Vraag
Ik ben een vrijgezelle vrouw van 39 jaar. Nu heb ik een (gescheiden) man leren kennen. Vanuit mijn traditionele opvoeding ga ik niet aan het Heilig Avondmaal. Dit staat soms nog zover van mij af. Ik ben wel bezig met een bijbels onderzoek, maar vind alle verschillen enorm groot. Waarom kan in de ene kerk bijna niemand aangaan, terwijl in de Hervormde Bond bijna de hele gemeente aangaat? Mn vriend vindt het erg belangrijk dat wij (ooit) samen het Heilig Avondmaal zullen vieren. Dat hoort volgens hem bij het huwelijksleven. Volgens mij is dit meer een persoonlijke zaak. Natuurlijk vind ik het erg belangrijk dat je samen God zoekt en dat Hij het middelpunt van onze relatie is. Zonder deze basis zou ik niet verder kunnen. Ik hoop dat een (Herv. Bond) predikant ( misschien dr. C.A. van der Sluijs?) mij een toelichting/antwoord kan geven?
Antwoord
Geachte briefschrijfster,
Er komen in uw brief twee lijnen samen. In de eerste plaats gaat het over een eventueel toekomstig huwelijksleven en in de tweede plaats over een eventuele toekomstige viering van het Heilig Avondmaal. Uw vriend stelt dat deze twee lijnen alles met elkaar te maken hebben. Voor u is dit vanuit uw opvoeding minder vanzelfsprekend. Ik stel vast dat de vragen rondom de Avondmaalsviering hier op een oneigenlijke wijze ter sprake komen. De situatie tussen u en uw vriend vereist dit. Niet uw situatie ten opzicht van God in de eerste plaats. En alleen vanuit dit laatste gezichtspunt kan ik uw vraag beantwoorden. Want “wie vader of moeder, broeder (vriend) of zuster liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig” (Vgl. Matth. 10:37, 38). Niet uw verhouding ten opzichte van uw vriend mag uw Avondmaalsvraag bepalen, maar omgekeerd zal uw Avondmaalsvraag de verhouding tot uw vriend bepalen.
Dit gezegd hebbende wijs ik er voorts op dat lijdelijkheid en activisme lood om oud ijzer zijn dan wel elkaars spiegelbeeld. Voorts noteer ik dat uw traditionele opvoeding een bepaalde voorzichtigheid meebracht die op zich waardevol kan zijn. Daarnaast kan een meer verbondsmatige opvatting zoals die kennelijk in de gemeente van uw vriend gehuldigd wordt, ook waardevolle aspecten hebben. Nadrukkelijk wijs ik er ook op dat het niet waar is dat in de Ger. Bond (u noemt dit Hervormde Bond) bijna de gehele gemeente aangaat. Dit verschilt van gemeente tot gemeente soms heel erg. Er zijn GB-gemeenten waarin het er net eender naar toe gaat als in uw gemeente. Een gemiddelde GB-gemeente houdt wat dit betreft het midden. Maar ook daar wordt de voorbereiding zeer serieus genomen.
Uw vriend vindt het erg belangrijk dat u beiden ooit samen het HA viert. Volgens hem hoort dit bij het christelijk huwelijksleven. Op zich heeft hij daar gelijk in. Maar evenmin als we vanzelfsprekend niet aan het HA gaan, gaan we ook niet vanzelfsprekend wél aan het HA. Alle lijdelijkheid én automatisme zij van ons geweerd! Beiden zijn in wezen gestalten van het ongeloof. Volgens u is de viering van het HA meer een persoonlijke zaak. Op zich is dit waar, maar het kan ook een dekmantel worden waaronder niets schuilgaat. Een bekende term om op een zogenaamd rechtzinnige wijze de zaken van ons af te houden. Zaken van dood en leven wel te verstaan. Daarbij kan een eventuele automatische en vanzelfsprekende Avondmaalsgang ook een dekmantel zijn waaronder niets schuilgaat. Of het moest zijn ongeloof en ongeestelijkheid in een zo te zien rechtzinnige vorm.
Twee lijnen kwamen er samen: een eventueel toekomstig huwelijk én een eventuele toekomstige Avondmaalsviering. Als ze evenwijdig aan elkaar blijven lopen, raken ze elkaar nooit. Maar als ze elkaar kruisen raken ze elkaar wezenlijk in het kruis van Jezus Christus, de Bruidegom van Zijn gemeente. Dan wordt het voor u een werkelijk persoonlijke zaak en voor uw vriend een wezenlijke zaak. En tegelijk persoonlijk en wezenlijk voor uw beiden. Tegelijk is er dan de gestalte van het waarachtige christelijke huwelijksleven, waarbij dit een afschaduwing is van én een heenwijzing is naar de verhouding van Christus en Zijn gemeente.
Daarbij is de Avondmaalsviering teken en zegel van het Evangelie: Ik voor u! Een teken en zegel: meer niet, en ook niet minder. Ik neem aan dat het u beiden gaat om echte liefde? Welnu, die vindt u beiden hier: “Alzo lief heeft God de wereld (u beiden) gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft…”. Deze liefde van God voor u, en van u beiden voor elkaar, vergaat nimmermeer. U spreekt in uw brief van een basis. Welnu, er is geen andere basis dan dit fundament, Jezus Christus en die gekruisigd. Daar kruisen beide lijnen elkaar. Daar wordt het leven met de Heere én met elkaar uiterst persoonlijk!
Zó van harte een gezegend eventueel huwelijk toegewenst.
Met vriendelijke groet,
Ds. C. A. van der Sluijs
Dit artikel is beantwoord door
Dr. C. A. van der Sluijs
- Geboortedatum:14-09-1942
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Enkele dingen die ik je mee wil geven.
1.Een tekst die in steeds grotere mate geld voor delen van kerkelijk Nederland en naar ik van overtuigd ben ook hier: Wee u, gij wetgeleerden, want gij hebt den sleutel der kennis weggenomen; gijzelven zijt niet ingegaan, en die ingingen, hebt gij verhinderd. (Luk 11:52).
2. Het is een opdracht, en er wordt helemaal niet gevraagd of jij persoonlijk redding hebt ervaren: En als Hij gedankt had, brak Hij het, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam, dat voor u gebroken wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis. (1 kor 11:24).
3. Alhoewel ik geen fan van Calvijn ben, was het in zijn tijd zo dat je bezoek kreeg als je niet aan het avondmaal ging i.p.v. andersom. Mensen die prat om Calvijn gaan, bedrijven toch een heel andere theologie.
4. De huidige avondmaalspraktijk in traditionele gemeenten ligt zowiezo kilometers van die van de Bijbel. In de bijbel was het een (verassend?): maaltijd (niet alleen stilletjes wat brood en wat wijn). Daarnaast gebeurde het dagelijks: En dagelijks eendrachtelijk in den tempel volhardende, en van huis tot huis brood brekende, aten zij te zamen met verheuging en eenvoudigheid des harten;
Iedereen deed mee. Dat avondmaal nu iets geworden voor een clubje binnen een gemeente is diep triest.
Tot slot wens ik je veel sterkte toe.
Wanneer je een onergerlijk leven hebt is het een immens gemis, wanneer je als gevolg van je traditionele opvoeding niet deelneemt.
Degenen die er verantwoordelijk voor zijn dat je onder deze terughoudendheid leeft, zijn hierop aanspreekbaar m.b.t. het onthouden van de zegen en hulp die voortkomt uit het deelnemen aan het Avondmaal en die je nu mist.
Weet je wat de goede traditie is? De traditie zoals die bij de eerste Christengemeentes voorkwam. Vaak en regelmatig door allen. Wel rekening houdend met de vermaning die Paulus dienaangaande gegeven heeft in zijn brief aan de Corinthiers.
Ga met je hele hart in deze traditie staan en vergeet de door de tijd heen gemaakte menselijke traditie die er op neer komt dat je bijna niet mag of niet zou mogen durven.
Het Avondmaal IS een persoonlijke zaak in relatie tot je God. Nooit iets dat in relatie staat met een menselijk gegroeide traditie, met ouderlingen of met de wens van je eventuele aanstaande man.
Het beste is uiteraard wanneer beiden in een huwelijk deelnemen, maar het hoeft niet altijd zo te zijn. De een kan in een andere strijd zijn dan de ander, vandaar dat het ook kan voorkomen dat de een wel gaat en de ander een tijdje niet. Het IS en BLIJFT persoonlijk.
Los van het feit dat het een opbouwende situatie kan zijn als u samen aan het Heilig avondmaal gaat, zult u eerst zelf een relatie met Jezus Christus opbouwen.
En er is er maar 1 die u hiervan wilt afhouden. Iemand die u leugens verteld in uw gedachten. Dat u dat nog niet kunt, of dat nog niet mag, of dat u er nog niet klaar voor bent, of dat u nog meer na moet denken over uw zonden (dan dat u al in de afgelopen 39 jaar heeft gedaan).
Misschien ziet u in gedachten ook al de tekst voorbij komen dat je ook nog eens een oordeel kan eten en drinken. Met als gevolg dat u grijpt naar nog meer studie, zelfonderzoek en lijdzaamheid…
Ondertussen neemt u nog steeds geen deel…
Satan(tegenovergestelde van God) de aanklager gebruikt list, leugen en bedrog om mensen te weerhouden kind van God te worden.
b.v. niet iedereen kan een kind worden, daar moet je voor ploeteren, en als je zonden hebt begaan dan maak je niet zomaar aanspraak. Nee en in je gedachten gaat het maar tekeer. Je wordt a.h.w. aangeklaagd dat je geen kind van God kan worden. Je bent te zondig! Je moet zwartgallig gaan doen, je moet dit, je moet dat, je moet zus je moet zo hier daar
IN JEZUS NAAM weg met deze leugen gedachten. Want HIJ heeft satan overwonnen om jouw zonden op zich te nemen zodat satan je niet meer KAN aanklagen. Geloof U dit?
Het antwoord dat u kiest kan 1 woord lang zijn of misschien 10 of 20 jaar lang duren.
Durft u, uw leven VANDAAG in Zijn Handen te leggen? Te vragen wat wilt U dat ik doe?
Hij wil je graag verlossen van al je eigen (menselijke) inspanning. Want je eigen kracht werkt niet. Er is een Geestelijke strijd om UW ZIEL aan de gang
Toen ik mij bekeerd had werd ik ook met mijn Traditionele geschiedenis op de proef gesteld. Bij het avondmaal en gelijk was er twijfel (en Petrus zakte door het water)
Dit was te hoog gegrepen, geen oordeel eten en drinken, oppassen, eerbied tonen en voorbij laten gaan, bla, bla bla,… (leugenssssssss)
Ik liet de drinkbeker voorbij gaan en een diepe smart kwam in mij op. Er was maar 1 gedachte in mij “Waarom laat je MIJN verlossing (oplossing) aan je voorbij gaan? “
Ik moest onophoudelijk huilen, het voelde niet als mijn tranen maar meer als ZIJN tranen om mijn misplaatste actie, het was te verdrietig. Later begreep ik het maar het Heilig Avondmaal was al voorbij….
Deze ervaring laat je geen tweede keer toe en ik kan uit ervaring zeggen, ik kan en wil niet meer zonder.
Er is er maar 1 die ook op u wacht…
Die u graag wilt helpen om de stap te maken als u Hem er maar om vraagt.
Beleid uw zonden aan Hem en erken Hem als vergeving voor uw zonden en bidt:
“HEERE help mij om de stap naar het avondmaal te zetten. Geef mij de kracht om te lopen naar de tafel. Duw mij voort, want U bent gestorven voor mijn zonden. Van U, wil ik alleen nog maar deel uitmaken. Verlos mij dan van alle leugens, aanklagingen en verdriet. Bedekt mij met uw Liefde en Vrede. Werk in mij HEERE JEZUS door uw GEEST, Leid mij in het rechte spoor en in Uw Waarheid. Amen (Zing ps 25:2 maar eens hardop)
