Ontstellend groot verdriet
Ds. A. de Lange | 7 reacties | 08-10-2014| 11:51
Vraag
Mijn zoon heeft darmkanker. Hij is al vijf keer geopereerd en heeft een stoma. Bij de eerste operatie heeft de arts een fout gemaakt waarvoor hij is berispt. Na vijf operaties, omdat door de fout de urinebuis werd doorgesneden en de kankercellen zich hebben verspreid, heeft men hem opgegeven. Wanneer ik dit probleem aan God voorleg dan krijg ik als ‘antwoord’ alleen een ontstellend groot verdriet te dragen en een pijn in mijn hart die ondraaglijk is. Waarom staat er dan in het Woord van God dat een gelovige niet bovenmenselijk zal worden verzocht en dat God uitkomst zal geven? De pijn wordt alleen maar erger en het is niet te dragen. Waarom?
Antwoord
U stelt geen vraag waarop een redelijk en nuchter antwoord te geven is. Het zou u ook niet tevreden stellen. U zou terecht vinden dat er weer een ‘moeilijke vertrooster’ tegen u aan praat. U bent momenteel in het dal der schaduwen des doods, waarover Psalm 23 spreekt. En in het dal der moerbeziënbomen waar Ps. 84 over spreekt. En in de situatie van Job tussen hoofdstuk 2 en hoofdstuk 42. Uw bestaan wordt getekend door de diepe pijn die u meemaakt rondom uw kind. En wat zullen we hier zeggen?
Dat u tot God bidt is goed. Blijf dat doen. Ook nu u na het gebed nog steeds dezelfde pijn tegenkomt. Deze weg van ziek-zijn van uw zoon, waar het ziekteproces onomkeerbaar is, levert elke dag weer de gewaarwording op dat u hem een stukje kwijtraakt en dat geeft ook steeds een nieuw stukje verdriet. Voor uw gevoel is het te zwaar om te dragen. U voelt u verzocht boven uw vermogen (1 Kor. 10-13). Zeg ook dat tegen God. Lees de psalmen. U zult die ervaring daar ook tegenkomen. Zeker in Psalm 88.
Ondertussen hoop ik toch dat u de weg van uw zoon, uzelf en iedereen eromheen echt in Gods handen kunt leggen. De arts heeft een fout gemaakt. Uw zoon die ziek was kan nu menselijkerwijs gesproken niet meer genezen. Daar zult u lang over gesproken hebben en u komt er niet over uitgedacht. Maar het is goed om ter erkennen dat boven alles en iedereen uit God toch ook Zijn weg gaat met ons. Ook met uw zoon.
En dan komen we een situatie van schuld, gebrokenheid, een (te) vroeg van elkaar gescheiden worden tegen. Maar dwars door alles heen roept God ons tot Zich. En de zin van ons leven, onze eigenlijke bestemming, het doel van ons bestaan ligt dan niet in het leven op aarde, ook niet in ons aan elkaar verbonden zijn, maar in de verzoening door Christus werk.
Hopelijk mag u met uw zoon bij de Zoon van God terecht komen. U mag uw zoon zoeken over te geven aan Gods Zoon. In Hem is vergeving en eeuwig leven. U mag als ouder die uw kind zoveel ziet lijden rust vinden in het feit dat God de Vader Zijn Zoon voor ons heeft laten lijden. Christus was van God verlaten, opdat wij nimmermeer van Hem verlaten zouden worden. Die God is ook geen harde God die Zich niet met ons inlaat. Hij is juist de God die in onze diepste nood, benauwdheid, zelfs in onze hel is binnengekomen, om ons zalig te maken.
Hopelijk mag u het dan binnenkort toch ook, samen met uw zoon, ervaren, zoals het in Psalm 23 staat: “De HEERE is mijn Herder, mij zal niets ontbreken; ... al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw stof die vertroosten mij.”
En zoals het in Psalm 84 staat. “Welgelukzalig is de mensen wiens sterkte in U is... Als zij door het dal der moerbeziënbomen doorgaan, stellen zij Hem tot een fontein; ook zal de regen hen gans rijkelijk overdekken.”
En hopelijk mag u zoveel van God ontvangen in deze weg, dat u nog meer onder de indruk komt van Zijn grootheid, macht, soevereiniteit, goedheid en genade. En dat u zegt: Voorheen heb ik kennis van U gehad, als van horen zeggen, maar nu zie ik U met eigen oog (Job. 42).
Ik groet u met de verzekering dat ik met u meeleef in de zware weg die u moet gaan en ik draag u in het gebed op aan God. En wie dit leest zal met mij mee willen bidden voor u en uw zoon.
Met vriendelijke groet,
Ds. A. de Lange, Dordrecht
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat u meemaakt is heftig en verdrietig, zoveel onmacht en afscheid moeten nemen van iemand die je dierbaar is. Ik besef dat mooie woorden nauwelijks of geen troost bieden. Toch doe ik een poging, omdat ik u dit niet wil onthouden.
We leven in een gebroken wereld, waar iedereen onherroepelijk met de dood geconfronteerd wordt. Alle ellende die een ander overkomt kan en zal ons ook overkomen. Dat komt omdat er iemand rondgaat als een briesende leeuw, die niets liever wil dan ons bij God vandaan houden. Ik ken uw situatie en verdriet van nabij. Uw vragen waren ook mijn vragen.
Toen ik op de bodem van mijn wanhoop en verdriet was stond ik zelf met lege handen en besefte ik dat Jezus niet voor niets zei "Niemand komt tot de Vader dan door mij". Als je God wilt leren kennen, kijk dan naar Jezus. Hij is deel geworden van ons gebroken leven. Hij is ook met ziekte en dood geconfronteerd, net als wij. Ons lijden is Hem niet vreemd. Er is geen menselijk lijden wat Jezus niet ook heeft geleden. Daarin kunnen wij ons met Jezus identificeren. God voorkomt niet al onze ellende. Maar in onze ellende komt Hij wel naast ons staan in de persoon van Jezus en biedt Hij perspectief. Een goede vriend zei: "Je eeuwig leven is begonnen toen je geboren werd". De dood is niet het einde, het is een nieuw begin, weg van onze aardse ellende. Op naar een leven zoals God het bedoeld heeft, in harmonie met God, met andere mensen en met de natuur.
Ik hoop dat u hier iets aan heeft, ik wens u sterkte en kracht van God de komende tijd.
Maar als dan door een fout van de artsen de ziekte verergert, of zelfs fataal wordt, wordt het verdriet ondraaglijk.
Ik kamp met diezelfde gevoelens en herken ze in u.
Mijn kind is op het nippertje gered, maar hij heeft wel de levenslange gevolgen van die fout.
En de fout is in ons geval niet erkend.
Het is een doorn in mijn vlees geworden.
Het gebed wordt dan moeilijk, want enerzijds bid je of deze drinkbeker voorbij mag gaan, maar als je dan ziet dat die beker tot op de bodem moet worden leeggedronken, ga je bidden of de Heere kracht wil geven.
Desalniettemin kan het aanvoelen, of je geen bodem meer voelt.
Je draagt als ouders niet alleen je eigen verdriet en angst, maar ook dat van je kind!!
Daarom is het zo ontzettend zwaar.
Iemand bemoedigde mij destijds mede regel uit de H.C.: Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven niet mijn maar mijns getrouwen Zaligmakers JEZUS CHRISTUS eigen ben , die met Zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomenlijk betaald en mij uit alle heerschappij des duivels verlost heeft en alzo bewaart , dat zonder den wil mijns hemelse Vader geen haar van mijn hoofd vallen kan , ja ook, dat mij alle ding tot mijn zaligheid dienen moet.
En dan lieve ouder, moeten we de wapens uit handen geven.
Heel veel sterkte toegebeden.
Als u wilt mag u mijn e mailadres opvragen bij de beheerder.
Roep de HEERE aan in deze dag der benauwdheid, want Hij kan en wil en zal in nood, zelfs bij het naderen van de dood, volkomen uitkomst geven.
Ik wens u en iedereen om u heen heel veel sterkte! God zorgt voor iedereen.
Het klinkt misschien makkelijk of zelfs een beetje hard, maar God gebruikt alles om zijn paden recht te krijgen. We leven in een zondige wereld en soms gebeuren er dingen die wij met ons verstand niet kunnen begrijpen.
Wij kunnen zijn wegen niet verstaan, laat dit een weg zijn tot behoud.
Heel veel sterkte en Liefde toegewenst in deze moeilijke tijden en bovenal het Geloof en vertrouwen in God!!
Van harte de ondersteuning van de Heere toegebeden die toch kracht naar kruis wil schenken al lijkt Hij soms zover weg. Nu is het een bittere weg maar ik hoop zo dat voor u en uw zoon na het zure het zoet mag komen! Dan kan het langs onbegrepen wegen gaan maar dan zou u samen er voor eeuwig goed mee zijn.
