Geen goed huwelijk
Ds. A. de Lange | 5 reacties | 03-10-2013| 12:33
Vraag
Ik ben een getrouwde vrouw met kinderen. Ons huwelijk is nooit echt goed geweest, maar de laatste tijd gaat het wel heel erg slecht tussen ons. We praten nauwelijks nog, hebben al maanden geen gemeenschap meer met elkaar omdat hij dat niet meer met mij wilt. De reden is dat ik voordat ik met hem trouwde met een andere man gemeenschap heb gehad. Hij weet dat ik daar spijt van heb, maar hij kan het geen plek geven dat ik niet zijn eerste was, dus vindt hij dat er dan tussen ons maar geen gemeenschap meer moet plaatsvinden. Daar komt hij nu mee, na jaren... Scheiden wil ik niet, maar dit is ook geen huwelijk meer op deze manier. Hij is vaak de avonden weg, negeert me, en is na wat later bleek diverse keren op stap geweest met andere vrouwen. Dit heeft hij wel eerlijk toegegeven, maar hij heeft er geen spijt van, zegt hij, omdat er geen seks is geweest en alleen vriendschappelijk gezellig. Ik weet het echt niet meer hoe ik verder moet hiermee. Praten wil hij niet over ons huwelijk, want dat schiet volgens hem toch niet meer op...
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Het gaat in jullie huwelijk niet goed, dat is duidelijk. Geen gesprek, negeren, met een ander op stap gaan, geen geslachtsgemeenschap. Zo heeft God het huwelijk niet bedoeld. Hij geeft ons elkaar tot hulp in alle dingen die tot het tijdelijke en eeuwige leven behoren. Zoals het nu gaat mag het niet.
Zelf luid je de noodklok. En ik proef in je schrijven een ootmoedige toon. Je bekent dat je voor je huwelijk gemeenschap met een ander gehad hebt. Je hebt er spijt van. En je hebt het ook aan je man verteld. Ik proef van jouw kant bereidheid om je in te zetten om het huwelijk weer op de rails te krijgen. Bij je man schijnt die bereidheid er niet te zijn. Hij neemt jou kennelijk kwalijk dat je met een ander was, toen je nog niet getrouwd was, en vind dat nu hij met jou getrouwd is rustig met andere vrouwen gezellig kan optrekken, alsof dat niet net zo goed zonde is.
Het uitgangspunt moet voor je man, net zo goed als voor jou worden: we zijn getrouwd en we doen het verkeerd als we niet in liefde en trouw met elkaar omgaan.
Wat kun je doen? Ik denk aan de volgende dingen:
1. Breng dit alles in gebed voor God en vraag God om wijsheid, liefde en zegen voor jullie beiden om samen jullie huwelijk weer nieuwe inhoud te geven.
2. Probeer eens naar jezelf te kijken. Hoe sta je er momenteel zelf in? Probeer in reactie op de koelheid van je man, niet zelf ook koel, vitterig of verongelijkt te worden. Zoek liefde bij God en probeer je man in liefde te benaderen. Beschaam zijn koelheid met jouw warmte.
3. Zeg in liefde tegen je man, dat je vanwege je ja-woord aan hem gegeven, omwille van God, jezelf en hem en jullie kinderen voor dit huwelijk blijft kiezen. Zeg ook dat je GEEN genoegen neemt met de manier waarop jullie momenteel je getrouwde leven leiden. Vraag hem om zijn medewerking. Zeg ook dat je als het zo doorgaat er hulp bij gaat halen. Hopelijk kun je terecht bij een predikant of ouderling, de huisarts... Misschien heb je iemand die jij vertrouwt, en die ook het vertrouwen van je man heeft, en die je in kunt schakelen om met jullie te praten: een familielid of een goede vriend. Het kan zijn dat je man het nodig heeft om door iemand van buiten geconfronteerd te worden.
4. Je schrijft dat jullie huwelijk nooit goed was. Concludeer daar niet uit: dan hadden we misschien ook niet moeten trouwen. Zulke gedachten hebben geen zin, want dat is niet meer aan de orde. Je kunt je wel afvragen: wat was mijn eigen aandeel erin dat ons huwelijk ook eerder niet goed ging? En daar kun je alvast aan proberen te werken. En wie weet lukt het toch een keer er met je man over aan de praat te raken.
Hoe dan ook: aanvaard niet in gelatenheid en berusting wat er aan het gebeuren is. Het wordt niet vanzelf beter. Het is de moeite waard om voor je huwelijk te vechten. Doe dat en blijf het doen. Daarin heb je Gods zegen.
Dordrecht, ds. A. de Lange
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Advies van ds is goed. Maar wees tegelijk radicaal: je kiest voor mij óf voor de ander(en), maar niet allebei. Hopelijk schrikt hij er toch voor terug om z’n gezin kwijt te raken. Stel hem liefdevol, maar duidelijk voor die keus. Als je je nu niet beslist opstelt, zal het voortsudderen en zodra meerdere vrouwen één vrouw wordt, ben je hem echt kwijt. Dat lijkt hard, maar het is juist liefdevol. Lees het boek eens: ‘En nu is het genoeg’ van Dr. James Dobson.
Sterkte en wijsheid gewenst!
Dat is toch geen leven zo.
Iedere dag weer tegen de dag opzien, hoe zal deze dag er weer uit zien?
Ik ben het gedeeltelijk eens met, hansa.
Hij wist het toch VOOR jullie huwelijk?
Met de woorden"het vreemdgaan zal wellicht zo lang niet uit blijven", ben ik het niet eens, daar is geen sprake van dus moet je zoiets ook niet suggereren.
Men moet niet op de feiten vooruit lopen.
Het advies van de Dominee is raadzaam.
Probeer in therapie te gaan met je man voor het te laat is.
Probeer uit jullie christelijke levensovertuiging Bijbels te handelen en met hem in gesprek hier over te gaan.
Lees het huwelijks formulier nog eens samen door.
Ik zal raad geven en Mijn oog zal op u zijn, zegt de Heere in Zijn woord.
Dat wens ik u van harte toe.
Je noemt het niet in je schrijven maar……is je hulp en verwachting van God of….van de dominee en andere mensen?
Je situatie is niet van God maar van de heerser de wereld. Zonder de hulp van God zul je hem nooit overwinnen. Heb je je misstap van voor het huwelijk al eens bij God gebracht en voor Hem beleden? Mag je zeggen dat Genade je ten deel gevallen is? Zo niet, is je bekeren tot God een eerste vereiste en veel belangrijker als de situatie waarin je nu zit. Je hebt God nodig om verder te kunnen in je leven, om dit probleem op te lossen. Ga op je knieën belijd je zonden en vraag Hem om hulp, en vraag of Hij over je wilt regeren, leg je leven in Zijn handen. Hij wil je helpen maar wil er wel om gevraagd zijn met een oprecht hart, Hij zegt “kom zoals je bent” en ook “Alles wat je ontbreekt, schenk ik als je het smeekt, mild en overvloedig. Mooi hé, dit is Zijn belofte, je zult bij Hem nooit beschaamt uitkomen. Gods liefste wens is jou liefde geven zodat Hij liefde krijgt van jou, Hij zal liefde in je huwelijk brengen. God wil je zo graag helpen, weet je waarom? Omdat Hij het huwelijk zo hoog in het vaandel heeft staan. Vraag God om hulp, Hij wacht echt op je. Wens je veel sterkte en Gods zegen. Zal voor je bidden.
Ik vind het heel erg dat hij denkt hier zo juist mee te doen? Hij zit helemaal fout!
Hebben jullie kinderen? Het zal voor hen geen leven zijn met ouders die elkaar niet spreken. Denk ook aan hen, ze kunnen hier ernstig door beschadigen. En denk ook aan jezelf. Natuurlijk is scheiden het laatste waar je aan denkt, maar stel ook grenzen. Jullie hebben destijds de keuze gemaakt om samen te trouwen en zijn elkaar ook trouw geweest. Natuurlijk was het niet goed om gemeenschap te hebben met een ander voordat jullie trouwden (ik weet natuurlijk de ins en de outs er niet van), maar moet 1 fout in jouw leven door hem de rest van je leven gestraft worden? Jezus zei tegen de farizeeërs bij de overspelige vrouw (zij was wel vreemd gegaan!): "wie van u zonder zonde is gooie de eerste steen!" En tegen haar: "Gaat heen zondig niet meer!" Natuurlijk is het moeilijk om vergeving te schenken als we gekwetst zijn, maar God vraagt het van ons. En ik weet zeker dat Hij ook zeker het juiste gevoel zal geven als we in Zijn wegen gaan.
Stel wel grenzen, ga er zelf niet aan onderdoor. Belijd je schuld aan Hem, als Hij vergeeft ben je vrij. Dan kan je man in wrok blijven zitten, maar dan is het wel zijn verantwoording. Zijn keuze, hij is ook verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. Hij speelt nu het slachtoffer ipv een volwassen man.
Zoek je hulp bij Hem en ga ook op zoek naar een goede christelijke psycholoog, die je kan helpen bij dit grote probleem. Ook al ga je alleen praten, het kan geen kwaad... het maakt je eerder sterker. Misschien kun je zo geholpen worden in het benaderen van je man, zodat hij wel bereikbaar wordt.
"Zoekt Zijn aangezicht geduriglijk!" dat is onze plicht en taak... doen hoor! Hij schenkt zo rijk, dan kun je weer verder ondanks je moeilijkheden.
Heel veel sterkte!
Wat erg! Dit geeft jou veel verdriet, pijn, eenzaamheid, vragen...!
Het is goed dat je mensen om hulp vraagt, want hier kom je zo niet uit. Daarom wil ik jou ook van harte aanbevelen hulp te zoeken bij een wijs, tactisch en ervaren persoon (hulpverlener of dominee). Daarnaast hoop ik dat je tot God bidt om wijsheid en uitkomst. Hij kan helpen en steunen in deze moeilijk tijd en strijd.
Toen jullie gingen trouwen, wist jouw man deze dingen al. Dus dat hij het er nu ineens zo moeilijk mee heeft, dat vind ik vreemd, haast ongeloofwaardig. Voor mijn gevoel is er iets anders aan de hand.
Weet je zelf hoe het komt, dat het niet goed gaat in jullie huwelijk? Wat was volgens jou de reden dat het niet goed ging, voordat jouw man hiermee kwam?
Sterkte en groetjes van ahhk76@gmail.com
