Uitbuiting van medemens door onze leefwijze

Een tijdje geleden heb ik gelezen dat het metaal kobalt, een grondstof die veelal wordt gebruikt in Lithium-ion-batterijen in telefoons, laptops, etcetera, voornamelijk gewonnen wordt in de Democratische Republiek Congo. Een groot percentage daarvan wordt gewonnen door zogenaamde ‘artisanal miners’, dat zijn mensen die zonder toestemming in de buurt van grote industriële mijnen met eigen gereedschap of zelfs hun blote handen kobalt verzamelen. Deze kobalt wordt opgekocht door Chinese tussenhandelaren tegen een absurd lage prijs en belandt vervolgens in de ‘hoofdstroom’, tussen het industrieel gewonnen kobalt. De omstandigheden waaronder deze mensen werken is bovendien zeer slecht. Daar komt nog bij dat voor de aanleg van veel industriële mijnen dorpjes moeten wijken en het ernstige vervuiling oplevert voor de omgeving en dus ook de gezondheid van mensen.

Dat brengt mij bij mijn vraag. De wetenschap van wat ik hierboven schreef, maakt dat ik me schuldig voel over elektrische apparaten die ik in mijn bezit heb zoals laptop, telefoon, etcetera. Hoe moet ik hier als christen mee omgaan? Is het onze verantwoordelijkheid om producten waar zulke praktijken mee gemoeid zijn niet te kopen? Of ligt die verantwoordelijkheid bij de producenten van deze producten? Als ik dit had geweten voordat ik apparaten gekocht had, dan had ik er waarschijnlijk niet toe kunnen komen om ze te kopen. Maar nu ik ze heb? Hoe moet ik hier nu tegenaan kijken? Verkopen? Dan kan ik me misschien wel minder schuldig voelen, maar daar zijn toch die mensen in Congo niet mee geholpen?

Ik heb u misschien wel opgescheept met een lastige vraag. Maar misschien wil de Heere uw antwoord gebruiken om wijsheid te geven voor mij en een ieder die worstelt met soortgelijke vragen.

Beste vragensteller of – stelster,

Allereerst, hartelijk dank voor je vraag. Tegelijk ben ik het met je eens, dat het een heel lastige vraag is. Je kunt die nog veel verder uitbreiden. Uitbuiting vindt ook plaats in het transport. Ik denk dan aan het boek van Arjen van Veelen “Rotterdam”. Of bij de vervaardiging van elektrische apparaten, kleding, etcetera. Maar ook goudwinning door middel van chemicaliën op berghellingen. Enerzijds sta je versteld wat we allemaal maken kunnen, anderzijds is het gruwelijk zoals de Mammon mensen tot ‘wurgslangen’ maakt voor hun medemens. Er is niemand die nog schone handen heeft.

1. Het is heel belangrijk dat wij dit met elkaar delen;
2. Het is heel belangrijk dat wij dit ook aan onze politici doorgeven, zodat er zo eerlijk mogelijke wetgeving wordt gemaakt;
3. Producenten dienen zo goed mogelijk hierop toe te zien. Waar laten zij hun producten maken en onder welke omstandigheden; 
4. Ook de internationale wetgeving heeft hier een grote taak;
5. Persoonlijk kunnen wij er, denk ik dit aan doen: goed is goed en genoeg is genoeg. Wees matig en niet veeleisend om bij de minste vernieuwing weer mee te moeten doen door een nieuw apparaat aan te schaffen;
6. Laten wij niet willen hebben wat maar mogelijk is, maar ook heldere keuzes maken in wat echt noodzakelijk is;
7. Laten wij nagaan of wij het gezochte product ook kunnen kopen bij een bedrijf dat wel eerlijk handelt, ook al zal dat mogelijk duurder zijn; 
8. Kijk naar organisaties, die ter plaatse deze mensen kunnen ondersteunen in hun dagelijkse levensbehoefte, zodat ze niet zo afhankelijk zijn van deze vuile praktijken. 

Ik voel dat mijn antwoord niet meer dan wat zoekpogingen zijn. 

Met Israël staan wij wel in het licht van Gods openbaring dat wij geroepen zijn tot liefde en rechtvaardigheid voor de weduwe, de wees en de vreemdeling. Kwetsbare mensen, die de eeuwen door werden uitgebuit en misbruikt. 

Laten wij ons inzetten waar we invloed kunnen aanwenden, maar ook beseffen dat we niet de verantwoordelijkheid kunnen dragen in kwesties waarin wij geen invloed hebben. Ieder is voor zichzelf verantwoordelijk. 

Dank voor je vraag. Je hebt mij opnieuw bewust gemaakt van mijn verantwoordelijkheid. Ik geef dit antwoord niet omdat ik meen daarmee alles gezegd te hebben. Mogelijk nodigt het diegenen uit verder te reageren, die een scherper inzicht in deze kwesties hebben.

Hartelijke groet,
Ds. B. J. van de Kamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B. J. van de Kamp

• Geboortedatum:
  21-11-1950
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Hierden
• Status:
  Actief

97 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven