Relatie uit hoofd zetten
C. M. Chr. Rots - de Weger | 3 reacties | 21-03-2014| 11:04
Vraag
Ik heb een vraag over het niet aan kunnen/willen gaan van een relatie. Een psycholoog heeft op basis van een aantal gesprekken aangegeven dat ik (man van midden 30) mogelijk autistisch ben. Op basis van mijn relaties is er aangegeven dat ik niet het vermogen heb om me te binden. Een relatie zou mogelijk zijn, maar erg lastig, zeker ook voor de vrouw. Ik moest me op vrienden richten. Als ik op deze site zoek op relaties en autisme e.d. krijg ik het gevoel dat ik beter een relatie voor nu en de toekomst kan vergeten. Maar hoe kan ik een relatie met mogelijk kinderen uit mijn systeem, mijn hoofd zetten? Ik zou het wel willen, maar het lijkt toch niet goed te kunnen werken. Al vast bedankt voor uw tijd en reactie.
Antwoord
Beste dertiger,
Naar mijn idee zit er een heel verhaal achter je korte briefje. Want ik kan me niet goed voorstellen dat een psycholoog ‘iets’ zegt en dat je daarop je leven vorm geeft. Wat was dat voor een psycholoog? Vanuit welke levensvisie sprak hij? Waarop baseert hij het “niet kunnen binden”?
God heeft de mens zó geschapen dat hij relaties kan aangaan. Zelfs nódig heeft. Om te kunnen léven. Om lief te kunnen hebben.
Ja, het is niet voor iedereen weggelegd om zomaar spontaan vriendschappen te sluiten met wie dan ook. Maar onmogelijk, of af te raden is het zeer zeker niet, hoor! Je bent toch niet op de wereld om als een soort van kluizenaar op een onbewoond eilandje te gaan zitten leven? Schrijf me nog eens, en dan wat meer over wie je bént. Bijvoorbeeld over deze vragen: wat was de (directe) aanleiding voor de serie gesprekken met genoemde deskundige? En waar gingen ze over?
Een hartelijke groet,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik denk in aansluiting op het antwoord van mw. Rots dat het allemaal een stuk genuanceerder ligt, al zal het zeker niet altijd eenvoudig zijn. Sterkte met je zoektocht!
In mijn kennisenkring ken ik iemand die ook de diagnose heeft gekregen van 'autistische aandoening'. Die had ook eerst het idee dat het beter voor hem was om niet te trouwen. Mogelijk omdat dit hem verteld was? Wie zal het zeggen.
Maar ze zijn nu gelukkig getrouwd en hebben inmiddels een kindje.
Het zal misschien niet zonder slag en stoot gaan, maar dat is met een 'normaal' huwelijk ook zeker niet het geval als je de berichten op dit forum zo leest.
natuurlijk moet ik meer over je weten om hier iets over te kunnen zeggen [ schrijven] .
maar één ding weet ik zeker : wat bij de mensen onmogelijk is [ of lijkt ] is mogelijk bij God !
Vraag in gebed om een vrouw , een vrouw die de Heere mag liefhebben , maar vraag ook of als het Zijn weg niet is om jou een vrouw te geven , je hart het met Hem eens mag zijn, en je er ook niet meer zo naar verlangd.
Ik spreek uit ervaring, mijn man heeft ook een [ lichte ] vorm van autisme , en vind het moeilijk om zich in mij te verplaatsen. Geeft geen begrip aan mij of de kinderen. Vergeet naar mij te vragen , interesse te tonen. Ook gaat er veel langs hem heen , weet bijvoorbeeld niet in welke groep de kinderen zitten , maar ook niet wanneer er bepaalde afspraken zijn , etc. Hij is ook geluidsovergevoelig . Reageert snel geprikkeld of boos. Maar ook zijn er voordelen : Hij kan zijn werk zeer nauwkeurig doen , is zeer betrouwbaar , liegt nooit , en is altijd zichzelf , is geen patser ; ik zeg altijd mijn man is stoer van zichzelf : )
Natuurlijk hebben we moeilijke tijden meegemaakt , maar we mogen weten , dat we door God aan elkaar gegeven zijn . Daarom mogen we het ook van Hem verwachten in moeilijke tijden . Hij heeft ons bij elkaar gebracht , op het gebed van mijn man. Maar Hij heeft ons ook bij elkaar gehouden , en mag de liefde nog altijd
onverminderd zijn. We zijn nog steeds gek op elkaar ! Ook heeft God mij inzicht gegeven , om het beter te kunnen begrijpen. Mijn man heeft Hij ,[ sinds enige tijd] het vermogen gegeven , om uit te leggen wat er in zijn hoofd gebeurd. Vooral dat is heeeel belangrijk , om een relatie goed te laten verlopen.
Ik zou zeggen je bent al een heel eind op weg , als je het zelf weet en accepteert , hoe je in elkaar zit.
Mannen die een vorm van autisme hebben , en het ontkennen , kunnen het bijzonder lastig krijgen in een relatie.
Maar wil je het zeker weten of het zo is , kan je jezelf het beste laten testen . Want als het bijv. narcisme is, ligt het toch weer anders . Mensen met autisme hebben wel degelijk gevoel , maar kunnen dit moelijker bij zichzelf herkennen en verwoorden !Mijn man legt zijn gevoelswereld zo uit : het zijn allemaal gevulde potjes , zonder etiket ! regelmatig kan ik hem helpen bij het herkennen van z'n gevoelens , prachtig toch !
Verder is het mij opgevallen , dat bijna alle vrouwen die een man met ASS hebben , zorgzame vrouwen zijn , meestal ook met een goed ontwikkeld inlevingsvermogen . Niet zelden een vrouw die HSP- er is .
Ik wens je alle goeds toe !
