Volharding in het geloof

ds. D.M. Elsman | 1 reactie | 06-09-2012| 14:50

Ik heb drie vragen die nauw met elkaar verbonden zijn. 1. Ik heb een hele goede en fijne relatie met mijn vriend. We zijn allebei serieus gelovig en hebben echt de wens om voor God te leven. Toch ervaren wij dat het zo moeilijk is om God op de allereerste plaats te zetten (boven vriend/vriendin). Hoe kunnen wij toch, heel praktisch, God op de eerste plaats zetten in ons leven en onze relatie? 2. We ervaren ook dat het moeilijk is om er samen heel bewust over te praten en tijd voor vrij te maken. We hebben al vaak goede voornemens gehad en afspraken gemaakt, maar toch hebben we het gevoel dat we elke keer weer falen (en dat doen we ook). Waarom is het makkelijker om met bijvoorbeeld vriendinnen onderling over God te praten dan binnen de relatie, ondanks dat het verlangen er wel is. Zijn hiervoor tips o.i.d.? 3. Hoe kan het dat je als gelovig christen toch elke keer weer terugvalt in je nonchalance en ongeïnteresseerdheid. Het 'vuur' verdwijnt zo vaak en zo gauw weer... Zijn er praktische tips voor volharding in het geloof?

Beste vraagstelster! Hartelijk dank voor je herkenbare vraag. Allereerst zou ik met je de HEERE willen danken voor Zijn goedheid en genade die Hij je betoont; want wat mag je je gezegend weten als je kunt zeggen een goede en fijne relatie te hebben met je vriend en dat die relatie gekenmerkt wordt door een wederzijds verlangen om voor de HEERE te leven! Als dat een waarachtig verlangen is, dan is dat een beweging van de HEERE Zelf in ons, die Hij werkt door Zijn Geest. Want van nature kennen wij dat verlangen niet. "Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft" (1 Joh.4:19). Hij is altijd de Eerste (de Alfa). Bedenk daarbij: "wat hebt gij, dat gij niet hebt ontvangen?" (1 Kor. 4:7).

Hoe kan het dan, dat wij "toch ervaren dat het zo moeilijk is om God op de eerste plaats te zetten?" Met liefde gesproken: moeten wij niet het schaamrood op de kaken hebben naar de HEERE toe, dat wij Hem wel met de mond belijden, maar niet als God eren? Je vraagt: "Hoe kunnen wij toch, heel praktisch, God op de eerste plaats zetten in ons leven en onze relatie?" Daarop is maar één antwoord te geven: door het te dóen! Want Hij hééft de eerste plaats. "Erkent, dat Hij ons heeft gemaakt, en geenszins wij" (Ps. 100 ber.), en daarom: "dient de HEERE met blijdschap" (Ps.100: 2). Dient! Stop met allerlei bezwaren en verontschuldigingen en lijdelijke gedachten…, dient! De erkenning (wat een genade!) van Hem als HEERE, de Allerhoogste en Allereerste moet doorwerken in alle aspecten van het leven: je gaan, je liggen, je staan – je werk, je vrije tijd, je gezin (de plaats waarin je door de HEERE gesteld bent, je roeping als vrouw, kind, straks misschien als  moeder) – je gedachten, woorden en werken. Je hele leven is alles afhankelijk van Hem, buiten Wie wij ons roeren noch bewegen kunnen. In dat dienen door het geloof mag dan ook een hartelijke vreugde bevonden worden, want "Uw liefdedienst heeft mij nog nooit verdroten" (Ps.119: 83).

Beste vraagstelster, al je vragen -en die zijn voor ons allen herkenbaar!- bewegen zich rond de roep: bekeert u, en gelooft het Evangelie. Lees eens wat Zondag 33 (H.C.) zegt over de bekering; de twee stukken, de afsterving van de oude en de opstanding van de nieuwe mens. Waar de HEERE aan ons het wonder van de wedergeboorte werkt, gaan wij als een kind opwassen (groeien) in de genade en kennis van de Heere Jezus Christus. Dat opwassen wordt gekenmerkt door de dagelijkse vernieuwing, een hoe langer hoe meer: een hartelijk leedwezen, dat wij God door onze zonden vertoornd hebben, en die hoe langer hoe meer haten en vlieden (vraag 89). Maar ook de lust en liefde worden door Gods genade verdiept, om hoe langer hoe meer naar de wil van God in alle goede werken te leven. O, hoe wonderlijk en zoet, onbeschrijfelijk heerlijk is Zijn liefde! Die liefde doortrekt niet alleen het hart van Gods kind, maar die beweegt en zoekt ook de onderlinge relatie van Gods kinderen te doortrekken. Wat een genade als de HEERE man en vrouw tot Zijn kinderen maakt en aan elkaar schenkt in het huwelijksverbond; om elkaar niet slechts bij te staan in de dingen die tot dit tijdelijke, maar bovenal tot het eeuwige leven behoren.

Je vraagt om praktische tips. Lees eens samen het klassieke huwelijksformulier (daar zijn goede begeleidende boekjes bij geschreven, die je ter studie kunt lezen). Ook over de voorbereiding op je huwelijk zijn lezenswaardige en praktische boekjes geschreven (over onderlinge communicatie, de eigen plaats van man en vrouw, het christelijke gezin, de huisgodsdienst etc.). Informeer ook eens in je gemeente, bij je predikant en kerkenraad of er huwelijkscatechese wordt gegeven (dan wél vanuit de gereformeerde traditie!). Zoek medechristenen op die in een soortgelijke situatie zijn, en laat je samen onderwijzen door Gods Woord om te zoeken wat de HEERE welbehaaglijk is. Tot slot, de meest beproefde tip blijft: lees je Bijbel, bid elke dag! En laat daarbij de onderlinge bijeenkomst niet na (Hebr. 10).

Van harte wens ik je geloof en volharding toe; dat Hij je geve, naar de rijkdom van Zijn heerlijkheid, met kracht versterkt te worden door Zijn Geest!

Ds. D. M. Elsman

Dit artikel is beantwoord door

ds. D.M. Elsman

• Geboortedatum:
  16-04-1961
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Rijssen
• Status:
  Actief

107 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven