Vragen van ongelovige werkgever
Ds. M.F. van Binnendijk | 10 reacties | 14-12-2012| 15:30
Vraag
Mijn werkgever is gelovig opgegroeid en heeft zijn geloof al sinds jonge leeftijd betwijfeld. Hij heeft het op een gegeven moment vaarwel gezegd en hij zegt dat hij God niet mist in zijn leven. Ik kwam met hem in gesprek en hij zei tegen mij: hoe kan God nou zoveel miljarden mensen pijn laten lijden in de hel, terwijl hij zegt een goedertieren God te zijn. Hij gaf hierbij een voorbeeld. Stel: jij bent alwetend en een autofabrikant en jij brengt een auto op de markt die miljarden euro's gaat opleveren. Maar je weet dat jouw zoon in die auto 20 jaar later zijn vrouw, vier kinderen en zichzelf dood rijdt; zou je die auto dan nog ontwikkelen? Ik zei nee. Toen zij hij: waarom geloof je dan wel in een goedertieren God die van te voren weet dat miljarden mensen pijn moeten lijden terwijl er mensen zijn die daar gewoon niets aan kunnen doen? Daar wist ik dus geen antwoord op. Ook vond hij de erfzonde onzin. Hoe kan een klein kindje nou in de hel komen terwijl het nog geen zonde gedaan heeft. Adam en Eva zijn schuldig, maar wij niet. Tenslotte nog dit. Hij zei dat het christelijk geloof eigenlijk overgenomen is uit de Griekse mythologie, alleen zijn er allerlei dingen aangepast. Hij zei dat het joodse geloof telkens weer doorverteld werd door de geslachten heen. Zo komt het wel 50 keer net iets anders over, want een complexverhaal schrijf je niet letterlijk op. Ik zei toen dat het allemaal opgeschreven was en telkens gewoon hetzelfde bleef omdat alles letterlijk overgeschreven werd. Hij zei dat er veel meer rollen zijn gevonden dan in de Bijbel beschreven staan en dat bijvoorbeeld Judas ook een boek heeft geschreven. Deze staat dan weer niet in de Bijbel. Men heeft volgens hem gewoon een mooie rij boeken gerangschikt en dat als Bijbel uitgegeven. Ik weet echt niet wat ik op deze moeilijke vragen moet antwoorden en hoop dat iemand mij goed kan helpen hiermee. Ik ben namelijk aan het twijfelen gebracht, als ik dat zo mag zeggen. Ik geloof dat er een God is, maar ik kan dit natuurlijk niet bewijzen. Ik heb zelf nooit zo nagedacht over zulke vragen en was er nooit zo mee bezig, maar ik ben heel blij als iemand mij hier een goed antwoord op kan geven. Een 17-jarige jongen.
Antwoord
Je wordt met je 17 jaar al fors geconfronteerd met nogal wat vragen, die jou en je geloofsbeleving niet onberoerd laten. De vragen zijn mij niet onbekend. Op een bepaalde manier zijn veel mensen bezig om vanuit een ogenschijnlijk wetenschappelijke benadering (zelfs met bijbels-theologische argumenten) Gods handelen zodanig te bevragen, dat ze daarmee Gods bestaan menen te kunnen ontkennen, op zijn minst te ontraadselen, zo niet... zichzelf proberen te verklaren.
De vragen zijn niet weinig gevat. Sommige ervan zetten je echt aan het denken. Dat is niet verkeerd. Ik mis in dit rijtje zelfs bekende 'aangevers' zoals het Mesopotamische zondvloedverhaal (het Gilgamesj-epos ofwel Enumaelisj), dat in tijd ouder schijnt te zijn dan het Bijbelse zondvloedverhaal. Of de 'foutjes' in de Bijbel, zoals een aangehaalde tekst met de verkeerde naamsvermelding (Handelingen), of een afwijkend getal van mensen (toren van Siloam), of het missen cq. bewust overslaan van bepaalde generaties in de geslachtsregisters (Mattheüs e.a.). Allemaal 'feiten en feitjes' (vondsten?) die iemand behoorlijk aan het denken, zelfs aan het twijfelen kunnen zetten. Doet dit afbreuk aan mijn geloven in een goeddoend God? Absoluut niet.
Laat ik vooropstellen dat met het beantwoorden van de tientallen vragen -die je bij monde van je werkgever hier opvoert- jij noch hij noch ik noch elke meelezer ook maar de minste zekerheid krijgen. Om die reden is het nutteloos om ze te beantwoorden of te weerleggen.
Net als jouw werkgever zijn velen (doorgaans degenen met een kerkelijk verleden) op zoek naar antwoorden van God in de geschiedenis en God in de tijd en God in hun eigen leven. Terwijl ze nauwelijks of niet op zoek zijn naar de Heere Zélf. Naar Hem Die zegt: "Ik ben de Immanuel, Degene Die met jou is. Mijn zoon, mijn dochter, geef Mij je hart!"
Waarom moeten we God terugbrengen tot het niveau van beredeneren? Dan blijft er voor echt en zaligmakend geloven nauwelijks ruimte over. De kernvraag zou moeten zijn: "Waartoe? Wat is jouw doel, jouw bedoeling met God?"
Wil je God in een doosje stoppen met pasklare antwoorden, al dan niet aangepast aan jouw wensen, eisen, verwachtingen, niet in het minst gedreven door teleurstellende ervaringen met Hem? Of zoek jij een persoonlijke band en relatie met Hem aan te gaan, ondanks en dankzij alles wat je in je leven meemaakt? Een band, een verbintenis, een verbond, welke God Zélf overigens al vóór onze geboorte ís aangegaan, eerst in de belofte aan Abraham, later in de vervulling in het zenden van Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus in deze wereld, bevestigd bij je doop, bestendigd in je belijdenis, onderhouden in een dagelijkse omgang met Hem in je gebed en levenshouding.
De wereld van toen is niet zo veel anders dan mijn wereld vandaag. Vanaf Genesis 3 schijnt immers al het licht van advent, hoe tegenstrijdig en onnatuurlijk het ook mag lijken, voelen of zijn.
God bewijzen kan geen mens. Dat hoeft ook niet. Dat is nu geloven. Ziende het onzienlijke, aanvaarden het onverklaarbare. Omdat God de betrouwbare is. We moeten er maar eens van af, om het steeds weer te proberen, al dan niet met bovengenoemde vragen.
God heeft Zichzelf al overduidelijk bewezen in Zijn daden van liefde, genegenheid, vriendschap en trouw, met als summum dat Hij Zelfs het liefste wat Hij had -Zijn eniggeboren en geliefd Kind- heeft weggegeven aan weglopers (goddelozen, ofwel: mensen-die-los-van-God-zijn-komen-te-staan), die met recht en ontegenzeggelijk een eeuwige duisternis verdienen, dat is: een eeuwigheid zonder te kunnen komen en zijn in de directe nabijheid van deze liefdevolle God en Vader.
God wil Zijn liefde aan ons kwijt. Zijn liefde dringt Hem, en zodoende dringt en beweegt die ook in ons en door ons. In de belofte en uiteindelijk in de vervulling (advent) in Christus' komst in deze wereld en tijd, is het God voor alles daarom te doen geweest en nóg. Totdat Hij (terug)komt en wij alles en in allen zullen zijn.
De voorbeelden die je werkgever geeft, vind ik nogal easy going. Doorgaans overschreeuwen dit soort vragen een diepere innerlijke twijfel, zorg, angst, verlangen of onvervulde hoop. De vraag hoort m.i. dan ook niet te zijn wie God in Zichzelf is, maar wie God voor jou is (geworden).
Met Godsbewijzen komen we niet verder. Twintig en meer eeuwen kerkgeschiedenis laten dat afdoende zien. Met Godservaring ligt het anders. Toen je in de buik van je moeder zat had je alles: voeding,warmte, veiligheid, geborgenheid. En tóch kende je de wereld buiten de baarmoeder niet, noch wist je wie je moeder was, laat staan dat zij voor jou bestond. Maar ze was er wel. En ze had je lief. En het waren haar en jouw pijnen die je geboren deden worden. Zo wordt Zijn liefde in dit leven ervaren: "Hoort wat mij God deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft aan mijn geest."
Ik wens je goede en ontwijfelbare adventsdagen toe in het uitzien naar de komst van de Heere en Heiland in je hart (en niet minder in dat van je werkgever).
Ds. M. F. van Binnendijk,
Rotterdam
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.F. van Binnendijk
- Geboortedatum:30-11-1963
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Stadskanaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Lees ook: het weblog 'Dominee in de bajes'
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
[citaat]hoe kan God nou zoveel miljarden mensen pijn laten lijden in de hel, terwijl hij zegt een goedertieren God te zijn. Hij gaf hierbij een voorbeeld. Stel: jij bent alwetend en een autofabrikant en jij brengt een auto op de markt die miljarden euro's gaat opleveren. Maar je weet dat jouw zoon in die auto 20 jaar later zijn vrouw, vier kinderen en zichzelf dood rijdt; zou je die auto dan nog ontwikkelen? Ik zei nee. Toen zij hij: waarom geloof je dan wel in een goedertieren God die van te voren weet dat miljarden mensen pijn moeten lijden terwijl er mensen zijn die daar gewoon niets aan kunnen doen? [/einde citaat]
Mij wordt ook vaak die vraag gesteld. Of net even anders: waarom laat God zoveel ellende en oorlogen/honger toe op de wereld?
Ik sta dan altijd een beetje met mijn mond vol tanden. Want hoe leg je een ongelovige zoiets uit?
Mooi voorbeeld van de dominee over de baarmoeder, de liefde en de warmte!
God heeft de wereld goed geschapen, Hij zei van tevoren tegen Adam en Eva, van die boom moet je niet eten, want dan gebeuren er vreselijke dingen, het was toen de keus aan Adam en Eva om het wel of niet te doen, voor die keuze was God niet verantwoordelijk.
Net als een ouder tegen het kind zegt, je mag absoluut niet een snoepje stelen, anders moet je naar je kamer, als je kind het dan toch doet, is dat niet jou verantwoording maar de verantwoording en keuze van het kind.
De wereld was dus goed geschapen, God zei van tevoren dat de wereld een grote puinhoop zou worden (kennende het goed en het kwaad) als ze ongehoorzaam zouden zijn, en dat ieder mens verloren zou gaan.
De keuze is gemaakt, ze zijn ongehoorzaam geweest.
God had van toen af aan het recht om een verschrikkelijke ellende over de hele wereld uit te storten, geen enkel mens kon meer zalig worden, ieder mens was verloren, wat een verschrikking, maar het was de eigen keuze van Adam en Eva...
Maar wat een wonder, God heeft gezegd dat er nog wel een mogelijkheid is om de verbroken band tussen God en de mens te helen, voor iedereen die in Hem geloofd, wat geweldig, er is nog een mogelijkheid om van de ellende te ontsnappen, prachtig!
Alle ellende op de wereld is dus het gevolg van de ongehoorzaamheid van Adam en Eva, maar daar komt ook bij dat de huidige generatie mensen ook steeds weer zonden doen, hoe zou een ouder reageren op een kind dat z'n ouders elke dag weer enorm veel verdriet doen, niet al te best denk ik, maar God zegt wel tegen de mens, geloof in Mij en je bent behouden, Hij geeft dus een kado aan een kind die verschrikkelijk reageert naar de ouder toe, dat is tegenovergesteld als de mens van nature zou doen.
Alle ellende op de wereld heeft de mens dus zelf voor gekozen, door elke dag weer veel zonde te doen, geeft God de ruimte aan satan om ellende te werken op de wereld, want God werkt de ellende niet, die werkt satan, God staat het alleen maar toe.
Eigen schuld van de mensen, rechtvaardig, maar toch nog een uitkomst, wat is God goed!
Zoals ook Romeinen 1 ligt de oorzaak van het ontkennen van God niet in een kennis probleem maar in een moreel probleem: het liefhebben van de zonde. Al zal je al die vragen beantwoorden, het zal waarschijnlijke niets uithalen.
Nietemin is het voor jezelf naar ik meen niet slecht toch antwoorden te zoeken op zulke vragen want die zijn er. Maar dat vraagt tijd, dus neem die rustig.
Een site die je misschien kan helpen als een startpunt is <a href="http://www.gotquestions.org/Nederlands/index.html">deze</a>.
Niet dat ik alle antwoorden hier als gezaghebbend zou nemen maar ik denk dat het een redelijk startpunt is. Zoek de uiteindelijk zekerheid uiteraard in de Bijbel zelf, want die bewijst zichzelf naarmate je deze beter leert kennen.
Daarbij, je kind kan de straf 'naar je kamer moeten' begrijpen. Adam en Eva hadden nog totaal geen begrip van wat de straf (de dood) zou inhouden. Ze konden de gevolgen niet overzien.
Daarbij: je haalt je kindje neem ik aan na een poosje weer van de kamer af. Adam en Eva's straf is voortdurend.
Daarbij: Ik neem aan dat je niet je kleinkinderen naar hun kamer stuurt, omdat je kind destijds ooit iets fout heeft gedaan...
Er zijn antwoorden te vinden op de vraag van het lijden, maar de vergelijking die jij trekt, rammelt wel heel erg.
Dat verbaast me niets. Erfzonde is er al sinds Adam, en Kaïn, de mogelijke voorvader van de Egyptenaren, sloeg al zijn broer Abel dood. Dus dat de Egyptenaren erfzonde kenden is te verwachten, Iedere nakomeling van Adam wist dat. Het Joodse volk heeft dat ook niet bedacht. ;-)
Dat er zonde is in de wereld en dat ieder mens van nature slecht doet, twijfelt denk ik niemand aan, in ieder geval niet als het over anderen gaat, alhoewel sommigen het over zichzelf nog wel eens willen ontkennen ;-)
Je haalt inderdaad je kind na een poosje van de kamer af. En zo heeft God ons ook getroost met het Heilig Evangelie. Verzoening door zijn zoon. Vrijwel iedereen op deze wereld heeft toegang tot dat evangelie. En over degene die dat niet hebben mogen wij niet oordelen. Ik kan niet geloven dat zo'n liefdevol en getrouw Schepper mensen zomaar naar de hel stuurt. Ieder mens heeft een ingeschapen godsbesef. Wat telt is hoe jij tegen God aankijkt. Aan Hem ligt het niet. Vertrouw je Hem, (ja ook als heiden) dan zal Hij je behouden. Haat jij Hem, dan heeft het geen nut dat je in de Hemel bent. Dat is immers Zijn woning waar Hij geprezen wordt. Dus is het niet meer dan logisch (hoewel het voor ons mensen moeilijk te begrijpen is) dat de Heere Zijn haters wegstuurt... Wat we echter nooit mogen vergeten is dat de Heere 1000x barmhartiger is dan wij denken. De Heere zij geprezen!
Alsof de mens voorbestemd was om te zondigen....
Maar als die auto nu een ongeluk overkomt, dan is er een oplossing
Als die mens nu het verkeerde verkiest dan is daar Goddank redding !
God heeft het kwade niet gezocht !
Want alzo lief heeft God de wereld gehad.......!
Nu heeft God de belofte gegeven "wie Mij vroeg zoekt, zal Mij vinden. Zelf dacht ik dat ik op jou leeftijd eigenlijk al te oud was voor deze belofte. Later heb ik pas begrepen dat dit zelfs nog van toepassing is op een jongeling rond de 20 jaar, die zijn/haar "volwassen leven" nog moet "inrichten".
Het enige wat je kan doen is God met je gehele hart gaan zoeken. En als je Hem dan gevonden hebt, dan is dat voor jou "het bewijs' er. Voor je werkgever nog niet, alleen als hij ook God gaat zoeken en vinden, zal hij het begrijpen dat je niet altijd alle antwoorden weet. Maar zeker weet dat God je leven bestuurd en voor je zorgt.
