Rookverslaafden niet aan Avondmaal

Eens dat het een verslaving is. Oneens dat men dan op deze grond geweerd zou worden. Dan zie ik voor me, wat in vroeger jaren de GEWOONTE was [uiteraard enkel diegene die rookten]; de concistorie stond blauw na de kerkelijke dienst, vanwege het feit dat leraar en ambtsdragers zich voorzagen van een rokertje. Natuurlijk ben ik het er van harte mee eens dat het meer kwaad doet dan goed t.a.v. lichamelijke gezondheid, dat is waar. Maar vergeet men dan niet dat niet wat de mond ingaat, maar wat de mond uitgaat als zonden is aangemerkt? Wat nu, als men na [zware] pogingen om te willen stoppen dit heeft geprobeerd en het blijkt dat het dan onmogelijk is? Ik vraag met met alle respect af, of vragenstel[st][l]er zelf ook rookt?

Er zullen er best zijn die tegen deze gewoonte strijden en er moedeloos van worden. Maar ik vraag me af of dit voor het grootste deel van de rokers aan het avondmaal geldt?
Er zijn er genoeg die de schouders ophalen en zeggen, het lukt me toch niet! En eigenlijk wil ik mijn sjekkie ook niet missen.
Gek dat dit dan wordt goedgepraat....zie reactie hierboven o.a. en andere zonden niet. Stel dat iemand zich niet aan het 7e gebod houdt en openlijk de echt breekt en er vriendinnen op na houdt en vervolgens zegt, ja dat is een verslaving.. .sorry hoor ..maar het is onmogelijk om te stoppen. Dan kan die persoon ook gewoon aan het avondmaal? Of iemand die stelselmatig de belasting ontduikt en zegt...tsja het is zo spannend en leuk, daar kan ik niet zomaar mee stoppen.
Ik denk dat over dit onderwerp best meer gesproken zou mogen worden. Ook in preken!!!
Juist niet om te veroordelen diegenen die echt tegen hun verslaving strijden. Maar die andere groep die het wel best vindt wakker te schudden.

@pieterhardam01
Wat heeft het er mee te maken of vragensteller zelf wel of niet rookt?
Is dat een excuus om jezelf schoon te praten?

@Zandkasteel: precies mijn gedachten. Iemand die verslaafd is aan porno, die weren we maar al te graag van het Avondmaal. Maar wanneer je rookt, mag het allemaal wel? Vreemd. Bij mij komt het over als meten met 2 maten. Roken is gewoon dodelijk. Dat weet je, en toch doe je het. Dat valt niet te rijmen met een christelijk leven. Ik ben daarom zelf ook gestopt, omdat ik het niet meer kon rijmen met een christelijke levenswandel. Bidden om gezondheid, terwijl je vijf minuten later diezelfde gezondheid kapot staat te roken, is in mijn ogen best hypocriet. En stoppen is prima te doen, kwestie van ruggengraat hebben.

Moeten we mensen met overgewicht/zwaarlijvigheid dan ook maar gaan weren van het HA? Te hard rijden is jezelf en anderen moedwillig in gevaar brengen. Ook weren? Ik ben het met Ds eens, dat het te ver gaat om roken te zien als een reden om iemand het HA te ontzeggen. Dat is een hele verantwoordelijkheid van een kerkenraad. Wanneer het ergerlijk wordt, denk aan bv openbare dronkenschap, ligt het anders.

Ik zeg niet dat het goed gepraat kan worden, dat word er nu van gemaakt. Inderdaad, porno, drankmisbruik en ga zo maar door, daar rust een taboe op, terecht en dat zou ook meer besproken moeten worden vind ik. De gevaren en bovenal, wat de Heere ermee word aangedaan. Dat dit niet samen kan gaan met een heilige wandel. Katlheen; dat is in uw ogen hypocriet, en fijn te horen dat het bij u wel is gelukt, het stoppen met roken. Maar kwestie van ruggengraat is onterecht en niet juist zoals u het formuleer. Dat betekend dus, zoals u het zegt, dat men dit zelf kan? Zelfs als een christen zou zeggen dat hij nog een dosis zelf vertrouwen zou hebben. Knap, christen en zelf vertrouwen...dat gaat ook niet door 1 deur. En zandkasteel, dit heeft er alles mee te maken, of de vraagsteller het zo makkelijk kon vragen omdat hij/zij toch niet rookt en dus ook nooit zal begrijpen dat stoppen met roken vreselijk moeilijk is, of hij/zij rookt zelf ook of heeft gerookt, en stelt de vraag vanuit het licht dat hij/zij dit voor zichzelf wilt weten wanneer hij/zij zou roken dan uitgesloten zou kunnen worden. Helaas merk ik dat dit soort discussie's een lange nasleep zullen hebben en flink uitgebreid zijn. Kortzichtig om mee te deinen met het gros van het juichende christendom, die wel spreken over het lichaam als een tempel van de Heilige Geest, en dus alles uitgebannen zou worden terwijl er ten diepste nog van alles mee door kan gaan wat zonden inhoudt. Ik noem enkel maar een klein voorbeeldje. Tegenwoordig noemt men zich christen, terwijl er een tv in huis is, een broek als vrouw gedragen kan worden, open internet getolereerd wordt. Ik blijf erbij; de zonden hebben meer schade veroorzaakt dan gematigd roken.

@GG61: En dat is nu precies het probleem, het wijzen naar mensen met overgewicht, hard rijden en ga zo maar door. Zo kan je alles goedkeuren. Dus als ik als pornoverslaafde belastingontduiker door het leven ga, kan ik ook roepen: maar kijk, de rokers en de mensen met overgewicht wordt ook niets in de weg gelegd?
Iemand het HA ontzeggen gaat wellicht wat ver, daar gaat het mij wat minder om. Waar het mij wel om gaat, is of je oprecht als christen kunt zeggen dat roken gewoon in orde is. En als je het afdoet als een verslaving, waarom wordt er dan niet meer tegen gedaan? Maar loopt de hele goegemeente wel te hoop als iemand porno verslaafd is? (of een andere vorm van verslaving).
@ Pieterhardamo1: stoppen met roken is gewoon een kwestie van wilskracht. En dat kan je zelf ja. Ik heb het zelf ervaren, en ja, meerdere pogingen gedaan om te stoppen, maar erop terugkijkend weet ik dat het gewoon een kwestie van ruggengraat en wilskracht is. Veel excuses die men aanbrengt zijn niet anders dan excuses om vooral niet hoeven te stoppen.

@kathleen, het gaat niet over goed praten, dan heb je me verkeerd begrepen. Voor alle duidelijkheid, zoals Ds het ook zegt: roken en ook overmatig eten, pornoverslaving etc. zijn dingen die niet in een christenleven thuishoren. Ik ben er van overtuigd, dat een oprecht christen er tegen strijdt. Maar het artikel gaat erover, of we deze mensen mogen weren van het HA. Wanneer een verslaving een ergerlijk karakter krijgt is er grond om iemand het HA te ontzeggen.

Als begenadigt ex-roker past hier weliswaar terughoudendheid. Tegelijkertijd begrijp ik de vraag wel
en onderschrijf het evenwichtige antwoord.

Voorop staat dat alle zonden verslaving is. (daarom wordt ook gesproken van slavernij aan de zonden en bevrijding hiervan, daar staat dan ook niet exclusief enige zonde)
Deze specifieke zonde is door het openlijke en dubbel (verslavende) ‘karakter’ en slopende werking voor het eigen lichaam en mensen er omheen, tot een aanstoot. Mensen, Christen en niet Christen, (vandaag de dag) verbazen zich (terecht) over het feit dat men (ook en juist Christenen) zich hier aan overgeven.
Toch blijft het ook hierin een persoonlijke kwestie. Tenzij de Geest hiervan geen persoonlijke overtuiging brengt in het hart, het geweten, wordt alles afgedaan als gezeur en worden excuses gezocht tot de meest ‘gewiekste’ om er aan vast te houden, of zelfs niet eens excuses maar direct gewezen op allerlei zaken die het roken bagatelliseren of ondergeschikt maken t.o.v ….. vul maar in.
Voor een Christen geldt dan ook, het moment dat er (werkelijk innerlijke) door de Geest gewerkte overtuiging van specifieke zonde komt zal er ook mee gebroken kunnen worden. Of het nu roken of andere verslaving is. Hierbij is het belangrijk te beseffen wat die werkelijke innerlijke overtuiging inhoud. Immers, velen weten en erkennen gewoon dat het zonde is en gaan er mee door, dus die overtuiging is verre van wat dit is.

Ik heb ook aangemodderd met stoppen.
Een jaar stoppen, en weer beginnen, minderen, etc. Ik wist dat het slecht was, verslaving en dus zonde.
Het moment dat (genadig) werkelijk innerlijke overtuiging en ervaring kwam van wat ik (een Christen) met roken aan het doen was; ik in Christus ook bevrijding van de slavernij aan deze zonden ontvangen heb, overtuiging van wat Christus voor mij gedaan heeft en WAAROM (opdat ik kracht zou ontvangen om zonden te overwinnen in dit leven), van het leven als kind van De Allerhoogste; de overtuiging van onder andere en juist deze dingen kwam bij mij tezamen met berouw, verafschuwing van sigaretten / tabak en een direct stoppen zonder enig terughoudendheid, twijfel en/of moeite, maar juist vreugde en dankbaarheid van verlossing.

Is een dergelijk abrupte, radicale beslissing/einde ervan leidend voor anderen? Nee, in principe niet. Hierin is de weg van bekering, geloof, genade om te breken met zonde, zeer persoonlijk. Wat we wel weten en kunnen zeggen; het is net als met iedere andere zonde op geen enkele manier recht te praten. Het blijft verslaving, zelfs opzettelijke vernieling van het lichaam, en heeft o.a. hierdoor in zekere zin, net als bewust vasthouden aan andere zonden, altijd in een bepaalde mate een verlammend effect op waar Geestelijk leven.

Ten aanzien van het Heilig Avondmaal: Met de huidige gemeentes, manier van gemeente zijn, grote en verscheidenheid binnen gemeentes, manieren van viering van Heilig Avondmaal in de verschillende gemeentes. Is het denk ik werkelijk ondoenlijk om mensen hier om te weren (hoe moeilijk ik dit ook vind om te zeggen).
Degene die vervolgens namelijk geweerd wordt ziet voor zijn ogen diegene waarvan hij (en wie weet hoevelen met hem) weet dat die vreemd gaat, gokt, of anderszins bewust in zonde leeft wel aangaan. En dan? (bovendien, stel dat hij (roker) stopt omdat geweigerd wordt. Heeft hij het dan ‘verdiend’ om de volgende keer wel aan te gaan? Terwijl zijn hart nog steeds ver van Christus is? En zo kunnen we door beredeneren..)
Dit toont het belangrijkste aspect in deze aan, persoonlijke verantwoording, zelfonderzoek. Er wordt niet voor niets het formulier voorgelezen; opdat een ieder zichzelf onderzoekt. Niet de ander, maar zichzelf, en die verantwoordelijkheid neemt.
Er zijn weliswaar excessen die wel degelijk zorgen voor weigering, maar het is voor een groot deel een zeer gevoelig onderwerp. Beide kanten (kunnen) zorgen voor bitterheid naar elkaar wat we als Christenen volgens mij niet willen.
Beter bidden we vurig voor die ander, spreken we in liefde VÓÓR de viering van het Heilig Avondmaal met elkaar over betreffende dingen (of indien niet anders, erna) i.p.v. dit Heilig Sacrament voor beide ‘partijen’ tot een ergernis te maken omdat wij vinden van elkaar dat wij niet aan ‘mogen’ gaan.
Het lijkt wel alsof er soms meer begeerte/afgunst/ergernis naar elkaar is in gemeentes dan waarlijke Christelijke omgang. Hebben we elkaars Geestelijke groei ten doel of willen we slechts kritiek leveren? We leven allen van genade, en genade alleen. Laat dat onze omgang en houding naar anderen toe ook kenmerken.

Interessante vraag. Mij gaat het ook wat te ver om rokers te weigeren van het Heilig Avondmaal, maar ik verbaas me er wel vaak over hoe makkelijk er in de reformatorische wereld omgegaan wordt met roken. Op de stoep voor de kerk nog snel een peuk opsteken en na de dienst zo snel mogelijk de volgende, soms met een klein kind op je arm. Het lijkt vaak zo normaal gevonden te worden... Terwijl iedere roker weet hoe ontzettend slecht het is en dat je niet alleen je eigen gezondheid, maar ook die van je omgeving in gevaar brengt! Wat mij betreft zou hier in de kerk echt meer aandacht voor mogen komen, in plaats van dat het een beetje weggewuifd en goedgepraat wordt. Inderdaad kun je bij andere verslavingen als porno ook niet aankomen met 'sorry, ik heb geprobeerd te stoppen maar het lukt me niet'. Terwijl velen weten wat voor enorme strijd dat kan kosten!

Heb niet de illusie dat er ook maar iemand zondenloos aan het avondmaal deelneemt. In die zin zijn we allemaal besmet en aangetast en hebben we tegen onze verslavingen en ongezonde of eigenaardige gewoonten te strijden. Het is niet Bijbels om daar een meetlatje naast te leggen en dan het een erger of minder erg dan het ander te vinden. Rokers hebben de pech dat roken wel een erg zichtbare (en ruikbare) zonde is.

Wat mij enigszins verbaast zijn de persoonlijke reacties waarbij de rookverslaving over het algemeen als niet-christelijk beschouwd wordt, maar als het over het weigeren van het Avondmaal gaat vinden we het net iets te ver gaan. Ik heb de vraag nog eens goed doorgelezen en het antwoord schuilt in de opmerking tussen haakjes: een algemeen geaccepteerde en meest verwegen zonde.
We hebben allemaal wel een goede vriend of familielid in onze omgeving die onder deze verslaving gebukt gaat, het voelt voor ons te bezwaarlijk om aan te nemen dat zij van hun genot hun god maken. Het formulier echter kijkt niet naar schadelijke tradities om daar het zijne over te laten denken, het stelt dat mensen met een aanstootgevende en besmettelijke zonde niet aan het Avondmaal van de Heere thuishoren. En dat @John61, is het Bijbelse meetlatje waar de Bijbel zelf met meet.

Dat roken zonde is en niet in het leven van een christen thuis hoort, daar zijn we het wel over eens, denk ik. De vraag is echter: Is deze verslaving dusdanig aanstootgevend/ergerlijk, zodat iemand geweerd kan worden van het Heilig Avondmaal? We kunnen ons ergeren aan de rooklucht ed., maar dat wordt er niet mee bedoeld. De vraag is, of het aanstootgevend voor God is? Een christen heeft de Heilige Geest. Zijn lichaam is dus een tempel van die Geest(1 Cor 3:16). Als een christen rookt, schendt hij(al dan niet in het openbaar)de tempel Gods(zijn lichaam) en wie de tempel Gods schendt, die zal God schenden( 1 Cor 3:17). Lijkt me toch duidelijk dat het aanstootgevend voor God is. Neem het voorbeeld wat Leanne381 noemt. Een peuk voor de kerkdienst, een peuk na de kerkdienst, in het openbaar voor het oog van alle mensen/medechristenen. Het komt toch niet geloofwaardig over dat zo iemand tegen zijn verslaving strijdt? Het lijkt me dat die persoon terecht gebracht moet worden door de geest van zachtmoedigheid. Maar blijft hij dergelijk gedrag volhouden, dat er dan wel degelijk een reden is om zo iemand te weren van het Heilig Avondmaal.

Ja en teveel vet of zoetigheid eten en obesitas zijn ook een schending van de tempel van je lichaam en je te weinig bewegen ook en te laat naar bed gaan ook en je zelf onvoldoende verzorgen ook, etcetera. Het wordt stil aan de avondmaalstafel.

Iemand van het Avondmaal afhouden omdat hij of zij rookt, dat gaat wellicht wat te ver. Maar iemand aansporen om met deze verslaving te breken, is zeker wel op zijn plek. En ja, je kunt zeggen dat heel veel andere dingen ook slecht zijn, maar daar gaat het niet om. Roken op zichzelf is gewoon knetter slecht. Dat kan je niet rijmen met christen zijn. Laten we vooral geen overdreven gezondheidscultus in het leven roepen waarbij we mensen van het Avondmaal afhouden. Maar wegkijken, en zeggen dat teveel snoepen ook niet goed voor je is, en dat je dus mag roken, of dat roken slechts een van de slechte dingen is, is een onzin argument.

Iemand die overgewicht heeft, daarvan weet niet heel de chr. gemeente of dat komt door een eetverslaving of door bv een ziekte. En ook weet heel de gemeente niet dat Dhr. P te laat naar bed gaat. In het voorval wat Leanne381 noemde gaat het over een openbare zonde. Heel de gemeente weet ervan. Zie jij verschil @GG61 tussen openbare dronkenschap, wat volgens jou wel een reden zou kunnen zijn om iemand het Heilig Avondmaal te ontzeggen, en tussen het voorval wat Leanne381 noemde? Het gaat hier toch in beide gevallen om een zonde die men schaamteloos in het openbaar bedrijft?

Roken een openbare zonde?
Ik vraag me af of elke roker zich daarvan bewust is.
Ook vraag ik me af waarom er dan niet (meer) vanaf de preekstoel of via de kerkbode voor gewaarschuwd wordt.

Ik herinner me dat ik eens ergens te kerk ging door de week en de koster was nergens te zien, bleek hij buiten te staan, nog even voor de dienst en in functie een sigaretje te roken. Stel dat hij op dat moment porno aan het bekijken was..., men zou geschokt zijn. Maar nu hij stond te roken (dus net zo goed in het openbaar zondigde) liep iedereen er gewoon groetend langs.

openbare dronkenschap zou de tafel door ontheiligt worden, zo,n mens weet meestal niet meer wat hij/zij doet.
zoeen

moet juist geholpen worden..


er zit toch kaf en koren aan een avondmaal?vragensteller?

vroeger waren er veel bekeerde mensen die rookte.toch?

staat de Heere dus niet in de weg.


roken=ontspanning,toen waren er niet zo veel hulpverleners....


de een wordt bijna 100 en de ander wordt ziek van roken.

zou toch te gek zijn,zulke te weren?

bespottelijk dat je dat openbaar zondigen noemt,Jello@
alleen omdat de overheid het tegenwoordig verbied!

twas maar wat gezellig,die pijp en sigaar rokers voor aan de weg, even vragen,hoe het met de naaste ging..
de zonde van homohuwelijk,abortus en euthanasie,ook zonde die goedgepraat worden,zijn vele malen erger. hap ik in en sausijsenbroodje, wat mijn begeert even was,begeerte=zonde,

wordt ik op de vingers getikt,door iemand die alles heeft wat zijn/haar hart begeert....

heeft!!!!!!!!!!!

Jello@khad eens een nep sigaret,en t,mensje ging spontaan hard hoesten.

je beleeft wat op refoweb met al die vragen.

t,is waar,er zijn longen die eruitzien als kachelpijpen.
ook longkanker die nooit gerookt hebben.


vragensteller,er zijn er die'' genot'' hebben,hun naaste te vernielen,toch mooi kunnen praten,preek navertellen,en aan de dis gaan....

alles=zonde.
tafels lopen zowat over.
zou iedereen dan zomaar aangaan,ook de niet rokers? nee toch?

zomaar gedachten,van een die roken heerlijk vindt.
moet ik ook geweerd worden? door mn begeerte=toch hetzelfde?als andermans begeerte?

vakantie=begeerte
duur huis dure auto,ach zeg aub niet dat alles zo duur is!!!

vragensteller,zulke mensen zullen nooit geweerd worden.

ik hoop ook de rokertjes niet!

straks worden geweerd ,die hulpverleners bezoeken omdat God hen lasten te dragen geeft,die te zwaar zijn om te dragen....

als u in het ambt zit,hebt u veel werk,om allen te weren,die in uw H A formulier staan.
vragensteller!
heeft u niet zo,n grote tafel meer nodig,lijkt mij.

zullen er nog restjes overblijven?die aan mogen? straks?

eerst maar hand in eigen boezem,voor we ons afvragen,of we die of die, evt. moeten weren....

@juni, wat een heftige reactie... Ik begrijp dat u roken heerlijk vindt en het bespottelijk vindt dat iemand dat openbare zonde durft te noemen. U wijst hier op RW her en der op de zonden, maar nu het uw roken betreft, vliegt u de ander bijna aan, waarvan u denkt dat zij/hij durft te wijzen..

Ik begrijp dat u zich vooral op mij richt, omdat ik het als openbare zonde aangemerkt zou hebben. Maar dan hebt u in uw haasten te vlug geoordeeld. Ik heb namelijk alleen maar de vraag gesteld of roken een openbare zonde is? En wel omdat in de reacties ervoor roken als openbare zonde werd aangemerkt. En ik nog nooit vanaf de preekstoel of in een kerkbode heb gehoord/gelezen dat roken een openbare zonde is!

Ik ben het met u eens, dat 'er zijn die'' genot'' hebben,hun naaste te vernielen,toch mooi kunnen praten,preek navertellen,en aan de dis gaan.... alles=zonde'

Persoonlijk vind ik roken echter walgelijk, of het nu zonde is of niet, ik vind het a-sociaal. Het asociale zit hem in het 'mee mogen genieten.' Zit ik in de kerk naast iemand die net buiten heeft staan roken, mag ik 'mee genieten' onder de dienst van de stank, omdat mijn naaste het nu eenmaal héérlijk vindt om te roken... Dat kan natuurlijk, maar mag ik dan alsjeblieft zeggen dat ik het niet heerlijk vind om verplicht die rooklucht van de ander op te snuiven? En dat mijn aandacht tijdens de dienst weg getrokken wordt, omdat ik misselijk word van die lucht? En het moet allemaal maar kunnen, jawel, ze gooien keurig de peuk net voor de kerkdeur weg, maar de laatste trek wordt nog net voor de deur genomen en uitgeademd, terwijl er mensen achter lopen..., waarbij de rook in het gezicht slaat als ze de kerk in willen lopen.. En na de dienst loopt men in de gang alweer met een nieuwe sigaret in de hand om bij de eerste stap uit de deur stil te staan en aan te steken, de rest moet maar even wachten..., want men moet roken roken roken, want dat is zó heerlijk! Prima, als je jezelf thuis op je eigen kamer helemaal het Lazarus rookt, maar val er een ander niet mee lastig.