Trouwen zonder ouders en publiek
drs. I. A. Kole | 17 reacties | 16-04-2013| 11:21
Vraag
Samen trouwen in de Ger. Gem. zonder ouders en publiek. Kan dat en hoe gaat dit dan in z'n werk?
Antwoord
De achtergrond van deze vraag begrijp ik niet. Als je gaat trouwen dan neem je contact op met je predikant; als je gemeente vacant is neem dan contact op met de scriba van de kerkenraad en die overlegt over de datum/tijd met de consulent. Dan is er een huwelijksgesprek met je predikant of met een deel van de kerkenraad; als de datum in zicht komt wordt twee keer het voorgenomen huwelijk afgelezen en is er de mogelijkheid voor de gemeente om te reageren als er gegronde wettige bezwaren zijn. Als die er zijn moeten die besproken worden in de kerkenraad. Er wordt dan een zegen over je huwelijk gevraagd in een kerkdienst. Het zal je duidelijk zijn dat het dan vreemd is als de ouders er niet bij zijn en de familie en gemeenteleden, vrienden(innen).
Een alternatief is dat je iemand vraagt die na de huwelijkssluiting in een zaal/kamer een korte meditatie houdt en een zegen vraagt over jullie huwelijk. Wijsheid toegewenst .
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Deze keer ben ik het met je eens! We weten niet wat de omstandigheden van vraagsteller zijn. Ik denk dat dit voor betrokkene en partner al moeilijk genoeg is; dit zijn geen zaken waarin je over één nacht ijs gaat...
Normaal trouw je wel voor God en Zijn gemeente.
Trouwens kun je wel van trouwen spreken in de kerk je bent tevoren al getrouwd in het gemeentehuis of elders.
Toch heb ik twijfels, jou trouwdag dat is toch wel een belangrijke dag, en dat wil je normaal ook vieren met je kennissenkring en familie.
Als je dan in de kerk de zegen over je huwelijk wil ontvangen en de verlangens daar ga ik vanuit, de HEERE als Leidsman in je leven wil hebben, lijkt het dat je daar voorwaarden aan lijkt te stellen.
Er word dan in de vraag gezegd dat het ook nog in de gergem is, wel vreemd toch.
Vragenstelster had vind ik hierover wat meer duidelijker moeten zijn.
Misschien doet ze dat nog.
Hoop wel voor hun beiden als het zover komt een mooie gezegende dag met de HEERE mag zijn en wens hun ook hierbij alle geluk en wijsheid toe.
Dat kan, komt vaker voor, maar ik zou het als a.s echtpaar toch wel voor willen leggen aan God in het gebed.
En blijf elkaar trouw,
Mannen hebben de hoogste opdracht in ´t huwelijk. De man is namelijk geroepen
om “Jezus” voorbeeld in het liefhebben van zijn vrouw te volgen. Efeze 5:25 zegt:
“Mannen hebt uw vrouw lief, evenals Christus zijn gemeente heeft liefgehad en
Zich voor haar overgegeven heeft”.
Zelfs als het gevoel ontbreekt ontslaat het ons niet van deze opdracht. Soms wordt
er gezegd, “het voelt niet meer tussen ons”. Maar in Ef.5:28 staat “Zo zijn ook de
mannen verplicht hun vrouw lief te hebben...” Dus zelfs al voelt het niet meer
zullen we moeten liefhebben en waar het om liefde gaat kunnen we altijd naar de
bron van liefde en dat is God.
Vraagsteller, ga naar die eeuwige bron.
Ik ben dus ervaringsdeskundige op het gebied van husseklussen.
Maar nu waarom...het ligt niet voor de hand als de beide echtelieden in spé allebei ongelovige ouders hebben en dat je dan wilt gaan trouwen in de ger. gem..
En je hebt gelijk, ik ben een beetje een warhoofd, maar ik ken geen ger gem. leden met ongelovige ouders, het kan wel, de staatsloterij kun je ook winnen, maar de kans is klein.
En heel eerlijk, als ik moet mee bidden voor een vraag van één regel dan doe ik anderen die het veel meer nodig hebben tekort.
Mijn bidtijd is ook aan beperking onderhevig en zeuren om het zeuren.....niet mijn bier.
Je staat voor het Aangezicht van God EN Zijn Heilige gemeente. Als er hinderpalen zijn om ouders en/of familie bij te nodigen, klopt er m.i. iets niet helemaal.
Boek een gemeentehuis en laat het daarbij dan. Er kleeft toch een soort smet aan op deze manier. Ook al heeft het ruzie o.i.d. niks te maken.
Als mijn man en ik nu zouden trouwen, zouden we alleen onze ouders meenemen. Voortschrijdend inzicht heet zo iets. ;-)
Dag Daniel ik ben het met Margy eens ik kan je soms ook niet helemaal vatten in wat je schrijft.
Je zegt zelf al dat je een beetje een warhoofd bent, hoop dat je vrouw je kinderen en de hond daar mee om kunnen gaan ;-D.
Ik hoop voor je dat er ook nog momenten in je leven zijn van innerlijke rust.
Waardeer aan je dat je over de HEERE JEZUS spreekt, hoop dat je Hem ook nog eens echt mag leren kennen wie HIJ werkelijk is en ook voor jou wil zijn.
Zie het niet als aanvallen van mij naar jou toe, wil graag deze dingen ook met jou delen, en van elkaar leren.
Merk in jou schrijven soms dingen op dat ik niet weet waar je die vandaan haalt.
In het bidden maak je onderscheid zo te lezen voor wie je bid, vraag me af of dat ook zo is, zou best eens kunnen dat je zou bidden voor iemand waarvan jij denkt dat dat niet nodig zou zijn.
Komt dit niet voort dat we zo over deze dingen denken, ons druk, druk, druk zijn met alles.
Daarom is een stille tijd met onze Hemelse VADER zo belangrijk.
Je schrijft dat je in de gergem geen ouders kent die ongelovig zijn.
Wat versta jij onder ongelovig zijn, als het bekent is dat er in de gemeenten veel ongeloof is versta ik daaronder ongelovig zijn, en daar bedoel ik niet mee dat je dan nergens in gelooft.
met vriendelijke groet.
Dat is wel een beetje van dat jij meer gelovig bent als ik ben, jij kent de Heere Jezus al van haver tot gort, ik dus niet....., en weet je, ik ben een zoekende en geen expert op het gebied van de bijbel en godsdienst.
Mijn geloof zal wel te primitief zijn voor de refokerk, terwijl ik er ben opgevoed.......soms sta je zomaar alleen in het leven, je broeders en zusters vinden dat je anders moet leven....zoek maar je eigen weg, niet iedereen heeft een vader en moeder die bepalen wat je moet doen in het leven...., nou ja, ik ben meer van het bemiddelen..., maar ik hou van refoweb zolang ik kan schrijven wat ik wil..,
Ik vind je schrijverij meestal erg verfrissend.
Dat kan je van mij niet altijd zeggen, ik val nogal eens in herhaling....;-)
Dit is echt uitzonderlijk, dus dan moet de situatie ook wel uitzonderlijk zijn, anders kies je hier niet direct voor.
Het is moeilijk raad geven, als je verder van de situatie helemaal niets weet.
Toch weet ik uit eigen ervaring, dat je soms keuzes maakt, die op dat moment voor je gevoel heel doordacht waren, en dat je toch, jaren later soms, daar enige spijt van krijgt.
Maar goed, dat is dan kennis achteraf. Dat weet je op het moment van beslissen niet.
Maar omdat dit zo ongebruikelijk is, zou ik er toch echt goed over nadenken. En advies aan een betrouwbaar persoon vragen. Of je predikant/ouderling/wijs persoon uit de kerk.
Hier op refoweb heeft ieder zijn eigen mening, wat het er soms niet gemakkelijker op maakt.
Neem de tijd om biddend tot een beslissing te komen, en overhaast het niet.
Wel geloof ik in het betere leven, mensen opvoeden, patiënten behandelen, een naaste niet in de steek laten, dat wil niemand, maar in het leven van alle dag is je naaste liefhebben iets anders, zo anders, dan moet je echt meeleven met andere die het minder heeft, en die harp hang ik niet aan de wilgen, ik ben gehecht aan refpweb.
Ik zeg niet dat ik meer ben dan jij, en ook niet dat ik de HEERE beter ken dan jij.
Jou reacties zijn soms niet te volgen, je gooit er van alles uit waar je weer de nodige reacties op terug krijgt, zoal ook die van Tara.
Weet niet waarom je dit doet, misschien wel om wat plezier te hebben hier.
Zou je best beter willen leren kennen wie je nu werkelijk bent, en wie de HEERE nu echt voor je betekent.
En als je zoekende bent, dat is niet erg, maar het is wel belangrijk op wat voor manier je zoekt en hoe je er mee bezig bent.
iedereen heeft behoefte een een gebed, maar ik kan toch niet voor de hele wereld bidden, ja wel als ik vraag aan de Heere..... ik vraag uw mededogen met de hele wereld.....dat kan ook.
Dat is makkelijk bidden, vind ik dan weer, maar ik steek moeilijk in elkaar, dat weet ik.
Voor mij is God soms een heel dun lijntje met het geloof, maar ik probeer wel dan lijntje vast te houden.
Voor mij is de zekerheids des geloofs niet zo vanzelfsprekend, het is soms worstelen, maar ik blijf geloven.
En ik geloof in mensen, daar ben ik dagelijks mee bezig, geloven is ook uitdragen van wat de Heere Jezus ons opgedragen heeft.
Daniel dank voor je reactie.
We kunnen het voor onszelf heel moeilijk maken om een levende relatie met GOD te krijgen.
Ik denk en weet zeker dat we dat niet moeten doen en onze HERE JEZUS vraagt dat ook niet van ons.
De HEERE JEZUS bied ons wat aan. wat van Hem(Zijn Liefde aan ons).
Hij vraagt niets van ons, Hij dringt zich niet op.
Als Hij aan onze deur klopt, dan ben jij diegene die open doet of niet, dat bepaal jij.
De kruk zit alleen aan de binnenkant, als de HEERE klopt aan je hart, kan Hij niet binnen komen als jij de deur van je hart niet open doet om Hem binnen te laten.
Aan jou de keus dus wat wil je, wil je één met Hem zijn (worden) dan laat je Hem binnen zodat Hij met zijn Geest in je mag werken.
Daniel als jij je over kunt geven aan Hem dat Hij het helemaal voor het zeggen mag hebben in jou leven, dan valt de onzekerheid van jezelf weg, want dan doet HIJ het.
Dan is het alleen aannemen wat Hij je te bieden heeft, geloven dat het zo is, niet twijfelen of het wel zo is maar aannemen en geloven.
Als je een levende relatie heb met de HEERE JEZUS dan gaat alles niet vanzelf, elke keer moet je er weer voor gaan, maar door een waar vast geloof en niet twijfelen zul je zien dan gaat dat lukken omdat de HEERE JEZUS bij je is en dat je samen die eenheid hebt.
Laat toe dat Zijn GEEST in je mag werken, vertrouw op Hem en je zult een fantastische rijkdom ontdekken.
Weet niet hoe je bent opgevoed bent, hoe je leven (geestelijk) beleeft hebt.
MIjn ervaring is als je je laat leiden door je Hemelse Vader dan krijg je vrede en rust in je hart.
Dan is de reis niet altijd makkelijk, ik weet daar van mee te spreken
, maar dan kom je wel behouden aan.
vriendelijke groet.
Trouwen doe je niet in de kerk. Je trouwt in het gemeentehuis. De belofte die in het gemeentehuis wordt afgelegd hoort God ook. Het is dus ook een belofte voor God.
De kerkelijke inzegening is een "openbare" :) aangelegenheid.
Zelf zou ik dan idd kiezen voor het alternatief wat de heer Kole aanreikt.
Als ik ooit weer wil trouwen mag dat hoogstwaarschijnlijk niet meer in de kerk. Dat zijn de regels van het kerkrecht. Maar wat belangrijk is dat je samen voor Gods aangezicht Zegen vraagt voor je huwelijk, of dat nu in de kerk is of samen op je knieën in je eigen huis.
@dinand: ik lees wel dat je het goed bedoel, je gunt het geloof iedereen. Maar om Daniel nu als persoonlijk project te gaan zien om hem h.e.e.a bij te brengen.....?