Eetstoornis en Avondmaal

Ds. P.D.J. Buijs | 1 reactie | 19-05-2014| 09:19

In het verlengde van deze vraag zou ik graag een vraag willen stellen. In het Avondmaalformulier worden allerlei zonden genoemd waarop een mens zich moet onderzoeken. Zolang zij in deze zonden blijven kan dat niet samen gaan met deelname aan het avondmaal. Er zijn tot mijn vreugde al veel bemoedigende antwoorden gegeven op vragen met betrekking tot eetstoornissen, maar op dit punt wordt ik toch steeds weer in verwarring gebracht. Daarom is mijn vraag nu eigenlijk heel concreet (hopelijk niet te concreet). Valt een eetstoornis ook onder deze zonden? Kan een eetstoornis (zolang deze na vele jaren met en zonder hulp nog niet is overwonnen) samen gaan met deelname aan het avondmaal? Alvast bedankt voor uw antwoord. Onderstaande quotes verhelderen misschien de achtergrond van mijn vraag: “Het geeft me een groot schuldgevoel tegenover de Heere. Ik weet dat er bij de Heere vergeving is, en er zijn tijden dat het beter gaat. Toch brengt het me steeds in grote twijfel. In de Bijbel staat duidelijk dat wie naar het vlees leeft, zal sterven (Rom 8). In Romeinen staat ook dat in Gods kind de zonde niet meer heerst. Ik ervaar dit niet zo, de zonde heerst nog wel over mij. Kan ik dan wel een kind van God zijn?” “Ik heb al hulp gehad, maar het is niet veranderd. Ik wil graag een kind van God zijn. Maar mijn eetstoornis staat voor mijn gevoel tussen Hem en mij in. Ik ben altijd met lijnen en m'n lichaam bezig, terwijl ik weet dat ik God hiermee verdriet doe omdat Hij me geschapen heeft en mijn lichaam een tempel van de Heilige Geest is. Ik vertel Hem wat ik voel en hoe ik mezelf zie. Ik weet dat ik m'n eetstoornis zal moeten loslaten, maar ik kan dit niet, ook niet met hulp. Het is een web, een macht. Mischien wel duivels. Zo voelt het wel soms. Kan ook iemand met een eetstoornis een kind van God zijn als dat je zo in de macht heeft en dit ook niet van God is?”

Beste lezer(es),
 
Inderdaad zijn op vragen over eetstoornissen al heel goede antwoorden gegeven waar ik van harte achter kan staan. Je spitst het nu wat toe op het Avondmaal en je vraag is of een eetstoornis ook onder de genoemde zonden valt. Nu, dat geloof ik niet. We spreken niet voor niets over 'stoornis'. Dat is niet precies hetzelfde als zonde. Het is wel lastig en je wilt er graag vanaf. Maar dat is niet hetzelfde als zonde.

Het is goed om eens wat verder te kijken in het formulier; een formulier dat zo buitengewoon pastoraal getoonzet is. Het formulier staat midden in de werkelijkheid van het leven; van zonde en strijd. Zelfs als er sprake zou zijn van zonde i.v.m. een eetstoornis (maar nogmaals: ik denk dat het anders ligt), wordt er gezegd dat we niet kleinmoedig hoeven te worden, “alsof niemand tot het Heilig Avondmaal des Heeren gaan mocht, dan hij of zij die zonder enige zonde zou zijn.” Dan zou er niet één mens aan het Avondmaal kunnen.

En dan gaat het formulier even later verder: “Daarom, al is het dat wij nog vele gebreken en ellendigheid in ons bevinden...” En lees dan het vervolg maar eens. Het eindigt als volgt: “Zo zullen wij gewis en zeker zijn dat geen zonde, NOCH ZWAKHEID, die nog (TEGEN ONZE WIL) in ons overgebleven is, ons kan hinderen dat God ons niet in genade zou aannemen en alzo deze hemelse spijs en drank waardig en deelachtig maken.”

Je ziet de woorden die ik in hoofdletters heb ingetikt. Naar mijn gedachte is een eetstoornis een zwakheid, die je tegen je wil hebt en waartegen je probeert te strijden. Herken je je daarin? En vertrouw je “nochtans” (dat betekent zoiets als: 'tegen de klippen op', 'ondanks alles') op het volbrachte werk van de Heere Jezus? Dan hoeft er geen belemmering zijn om het Avondmaal te vieren.
 
Met een hartelijke groet en zegenwens,
Ds. P. D. J. Buijs

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.D.J. Buijs

• Geboortedatum:
  02-11-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nunspeet
• Status:
  Actief

203 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven