelijke. Ik zoek naar een weg om weer gewoon Ger. Gem. te worden. Help me alstublieft. Groeten van een verdrietig Ger. Gem.-mens.
Antwoord
Beste Broeder,
Met een diepe zucht... “Heere help me alstublieft!” Zo wil ik proberen een antwoord (of beter gezegd: enige antwoorden) aan je te geven. Ik begin aan het eind met je zinnetje: “Wilt u mij een antwoord geven waar iedereen iets aan heeft.”
Wie ben ik? Ik heb geen vakdiploma’s. Heb niet gestudeerd, ben geen theoloog of zoiets. Maar toch wil ik met je op pad gaan. Ik wil naast je komen zitten om samen na te denken. Onder voorwaarde dat je van mij geen eindantwoord krijgt, maar ik wil met je mee denken over de nood waarin je verkeert. En ook velen met je. Het is een terechte opmerking. Ik ken de problemen natuurlijk ook. Wie zou niet met het lot van zijn kerk begaan zijn. Bijna dagelijks krijgen we brieven van broeders en zusters uit de reformatorische kerken. Onze kerken zijn in nood!
Wat je nu moet doen? Eerst even diep ademhalen, en gewoon je afvragen: “Wat wil ik nu? Wat is er precies aan de hand?” Doordat de vragen en problemen die je had steeds meer opstapelden, werd het een berg die ongelooflijk groot en pompeus is. Maar laten we eens proberen een deel van die berg te slechten.
Mensen die jaren trouw in de kerk zijn... zelfs nooit voor diaken gesteld. Dat vind ik ook een groot probleem. Maar de goegemeente schijnt dat wel prettig te vinden. Ik denk dat onze kerkorde het nooit zo bedoeld heeft. Ouderlingen en diakenen treden periodiek af en de kerkenraad stelt kandidaten. Ik weet van verschillende gemeente dat ze het zo doen: elk kerkenraadslid geeft wat namen op. Zo ontstaat een lijst waaruit gekozen wordt. De aftredende ouderling of diaken is in onze kerk altijd herkiesbaar. Tot in de grijze ouderdom toe. Persoonlijk zou ik liever het systeem volgen dat verschillende andere reformatorisch kerken er op na houden: Twee perioden en dan een periode niet herkiesbaar.
Mensen die binnen komen uit een andere kerk moeten eerst een bepaalde tijd lid zijn en dan kunnen ze kandidaat gesteld worden voor het ambt. Als deze mensen uit de Gereformeerde Gemeente in Nederland komen is er inderdaad sprake van een leerverschil. De scheuring in ’53 heb jij niet bewust mee gemaakt. Ik min of meer. Ik was 15 toen dit gebeurde. Ik herinner me nog altijd het hartverscheurende verdriet van mijn moeder. Ze kon het niet begrijpen. Onze kerk doormidden. En dan kwamen er weer mensen praten, heel dwingend. Ze moest mee. En ze wilde niet. Ze bleef gelukkig waar ze was. We hebben zelf vrienden die van dit kerkverband zijn, we kunnen niet over het geloof praten.
Het verschil was zo groot. Officieel is onze leer het volgende: “Er is een algemeen, onvoorwaardelijk aanbod van genade.” Dat wil zeggen: Het evangelie wordt aan iedereen gepreekt, maar ook aangeboden. De zaligheid in Jezus Christus wordt gepredikt aan ieder die het hoort. “Nee!”, zei de tegenpartij. En over dat wel en niet werd heftige gestreden. Ze zeiden: “De zaligheid wordt alleen gepredikt aan de uitverkorenen.” Ik zeg het nu heel kort door de bocht. Maar je kunt hier best zelf eens over lezen.
Momenteel zie je een beweging van toenadering. Een van onze dominees zei: “Er is immers geen verschil tussen ons”. Kort geleden zei iemand tegen me: “Ja jullie willen terug, maar wij houden ons punt vast.”
Wilhelmus, Ere zij God... zijn verboden. Oude Kerstliederen worden aangepast, enzovoort. Ja, dat hoor ik veel meer. Dit is een verstarring waar ik bang voor ben. De vorm van het kerkelijk gebeuren is heel belangrijk, maar we moeten wel opletten waar we mee bezig zijn. Zeker het Wilhelmus heeft haar plaats binnen ons kerkelijk leven. De strijd der eeuwen wordt er in verwoord, maar ook de strijd tegen de waarheid. Ook de aloude geestelijke liederen zijn heel belangrijk. Het geeft een band die soms kerkmuren kan overstijgen. Het best is het om hierover eens te spreken met de broeders kerkenraad of met je dominee, bijvoorbeeld met het huisbezoek.
Hetzelfde zou ik willen zeggen van “Nooit een preek voor de kinderen. Preken over leggings, kleding, hoofdbedekking. Nooit een nodigende preek. Nooit appellerend.”
Broeder ga je oppassen dat je niet op hol raakt nu je er over schrijft. Je moet ook heel sterk oppassen in deze omstandigheden. Je mag niet doorslaan. Er zijn ook heel goede dingen in onze reformatorische hoek en ook zeker in onze Gereformeerde Gemeenten. Zul je die niet uit het oog verliezen.
Wat weggaan betreft: waar wil je naar toe? Naar welk kerkverband? Waar is het volmaakt? Nergens! Precies. Daarom denk ik dat we met elkaar moeten werken aan onze kerken en ook biddend bezig moeten zijn.
Het contact met onze dominees kan soms heel stroef verlopen dat weet ik. Maar toch proberen. Ze zijn door de Heere aan de gemeente gegeven. Alleen verliezen veel dominees het wel eens uit het oog dat de Heere ze een plaatsje gaf om de gemeenten te dienen.
Je hebt gelijk als je denkt dat ik niet gelijk zeg dat je naar een andere kerk moet gaan. Maar ik ben het wel met je eens dat er in onze gemeenten veel zorgen zijn. En dat er ook veel dingen verkeerd aangepakt worden. Ik denk aan de uitlatingen van verschillende predikanten en ambtsdragers over de Herziene Statenvertaling, de uitlatingen over de Jij daar!-avonden. De negatieve uitlatingen over kerken die de volwassendoop hebben in plaats van de kinderdoop. Het gemak waarmee men andersdenkenden wegschrijft. En zo kun je maar doorgaan, je hebt daar evenwel niets aan.
Maar broeder sterk je in de Heere en sta op het fundament van de kerk: Het Woord van God, en doe je mond open. Heeeeel wijd, naar de Heere om raad te vragen. En met veel verstand te reageren naar de gemeente, je kerkenraad, je dominee, om dingen op de juiste plaats te krijgen. Vooral ook met oog op onze jeugd. Bij tientallen vertrekken jongeren uit de reformatorische hoek naar evangelische gemeenten. Allerlei motieven worden aangevoerd om goed te praten dat men deze stap doet. Maar met dat alles raken we veel jong bloed kwijt.
Ik wil het hier even bij laten. Er is nog zoveel te zeggen en te schrijven. Dat mag je ook gerust doen. Zoekend naar een beter verstaan van de Bijbel in verband met het kerkelijk functioneren van je gemeente.
Gods zegen en bedankt voor je vraag(en),
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het lijkt me helder. Sion moet niet door recht verlost worden, maar Sion is al door recht (Christus) verlost. Je hoeft het alleen aan te nemen (Joh. 1:12) en te omhelzen met de armen van het geloof.
Ik verkeerde in dezelfde situatie. Alles uit gewoonte en sleur en hele geslachten gaan verloren zonder zielsbehoud. Slechts een handvol zijn goedgekeurd bij het volk te behoren.
Ik kan nu niet meer met hun over de ruimte in de genade praten omdat er zoveel onbegrip is. In grote nood door Hem gebracht in een kerkverband waar ik als dwalende door Zijn onderwijs in het rechte spoor ben gebracht. Wat een liefde volle Vader mag ik nu kennen. Ik voel geen vijandschap. Maar vind het heel erg dat er zovelen met open ogen verloren gaan. Ontwaak en sta op het gevaar is zo groot.wie kiest, o verdwaalden voor t leven de dood.
We hebben niets te kiezen? We liggen verloren. Net als de verloren zoon. Ik zal opstaan en tot mijn Vader gaan...
Of er moet een wonder gebeuren, maar het is een onbegonnen strijd om tegen de gesettelde kerkenraad en of dominee te zeggen dat deze hun vaak traditionele leer niet ( meer) bijbels is.
Veel sterkte vraagsteller.
Voor degenen die gewoon weer GG willen worden...
Wie iets wil verstaan van de leer der GG zal de Gereformeerde Dogmatiek van ds Kersten moeten doorworstelen. En wie was ds GH Kersten ook al weer??
"Het landelijk verband van de Gereformeerde Gemeenten is ontstaan in 1907 door een vereniging van de Kruisgemeenten , ontstaan uit de Afscheiding van 1834, met de Ledeboeriaanse gemeenten. Deze vereniging vond plaats op initiatief van de 25-jarige ds. G.H. Kersten!"
Als je het niet eens bent met de leer van ds Kersten, de grondlegger van de GG, is dat prima en je goed recht. Maar ga dan niet zeggen dat je weer gewoon GG wil worden, maar ga over naar een ander kerkverband waar je je wel qua leer (en waarschijnlijk leven) thuis voelt.
Binnen de Ger. Gem. is de leer van dr. Steenblok (aanbod van genade is alleen voor de uitverkorenen) altijd al aanwezig geweest, ondanks dat ds. Kersten in eerste instantie voor de lijn van ds. Kok koos. Op dit moment zie je een sterke stroming in de Ger. Gem. die in de lijn ligt van dr. Steenblok, een richting die steeds verder afwijkt van ds. Kersten, de prediking van vrije genade, de oudvaders en de reformatoren. De GGiN is al jaren geen reformatorische kerk meer. De Ger. Gem. ontwikkelen zich ook sterk in die richting.
Kritiek op de ontwikkelingen binnen de Ger. Gem. wordt door de beleidsmakers kort gezegd simpel afgewimpeld met de kreet: allemaal vijandschap. En degenen die zich zorgen maken worden netjes de kerk uitgewerkt. Slim, want zo voorkom je een scheuring. Met als gevolg dat deze kerk zichzelf steeds verder isoleert en verwijdert van de reformatie. De predikanten die weigeren hieraan mee te werken worden onder grote druk gezet, behoudens een enkeling die al met emeritaat is en zich niet de mond laat snoeren.
Ik heb het vermoeden @stedeling dat je pas komt kijken en niet in de gaten hebt wat er werkelijk speelt binnen de Ger. Gem. Het topje van de ijsberg vind je hier in deze vragenrubriek.
@ Omega. Je hoeft mij niet af te schilderen als iemand die net komt kijken, want dat is een lachertje. Je zou veel eerder moeten nagaan waarom jij aan de zijlijn zo hovaardig je gal moet spugen over de GG.
Het gaat vaak om oprechte zorgen en persoonlijke twijfels die heel diep kunnen gaan.
Als we het hebben over een welgemeend onvoorwaardelijk aanbod van genade dan hebben we het ook niet over bijzaken.
Eigenlijk heel de prediking hangt hieraan. En ook hoe de gemeente functioneert binnen het verbond (door de doop).
In de doop zegt God dat Hij je God wilt zijn, dat we aan Zijn genade niet mogen twijfelen. Dat God wilt dat we Hem zoeken en dat Hij Zich dan laat vinden.
Voor veel mensen in de rechterflank van de GerGem is de doop niet meer dan dat we het voorrecht hebben op te groeien onder Gods Woord.
Zijn beloften en nodigingen mogen we pas geloven als we kernmerken van wedergeboorte bij onszelf vinden.
Alle grond is weg en twijfel en ongeloof blijft over. Je mag veel twijfelen over jezelf: of je wel oprecht tot God komt, etc. Maar we mogen niet twijfelen of Gods beloften en vriendelijke nodigingen wel gemeend en oprecht zijn (= ongeloof).
Elke gedoopte, elke lezer van de Bijbel, elke hoorder van het Evangelie mag/moet geloven dat God hem/haar oprecht en onvoorwaardelijk nodigt.
Dat God wilt dat je komt en dat Hij je dan genadig zal zijn.
Als je gaat twijfelen aan de waarheid en oprechtheid van de beloften en nodigingen van God dan hou je geen enkele houvast over.
Dit is niet zomaar wat kritiek maar oprechte zorgen om de mensen om me heen.
En ik heb de GerGem lief, ben de Heere dankbaar dat Hij mij een plaats gegeven heeft in dit kerkverband.
En dat Hij tot mij wilt spreken door de dominees en leesdiensten van dit kerkverband. Dat is allemaal onverdiende genade.
Ik zal de GerGem ook niet verlaten, zoals de vragenbeantwoorder ook schrijft: het is overal wat.
Wat dat betreft zijn er grote zorgen over de kerken in Nederland.
@stedeling Mijn liefde voor de Ger. Gem. is ontstaan toen ik aan het begin van mijn huwelijk zondags in de Ger. Gem. kerkte omdat deze kerk zich op loopafstand bevond. Daar heb ik voor het eerst kennis gemaakt met mannen als Huisman, Harinck, Kattenberg, Van der Net, Bac, Vreugdenhil, Driessen (e.d.). Bij hen keek je de Puriteinen en reformatoren in het hart en werd Gods Woord van kaft tot kaft gepredikt. Wet en evangelie (en dan niet onder een deksel), zonde en genade, ingekaderd in een ruim en welmenend aanbod van het heil voor alle hoorders. De nog levende predikanten behoren nu tot het 'uitschot' van hun kerk. Het is te erg voor woorden. Dat heeft niets met een hovaardig oordeel te maken, maar dat is ten hemelschreiend. Daar kan nooit een zegen op rusten. Dat blijkt ook mede uit de avondmaalsmijding in de meeste gemeenten.
Gebeurt er dan helemaal niks goeds meer in die kerk? Gelukkig wel. Er zijn een paar gemeenten waar zelfs sprake is van een opwekking. Maar het is geen wonder dat dit het gevolg is van een prediking die in de lijn ligt met die van de (Puriteinse) oudvaders. Waar het Woord in alle opzichten recht wordt 'gesneden'. Daar wil Gods Geest boven bidden en denken werken.
1.Iedereen heeft zo zijn predikanten van 'voorkeur'.
2. Ds Harinck etc vertegenwoordigen een kleine 'puriteinse' stroming binnen de GG. Deze stroming was in de begin en middenjaren van de GG ook al niet groot (zo niet kleiner). De hoofdstroming blijft qua prediking zo ongeveer in het kielzog van ds Kersten. Wij mogen toch wel geloven dat onder de prediking van alle predikanten, ongeacht stroming, mensen tot bekering zijn gekomen.
3 Het aantal (veel of juist erg weinig) avondmaalgangers is niet zomaar een bewijs van zuiverheid/juistheid van de prediking.
4. Voor een opwekking in gemeentes moeten we (helaas) naar landen als China gaan.
Aardige analyse aan de hand van "mannen als Huisman, Harinck, Kattenberg, Van der Net, Bac, Vreugdenhil, Driessen (e.d.)", ook voor mij herkenbaar. In die tijd was ik een betrokken en actief GerGem lid, (btw in de gemeente waar ook J. W. N. van Dooijeweert toen kerkte). Later heb ik de GerGem verlaten. Toen had de GerGem een "eigen geluid" gebaseerd op wat men las in Woord en Belijdenis. Dat was een GerGem met een boodschap en een positieve drive om deze boodschap te verkondigen.
Wat ik nu lees en hoor van de GerGem, via familie, vrienden, RD, Saambinder ed. is dat de GerGem het "eigen geluid" verloren heeft en alleen reageert op alle "slechte dingen" die ander kerken naar voren brengen.
Kortom, de GerGem is van een kerk die ergens vóór was veranderd in een kerk die ergens tégen is.
Het is nu een soort van ghetto geworden waarbij de samenbindende factor het feit is dat de buitenwereld als slecht en vijandig wordt gezien.
Soms verlang ik best wel terug naar die oude GerGem....
Er zal best wel eens een degelijke studie aan gewijd zijn, maar voor de veronderstelling dat de GerGem momenteel een beweging naar rechts maakt is weinig grond.
De theologische (Comrie) lijn van Kersten naar de huidige predikanten is veel constanter dan hier en daar wordt gesuggereerd. Net zoals er altijd predikanten zijn geweest die meer onder invloed van de puriteinen stonden.
Ik spreek me niet uit of dat deze lijn goed of minder goed is, maar beweer wel dat lijn wel een constante is.
Het risico is dat, als je door wat voor ontwikkeling ook, persoonlijk moeite krijgt met deze theologische lijn, er wordt verondersteld dat de GerGem is veranderd. Terwijl het in veel gevallen om een persoonlijke ontwikkeling in theologisch denken gaat. Kan allemaal gebeuren, maar wees daar dan wel eerlijk in! En ga niet vragen aan een kerk of ze met jou willen mee veranderen.
Ik stel vast dat de GerGem haar eigen gewaardeerde plek heeft binnen ons kerkelijke landschap. En dat er gelukkig vele leden zijn die zich daar op hun plaats voelen! Onder de prediking, in het pastoraat en het goed functionerende jeugdwerk. En het belangrijkste: de prediking binnen de GerGem is zeker niet ongezegend!
Ps:
nog een praktisch punt: laten we met elkaar letten op de woordkeuze. Puriteinse dominees worden door niemand 'uitschot' gevonden. En Gergemmers leven niet in een Ghetto. Zo moet je niet willen discussiëren.
@stedeling De Puriteinse stroming binnen de Ger. Gem. heeft inderdaad nooit een meerderheid gevormd, maar kreeg altijd wel ruimte binnen de kerk. Nu is daar vrijwel geen sprake meer van. Drie aanwijsbare oorzaken (mogelijk zijn er meer). 1. Hardliners binnen de kerk (en curatorium) hebben het voor het zeggen gekregen/de macht gegrepen en gunnen andere nauwelijks nog bewegingsruimte. Ik kan je de namen wel noemen, maar die ken je zelf ook. 2. Er is te weinig onderlinge samenhang cq eenheid tussen predikanten die zichzelf thuis voelen in het Puriteinse gedachtengoed. 3. Leden die zich verzetten tegen de aangescherpte leer en prediking stappen (helaas, maar begrijpelijk) eerder uit het kerkverband dan vroeger, waardoor de andere vleugel aan kracht wint.
Geloof en bekering hebben wel degelijk te maken met avondmaalsgang. Waar het evenwicht in de prediking ontbreekt (misschien kun je zelfs beter het woord zuiverheid in dit verband gebruiken), mist het Woord Zijn uitwerking. De DL spreken juist van "zeer blijde boodschap". Hoe kan een mens het eeuwige Kanaän ingaan als hem dat in de prediking wordt verboden ("je kunt zomaar niet" ... "gestolen Jezus"... enz.)?
@denkna Het is hier de plaats niet om een boekje open te doen van predikanten binnen de Ger. Gem. die door hun collega's, classis of kerkenraad onder grote druk worden gezet, maar je hebt absoluut geen idee hoe ernstig de situatie is op dit moment. Misschien moet je privé eens contact zoeken met een man als Van Dooijeweert. Hij wil voor jou vast wel een tipje van de sluier oplichten. De laatste keer dat er zoveel onrust in de Ger. Gem. was, was voor de scheuring van '53.
Ik denk dat er nu meer (ook procentueel gezien) 'puriteinse' predikanten zijn dan in vroegere tijden.
En reageer eens op het middelste stuk van de reactie van denkna, want daar ligt nl vaak het pijnpunt..
@stedeling Dat iets de hoofdstroom is mag nooit een reden zijn om daar niets van te mogen zeggen. Als dat een argument zou zijn, dan had er nooit een Reformatie plaatsgevonden. Je vraagt of Omega wil reageren op het middelste stuk van 'denkna'. Waarschijnlijk bedoel je dit stukje: "Het risico is dat, als je door wat voor ontwikkeling ook, persoonlijk moeite krijgt met deze theologische lijn, er wordt verondersteld dat de GerGem is veranderd. Terwijl het in veel gevallen om een persoonlijke ontwikkeling in theologisch denken gaat. Kan allemaal gebeuren, maar wees daar dan wel eerlijk in! En ga niet vragen aan een kerk of ze met jou willen mee veranderen."
Laat ik dat verzoek inwilligen voor je. Als het goed is heeft iedereen een persoonlijke ontwikkeling. Dat gaat bij de ene wellicht wat sneller als bij de ander, maar die is er in principe bij iedereen. Echter die persoonlijke ontwikkeling behoort een kerk op in te spelen. Er wordt weleens gezegd dat de kerk als een moeder is. Wel, als jouw kind ouder wordt krijgt het andere wensen, leert het dingen op een genuanceerdere manier zien. Daar behoort jouw moeder, de kerk dus, op in te spelen. Dat betekend niet dat je met alles mee hoeft te gaan, maar wel dat je als kerk kritisch naar jezelf blijft kijken (zoals ouders/moeders dat ook doen).
Het is het gemakkelijkst om mensen een vrij brief te geven om de kerk dan maar te verlaten. Echter lijkt me dat nou juist niet de bedoeling. Een predikant (Herder), heeft als opdracht om zijn kudde te weiden. Als hij merkt dat een schaap dreigt weg te lopen om wat voor reden dan ook, moet ie met dat schaap in gesprek gaan. Is het in deze ook niet opvallend dat de mensen die vertrekken de Avondmaal gangers zijn? Nee, dat bedoel ik nu eens een keer niet als een aanklacht tegenover degene die aan het Avondmaal deelnemen (zoals ik verschillende keren wel heb gehoord). Nee, dat zijn mensen die hunkeren naar voedsel, maar de Herder (predikant) ziet ze over het hoofd of denkt stiekem '1 schaap meer of minder, dat maakt niets uit'.
Ook merk ik een steeds verder gaande beweging waarbij vooral gekeken wordt naar wat iemand doet. Als alles in het gareel loopt, de hoofdstroming volgt dan is het prima. Maar, o wee als je daar net buiten stapt. God vraagt ons hart, niet onze buitenkant. Zoals onze predikant afgelopen het zondag zei, bekering gaat altijd van binnen naar buiten, niet andersom.
Tot slot nog een laatste iets over de hoofdstroming. Die hoeft niet te verdwijnen, maar er zou wel met wat meer respect omgegaan mogen worden met minderheid van de meer Puriteinse richting. Dat is uiteindelijk toch hoe een democratie werkt, de meerderheid beslist met respect voor minderheden. Geef bijv. op plaatselijk niveau gemeenten meer ruimte om een eigen weg te kiezen. Enfin, hier laat ik het even bij voor nu.
@stedeling Als ik schrijf dat de Puriteinse richting nooit een meerderheid heeft gevormd in de Ger. Gem., wil dat nog niet zeggen dat er een mainstream is. Dat zou een bepaalde eenheid suggereren. Die is er zeker niet. Nooit geweest ook. De Ger. Gem. is immers van oudsher een samensmelting van verschillende kerkverbanden.
@Mluther legt daarnaast de vinger bij de zere plek. Als een kerk in meerderheid dwaalt, wil dat nog niet zeggen dat dit op de een of andere wijze gerechtvaardigd moet worden. Opmerkelijk is dat de rechterflank, die zeker niet groter is dan het aantal ter linkerzijde, sfeer- en beleidsbepalend is. Misschien schreeuwen ze wat harder, waar het zwijgende, gematigde deel blijkbaar nogal gevoelig voor is. Iedere dictator weet dat je een massa lange tijd aan je kunt binden met repressie en angst. In zekere zin wordt dat ook toegepast binnen de Ger. Gem. (iedere kerk heeft daar overigens wel in meer of mindere mate last van).
Niet voor niets moet de Ger. Gem. het van haar groei vooral hebben van instroom vanuit andere kerken (m.n. GGiN). Ook dat beïnvloedt cultuur en prediking. Opmerkelijk dat relatief veel instromers vanuit de uitgetredenen al snel ambtsdrager worden in hun nieuwe gemeente. Ook dat is geen toeval.
Een man als Van Dooijeweert (77) vertoeft zijn hele leven al in de Ger. Gem. Het lijkt me dat hij wel enig recht van spreken heeft als hij zegt dat deze kerk, zijn kerk niet meer is. Hij verleent via zijn eigen website (en via Refoweb) pastoraat aan velen in de Ger. Gem. die muurvast zijn gelopen op met name de leer van de uitverkiezing die door ambtsdragers als een muur tussen mens en God wordt geplaatst. Het is slechts het topje van de ijsberg.
Natuurlijk, als je zelf een volgeling bent van de leer, netjes je plichten doet, geen kritische vragen stelt, beaamt dat een mens zichzelf niet kan bekeren, vindt dat jouw kerk de enige ware is, niet aan het avondmaal gaat, is er helemaal niets aan de hand. Daar kun je rustig en vreedzaam oud mee worden in de Ger. Gem. Je hebt pas een probleem als je sterft. Maar dat zie je dan wel weer... Je moet eens mee gaan op huisbezoek in een verzorgingshuis en horen hoeveel ouderen zeggen dat ze niet uitverkoren zijn. Dat hebben ze echt niet zelf bedacht!
Ik denk verder dat je gelijk hebt dat er niet echt een mainstream is binnen de GG. Dat lijkt nu wel te ontstaan, maar dat komt wellicht zoals je zegt door aanwas van buitenaf. Tegelijk heb ik ook het idee dat sommige jongeren die altijd al lid zijn geweest binnen de GG aan het verrechtsen. Dat zie ik ook bij familieleden gebeuren.
Voortbordurend op de vorige alinea, is er naar mij dunkt altijd een heel groot middendeel geweest wat probeert de boel bij elkaar te houden. Echter lijkt de rechtervleugel steeds meer aan kracht te winnen (zoals jezelf ook zegt). Misschien niet eens omdat die groter is geworden (hoewel ik daar m'n vraagtekens bij heb - zie vorige alinea), maar wel omdat ze inderdaad harder schreeuwt. Daardoor begint het middendeel haar kracht te verliezen. Sterker, het middendeel zal meegesleept worden met het rechterdeel. Neutraliteit heeft nog nooit bestaan. Op een gegeven moment zal men kleur moeten bekennen. Als ik de vragen op Refoweb zie denk ik dat het beter vandaag als morgen kan gebeuren. Dan is er duidelijkheid. Op dit moment lijkt de GG in een splithouding te zijn gekomen. Gevolg is dat je haast niet meer vooruit komt. En als je daar niet uitkomt, zal er uiteindelijk iets gaan scheuren. Een predikant binnen de GG heeft dat al eens gezegd en ik vrees dat hij t.z.t. gelijk gaat krijgen.
Het linkerdeel zou meer van zich mogen laten horen en ook meer mogen opkomen voor hetgeen ze belangrijk vindt. Dan wordt het echter wel tijd dat de leiding van de Generale Synode een bredere afspiegeling vormt van de gemeenten. Nu zijn het voornamelijk predikanten uit het midden en de rechterflank. Als dat veranderd en men neemt de predikanten van links meer serieus dan is er nog sprankje hoop.
Tot slot. Ik blijf me aan het feit vasthouden dat de prediking in de 'linkse' gemeentes, ook historisch gezien, niet het stempel van de 'oude'of 'echte' GG kan en mag dragen. Dat is trouwens niet omdat ik persoonlijk tegen 'linkse'of puriteinse dominees ben, want onder de prediking van diverse van deze dominees is het goed toeven (bijv ds Harinck). Net zoals trouwens bij predikanten uit de bevindelijke stroming (bijv ds Van Krimpen) of de meer 'beschrijvende' predikers (bijv ds Mondria).
Ik wens u allen het beste toe voor tijd en eeuwigheid.
Persoonlijk denk ik dat het begrijpen van elkaar op de levenswandel terug te voeren is. Eerder op hoe we het geloof beleven en hoe we omgaan met de Bijbel het vrijmoedig toegaan tot God en alles wat ermee samenhangt. Het belangrijkste wat erin de weg staat is wantrouwen en angst naar elkaar, maar ook in de eerste plaats naar God. We regelen alles zo graag, laten niets los. Onze heilig huisjes (zowel links/rechts).
Feit is dat er historisch gezien geen hoofdstroming is geweest over links of rechts. Je zou hoogstens kunnen zeggen dat die er is geweest toen Steenblok binnen gekomen is. Echter is dat maar van korte duur geweest. Verder is er in de GG in de loop van de tijd een sterk middenveld ontstaan, wat tot nu toe voor eenheid heeft gezorgd. Echter lijkt dit middenveld voorzichtig steeds meer te verrechtsen (uitzonderingen daargelaten).
Op dit moment lijkt het rechtse deel aan kracht te winnen. Dat heeft tot gevolg dat het linkse geluid steeds meer verstomt. Persoonlijk denk ik dat de huidige verschillen indirect terug te voeren zijn op de vroegere Geref. Kerken o/h Kruis en de Ledeboeriaanse gemeenten. Er is iets samengevoegd, wat in 1953 al een scheuring heeft veroorzaakt. Als God het niet verhoed, denk ik dat de geschiedenis zich dreigt te herhalen. Hoewel dat pijnlijk zou zijn, zou het ergens ook goed zijn. Op dit moment wordt de linkervleugel gegijzeld door de meerderheidsdictatuur van de rechtervleugel. Ik hoop dat de GG uit deze impasse komt, want het is buigen of scheuren. Een mooi begin zou zijn om predikanten overal te laten voorgaan.
@mluther Probleem van democratie in de kerk is dat het ook het gezag van Gods Woord aantast. Als een mens zou moeten beslissen hoe de dominee preekt, dan vrees ik een andere vorm van eenzijdigheid ;-)
a. Het gaat veel over mensen Comrie, Kersten, Huisman, Kok, Steenblok cs. Waar is onze God?
b. De huidige "leer" van de GerGem heeft het bikkelharde dat je ook in het Boeddhisme ziet. Er wordt een mooie weg geschetst maar om die weg te gaan moet je aan van alles en nog wat voldoen of moet je van alles overkomen zijn. De weg en de bestemming worden als aantrekkelijk getekend maar in feite wordt je in de steek gelaten en op jezelf teruggeworpen.
