Beeldjes van de duivel

Ds. H. Veldhuizen | 2 reacties | 18-09-2014| 14:37

Is er iets met mijn zoon aan de hand? Telkens als ik de kamer van mijn zoon binnen kom is het een rommeltje, want hij is alles weer eens aan het verplaatsen. Nee, niet zijn meubels, maar al zijn beeldjes van de duivel. Hij haat ons geloof en protesteert er tegen door berichten in enveloppen te doen, die zogenaamd van de duivel komen, beeldjes verzamelen (van de duivel uiteraard) en het hele huis vol te hangen met plaatjes. Uiteraard schrikken wij hier niet meer zo van, maar alsnog, wil ik hier graag een antwoord op.

Beste vriend of vriendin,

Je vraagt of er iets met jullie zoon aan de hand is omdat hij zijn kamer vol heeft staan met beeldjes van de duivel en die steeds maar weer verplaatst. Daarbij komt, schrijf je, dat hij jullie geloof haat en tegen het geloof protesteert door berichten die zogenaamd van de duivel komen in enveloppen te doen en door het hele huis vol te hangen met duivelse plaatjes.

Mijn gedachte is: jazeker is er wat met jullie zoon aan de hand. Alleen: ik kan op afstand niet beoordelen wàt er precies aan de hand is. Er komen namelijk allerlei vragen bij mij boven, zoals: hoe oud is jullie zoon, welke contacten heeft hij met bijvoorbeeld vrienden die net zo denken als hij, wanneer is zijn gedrag dat je beschrijft begonnen: was dat tijdens een catechisatie- of verenigingsperiode, is er iets gebeurd dat zijn gedrag verklaarbaar zou kunnen maken en zo ja, wat was dat, hoe lang is hij meegegaan naar de kerk? Enz. enz. Heeft er misschien een bepaalde botsing op de catechisatie, vereniging of school plaatsgevonden, toen het over de duivel ging, of is een bepaalde preek of serie preken aanleiding geweest dat hij zich (langzamerhand of ineens) ging verzetten?

Ik denk dat heel belangrijk kan zijn dat jullie een gesprek hebben met een vertrouwd iemand die jullie zoon goed kent: jullie predikant of voorganger, de (jeugd)leider van de vereniging waar jullie zoon eventueel een tijdje kwam, misschien een leerkracht van school of een vertrouwde vroegere vriend van hem. Of is jullie zoon (soms) psychisch in de war? Nog eens: ik kan dat niet precies inschatten. Maar als dat het geval is, denk ik dat een gesprek met de huisarts erg belangrijk kan zijn.  

Heel belangrijk is in ieder geval jullie houding ten opzichte van jullie zoon en zijn gedrag. Daarbij maakt het verschil of hij bijvoorbeeld 14-16 jaar is, een leeftijd waarop je als ouders dingen in de regel kunt verbieden, of bijvoorbeeld 18-20 jaar of ouder, een leeftijd waarop jongeren in de regel hun eigen gang gaan. Is een gesprek met jullie zoon mogelijk over wat hij bijvoorbeeld in die duivels ziet, waarom hij die beeldjes heeft en of hij in duivels gelooft en wat naar zijn mening eigenlijk de macht van de duivel is? En zo ja, kan dat gesprek in rust en in liefde gebeuren, zonder de kans dat hij zich tegendraads van jullie verwijdert en jullie hem volledig ‘kwijt’ raken? Je hebt het vast wel eens gehoord: “Liefde is als de zon op het ijs: sla je met de bijl op het ijs, dan maak je brokken, schijnt de zon op het ijs, dan gaat het ijs smelten.”

Ook is belangrijk dat jullie zoon aan jullie houding ziet hoeveel verdriet hij jullie met dit alles doet, vooral met het feit dat hij het geloof haat en zich tegen het geloof keert, terwijl jullie goede ouders voor hem zijn. Heel goed mogelijk dat dat later bij hem bovenkomt en hij gaat bedenken dat zijn ouders biddende ouders waren, die altijd het goede met hem voor hadden.  

Ik hoef, beste vriend(in), niet te zeggen dat we in veel opzichten in een moeilijk tijd leven. Aandacht voor occulte en duivelse zaken is in onze tijd vooral onder jongeren erg in. Denk aan kleding die sommigen dragen met duivelse afbeeldingen erop. Sommige jongeren vinden dat stoer, soms is het een leeftijdsverschijnsel dat na een aantal jaren over gaat. Maar het kan ook aanzetten geven om zich definitief van het geloof in de Heere af te keren. Ik moet dikwijls denken aan de eerste christenen. Zij leefden in een in veel opzichten vergelijkbare tijd: aan vrijwel alle kanten afgoden en beelden van afgoden, misschien zelfs in huizen waar één iemand tot geloof kwam terwijl de andere huisgenoten de afgoden dienden. Wat een spanningen zal dat gegeven hebben. Denk aan Timotheüs: zijn moeder (Eunice) en oma (Loïs) waren gelovige mensen, maar zijn vader was een heiden (Hand.16:1; Griek wil hier zeggen: heiden). Waarschijnlijk diende Timotheüs’ vader, omdat Lukas het woord Griek met nadruk zegt, de afgoden. Hoe zou het daar in huis hebben uitgezien en hoe ging het daar toe? Wat een wijsheid zal Eunice gehad moeten hebben om Timotheüs naar het Evangelie groot te brengen. Wat zal zij, en ook haar moeder, dikwijls om wijsheid gebeden hebben. Maar, ze heeft Timotheüs grootgebracht in een ongeveinsd oprecht geloof en de Heere heeft dat gezegend (2 Tim.1:5 en 3:13-15).

Voor jullie geldt dat op vergelijkbare wijze ook. Jullie zullen ongetwijfeld veel voor jullie zoon bidden en proberen in eenzelfde ongeveinsde geloof vader en moeder voor hem te zijn. Daarnaast mag er een gedurig krachtig gebed zijn dat God de duivelse beelden en invloeden uit jullie huis en gezin weghaalt en jullie zoon tot andere inzichten zal komen, misschien, en dat is de grootste zegen, tot het volgen van de Heere Jezus. God is daar machtig toe. Van harte sterkte en wijsheid toegewenst.                       

Ds. H. Veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven