Goede balans tussen verlangens
C. den Hamer | 21 reacties | 28-11-2011| 13:00
Vraag
Ik ben een man (26) en we zijn zes jaar getrouwd. Daarvoor hebben we een lange verkeringstijd gehad. We hebben twee jonge kinderen. In mijn jeugd en het eerste jaar van ons huwelijk heb ik een periode naar pornografie gekeken. Het koste mij veel strijd om keer op keer de verleiding tegen te gaan. Dit was bekend bij mijn vrouw en samen hebben we hiervoor gebeden en gestreden. Gelukkig gaat het nu al jaren goed. De verleiding blijft, we leven IN de wereld waar we van alle kanten bestookt worden met prikkels. Het lukt mij, samen met mijn vrouw om nu met deze prikkels om te gaan en ze te negeren. Over deze dingen zijn we ook in gesprek geweest met hulpverlening. Nu hebben we het laatste jaar de situatie dat onze seksuele behoefte sterk uit elkaar ligt. Voor die tijd hadden regelmatig maar ook gewoon op een goede manier, lichamelijk contact. Naar mijn idee was dat gewoon goed en sloten we qua behoefte bij elkaar aan. Nu is dat niet meer zo. Mijn vrouw heeft nu weinig behoefte. Als we erover praten zegt ze dat ze gewoon weinig behoefte heeft en dat ik meer behoefte heb. Dat vind ik ook niet gek. Een man is over het algemeen meer gericht op lichamelijk contact dan een vrouw. Echter dat verklaart voor mij niet dat het de eerste vijf jaar wel goed ging en nu niet meer. Ze zegt dat ze onze gemeenschap heel fijn vindt als we dat hebben. Maar ze heeft tijden dat ze totaal geen verlangen heeft. Als man kan ik dat niet begrijpen. Waarom geen verlangen als je het wel fijn en goed vindt. Nu zegt ze dat ze haar gedachten er niet toe kan zetten. Soms zijn het de kinderen die veel aandacht vragen, soms haar werk of contacten en social media (Hyves, e.d.). Misschien wel alles bij elkaar. Ze zegt dat ze te moe is om tijd voor elkaar te nemen. In onze verkeringstijd had juist mijn vrouw veel verlangen naar samen zijn en contact met elkaar. Ze was daar toen heftig en verlangend in. Wat ik dan erg vreemd vind is, hoe het kan dat ze vroeger zoveel verlangde en nu zo weinig. In de verkeringtijd doen verliefde jongens en meisjes hun best om indruk te maken op de ander. Het meisje maakt zichzelf zo mooi mogelijk door kleding, haardracht e.d. en probeert indruk te maken. Ook door met elkaar te praten maken we indruk op elkaar. Alles staat in het teken van aandacht geven aan elkaar en indruk maken. Na die verliefdheid zie je dat je van elkaar gaat houden. Maar is het niet verkeerd van sommige partners, om te denken dat je na het trouwen aan elkaar verbonden bent en dan geen aandacht meer nodig hebt? Is het niet zo dat de man die verliefd is geworden, om de indruk die je maakte, vervolgens van je is gaan houden, nu nog kan verlangen naar aandacht en tijd voor elkaar? Zelf vind ik het moeilijk om hiermee om te gaan. Nu gemeenschap minder wordt, loopt de druk lichamelijk op. Het kost veel moeite om dit in goede banen te leiden. Ik vraag me af of dit normaal is in deze periode van het huwelijk. Kan het zijn dat het komt dat er veel energie gaat naar de kinderen? Nu vraag ik me af, hoe hier mee om te gaan.? Hoe zouden we kunnen groeien naar een goede balans tussen onze verlangens? Als laatste zou ik willen vragen of er vrouwen zijn die dit misschien herkennen of mannen die dit ook meemaken of hebben meegemaakt?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste jongeman,
Je schrijft op een gevoelige manier over een probleem die velen zullen herkennen. Helder beschrijf je het proces van verliefd worden naar de fase van huwen, houden van en gezegend worden met kinderen. Begrijp goed dat jullie nu in een andere levensfase terecht gekomen zijn. Je begint onbezorgd, je bent er voor elkaar en de verantwoordelijkheden zijn minder groot. Bij het krijgen van kinderen draait heel veel om de kinderen. Vooral moeders ervaren het moederschap vaak als heel intens waarbij ze de aandacht die er voorheen was voor de echtgenoot moet gaan verdelen. Daarbij komt ook dat het runnen van een huishouding met jonge kinderen veel energie vergt. Men is vaker moe, gebroken nachten, zieke kinderen etc.
Uit je beschrijving komt niet echt naar voren dat je echtgenote geen zin meer heeft in gemeenschap, maar de stap er zich toe te zetten lijkt wat hoger. Het is echt begrijpelijk dat na een dagvulling van zorg voor de kinderen, mogelijk nog arbeid buitenshuis en het bestieren van de huishouding maakt dat de fut er een beetje uit is en dus gevolgen heeft voor het libidogevoel. Dit is een fase waar jonge gezinnen bijna allemaal mee te maken krijgen.
Maar ik wil jou wat overwegingen meegeven. Er is niks mis mee dat je verlangt naar intiem zijn met je vrouw, wat ze ook mag beschouwen als een eerbetoon van jou aan haar. Maar zijn er ook dingen die je haar uit handen zou kunnen nemen waardoor ze mogelijk meer het gevoel zou kunnen hebben er samen voor te staan? Is het mogelijk dat jullie wat in een sleur terecht gekomen zijn, waardoor de romantiek wat vervlakt is? Verras je haar ook wel eens met een leuke attentie of iets onverwachts? Mogelijk doe ik je tekort en ben je al die attente spannende man.
Wat ik als seksuoloog vaak adviseer als ik een verhaal gelijkend op die van jullie hoor, is dat het erg belangrijk is om regelmatig samen 'Qualitytime' te nemen. Vraag met enige regelmaat oppas voor de kinderen. Ga er vervolgens er samen eens op uit waardoor je zonder stoorzenders om je heen weer aandacht voor elkaar kunt hebben. Elkaar zien, elkaar horen en naar elkaar luisteren met respect voor de ander versterkt het gevoel van intimiteit. Gods Woord is duidelijk en helder over de omgang tussen man en vrouw. Als jullie beiden bereid zijn elkaar te willen dienen dan pas vindt er werkelijke ontmoeting plaats.
Met vriendelijke groet,
Kees den Hamer,
psychotherapeut/seksuoloog
Dit artikel is beantwoord door
C. den Hamer
- Geboortedatum:15-03-1953
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:Zwolle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Psychotherapeut/Seksuoloog NVVS, GGZ Cruciaal
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ga er samen echt eens een paar dagen op uit en geniet van al het goede wat de Heere God jullie samen met jullie kinderen geeft.
Volg de leestip van Hanna op en @hjrl. Van harte Gods liefdevolle nabijheid toegewenst.
vrouwen hebben over het algemeen tocht minder zin en in je verkeringstijd ze elkaar minder dus dan is dat ook anders.
Maar praten is ook belangrijk samen en niet alleen gemeenschap, toch kan het ook niet zonder in een huwelijk want het hoort er wel bij.
Een mens is zo geschapen.
En als jou vrouw voor jou gekozen heeft moet ze het ook wel samen met jou doen.
Anders kan ik van jou verwachten dat je weer terug val in je zonde probeer dat niet te doen en bid de HEERE om raad.
Samen ook.
En is ze misschien binnenkort jarig geef een hotelbon kan je er samen op uit.
Is heel leuk en je heb eens de tijd om samen te eten e.d.
Wij proberen het 1 x per jaar te doen.
Veel sterkte een huwelijk is mooi maar moet ook mooi blijven.
Tip: Voor het geval je dreigt terug te vallen in het kijken naar pornografie: neem een filter, laat je vrouw je account beheren zodat bepaalde sites voor jou geblokkeerd worden. Maak desnoods gebruik van de functionaliteit 'tijdsinstellingen' zodat je op tijden dat de verleiding het grootst is geen toegang meer hebt tot internet. Begin de dag altijd met bijbelstudie. Lees wat en mediteer wat. Hier heb je overdag ook profijt van. Ik spreek uit eigen ervaring.
Tip voor de vrouw: Op de markt is het product LIBIDOGOLD te koop. Stimuleert de seksuele vitaliteit. Dit is een kruiden- en mineraalpreperaat.
Die is 's avonds laat vaak veel te druk met van alles en nog wat, en heeft dan weinig energie meer over, terwijl ik als vrouw dan juist wel zin heb. We praten hier altijd open over, en proberen samen naar een gulden middenweg te zoeken. Als je elkaar daar in tegemoet komt, en goede afspraken maakt, dan kom je al een heel eind. Maar het moet wel van twee kanten komen, je moet je allebei in willen zetten! Het lijkt mij gezond om minimaal één keer per week gemeenschap te hebben, eerder vaker dan minder vaak! Veel sterkte ermee, en ik hoop dat jullie er samen uitkomen!
Op deze manier is de sex iets wat aan het eind van de dag nog ff moet gebeuren. Stuur de kinderen (als die er zijn) eens een middag/dag uit te logeren, wees dan ook niet druk met andere dingen, maar gebruik die tijd voor elkaar. Zulke langer momenten van heerlijk er zijn voor elkaar, daar kun je soms lang op teren. En dan is de sex maar een bijzaak, soms om het ff af te sluiten.
Geen telefoon, geen mobiel, geen internet, geem geklus of wat dan ook.
Alleen de ander...
Ik krijg ook het gevoel dat vraagsteller zich op de een of andere manier in het ootje genomen voelt:
Mijn vrouw spiegelde me in onze verkeringstijd zus en zo voor, dus daar heeft ze zich nu aan te houden.
Ik denk dat vraagsteller ook héél kritisch naar zichzelf moet kijken. Sinds de verkeringstijd is er een heleboel veranderd - mede door zijn eigen toedoen!
Wanneer hij uit een bepaalde verongelijktheid gaat eisen dat ze de verwachtingen die ze toen wekte gaat waarmaken, gaat hij een heilloze weg. Ik denk dat het meer resultaat heeft als hij met haar in gesprek gaat om te onderzoeken wat nou echt maakt dat haar gevoelens zo zijn veranderd. Waarbij hij ook echt aandacht heeft voor haar.
Misschien dat er dan wat verandert?
Ben je dan niet bang om zwanger te worden dat is het vaak van een vrouw??
@hjrl: ik heb ook heus wel eens dat we gemeenschap hebben omdat mijn man graag wil, terwijl ik dan zelf niet zo veel zin heb. Maar mijn ervaring is, dat ik er uiteindelijk toch van kan genieten. Ik begin dan zeg maar uit verplichting, omdat ik vind dat ik mijn man daarin tegemoet moet komen. Maar ik kan er dan uiteindelijk ook zelf van genieten. En als ik echt niet wil heeft mijn man daar gelukkig altijd respect voor, al vindt hij het dan soms heus wel eens jammer, maar dat komt echt bijna nooit voor. Ik denk dat ik in het geval van je vrouw (zwangerschapsangst) toch aan anti-conceptiemiddel zou denken. Als je helemaal geen gemeenschap hebt is dat ook anticonceptie, en nog wel ten koste van je huwelijk! Als je zo principieel bent om geen anticonceptiemiddelen te gebruiken, dan moet je ook zo principieel zijn om gemeenschap met elkaar te hebben, en dan in het vertrouwen dat God uit en door zal helpen als er weer een zwangerschap komt. Of denk ik dan te simpel? (ik bedoel dit trouwens niet beschuldigend naar je vrouw hoor, maar ik denk dat ze op deze manier niet goed bezig is)
En die is het meest betrouwbaar.
Het enige wat ik kan bedenken is het volgende:
Kom uit je slachtofferrol (sorry, klinkt misschien erg hard) en wees een vent. Zorg dat je er goed uit ziet, lekker ruikt, gedraag je mannelijk, hoffelijk, wees geïnteresseerd in de dingen die je vrouw doet. Maak complimenten over haar kleding/uiterlijk, ga een keer samen uit eten. Zorg er gewoon voor dat je super aantrekkelijk voor haar wordt, en doe verder geen pogingen tot toenadering, hooguit een aai of een kusje. Doe alsof het jou helemaal niet om gemeenschap te doen is, maar dat je je vrouw gewoon waardeert hoe ze is, en belangstelling toont voor de dingen die ze doet. Je weet zelf waarschijnlijk waar je vrouw gevoelig voor is. Stel voor dat ze een keer lekker een dagje met een vriendin gaat shoppen, of bied haar een knipbeurt bij de kapper aan, ik noem maar iets geks. Doe gewoon net alsof je haar weer moet veroveren, voordat jullie verkering hadden. Want je bent eens voor haar gevallen, toch? En zij voor jou...Probeer dat weer naar boven te halen, zonder dat het plat gezegd om de seks gaat.
Misschien dat ze weer oog voor je krijgt, en dat jullie huwelijk weer goed kan worden, op alle gebieden.
Volgens mij werkt seksualiteit bij een vrouw zo: hoe langer het geleden is, hoe minder behoefte je eraan hebt, je vergeet gewoon hoe fijn het kan zijn.
Misschien heb je dit allemaal al geprobeerd, dan weet ik het verder ook niet meer.
Heel veel sterkte ermee, en ik hoop dat je resultaat hebt. Niet persé dat je uiteindelijk weer met elkaar naar bed gaat, dat is natuurlijk fijn, maar volgens mij niet het uiteindelijke probleem.
Ik kan niet begrijpen hoe je jaar in jaar uit naast iemand waar je van houd in het zelfde bed kan leggen, zonder behoefte aan gemeenschap!
Maak het gezellig, kaarsje, pot thee mee, heerlijk onder een paar ouderwetse dekens, sfeervolle verlichting. En als je wilt zonder of zo weinig mogelijk kleren. Probeer dan de sex niet de boventoon te laten voeren. Misschien een boek om even op te starten. (Een dvdspeler met een leuke film zou ook kunnen). Lekker tegen elkaar aan...nu hou ik op...vul de rest zelf maar in...
- 1
- 2
