Vriend eerder gemeenschap gehad
C. M. Chr. Rots - de Weger | 26 reacties | 28-06-2013| 11:12
Vraag
Ik heb al een paar jaar verkering met een jongen met wie ik ook ga trouwen. Alleen worstel ik de hele verkering al met een ding: hij heeft voor mij al eens eerder gemeenschap gehad met zijn vorige vriendin. Op sommige momenten voel ik me heel sterk en weet ik dat God hem vergeven heeft en ik hem ook vergeef omdat hij er ongelooflijk veel spijt van heeft. Op zulke momenten is mijn blik gericht op de toekomst en zie ik het allemaal zitten. Maar er zijn nog steeds momenten waarop ik het heel lastig vind. Ik vind het lastig te accepteren dat er iemand rondloopt die precies weet hoe hij eruit ziet, hoe hij is op zulke intieme momenten, dat ik de tweede ben en dus niet degene met wie hij alles samen gaat ontdekken. Mijn vraag is daarom, hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Valt dit te accepteren of is wegdrukken de beste manier? (We praten overigens wel heel veel hierover en zijn ook, mede hierdoor, heel sterk samen in het geloof!)
Antwoord
Beste vraagsteller,
Tja, gedane zaken nemen geen keer. Met andere woorden: je kunt het nu eenmaal niet veranderen dat jij nummer 'twee' bent. Wat heet... hij kiest jóú, en dus ben jij nummer één in zijn gedachten, in zijn leven!
Accepteren of wegdrukken is volgens jou de keuze. Op die woorden kom ik zo terug. Ík denk namelijk aan iets anders: dat je het gebeurde dient te verweven met jullie beider leven. Hij heeft spijt. Jullie kunnen er over praten. Dat zijn al twee heel belangrijke elementen. Zonden mag je zonden noemen, maar veroordeel daarmee de zondaar niet tot levenslang, tenzij je zelf zónder zonden bent... Júíst als je mag weten dat God zonden, waar oprecht berouw over is, vergeeft en uit Zijn boek wegdoet, mag jij de zondaar van ganser harte liefhebben!
Kun je dit niet opbrengen, of wíl je je "slachtoffer van de omstandigheden" blijven voelen, ga dan (voorlopig) maar niet met deze jongen trouwen! Zoek dan een volmaakte man... die je overigens niet zult vinden. Net zo min als jijzelf volmaakt bent, toch? Waar ik dan ook maar de vraag aan vast knoop: wat is "samen heel sterk staan in het geloof"?
Dan nog dit: alles wat je wegdrukt komt ooit een keer op een ongelegen moment met kracht naar boven. Slechts "accepteren" heeft iets negatiefs, waarbij niet híj maar jijzélf voor moeite zorgt door te blijven vasthouden aan onveranderlijke dingen. Enne... er zijn vast wel meer mensen die "weten hoe hij er uit ziet": wat dacht je van zijn moeder, of zijn huisarts?
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik begrijp dat je dit moeilijk vindt... Druk het niet weg. Praat erover en probeer het met hulp van God en mensen een plekje te geven! Het kan zijn dat het de eerste tijd nog een schaduw werpt over jullie relatie. Maar dit wordt echt langzaam minder!
Wat jij hebt met jouw vriend en straks met jouw man is anders als wat zijn ex met hem had. Want de relatie van jou met hem is anders en uniek. Alleen al omdat jij anders bent en omdat jouw vriend van die situatie geleerd heeft dat het anders moet... Jullie "maken" samen herinneringen door alles wat jullie samen doen en beleven. Daardoor komen die andere herinneringen steeds verder op de achtergrond. Wil je contact met iemand die dit ook heeft meegemaakt? Mail me dan even... ahhk76@gmail.com Sterkte!
En er zijn al christelijke boekjes voor kleuters: http://www.bol.com/nl/p/papa-mama-en-ik-druk-heruitgave/1001004004497774/ 'Papa, mama en ik' is een heel eenvoudig boekje, maar er staat wel alles in.
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/20378/seksueel-contact-met-ex-vriend/
Ik denk dat het voor je vriend niet echt fijn is om er vaak over te praten, hij heeft er immers spijt van en jullie mogen geloven dat het vergeven is.
Mijn tip is dan ook: breng het bij God (dat heb je gedaan) en probeer het los te laten. Gedane zaken nemen geen keer.
Niemand is perfect, en in Gods ogen is gemeenschap voor het huwelijk geen grotere zonde als liegen of stelen.
Natuurlijk is het voor jou niet leuk, maar je kunt er niks meer aan veranderen. Laat het los, geniet van de tijd samen en bereid je op een fijne manier voor op het huwelijk.
Wat iemand in het verleden gedaan heeft kun je niet veranderen, alleen accepteren.
Wat erg voor jou.
Maar wat een troost voor jou dat hij zo open en eerlijk is om het jou te vertellen.
Hoeveel mannen(jongens) zijn er die dit niet gedaan hebben.
Wees blij met zijn openheid.
Alweer zo n mooi antwoord van Mevr Rots.
Doe er je voordeel mee en luister naar haar.
God heeft het je vriend allang vergeven.
En ik mag hopen de gedachten die jij over je vriend hebt ook.
Gooi het achter je en laat het los(met de hulp van de Heere).
En geniet van de mooie momenten in jullie relatie.
Heel veel sterkte en bid maar om wijsheid.
Een goede voorbereidings tijd toegewenst.
Deze man heeft het in ieder geval eerlijk opgebiecht.
En bedrijven we niet vrijwel allemaal zonden in onze jonkheid, waar we, als we ouder worden, ons voor schamen? Dat kan van alles zijn.
De vraag wordt gesteld aan een deskundige in het panel. Die geeft antwoord en daarmee basta.
Ik kan me voorstellen dat er behoefte aan is daar soms wat aan toe te voegen, maar elke keer zelf een compleet antwoord te gaan geven, slaat werkelijk nergens op.
En als je die behoefte toch niet kan weerstaan meld je dan aan als deskundige. Dan weet iedereen wie je bent en wat je kennis/kund is.
Gelukkig is het antwoord van Mevr. Rots toch nog twee keer zo lang dan van mij! Enne, volgens mij geef ik geen compleet antwoord... Ik stem alleen in met hetgeen Mevr. Rots zeg en vul het aan met mijn eigen ervaringen. Sinds wanneer mag dat niet? Als je je ergert aan mij, sorry, maar dan kun je misschien beter geen reacties meer lezen.
Gelukkig is het antwoord van Mevr. Rots toch nog twee keer zo lang dan van mij! Enne, volgens mij geef ik geen compleet antwoord... Ik stem alleen in met hetgeen Mevr. Rots zeg en vul het aan met mijn eigen ervaringen. Sinds wanneer mag dat niet? Als je je ergert aan mij, sorry, maar dan kun je misschien beter geen reacties meer lezen.
Het is leuk om de reacties te lezen en naar vraagstelster toe:
Mijn vrouw was niet mijn eerste vriendinnetje, maar ze was wel voor mij de ware, dan is wat er gebeurd is zo onbelangrijk. Nou ja onbelangrijk, dan zou ik eerste vriendinnetje tekort doen, zij was ook lief alleen niet de ware voor mij.
Vraagstelster heb vertrouwen in jouw a.s. man, en laat dat 'dwangmatige' denken aan zijn vorige verkering varen.
Ben het helemaal eens met peerkloppe.
Vragenstelster; ik wil tegen je zeggen...ik begrijp je helemaal. Ik zou ook een type zijn die dat heel moeilijk zou vinden. Wij hadden jong verkering en zijn gelukkig al jaren samen getrouwd, maar de realiteit is dat het ook 'uit' had kunnen gaan en dan wisten wij 'lichamelijk' wel bijna alles van elkaar. Dat realiseer ik me nu nog steeds...
Dus naast het advies om het toch proberen achter je te laten ook vooral begrip van mij. Geef het een plekje, natuurlijk komt het nu extra boven nu je samen naar de trouwdag toeleeft.
Maar ik denk echt dat het voor mannen toch echt beetje anders ligt (niet dat ik de expert ben, maar wel het een en ander gelezen over...) en jij mag vertrouwen dat je man jou toebehoort, jou lief heeft en niet vergelijkt!
Heel veel liefde en geluk gewenst in je huwelijk, ook op lichamelijk gebied! Zoiets moois wat je samen delen mag!
Vinden meer mensen dat of ben ik de enige?
Ik schrijf in mijn reactie ook al: voor God is deze zonde niet groter dan liegen tegen je naaste of het stelen van een koekje uit de trommel.
Voor ons mensen is er wel verschil, het is niet zo'n fijn idee als je aanstaande het bed al heeft gedeeld met een ander. Maar dat is persoonlijk. Daar moet je niet in blijven hangen als diegene het aan God heeft beleden en het vergeven is. Laat het dan rusten.
Het gaat immers om God, niet om jou. Als is jouw gevoel heel logisch en begrijpelijk daarin.
Zeker als je vriend spijt heeft en het zelf ook erg jammer vindt, laat het dan los. Maak de keuze om het te accepteren, te vergeven en er nooit meer op terug te komen.
We moeten altijd waakzaam zijn dat onze seksleven rein en goed blijft. Ook als je de eerste was voor elkaar, liggen veel zonden op dit gebied op de loer. Zo kan een poster van een naakte vrouw/man al invloed hebben op je gedachten tijdens de daad. En wat denk je van fantaseren over een ander lichaam???
Ik vind het heel eerlijk van je vriend dat hij er openlijk voor uitkomt. Dat getuigt van moed en liefde voor jou. Als je er op een andere manier achter was gekomen, had dat veel meer gewrongen en had je hem misschien niet eens meer helemaal vertrouwt. Hou deze openheid met elkaar op dat gebied, want er zullen ongetwijfeld ook momenten komen dat je elkaar iets moet opbiechten. En als er eerlijkheid is, openheid en oprechtheid dat moet je elkaar altijd vergeven...
Veel liefde en geluk toegewenst.
@ Tommy: wat een flauw gedoe toch weer. Er is toch niet voor niets een mogelijkheid om te reageren?? We leven in een vrij land, waarin iedereen mag reageren. Het is AHHK's goed recht om op elke vraag te reageren, aan te vullen of tegen te spreken... als hij dat zou willen. En jou recht ook! Hou je dus bij je eigen reactie en doe niet zo flauw als een ander ook reageert. Je mag het oneens zijn, maar dit slaat echt nergens op!
Zet m ook AHHK, jij mag hier ook zijn hoor... niet als ieder ander!
Ik vraag me af of het echt te maken heeft met voorlichting. Ik ben zelf goed voorgelicht en mijn zussen en broers ook. Toch zie je dat de één wel voor het huwelijk seks heeft en de ander niet. De één wijkt af van de weg die God vraagt en de ander niet. Welke redenen ze er dan ook voor hebben.
Het is net alsof de jongeren allemaal met de wereld mee willen gaan doen. De kloof tussen wereld en kerk is kleiner geworden en de stap is zo genomen om toch mee te doen. het is ook een soort gewoongoed geworden om vooruit te grijpen op het huwelijk. In het RD stond een mooi stuk daarover.
En waarom?? Ik denk zelf dat we als christenen en kerken niet dicht genoeg meer bij God leven. De wereld is de kerk in geslopen. Alles moet moderner en leuker. Alsof je daar de mensen mee in de kerk houdt. In veel gemeentes staat het Woord niet meer in het middelpunt. Rechts of links... als Christus en Zijn Verlossingswerk weer in het middelpunt komt gaat de Geest weer werken en worden ouderen en jongeren geraakt, alleen dan komt er een terugkeer tot God en Zijn Wet.
En natuurlijk is het heel belangrijk en goed om op tijd voor te lichten, maar of dat ook altijd betekent dat kinderen dan in het juiste pad blijven lopen??? Het is geen garantie. Bid er voor of je kinderen ervoor bewaard mogen worden, want je bent echt een eenling in deze (christelijke) wereld als je er voor kiest niet te vrijen voor het huwelijk.
De aanmelding is nu dan toch een feit. Een van de belangrijkste redenen is de vraag die hier gesteld wordt door Sterretje.
@Sterretje: ik ben het helemaal met je eens. Het zevende gebod is altijd een heet hangijzer ook in mijn gemeenschap. Zou dit misschien te maken kunnen hebben met de gedachte dat dit gebod van alle tien het makkelijkst te houden zou zijn? Proberen we hiermee niet iets bij de HEERE te verdienen? Zo van....rein blijven voor het huwelijk is me in ieder geval gelukt? Dan hebben we de strekking van de wet volgens mij nog lang niet begrepen! Voor God zijn alle zonden gelijk.
- 1
- 2