Straffen en besturen

Ds. G. Kater | 7 reacties | 28-01-2014| 16:20

Vorige week hoorde ik dit argument tegen het geloof: Hoe kan God straffen als Hij ook alles bestuurt? Want alles besturen is alles regelen, is alles van te voren bepalen. En als je zelf bepaalt wat iets/iemand zal uitvoeren, hoe kun je dat/die persoon daar dan later voor straffen? Ik begrijp dat het geen steekhoudend argument is (gevoelsmatig), maar kan er niet direct een antwoord op geven. Heeft u dat antwoord wel voor me?

Beste vragensteller,
 
De vraag die je stelt is enerzijds een begrijpelijke vraag, die bij ons opkomt als we nadenken over deze dingen. Anderzijds is het ook een vraag waarop wij op grond van Gods Woord nooit een antwoord kunnen geven wat voor ons volledig te begrijpen is. Mijn antwoord is daarom slechts een poging om na te spreken wat de HEERE tot ons zegt in Zijn Woord, zonder alles rationeel te (kunnen) verklaren.
 
Enerzijds weten we vanuit Gods Woord dat inderdaad werkelijk alle dingen door Hem bestuurd en geregeerd worden. In Zijn Raadsplan heeft Hij daarbij ook het kwaad van de zonde een plaats gegeven, het is dus niet zo dat het kwaad Hem als het ware verrast. Denk bijvoorbeeld aan een tekst Amos 3:6b: “Zal er een kwaad in de stad zijn, dat de HEERE niet doet?” Anderzijds weten we ook vanuit Gods Woord dat de HEERE op geen enkele manier Zelf verantwoordelijk is voor het kwaad van de zonde. Denk bijvoorbeeld aan een tekst als Job. 34:10: “Verre zij God van goddeloosheid, en de Almachtige van onrecht!” De verantwoordelijkheid voor het kwaad van de zonde ligt altijd bij de mens, die ongedwongen en vrijwillig het kwaad van de zonde bedrijft. Wanneer God vervolgens dit kwaad van de zonde (wat Hem onteert!) straft, is Hij daarom daarin volkomen heilig, rechtvaardig en goed.
 
In een gesprek met iemand kun je uiteraard deze beide bijbelse noties naar voren brengen, om ze vervolgens eenvoudig naast elkaar te laten staan. Maar het lijkt me daarbij vooral ook belangrijk om vervolgens te wijzen op de oneindige grootheid van de allerhoogste God, Die de Schepper van hemel en aarde is. Wie zijn wij, als nietige schepselen van Hem, met een door de zonde verduisterd verstand; om Hem in al deze dingen te kunnen doorgronden en begrijpen? Laat Zijn Woord, waarin Hij deze beide noties aan ons openbaart, voor ons genoeg zijn; omdat dat Woord een volkomen betrouwbare openbaring van Hem is.

En laat het nadenken over deze dingen ons vooral ook niet afleiden van de kernboodschap van dat Woord: Gods genade in Christus Jezus, voor verloren mensen. God zond Zijn eniggeboren Zoon naar een wereld, die verloren ligt in zonde en schuld, om de toorn van God te dragen voor de zonden van allen die in Hem geloven. Zo heeft God het kwaad van de zonde gestraft aan Zijn eigen lieve Zoon, opdat Hij allen die in Hem geloven zal vrijspreken van die straf, en het eeuwige leven zal geven. En in Zijn evangelie nodigt Hij verloren mensen om tot Hem te komen, met de belofte dat een ieder die in Hem gelooft niet zal verderven, maar het eeuwige leven hebbe. Alleen in dat oprecht geloof leren we onvoorwaardelijk te buigen voor het Woord van God, ook al zijn er veel dingen die we niet (ten volle) begrijpen.

In de Bijbel lezen we over Job, die één ding door Gods genade heel goed wist: “Want ik weet: mijn Verlosser leeft” (Job 19:25). Er waren daarnaast ook nog heel veel dingen van God die Job niet wist, of die hij niet (goed) begreep, maar dat was voor hem geen reden om aan zijn God te twijfelen. Het was voor Job juist een reden om in diepe eerbied van de HEERE te belijden: “Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet;” (Job. 36:26). Is dat ook jouw belijdenis al geworden?
 
Met hartelijke groet,
Ds. G. Kater

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G. Kater

• Geboortedatum:
  10-07-1978
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Arnemuiden
• Status:
  Actief

50 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven