Ingewikkelde termen
G.A. Terlouw | 8 reacties | 28-01-2015| 10:37
Vraag
Aan iemand van de Ger. Gem. Ik lees en hoor in onze kringen nogal eens ingewikkelde manieren van de Bijbel uitleggen. Dan worden er termen gebruikt als verschillende soorten genade, verschillende soorten geloof, uitverkiezing, vierschaar der consciëntie, gestolen Jezus, bedekte en vergeven zonden en wat dies meer zij. Ik begrijp dat niet goed. We willen toch een voorbeeld nemen aan de Heere Jezus? Hij legde de dingen van Gods Koninkrijk niet ingewikkeld uit, maar sprak in gelijkenissen, eigenlijk eenvoudige voorbeelden van dingen waar iedereen zich iets bij voor kan stellen. Waarom doen wij dan vaak zo ingewikkeld? Daar wordt het evangelie niet toegankelijker van; Jezus maakt het juist toegankelijk.
Antwoord
Beste vragensteller,
Je noemt nogal wat zaken die je allemaal op één hoop veegt. Dat is wel lastig. Ik heb me afgevraagd wat nu vooral je vraag is: maken wij het Evangelie ontoegankelijk?
Ik denk dat het probleem niet zit in het Evangelie, maar in onszelf. Wíj zijn niet toegankelijk. En dan lijkt het alsof er allerlei barrières zijn, die voor ons in de weg gezet worden. Soms kan dat zo zijn, maar vaak zitten die barrières bij onszelf.
Je noemt: verschillende soorten geloof. Daar wordt inderdaad over gesproken. Maar dat is in navolging van de Heere Jezus Zelf. Met name in Zijn gelijkenissen. Denk aan de gelijkenis van het zaad, in Mattheüs 13: 1-23. Daar gaat het over verschillende manieren van het Woord ontvangen, over verschillende soorten geloof dus. Overigens lees je in dat deel ook, waarom de Heere Jezus door gelijkenissen sprak. Dat was dus niet om het voor iedereen toegankelijker te maken. In vele andere gelijkenissen spreekt de Heere Jezus over wat een waar geloof is en wat niet. Denk aan de wijze en de dwaze bouwer (Matth.7), de gelijkenis van het onkruid (Matth.13), de wijze en dwaze maagden (Matth.25) om er zo maar enkele te noemen. Dit vraagt van ons zelfonderzoek: is mijn geloof het geloof wat de Heere Jezus nu echt bedoelt?
Je noemt: uitverkiezing. Dat vind je zo in de Bijbel terug. Denk bijvoorbeeld aan Romeinen 9. Dat is voor ons mensen moeilijk om te aanvaarden, als je niet geleerd hebt wat er in Romeinen 3 staat: er is niemand die God zoekt, niemand rechtvaardig, enz. Het is echt voluit bijbels. Wel moet ik erbij zeggen: we mogen nooit alleen spreken over uitverkiezing. De Heere roept ons en vraagt om een antwoord. Dat lees je bijvoorbeeld duidelijk in Romeinen 10. Die twee dingen samen, uitverkiezing en toch geroepen worden tot geloof, dat vinden heel veel mensen moeilijk. Toch is het voluit de bijbelse waarheid.
Je noemt: een gestolen Jezus. Dat is een niet-bijbelse uitdrukking. Bij het horen van zo’n uitdrukking moet je vaak zelf invullen wat dat betekent. Daarom is het beter om die uitdrukking niet te gebruiken. Deze uitdrukking heeft wel een achtergrond. Dat heeft alles te maken met die verschillende soorten geloof, met name het tijdgeloof. Het zaad is in de aarde gevallen en direct opgegroeid, maar het had geen diepte. Dat is zo ongeveer de bedoeling van zo’n uitdrukking. Die is ergens een keer ontstaan en een eigen leven gaan leiden. Daarom is het beter om die achterwege te laten.
Je noemt: bedekte schuld is nog geen vergeven schuld. Ook een goedbedoelde uitdrukking, maar hij staat niet in de Bijbel. De achtergrond van die uitdrukking is, dat ons geloof niet in één keer volkomen is. Het geloof kent zijn groei en komt tot zekerheid van de vergeving van zonden. De mate van zekerheid kan ook verschillen. Maar deze uitdrukking is wel verwarrend. Er zijn predikanten die dit soort uitdrukkingen echt proberen te vermijden, omdat ze zoveel vragen oproepen, hoe goed ze ook bedoeld zijn.
Je noemt: vierschaar der consciëntie. Dat is ook een uitdrukking die te maken heeft met de zekerheid van het geloof. Ook deze vind je niet terug in de Bijbel. En over de uitdrukking zelf bestaan ook verschillende vormen van uitleg. Dat maakt het nog verwarrender. Ik kan me voorstellen dat je je afvraagt waarom het zo ingewikkeld gemaakt wordt.
Toch wil ik nog iets onder je aandacht brengen. We moeten niet denken dat de Bijbel een eenvoudig boek is, dat je bij vluchtig lezen meteen begrijpt. Dat is echt niet zo. Petrus schrijft over de brieven van Paulus (2 Petr. 3:16) dat er dingen in zijn “zwaar om te verstaan.” Niet eenvoudig dus. Dat betekent dat wij het Woord moeten onderzoeken. Dat is niet gemakkelijk in onze tijd, waarin google snelle antwoorden geeft. Dit vraagt dat we de tijd en de rust nemen om Gods Woord werkelijk te onderzoeken, met de bede of de Heilige Geest ons leiden wil. Dat hebben we absoluut nodig!
En dan is er nog iets. Het Evangelie kan ook weerstand geven in ons hart. Dat zie je bijvoorbeeld terug in Johannes 6. Je moet eigenlijk het hele hoofdstuk lezen. Maar een paar puntjes eruit. In vers 60 lees je dat de mensen zeggen: “Deze rede is hard.” Ze storen zich aan wat de Heere Jezus zegt, ze ergeren zich eraan. De Heere Jezus gaat daarop in. Hij zegt dan in vers 65: “Daarom heb Ik u gezegd, dat niemand tot Mij komen kan, tenzij dat het hem gegeven zij van Mijn Vader.” Dat valt helemaal verkeerd: “Van toen af gingen velen van Zijn discipelen terug, en wandelden niet meer met Hem.” Hier zie je dat de prediking van de Heere Jezus een scherpte heeft die mensen niet bevalt. Dan komt er ergernis.
Ik begrijp je vragen. Maar mag ik je ook waarschuwen om je niet bij voorbaat te gaan ergeren? Want voor je het weet erger je je aan het Woord van God Zelf. Je mag wel de dingen van het Woord onderzoeken. Dat deden de mensen in Berea ook: ze ontvingen het Woord met alle toegenegenheid, onderzoekende dagelijks de Schriften, of deze dingen alzo waren.
Van harte Gods zegen in je onderzoek.
G. A. Terlouw
Dit artikel is beantwoord door
G.A. Terlouw
- Geboortedatum:26-11-1958
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Middelburg
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Locatiedirecteur Calvijn College en ouderling Ger. Gem. Middelburg-ZuidDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
HC zondag 14, vr 36:
Wat nuttigheid verkrijgt gij door de heilige ontvangenisen geboorte van Christus?
Dat Hij onze Middelaar is , en met zijn onschuld en volkomenheiligheid mijn zonde, waarin ik ontvangen en geboren ben, voor Gods aangezichtbedekt.
Ben benieuwd hoe jij het leest. En als het al zo was dan heeft nog steeds de Bijbel het laatste woord, of niet?
Hieraan is de uitdrukking ontleent. Maar de Bijbel leert nergens dat een bedekte schuld geen vergeven schuld is, alsof er een toename is in de vergeving. Eerst een beetje, en later steeds meer. Het is zoals dhr. Terlouw zegt. De focus ligt dan op de beleving ervan. Nou, die is heel verschillend en gelukkig niet bepalend voor de vergeving van zonden. Die ligt alleen vast in Christus!
Wat ik nog wel mis en daarom wil toevoegen: studenten op de Theologische School krijgen als leidraad mee dat ze op het niveau van een 12-jarige moeten preken om de boodschap voor iedereen zo eenvoudig mogelijk te brengen. Het valt mij op dat daar nauwelijks aandacht voor lijkt te zijn tijdens een preek.
Ik heb zelf een academische achtergrond, maar bij sommige predikanten is het gewoon moeilijk om altijd goed te begrijpen wat ze zeggen cq. bedoelen. Als ik het lastig vind om te begrijpen denk ik onwillekeurig: Stel dat iemand nu voor het eerst in de kerk komt en deze preek hoort, wat begrijpt die er dan nog van?
Misschien dat de vraagsteller daar ook op duidt.
In de Bijbel staat dat de vrouw maar moet wachten tot na de dienst, en dan zal haar man het uitleggen, maar als de man tijdens de dienst ook al moet zwijgen, komen we niet veel verder, lijkt me.
Ik zeg niet dat het niet belangrijk is om goed uit te zoeken hoe het nou eigenlijk in elkaar zit of het eens uit te leggen, maar het evangelie is nou eenmaal geen leer die je kunt beredeneren. Je kunt het niet in regels en dogma's vangen, sluitend maken. Eenvoudige preken raken sneller het hart. Ingewikkelde preken kunnen mensen zelfs verder van de Christus afbrengen. Wat moet je nou met de uitspraak: je zonde zijn bedekt of vergeven... alsof er een soort tussenstadium is... zonde is vergeven of niet... punt.... en zo zijn er nog veel meer uitspraken waarmee gelovigen in twijfel worden gebracht.. Ik vraag me echt af waarom zulke uitspraken gebruikt worden, wat is het nut? Brengt het ons bij Jezus?