Surinaamse jongen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 8 reacties | 25-09-2014| 13:57
Vraag
Sinds februari 2014 heb ik contact met een Surinaamse jongen. Ik heb hem leren kennen via de hoge school. Tijdens het werken aan een opdracht raakten we aan de praat, later kwamen we elkaar nog een keer tegen en al snel hadden we elkaars nummer. Toen ik mijn ouders hierover vertelde zeiden ze al snel: “Hier moet je niet aan beginnen hoor. Hou hem maar gewoon als vriend.” En: “Surinamers zijn vaak niet betrouwbaar” (zoiets). Ik heb hierna 'stiekem' meerdere keren met hem afgesproken en dit voelde gewoon goed. Hij is verliefd en ik weet niet goed wat ik moet voelen. Ik denk dat dat komt doordat ik niet goed weet hoe ik de reactie van m’n ouders moet inschatten. Ik merk wel dat ik steeds meer van hem ga houden en dat ik niet verliefd kan worden doordat m’n ouders hier niks van weten. Zijn karakter past eigenlijk gewoon perfect bij mij. Waar ik ook bang voor ben is om zijn achtergrond aan m’n ouders te vertellen. Hij is een paar jaar geleden zelf tot geloof gekomen. Vorig jaar is hij naar Nederland gekomen voor z’n studie. De rest van de familie is nog in Suriname. Zijn ouders zijn gescheiden en zijn moeder heeft inmiddels al meerdere mannen gehad. Vaders is eigenlijk een beetje uit beeld. Hier komt dus eigenlijk weer naar voren dat Surinamers niet betrouwbaar zijn, zoals mijn ouders zouden zeggen. Hij zegt zelf dat hij zo echt niet zou willen leven, maar dat hij met mij wil trouwen en samen oud en gelukkig worden. Ik vertrouw hem hier volkomen in. Eigenlijk wil ik dit allemaal gewoon tegen m’n ouders vertellen, maar ik weet niet goed hoe en wanneer. Ik wil geen ruzie veroorzaken of onenigheid. Zeker niet als blijkt dat hij toch niet de ware is. Dan is alles voor niks geweest. Ook weet ik niet goed of ik moet vertellen over het afgelopen half jaar dat ik met hem heb ‘gelopen’. Of dat ik voor de schijn weer opnieuw met hem moet beginnen en dan terwijl m’n ouders er wel van af weten. Kortom: ik weet niet goed wat ik moet doen. Ik hoop dat u mij advies kunt geven.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Nee, “voor niks geweest” is niet waar: je doet levenservaring op en leert levenslessen. Dit gezegd hebbende denk ik dat jij je moet afvragen: vriend of ouders? Niet als tegenstelling in wie te gehoorzamen, maar waar en bij wie ligt jouw gevoel het meeste? Als het goed is ga je je losmaken van het ouderlijk gezag naarmate je meer en meer volwassen wordt en verantwoordelijkheid neemt voor je eigen keuzes. Ben je daar nog niet aan toe, dan is een ‘stiekeme’ relatie heel spannend, maar getuigt ook van kinderlijke ongehoorzaamheid. Gá je voor deze jongeman dan spelen ras, taal en natie een ondergeschikte rol. Als liefde voor hem je leidraad is, dan ga je hem voorstellen aan je ouders die nu nog met vooroordelen ten aanzien van Surinamers rondlopen. Misschien wordt dat anders als zij hem leren kennen. Dan gaat het immers opeens niet meer over hen maar over hém. Namelijk de vriend van hun dochter en de mogelijke aanstaande schoonzoon, die het geluk betekent voor jou.
Hoe en wanneer? Vertel je ouders bijvoorbeeld, dat je hem zaterdagavond wilt uitnodigen om te komen koffiedrinken. Zodat zij kennis kunnen maken met de jongeman waar jij verliefd op bent geworden. Niks mis mee, toch? Wel spánnend. Spannender dan dat het bijvoorbeeld om een blonde en blauwogige krullenbol zou gaan? Dan moet jíj jezelf de vraag stellen of je niet toch ook beïnvloed bent door ‘discriminerende vooroordelen’. Of jij zelf een leven lang met hem wilt gaan doorbrengen, waarbij je misschien wel keer op keer tegen dezelfde situaties aanloopt.
Waarschijnlijk willen je ouders je behoeden voor confrontaties in je leven-met-een-gekleurd-iemand, maar dát is een andere discussie. Ouders willen het beste voor hun kind en daar valt de kéúze van hun kind ook onder. Dat wil zeggen, als het kind oud en wijs genoeg is om keuzes met bijbehorende consequenties te maken!
Laat nog eens horen hoe het met jou, met jullie, gaat!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik neem aan, dat je nog een paar jaar op de hogeschool zult zitten. In die tijd kun je erop letten of niet alleen de goede woorden vindt (samen oud worden enz.), maar daar ook daden op laat volgen, die jou vertrouwen geven, dat hij het niet alleen bij het goede idee zal laten. Voor samen oud worden is niet alleen één keer de goede keus nodig (voor elkaar), maar elke dag 50 jaar lang meermaals de keus, niet je eigen voorkeuren te volgen, maar keuzes te maken die de ander óók ten goede komen. Kijk ook eens hoe hij met anderen omgaat. Hoe hij is als je er niet bij bent, hoe hij is in een slechte bui.
Ook de mening van je vrienden en je ouders is belangrijk. Zij kennen jou en zijn niet verliefd. Dat is een goede reden werkelijk naar hun meningen te luisteren. Luister naar hun argumenten en weeg die, ook al zeggen ze misschien niet wat je wilt horen. Vooroordelen is een aspect, maar het is wel degelijk realistisch te zeggen, dat iemand van die de ouders gescheiden zijn en in wiens cultuur scheidingen vaak voorkomen, meer moeite zal moeten doen te zorgen dat het bij jullie anders zal gaan.
Het verschill tussen een droom en een doel is de lijst met een plan van concrete stappen en maatregelen die je neemt om te zorgen dat je droom werkelijkheid wordt. Als jullie samen gelukkig oud willen worden, dan zullen jij en je vriend een goed plan moeten hebben hoe jullie verliefd blíjven. Dat ouder worden gaat namelijk vanzelf, maar het gelukkig blijven is net als met in conditie blijven: als je er elke dag aan werkt, kost het niet veel moeite, maar als je wacht tot je 100 kilo weegt en als je enige beweging de laatste 20 jaar was de chips vanuit de zak in je mond te stoppen, dan is het een onmogelijk karwei.
Als je engels spreekt is dit een goede website: http://www.marriagebuilders.com/graphic/mbi5068b_qa.html
Veel succes met het proces!
' Als jullie samen gelukkig oud willen worden, dan zullen jij en je vriend een goed plan moeten hebben hoe jullie verliefd blíjven. Dat ouder worden gaat namelijk vanzelf, maar het gelukkig blijven is net als met in conditie blijven: als je er elke dag aan werkt, kost het niet veel moeite, maar als je wacht tot je 100 kilo weegt en als je enige beweging de laatste 20 jaar was de chips vanuit de zak in je mond te stoppen, dan is het een onmogelijk karwei'.
Gelukkig hebben wij lelieblanke christenen geen plan nodig om verliefd te blijven, met Surinamers weet je het nooit. Zelf heb wij ook geen plan om verliefd te blijven, we doen maar wat voor het vaderland weg. Echt waar en het bevalt ons prima, iedere ochtend zijn we blij om samen naast elkaar wakker te worden.
En verliefd zijn is een fase, van elkaar gaan houden en daar je best voor doen, dat kan wel. Van horen zeggen heb ik gehoord dat Surinamers ook kunnen houden van, maar ja, van horen zeggen he.
Daar komen veel vooroordelen weg, van horen zeggen.
@cees0102 Of het de weg is die de Heere God met vraagstelster wil gaan kan alleen de Heere God beantwoorden. Hij zal vast niet discrimineren want de wereld heeft God geschapen. Toen Hij ook de mens schiep naar Zijn beeld en gelijkenis als haar kroon en pronkjuweel. Het voorwerp van Gods liefde is dus het ganse menselijke geslacht zonder enige uitzondering. De wereld met z'n gelovigen en ongelovigen. Het betekent niet dat ieder mens, stuk voor stuk en hoofd voor hoofd, zalig wordt. Hier is geen sprake van algemene verzoening. Het betekent wel dat Gods genade en liefde zo wijd en zo ruim is dat iedereen zalig kan worden. Zo legt onze belijdenis dit woord uit.
En wij maar worstelen met ons geloof en eigenlijk denken: wij zijn toch wel een beetje beter dan de anderen.
waar was jij al die tijd?
http://www.cbs.nl/NR/rdonlyres/9A0E2D35-B9B6-4BB0-B6D5-C9727B3F0181/0/2011k1b15p37art.pdf
Overigens ben ik van mening dat alle mensen samen leuke dingen moeten doen om verliefd te blijven, want ik heb echt enorm medelijden met die mensen die weliswaar niet (schuldloos of niet) gescheiden zijn, maar wel degelijk ONgelukkig met elkaar.
Daarom wens ik inderdaad dat zowel de lelieblanke zoals jij ze noemt, als de zomersproetigen, als alle andere gradaties hun stinkende best doen om het leven samen zo gezellig en geweldig mogelijk te maken. Dan zullen ze ons inderdaad daraan herkennen, dat we liefde hebben onder elkaar. Ziezo. En dat betekent ook, dat we een voorbeeld nemen aan alle gelukkige huwelijken die we om ons heen zien en dat we ook leren van de niet-gelukkige of gestrande huwelijken/relaties om ons heen.
Een schip op het strand is een baken in zee.
Denk dat de vraagsteller haar hart moet volgen! En wat de achtergrond van de jongen betreft: kan hij erwat aan doen hoe zijn ouders geleefd hebben, nee toch?
Daarnaast zou ik als ouder blij zijn als mn kind ware liefde gevonden had ondanks huidskleur....immers de Filistijn en de Moren kunnen ons nog wel voorgaan!
Niet christelijk om gelijk met opgeheven vingertje te oordelen....verdient niet iedereen een eerlijke kans?
Mijn moeder waarschuwde mij: ik mocht niet met een getinte man trouwen, want hij zou een ander temperament hebben en dat zou moeilijk zijn. Ik ben met een Nederlander getrouwd en heb nu helaas ook veel problemen... Niet alle Nederlanders zijn te vertrouwen, dat zal met Surinamers denk ik niet anders zijn.
Mijn broer was niet gewaarschuwd denk ik, hij trouwde met een Afrikaanse. Er zijn echt wel dingen wat lastig is: discriminatie, cultuurverschillen, visum, verblijfsvergunning, familie ver weg die arm is, die geen visum krijgt voor het huwelijk van een kind in Europa... Het geeft dus wel extra zorg, dat moet je wel bedenken...! Mijn broer moest een baan hebben, voordat zij samen in Nederland mochten wonen enz. Toch denk ik dat ze niet ongelukkiger zijn dan ik!
Ik wens je toe dat jullie het beiden voor God neerleggen en dan zien, wat Zijn weg en bedoeling is in jullie leven. Hoop ook dat jouw ouders het ermee eens worden, als jullie samen verder gaan! Ook daarvoor mag je bidden.
De eenheid in het geloof is belangrijker dan het komen uit hetzelfde land: Galaten 3 : 28
Ik geloof niet dat hier iemand met opgeheven vingers oordeelt, behalve misschien de ouders. Heel veel ouders hebben problemen met de keus van hun kind, omdat die niet met hun voorstellingen overeenkomt: verkeerde kerk, verkeerde huidskleur, verkeerde kleren, verkeerde manieren...
Wat vaak hun mening verandert, is als ze zien dat de aanstaande schoondochter/zoon goed voor hun kind is. Om zo'n vertrouwen op te bouwen kost tijd. Zeker als er vooroordelen zijn. Maar die tijd is sowieso nodig, omdat je je aanstaande partner eerst werkelijk moet leren kennen. Je hart volgen: ja. Maar ook je verstand niet uitschakelen. Dus als de vraagstelster over een aantal maanden/jaren nog steeds zo enthousiast is, dan hebben de aanstaande schoonouders ook de tijd gehad te kijken wat voor vlees ze in de kuip hebben. Dan ziet de wereld er weer heel anders uit.
En dan maar hopen dat zijn ouders ook blij zijn met hun aanstaande schoondochter...
wat bij ons zonde is,is bij hen vaak heel gewoon...
k,gun u het geluk,praat maar veel met de Surinamers,en draag dan zelf de conseguenties.
al heeft de moeder meerdere mannen gehad[daar heel gewoon]blijft ze in haar eigen huis en de man gaat weer naar een ander..
voor uw vriend is onze cultuur,christen zijn ,in gewoontes,onze uitleving, een andere wereld ,dan hij gewent is.
Het kan hem tot zegen zijn,las hij de ernst daarvan mag zien en ervaren.
Gods Woord centraal mag zijn in uw beider leven.
bid maar veel voor elkaar,en ook voor zijn fam.
neem hem mee naar uw kerk,lees samen Gods Woord.
ons nederland zit vol met zonde,dus geen steen werpen naar een andere cultuur,
Wel zelf anders doen!
misschien komt er een tijd,dat u kan vertellen waarom u anders doet.een surinaamse fam. is vaak heel hecht,ondanks de verschillende vaders....
alle goeds samen toegewenst
