Clown dienaar van satan
Ds. A. de Lange | 26 reacties | 13-07-2013| 14:04
Vraag
Een goede kennis van mij is christen en heeft in zijn vrije tijd als hobby clown. Vorige week vertelde hij dat hij erg gekwetst was door reformatorische "medechristen". En meisje zou tegen hem gezegd hebben dat hij als clown een dienaar van satan zou zijn. En hij heeft vaker opmerkingen gekregen over zijn hobby van mensen uit behoudende kerken. Zelf is hij Baptist en daar is het 'geoorloofd' om clown te zijn. Mijn vraag bij deze is: waar zijn deze kritische opmerkingen op gebaseerd en hoe kan ik deze kennis verder helpen?
Antwoord
Ik kan niet putten uit diepgaande bezinning van anderen op hoe je nu eigenlijk een clown moet zien. Maar ik probeer je toch wat aan te reiken.
Vanouds heeft de reformatorische wereld een wat gespannen verhouding gehad met toneelspel en film. Dat had er o.a. mee te maken dat het een 'gespeelde' wereld was. Het is niet 'echt'. Waarheid en eerlijkheid moeten ons leiden. Ik denk dat die dingen ook richting de clown een rol spelen.
De clown heeft verder een sfeer van leukheid om zich heen. De clown is lachwekkend in zijn uiterlijk en in zijn doen. Hij steekt met iedereen de gek; te beginnen met zichzelf. Clowns worden op die manier ook ingezet als clini-clowns. Ze worden door sommige kerken zelfs gebruikt als trekpleister in het evangelisatiewerk. Als het evangelie zelf de mensen niet boeien kan, dan maar de manier waarop het is aangekleed.
Mijn gedachte is, dat de reformatorische wereld niet zo goed raad weet met de clown en er eigenlijk niet zo'n plaats voor heeft. Het past gewoon niet zo goed. De reformatorische wereld bedrukt de ernst, de clown de leut. "Leer jezelf kennen en zet geen masker op is het adagium van de reformatorische wereld." De clown vermomt zichzelf en probeert de mensen van zichzelf af te leiden.
Is zo'n clown dan helemaal verkeerd? Het meisje dat je vriend aansprak vond van wel. Hij maakte er zichzelf een dienaar van satan mee volgens haar. Ik proef in haar reactie iets van een ongenuanceerd wegzetten: ik heb er niets mee, ik zie er gevaar in – dus het is van satan. Zelf heb ik ook niet zoveel met het clown-gebeuren. Als kind vond ik het wel leuk, al gaan mijn ervaringen niet veel verder dan Pipo de clown, die ik bij de buren wel eens zag. Maar als volwassene heb ik eigenlijk niet eens de neiging stil te staan als ik ergens een clown bezig zie.
Redder van de wereld is zo’n clown in ieder geval niet. Dat is de Heere Jezus, maar dat is niet een punt van discussie.
Amusement kan op zijn tijd aardig wezen. Maar in onze wereld lopen we momenteel meer gevaar om ons kapot te amuseren, dan dat we verlegen zijn om nog veel meer. Afleiding is op zijn tijd welkom. Zeker als je in de ellende ziet. Maar dan zou ik eerder een David die in de vreze des Heeren muziek maakt te hulp roepen dan een clown.
Dat de reformatorische wereld wel eens mag lachen, zelfs moet lachen, en dan ook om zichzelf zal waar zijn. Want je kunt ook met opgelegde ernst, degelijkheid, en een zorgvuldig vastgehouden soberheid met een masker voorlopen en clownesk bezig zijn. Wie leert lachen om zichzelf, komt dan misschien ook zover dat hij oog kan krijgen voor zijn echte nood en werkelijke ellende. Maar ik zou daar geen clown voor inzetten.
Dordrecht,
Ds. A. de Lange
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Een uitzondering wil ik maken op de zgn. cliniclowns, die bij ernstig zieke kinderen en demente bejaarden langsgaan. Daar heb ik meermalen getuige mogen zijn van kleine wondertjes. Maar dat is heel anders dan een gewone circusclown!
Ik had hier van tevoren mijn bedenkingen bij, maar na éénmaal was ik al volledig om!
Dit gebeurt met veel respect en heeft een heel ander doel. En dan zie ik er ook geen bezwaren in.
Cliniclowns zijn per definitie niet leuk.
Mijn oudste zoon heeft een aantal malen langdurig in het kinderziekenhuis moeten liggen en de dinsdagmiddag keek hij naar uit, want dan kwamen de c.clowns.
Elk kind wordt eerst besproken met de verpleging, wat een evt. probleem is. Bij mijn zoon was dat de warme maaltijd! Samen met de clowns is het gelukt om hem weer te laten eten!
En ze gaan eerst voor het raam staan, dan in de "sluis" als die er is, ze dringen nooit iets op! Ze gaan met het kind (of oudere) mee, niet andersom!
Zet een oudje een liedje in, dan zingen ze mee.
Brabbelen ze over iets dat kant noch wal raakt, toch wordt het een boeiend gesprek.
Dus jouw ongenuanceerde uitspraak raakt kant noch wal, of je moet een keer een paar heel slechte hebben meegemaakt, dat kan.
Maar niet generaliseren, want ze doen nuttig werk!!!
Voor oudere mensen heb ik er mixed feelings bij. Sommige mensen reageren er leuk op, anderen vinden het onzin. Dat mag natuurlijk. Maar al komen ze (de clowns, bij ons heten ze mi-makkers) al een paar jaar in onze instelling, toch kan ik er maar niet aan wennen. Het past voor mijn gevoel niet bij de doelgroep. De kleren, de namen van de clows, het doet zo kinderlijk aan voor de mensen, die in hun laatste levensfase zijn. Ik bedoel niet dat er dan geen plezier mag zijn, natuurlijk wel, maar of die clowns daar nu daarwerkelijk met hun rode neuzen het verschil maken?
Wat ik wel erg goed vind is de aandacht die ze geven aan de mensen. Een liedje, een praatje, even een kleine snoezel. Maar dat kan ook zonder clowns-outfit.
Ik kan het antwoord van de dominee goed begrijpen. Om een clown een dienaar van satan te noemen dat is wel erg kort door de bocht.
De afkeer van sommige Christenen tegen clowns heeft een lange historie.
In de middeleeuwen, op 1 januari, tooiden mensen zich met een mombakkes en kleding van de clerus om de leiding van de kerk belachelijk te maken. Komt nog bij de afkeer tegen het kaartspel - de joker is een nar dus ook een clown.
Voor de super geïnteresseerden ; lees het boek van cultuurtheoloog Frank G. Bosman
God houdt wel van een geintje - Een kleine theologie van de humor
Hij onderneemt een humorvolle reis door de Bijbel en de christelijke traditie.
Hoewel in het dagelijks leven vrolijkheid niet mag ontbreken, is religie voor velen een serieuze zaak. Vaak kunnen gelovigen grapjes over God, Jezus, en de kerk dan ook niet waarderen. Ze voelen zich belachelijk gemaakt door de seculiere meerderheid in ons land. Maar is het religieus wantrouwen tegen humor wel terecht? En wat zegt de Bijbel over humor? Lachte Jezus zelf wel of niet? Frank Bosman laat de lezer kennismaken met de wetenschap achter humor en lachen, en met lachende theologen en filosofen. Hij houdt een pleidooi voor meer humor in de kerk, want goede humor versplintert de gesneden beelden in ons hoofd.
Wat een prachtige zin!!!
Laag, hoor.
Een clown een dienaar van satan noemen dat geeft verder niets dan?
(Niet dat ik een fan van clowns ben, dus daarom laat ik ze lekker voor wat ze zijn)
Ik neem aan dat deze beste man het doet om mensen/kinderen aan het lachen te maken en het een passie van hem is.
Mooi! God houdt van gepassioneerde mensen, ook is deze meneer christen en vind dat kennelijk zo belangrijk dat hij aanvankelijk verdriet had als het klopte dat het van de satan zou zijn, en wil dat dus uitzoeken en bespreekt het met een mede christen/vriend.
Wat fijn om te weten dat in Genesis 1:26 staat: '
"En God zeide: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis;"
De mens is geschapen naar het evenbeeld van God en dat houdt veel meer in dan sommigen beseffen.
God, die zelf denkt, voelt, besluit en handelt heeft mensen gemaakt die evenzeer kunnen denken, voelen, beslissen en dingen doen.
Wel in ogenschouw genomen dat bij Gods karaktereigenschappen het gaat het om de manier zoals God zich door de mensen laat kennen. God is natuurlijk veel meer dan dat!
Humor is geen uitvinding van de mens maar van de Allerhoogste.
God heeft ons goed geschapen, en elk mens een goed bruikbaar karakter gegeven.
Dus beste meneer met een hobby, maak mensen blij en vergeet de Here in het geheel er niet dagelijks voor te bedanken dat je je talenten kunt gebruiken!
Maar ik had het er pas met mijn dochter over, wat grote mensen leuk vinden, vinden kinderen vaak eng en onberekenbaar, denk maar aan sinterklaas de kerstman en clowns, maskers.
Doen we het voor de kinderen of...?
Dan maar laag...kan ik tenminste niet worden beticht van hoogmoed zoals velen in een bepaalde stroming.
Sjonge, sjonge. Waar is "daar"?
Van mij mogen de mensen in Refoland best wat meer lachen.
Maar ja, als je gelooft dat je niet uitverkoren bent valt er weinig te lachen
En wat meer feest vieren. De Joden MOESTEN feest vieren.
Zal ook wel met een ernstig gezicht geweest zijn, maar niet heus.
Maar in de Bijbel staat nergens dat Jezus lachte.
Dat gebruiken sommigen als argument over lachen.
Als er gelachen werd was het niet goed, denk aan Sara.
Als je je zonden ziet lach je niet meer.
Gelukkig mogen we God danken dat Hij humor heeft geschapen. En lachen.
Als je beseft dat de Heere Jezus je gered heeft van de eeuwige dood wordt je blij.
En een clown, tsja.
Ik zie soms liever een Clown lachen dan dat ik een dominee in het zwart zie die met een ernstig gezicht staat te vertellen:
och mocht het staan te gebeuren....
Ik had het niet vanuit het refo zijn, maar vanuit het mens zijn in het algemeen.
Maar goed ik begrijp je stellingen, zwart is de kleur van satan, wordt vaak gedragen door mensen die aan de duistere kant van de wereld leven.
Dat is de ene kant maar @lieve broeder baptisimo, niet alle dominees in zwart pak vertellen met erstig gezicht och mocht het staan te gebeuren.
Laten we relativeren, we gaan snel de kant van muggenziften uit.
En Sarah en Abraham lachtte ook na de geboorte van Izaäk, want de Heere heeft mij een lachen gemaakt. Het zou dus niet als argument mogen worden gebruikt.
Lachen is gewoon iets wat wij mensen hebben gekregen van onze Schepper.
De hele mogelijkheid van reageren zou wat mij betreft moeten worden uitgeschakeld, er reageren volgens mij vooral niet-refo's met als doel refo's belachelijk te maken en er zo zelf beter tussenuit te springen.
En @broederbaptisimo, je bekijkt het nogal eenzijdig. Blijkbaar heb je je er niet genoeg in verdiept, want er zijn genoeg refo's die helemaal niet zo praten als jij zegt.
Zo maakte ik mee dat een kindje van vriendin zei... oh hebben jullie een kerstboom, dat mag niet...dat is van de duivel!
Terwijl er wel leuke kerstbakjes etc op tafel staan in de kamer, maar dat is dan door de cultuur goedgekeurd!
Het niet kunnen inleven in een andere geloofsbeleving, is het ergste. Alles wat niet binnen ons hokje past is van de duivel! Erg dat je dit zelf zo geloofd en nog erger, dat je dit klakkeloos inprent bij je kinderen. De bijbel leert ons dat er verschillende christenen zijn, die elkaar moeten en mogen verdragen in hun eigen beleving. Een beetje meer ruimte voor een ander zou niet verkeerd zijn.....
.........reageerde Sterretje........
Refobaptisten mogen toch wel reageren?
Volgens mij is het alleen de doop waar we anders over denken.
En misschien wil ik wel juist Bijbels blijven.
Gevoel is geen ijkpunt, wel Gods Woord.
En dingen die anders zijn worden zo vaak als fout beoordeeld in ons wereldje.
@Sterretje
Ik sta met beide benen in Refoland, ben er in opgegroeid en bevind me erin.
Maar ik schreef, ik zie liever.. dan..
Maar dat we meer moeten lachen met elkaar is wel zeker.
- 1
- 2
