Verkering met gevolgen

C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 24-09-2012| 13:06

Ik heb diepgaande contacten met een meisje van 19. Zij is een leuk meisje ondanks dat ze diverse psychische problemen heeft gehad, die ze mij ook heel eerlijk heeft verteld. Alleen nu heeft dit meisje al een kind van drie jaar. Zij heeft seksueel contact gehad met een jongen, die haar in de steek heeft gelaten. Ook is ze van de Oud. Ger. Gem. Zelf ben ik 24 en CGK (tegen Bewaar het Pand aan). U begrijpt dat dit een moeilijke keuze is met veel gevolgen. Ten eerste ben ik bang dat de psychische problemen nog niet verwerkt zijn. Ook gezichtsverlies speelt heel erg een rol. Mijn ouders zullen deze relatie absoluut afkeuren. Er zal schande van gesproken worden. Zelf voel ik me erg aangetrokken tot dit meisje en wil ik een vader voor het kind zijn, als dat ter sprake zou komen. Ze woont nu nog bij haar ouders. Toch wil ik zelf ook voorzichtig zijn. Ik heb twee keer anderhalf jaar verkering gehad. Ik ben nog maagd, maar ook rein in andere seksuele omstandigheden. Dus dat is ook lastig omdat zij op haar 16e al een kind had. Zelf ben ik nuchter, maar toch ook bang voor roddels en escalaties. Haar ouders zien haar echt als een zorgenkind, dus zal daarin van mij ook een rol verwacht worden, Ook zijn er misschien dingen die ik nog niet onder ogen zie, qua gevolgen. Wat denkt u?

Beste vraagsteller,

"U begrijpt dat dit een moeilijke keuze is met veel gevolgen." Nee, het spijt me voor je, maar mijn begrip -al dan niet- heeft niets met jouw verhaal te maken! Leg me niet bij voorbaat dingen in de mond, dat beneemt me een onpartijdige reactie! Daar ga ik dus niet in mee! Het is namelijk niet aan mij om een óórdeel te hebben over jullie relatie: ik ben geen rechter, slechts een luisteraar!

Jij schetst een heel verhaal en vraagt mijn mening. Wat denk je te bereiken met mijn ideeën die wellicht niet dezelfde zijn als de jouwe, of als die van jouw ouders? Je kerkkeuze, evenals die van haar, staan volgens mij los van de situatie waarin ieder van jullie zich bevindt. Schande als een ongetrouwd meisje een kind heeft? Als je daar niet mee leven kunt -met die schande, bedoel ik- stop dan onmiddellijk met deze relatie.
 
Naar mijn idee haal je een aantal zaken door elkaar, of anders gezegd: je verbindt dingen die je niet zomaar met elkaar kúnt verbinden. Ik ben God niet. Jij bent God niet, om háár te kunnen veroordelen... en over het kindje hebben we het dan nog niet eens. Je ouders zullen deze relatie áfkeuren? "Bezint dan eer ge begint", zoal mijn opa zei! Als jíj van dit meisje houdt dan gá je er voor. Dan houdt niets en niemand je tegen. Zelfs de 'schande' niet, de roddels of de mogelijke escalaties! Dan ga je pal náást haar staan omdat je haar liefhebt, vóór haar om haar te beschermen, áchter haar om haar te steunen!

Beiden hebben jullie een kerkelijke achtergrond, dan zul je toch weten dat je met al je zorgen, moeiten, gebreken, zonden mag gaan tot de grote Heelmeester van alle wonden? Lees maar eens wat liefde inhoudt: daar staat de Bijbel vol van!

Dat je een keuze maakt die gevolgen heeft is logisch: dat heeft iedere keuze. Ook als je het besluit zou nemen niet met haar voor de dag te komen, je ouders te bezoeken, haar aan je vrienden voor te stellen.

Welke keuze ook: nee, gemakkelijk is dat misschien niet. Maar het feit dat zij moeder is van een kindje kun je hoe dan ook niet ongedaan maken. Je kunt het accepteren en er mee (leren) leven, óf je kunt het ontkennen, maar dan doe je zowel het meisje als haar kindje onrecht want dan neem je hen en hun beider leven niet serieus. Dan heb jíj het oordeel al uitgesproken!

Er is dus voor jou huiswerk te doen: bepaal voor jezelf waar jij nú staat en waar je wílt staan in deze relatie.

Vooral tegen je vriendin zou ik willen zeggen: Gode bevolen! Zij draagt sowieso haar hele leven de gevolgen mee van de relatie die zij op jonge leeftijd ooit had: moeder is zij immers voor altijd! Mooi vind ik het dat zij bij haar ouders woont die natuurlijk hun eigen zorgen hebben over kind en kleinkind. Ook voor hén zou ik dochterlief een liefdevolle man toewensen, die mogelijk -later- vadertaken voor het kindje op zich kan en wil nemen.     

Een heftig antwoord? Ja, maar soms in confrontatie heilzaam. Ik hoop dat dat bij jou zo werkt.

Ook jij: Gode bevolen!
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1530 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven