Buitenlandse vriend
C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 20-09-2012| 12:17
Vraag
Ik heb een buitenlandse vriend waarmee ik nu twee jaar een relatie heb. Onze relatie bestaat voornamelijk uit het bellen naar elkaar. In totaal hebben we elkaar drie maanden gezien en aanstaande december/januari hoop ik weer naar het land van zijn afkomst toe te gaan. Toch heb ik enorme twijfels over onze relatie. Aan de ene kant denk ik dat God mijn gebed twee jaar geleden heeft verhoord, maar aan de andere kant denk ik: moet dit allemaal echt zo? Mijn ouders, en voornamelijk mijn vader, staat niet voor de volle 100 procent achter onze relatie. Mijn vriend gaat zondags een keer naar de kerk en doet voor de rest van alles op deze dag, zoals wedstrijdlopen/-fietsen. Ik heb het hier ook moeilijk mee, maar weet niet wat ik nu moet doen. Ik vind dit moeilijk te accepteren, maar ik zit ook tussen twee vuren in. Dit is traditie van hem en hij heeft tegen mij gezegd: denk jij dat ik verloren ga als ik dat doe op zondag? Misschien dat iemand mij advies kan geven?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Een vriend die in het buitenland woont... Ja, dat kan behalve geweldig ook problematisch zijn. Natuurlijk heeft hij andere gewoonten dan wij hier in Nederland gewend zijn. Heeft dat met de besteding van de zondag te maken, dan merk je onmiddellijk cultuurverschil. Vraag is, of jíj daar mee kunt leven. Verdiep je dus in de cultuur van zijn land van herkomst, naast het (beter) leren kennen van deze vriend en zijn familie. Tevens zal hij de kans moeten krijgen om jóúw leefomgeving en jouw familie te leren kennen. Beiden zullen jullie veel moeten investeren in deze relatie... óf afscheid nemen van elkaar. Maar hem zó willen 'omvormen' dat hij aan Nederlandse normen, waarden, cultuur (lees ook: die van je vader!) moet voldoen is bij voorbaat gedoemd te mislukken!
Nog dit: tussen twee vuren instaan houd je niet vol. Tussen twee liefdes (van vriend en van ouders) maakt het leven misschien ingewikkeld, maar ook heel mooi.
Alle goeds toegewenst,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik hoor veel twijfel in heel je vraagstelling. Je maakt elkaar nog niet veel mee in de weekenden. Hoe je het vind als hij iedere zondag anders beleeft dan jij, kun je je niet goed voorstellen, omdat je nog maar zo weinig samen bent geweest.
Praat heel veel als je de volgende keer bij hem bent over de dingen waar je zelf allemaal over twijfelt. Beter nu eerlijk en duidelijk durven zijn, dan verder gaan met een illusie.
Ik denk dat veel geloofsverschillen die er zijn in verkeringsperiode later niet echt zullen worden opgelost als je niet nu al naar elkaar toegroeit. Het wordt vaak erger dan beter. Dit klinkt heel hard, het is uiterst moeilijk, maar wel de ervaring van veel stellen die dachten dat het later allemaal wel goed kwam. Laat wat belangrijk is niet liggen voor later. Wees nuchter, hoe moeilijk het ook is, en stop je relatie als je niet zeker van elkaar bent.
