Oude moeder overbezorgd
C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 06-02-2014| 08:15
Vraag
Aan Marijke Rots. Ik ben een vrouw van eind dertig, gelukkig getrouwd met een stel kids. Ben altijd enig kind geweest thuis met een moeder die behoorlijk bezorgd was. Nu is een jaar of wat mijn vader overleden en dat bezorgde is over-overbezorgd geworden. Met allerlei "raadgevingen" worden we bedolven. Bijvoorbeeld in de winter mogen kinderen niet meer naar buiten want het is te koud, mijn man moet maar boodschappen doen, want zwaar tillen is heel slecht voor een vrouw. Naar het zwembad of zee in de zomer is gevaarlijk vanwege de zon en ga zo maar door. We worden er stapel van. Zeg je er iets van, dan krijg je het antwoord: “Ik ben je moeder en ik zeg het voor je bestwil en je mag me wel eens waarderen om al mijn zorg.” Ze woont gelukkig in een andere plaats hier verder vandaan, heeft zelf weinig om handen want ze zegt: dat kan ik niet, dan word ik moe en dat is weer slecht voor... Ze is 78 jaar. Heel af en toe komt ze, maar dat is voor ons een slijtageslag. Ook een bezoek daar is niet echt gezellig meer. Hoe kan je daar het beste mee omgaan, want tegengas geven, speelt ze op een manier terug dat het aan ons ligt. Zelfs om te bellen, gaan we nu tegenop zien, terwijl ik gewoon gezellig contact wil en niet al dat bemoei en betuttel. Alvast heel hartelijk dank voor uw antwoord!
Antwoord
Beste mevrouw,
Omgaan met familie is altijd moeilijk, vooral als het een goedbedoelende (schoon)moeder is! Waarschijnlijk is het ‘bemoeien’ van uw moeder meer gebaseerd op háár vraag om erkenning en aandacht, dan dat het daadwerkelijke opvoedingsadviezen zijn. De enige manier is: geef uw grenzen aan! Waardeer moeder om haar zorg -benoem dat eventueel iedere keer heel expliciet- maar ga uw eigen weg.
‘Tegengas geven’ is eigenlijk ontkenning van haar als belangrijk persoon in uw leven. Méébewegen, een bloemetje meebrengen wanneer u op bezoek gaat, foto’s toesturen (of laten zien), verhalen vertellen, haar méé laten beleven met wat uw gezin meemaakt brengt u waarschijnlijk verder dan u nu kunt bedenken! Laat maar eens horen, of ik er erg naast zit...
Ik wens u alle goeds,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Lieve vraagstelster: waardeer je moeder! En ondanks haar bemoeizucht, wees blij dat je haar nog hebt. Het is misschien de enige mens die onvoorwaardelijk van je houdt! Dat besef je pas (helaas) als je je ouders niet meer hebt.
Probeer het in termen te brengen als: lief mam, dat je meeleeft, ik heb ook wel eens mijn zorg daarover, en dan toch gewoon naar het strand gaan bijv.
Denk maar aan het gezegde: was sie liebt das neckt sich.
Groetjes,
