Platonische liefde

Ik ben een 21 jarige vrouw. Er is een man (27) in de kerk waar ik heel enthousiast van word. Ik kijk een beetje tegen hem op, omdat hij zich zo inzet voor Gods' koninkrijk. Hij reist regelmatig de wereld rond. We kennen elkaar al heel lang. We gaan al jaren naar dezelfde kerk. Buiten de kerk om zien we elkaar niet. Af en toe praten we met elkaar na de dienst en dat gebeurt steeds vaker. Onze gesprekken blijven op de oppervlakte; studie, werk, hobby's, reizen etc. En altijd één op één. Ik ben ervan overtuigd dat ons contact puur platonisch is. Ik hou van hem en vind hem aantrekkelijk, maar ik ben niet op hem verliefd, wat heel raar is. Ik maak me zorgen om hem wanneer hij in het buitenland verblijft en hoopt dat hij goede voeding binnenkrijgt en hem niets overkomt en ben heel blij wanneer hij weer veilig in Nederland terug is, maar ik heb geen vlinders in mijn buik en kan me niet voorstellen dat we met elkaar zullen trouwen. Er zijn ook geen aanwijzingen dat hij meer wil dan vriendschap. Hij is heel respectvol en sociaal en heeft veel vrienden: zowel mannen als vrouwen. Ik ben gewoon één van hen. Maar ik weet het niet 100 procent zeker. Hoe kom ik erachter hoe hij over me denkt, zonder hem dat expliciet te vragen? Ik wil heel graag vrienden met hem blijven, maar twijfel of mijn genegenheid voor hem mij in de weg staat om verliefd te worden op een andere man. Ik wil namelijk graag trouwen en kinderen in de nabije toekomst. Wat is uw advies met betrekking tot deze vriendschapsrelatie?

Beste vraagsteller,

Als je niet expliciet aan hem wilt vragen hoe genoemde jonge man over je denkt is het zaak om goed te letten op de mogelijke non-verbale signalen. Houd je oren en je ogen open, zou ik zeggen. Lees je eigen brief nog eens door: je beschrijft al een prachtig non-verbaal aanknopingspunt. Namelijk het contact dat jullie na kerktijd hebben: leuke gesprekken, altijd één op één. Doet hij dat met andere vrienden en vriendinnen ook op die manier of ben jij de enige die op deze wijze aandacht van hem krijgt? Vraag hem mee op de koffie om de kennismaking voort te zetten... wie weet wat er uit groeit, toch?

Je hebt het al over “graag trouwen en kinderen krijgen”... begin nu maar met de eerste stap en zoek uit -óf vraag het hem- of de verhouding met deze man uit kan groeien tot liefde tussen jullie beiden. Want líéfde is de basis van een verhouding. Gevólg is een mogelijk huwelijk en dáárna pas weer het stichten van een gezin. Elke lange weg begint met de eerste stap. Waar je dan uiteindelijk uitkomt, kan een verrassing zijn.
 
Ook als je elkaar al jaren kent kan ineens de vonk overslaan, ga je elkaar met ánder ogen bezien. Ik zou de mensen die ‘een bekende’ op een goed moment anders gaan bekijken niet graag de kost geven, zoveel zijn dat er. Genegenheid is er, verliefdheid kan komen, nietwaar? 

Vraag je overigens bij deze man wel af of je je altijd zorgen wilt blijven maken als hij voor zijn werk ‘ergens in de wijde wereld’ verblijft! Maak dát in ieder geval een onderwerp van gesprek vóór je aan een eventueel huwelijk met hem toe bent!

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1503 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven