Oude liefde niet vergeten
C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 25-04-2014| 11:26
Vraag
Vorig jaar oktober kregen mijn vriendin en ik verkering. We zijn veel om elkaar gaan geven en het gaat goed, we voelen elkaar aan en we kunnen lief en leed met elkaar delen. Echter: Ze is een ontzettend eerlijk iemand. Op den duur vertelde ze me dat er een oude liefde is die ze niet kan ‘vergeten’. En dat staat in de weg, ze heeft het nog geen plaatsje kunnen geven. Mij geeft het niets en ik accepteer het moeiteloos. Nu komt het in de beste huwelijken nog voor dat er een oude liefde is die nooit vergeten zal worden, het hoeft niet in de weg te staan maar moet een plaatsje krijgen. Mijn vraag is: Hoe kan een moeilijk iets als dit een plaatsje worden gegeven, ook als deze persoon bijvoorbeeld bij de kerk nog wel in het voorbijgaan gezien wordt? En hoe kan ik haar daar bij het beste helpen?
Antwoord
Beste jongeman,
Gun haar de tijd. Geef haar de tijd. Korter kan ik het niet zeggen. Het is aan háár hoe zij wil omgaan met haar gevoelens. Wees blij met haar eerlijkheid, maar ga haar niet voorschrijven hoe zij ‘afscheid’ moet nemen van een oude liefde. Overigens vind ik de term “een plaatsje krijgen” niet terecht. Het gaat erom hoe zij het verleden verweeft met haar en met jullie leven-van-nu!
Het spreekwoord zegt: in het verleden ligt het heden, in het nu wat komen zal. Met andere woorden: alles wat een mens meemaakt -positief en negatief, vrolijke dingen en verdrietige zaken- is vormend voor het verdere leven. Dat is de levenservaring!
Onlangs is er een aardig boekje van Nico van der Voet verschenen met de niet onaardige titel “’t Is uit!”. (Download gratis!) Misschien helpt dat haar (en jou).
Een hartelijke groet,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Naarmate jullie meer samen hebben, kan ze waarschijnlijk makkelijker dat andere achter zich laten. Tenzij het haar verhindert om zich aan jou te binden. Dan moet je kijken of je wel samen verder kunt.
Voordat ik een relatie kreeg met mijn man, heeft hij een andere langdurige relatie gehad. Hij vertelde erover als hij er behoefte aan had of als hij haar had gezien. Wij praatten daar ook samen over als ik iets wilde weten over hun omgang met elkaar ofzo. Dat gebeurt nog weleens al zijn wij al jaren getrouwd. Je moet het inderdaad allebei accepteren als dat het een deel van het leven van haar is geweest. Je kunt dat niet uitwissen. Maar nu denken we er weinig meer aan. Terwijl 'zij' en de tijd met haar eerst heel nadrukkelijk aanwezig was, in onze relatie.
Sterkte!
