Meer liefde voor God en naaste

Het klinkt misschien raar, maar als jij vooral jezelf helemaal accepteert, ja vooral liefhebt als een schepping van God, krijg je ook meer liefde, respect en waardering voor al je naasten.

Als je zelfrespect hebt omdat je door God op de wereld gezet bent, dan betekent eigenliefde geen egoïstische liefde, maar vooral jezelf waardevol vinden, omdat God je ook de moeite waard vind.
Eigenliefde is nodig, zonder dat kun je nooit oprecht van anderen houden. Een ander staat niet boven jou, maar gelijk aan jou. In mijn ogen staat jezelf liefhebben en de ander op hetzelfde niveau. Méér van anderen houden dan van jezelf is niet wat God bedoelt, want dan zie je het stuk schepping van God in jezelf over het hoofd.
Jij hebt talenten gekregen, om iedereen, God, jezelf, je naasten mee te dienen. Maar sla jezelf in dit rijtje niet over, want dat is scheefgroei.
Een mooi boek is Ontluiken van Edith Schouten

1 John 5:2 Hieraan kennen wij, dat wij de kinderen Gods liefhebben, wanneer wij God liefhebben, en Zijn geboden bewaren.

Moelijker is het niet. Als jij je aan Gods geboden wilt houden heb je Hem lief, en als je Hem liefhebt heb je ook je naaste lief want Gods geboden zijn altijd ten gunste van jouw naaste.

plderoos: je tekst lijkt zich te richten op alleen de 'kinderen Gods'. Wie zijn dat precies?

Volgens mij en veel ook niet christenen mogen we van al onze naasten houden, of zie je dan ten onrechte alle mensen als kinderen Gods?

@ Vlokje, Is niet mijn tekst :-)

Volgens dezelfde schrijver, in (het evangelie naar) Johannes 1:12 zijn zij die geloven de kinderen Gods. Maar als Jezus 'de Samaritaan' mijn naaste noemt dan mag je er mijns inziens vanuit gaan dat het gebod lief te hebben ook richting al mijn naasten geldt. En als je dat doet, je daarvoor inspant, dan weet je daaraan dat je God liefhebt. en vice versa :-)