Kalverliefde
C. M. Chr. Rots - de Weger | 3 reacties | 15-10-2013| 09:49
Vraag
Wij zijn bezorgd omdat een dochter van ons een jongen heeft leren kennen in de vakantie en ook al na een paar dagen verkering had. Nu vinden wij het helemaal niet verkeerd zoals ze op hun manier serieus aan een verkering beginnen, voor zover wij dat kunnen beoordelen is er ook niets mis met deze jongen, maar ze zijn beiden net vijftien jaar geworden en hebben nog een lange studie voor de boeg. Mijn dochter nog een jaar of zes en de jongen nog negen a tien jaar, dus wij hebben als ouders onze bezorgdheid uitgesproken en gevraagd of ze niet beter eerst een goede vriendschap op kunnen bouwen? En wat wij nog beter vinden is niet aan de verkering beginnen , maar dat hebben ze al. Dus uitmaken, maar dat vinden ze beiden geen optie. In hoeverre mogen wij als ouders hierin sturen, de weg wijzen? Waar doen we goed aan, wat moeten we beslist niet doen? De ouders van de jongen nemen het niet zo serieus en denken dat het een kalverliefde zal zijn. Nu zou dat best kunnen, maar wij nemen hen wel serieus en dat doen zij ook in zoverre wij dat kunnen bekijken. Dus wat is wijsheid? Wij hebben al veel met onze dochter gepraat en ze zegt wel begrip voor ons te hebben. Hij ook, want ze vertelt wel alles aan hem wat wij bespreken en dat vinden wij ook prima! We hebben bijvoorbeeld aangegeven dat een zo lange verkering niet verstandig is en wij vinden dat als je er niet van uit kan gaan om tussen nu en twee a drie jaar naar een huwelijk toe te groeien, dat ze er dan beter niet mee verder kunnen gaan. Wij zijn ook niet kapitaalkrachtig genoeg om ze evt. financieel in de toekomst te helpen en beiden hebben ze geen geld en dat zal ook nog heel lang duren voordat dat wel het geval zal zijn, aangezien ze met bijbaantjes niet veel geld zullen overhouden tijdens hun studie. Wat is wijsheid? Een bezorgde moeder en vader.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste bezorgde ouders,
Waarschijnlijk is het al even geleden dat u uw brief hebt geschreven. Hoe is de situatie nu? En wat is in die tussentijd uw houding geweest?
Liefde moet inderdaad groeien, maar daar ook de gelegenheid voor krijgen. Teveel bezorgdheid en bemoeienis van ouders werkt soms meer averechts dan een ontspannen houding. Beiden zijn 15 jaar, het kan dus inderdaad een kalverliefde zijn. En als het wél serieus blijkt is er voor henzelf een lange weg te gaan, waarbij u mééloopt, maar niet de weg verspert of opbreekt.
Wijsheid is het om de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien. Maar dat is geen gemakkelijke zaak! Naarmate kinderen ouder worden is het aan ouders om terug te treden en verantwoordelijkheid over te dragen. Daartoe hebt u uw kind(eren) toch opgevoed?
Een hartelijke groet,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De rest komt vanzelf. En lukt het niet meer om langer verkering te hebben? Er zijn genoeg studenten begonnen met 2e hands meubeltjes en een leuke herbruikte trouwjurk. Waar een wil is is een weg en liefde hou je niet tegen. Je maakt er alleen de band tussen ouders en kinderen mee stuk. Waarschuwen mag, maar nu het gezegd is en ze voor elkaar kiezen, het laten gaan en blij zijn voor ze.
Verkering op je 15de kan uitlopen in een huwelijk maar ik zou er zeker niet vanuit gaan. Misschien zijn ze over een aantal maanden of een aantal jaar op elkaar uitgekeken. Ik zou zeker met je dochter blijven praten, want het is een lange weg die ze tegemoet gaan. Spreek bijvoorbeeld af hoe vaak ze elkaar mogen zien. (wij gingen samen naar cathegesatie, en gingen daarna nog naar één van de twee toe. Verder zagen we elkaar op JV en in de kerk) Hou het rustig, en nodig ze ook vaak thuis uit. Maak hem deel van het gezin, want het is natuurlijk ook heel mooi dat jullie dat van zo dicht bij kunnen mee maken. Als kinderen 18-20 zijn dan staan ze toch al meer op eigen benen.
Geniet er maar van!
