Ouders tegen vriend met getinte huidskleur

Ds. A. de Lange | Geen reacties | 05-09-2005| 00:00

Ik heb deze vakantie een hele lieve jongen leren kennen. We geven heel veel om elkaar. Maar mijn ouders zijn er streng op tegen omdat deze jongen een getinte huidskleur heeft. We hebben het er heel erg moeilijk mee. Ik heb nog nooit een jongen meegemaakt die zo met God en Zijn Woord bezig is. Het ontroert me gewoon. Een poos geleden hebben we in het geheim afgesproken en hebben we samen gebeden... Wat kan ik doen dit probleem aan te pakken. Ik vind het heel erg om mijn ouders te bedriegen.

Je zit in een lastig parket. Ik kan natuurlijk niet beoordelen, wat de eigenlijke argumenten zijn waarom je ouders er streng op tegen zijn dat jij met deze jongen verder gaat. Gaat het dan echt over de kleur van zijn huid? Als het kan, zou het goed zijn om dat echt op het spoor te komen. Als het niet gebeurd is, zou ik het je allereerst aanraden om, eventueel met hulp van een ander, dit samen met je ouders door de praten. Gevoelens spelen altijd een rol, maar ouders moeten ook proberen om met redelijke argumenten voor de dag te komen. Een argument als verschil van huidskleur kan uiteindelijk geen stand houden voor Gods aangezicht.

Een positief element is, dat deze jongen met God en Zijn Woord bezig is. Hopelijk ben je dat zelf ook. Dat jullie samen kunnen bidden is een belangrijk element voor een gezonde relatie. Verblijdend vind ik dat.

Het neemt ondertussen niet weg, dat er natuurlijk wel bepaalde moeilijkheden om een relatie met deze jongen heen kunnen zijn, die je ouders je graag besparen. Het maakt nogal verschil of deze jongen geadopteerd is in een autochtoon Nederlands gezin, of dat hij lid is van een allochtone familie die nog niet zo heel lang geleden naar Nederland is gekomen. In het eerste geval zal je vriend zelf ook volledig Nederlands zijn. In het laatste geval zul je te maken krijgen met cultuurverschillen, die zowel bij je vriend als bij zijn familie een grote plaats innemen. Ik kan me voorstellen dat je ouders daar erg tegenop zien en hun dochter de moeilijkheden vanwege alle aanpassingen die dit met zich mee zal brengen willen besparen.

Verder schrijf je over deze jongen alleen iets over huidskleur, dat hij lief is, en dat hij met God en Zijn Woord bezig is. Als de situatie zou zijn dat jij van reformatorische huize bent, en hij van evangelische huize is, maakt dat een relatie niet onmogelijk, maar ook dan heb je te maken met een cultuurverschil -maar dan kerkelijk- en wellicht ook nog met een paar leerverschillen die minder of meer ingrijpend zijn. Of dat te overbruggen zou zijn (niet alleen nu, maar ook op de langere termijn) hangt er helemaal van af hoe jullie erin staan.

Ik weet gewoon te weinig van heel de situatie om je heel gericht een weg te kunnen wijzen. Maar in het geheim samenkomen, zonder dat je ouders ervan afweten lijkt me geen situatie om lang mee door te gaan. Het pleit voor je dat je het zelf ook erg vindt dat het zo al een keer gegaan is. Ik hoop van harte dat je de communicatie met je ouders op een open manier kunt voeren. Ook dat zij op zijn minst ervoor open staan, om deze jongen persoonlijk te ontmoeten, zodat ze echt weten wie hij is. En verder hoop ik dat zij zowel als jij de argumenten om al of niet door te gaan eerlijk op tafel zullen leggen, en dat jullie samen in liefde elkaars argumenten wilt overwegen. Blijf vooral ook bidden!

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. de Lange

• Geboortedatum:
  06-03-1960
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

198 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven