Ouders tegen nieuwe relatie

Mijn ouders willen absoluut niet dat ik een relatie krijg omdat mijn twee vorige relaties op een vervelende wijze zijn uitgegaan. Mijn exen hebben daarbij mij en mijn ouders een flinke trap na gegeven. Nu moet ik toegeven dat vooral mijn moeder best veeleisend is, wat de nodige spanningen gaf. Nu ben ik 23 en momenteel niet verliefd op iemand, maar ik wordt er wel sacherijnig van als mijn moeder zo 'terughoudend' is. Ik heb een sabbatsjaar ingelast voor de rust voor mijzelf en m'n ouders. Maar die is bijna voorbij. En dan wil ik gewoon dat de verliefdheid -als het Gods bedoeling is- mij kan overkomen, zonder dat m'n ouders het tegenhouden. Wat nu?

Beste vraagsteller,

Drieëntwintig jaar ben je, schrijf je. Dríéëntwintig! Dan heb je de leeftijd van de volwassenheid bereikt, toch? Welke invloed heeft je moeder, hebben je ouders, dan nog op jouw beslissingen? Heb je niet geleerd om zelfstandig te worden? Zelf na te denken? Zelf keuzes te maken? Zo niet, dan wordt het tijd dat je daarmee begint! Vráág je ouders niet wat ze van een mogelijke nieuwe relatie vinden, maar stel je geliefde aan hen voor. Met een zekerheid die een verliefd jongmens eigen is. De verkeringstijd is de periode om elkaar te leren kennen. Blijkt, dat jullie niet bij elkaar passen, dan is het einde van een relatie in zicht. Je trouwt -als het zover is- echter niet met je moeder/ouders! Vervelend, als de verhouding tussen ouders en kinderen niet is zoals die hoort te zijn, maar jíj moet nu leren dat je een eigen leven hebt, met eigen verantwoordelijkheden. Met eigen keuzes, die ook ieder hun eigen consequentie hebben. Mogelijk ontstaat verwijdering met mama, maar daar kun je over praten als volwassen mensen. Tenminste, dat hoop ik voor je.

Opvoeden is steeds meer loslaten, waar vooral moeders het moeilijk mee kunnen hebben. Maar -hoe moeilijk ook- moeders mogen hun kinderen niet claimen of voor zichzelf willen houden! (Hulp vragen bij een gesprek is een volgende stap, daar gaan we het nu nog niet over hebben). 

Woon je nog thuis? Creëer dan eens wat afstand. Letterlijk: ga zelfstandig wonen. Dat is een goede leerschool. Voor jou. Voor je ouders. Want in jóúw huis bepaal jíj de regels.

Natuurlijk is het vervelend en verdrietig als een relatie strandt, maar dat er trappen nagegeven werden zegt meer over de exen dan over jou, lijkt me. Dàt is geen reden om tegen het einde van je zelfgekozen sabbatsjaar op te zien! Ik wens je alle goeds toe, en vooral een lieve levenspartner voor jou, die ook nog eens goed binnen jullie gezin past!

Groet,
Marijke Rots