Jongen leren kennen

Ongeveer zes maanden geleden heb ik een jongen leren kennen. Ik ben op hem verliefd geworden. Omdat ik van zijn kant niet meer dan sympathie merkte probeerde ik om hem van mij af te zetten. De hele zomerperiode is er geen contact geweest. Dat deed ik ook bewust om mijzelf te beschermen in de hoop dat de verliefdheid over zou gaan. Maar nu ik inmiddels zoveel maanden verder ben, merk ik steeds meer dat de liefde die ik naar hem ervaar alleen maar sterker wordt. Veel sterker. Terwijl ik hem bijna nooit zie! Hoe kan dat nou...?! Zo goed kende ik hem ook weer niet. Ik zit ermee. Bijna dagelijks zie ik zijn gezicht wel een keer voor me en het doet pijn als ik hem aan denk. Ik wil dit niet... 'k Ben tussendoor zelfs nog een keer met een andere jongen uit geweest. Maar er is niemand die hem kan vervangen. Hoe moet ik hiermee omgaan? Blijft dit nu altijd zo?

Beste vraagsteller,

Je bent over hem aan het dromen geslagen... en de prins op het witte paard wordt steeds mooier, liever, begeerlijker, terwijl hij onbereikbaar voor je is. Ofwel, je hebt al eerder voor jezelf de keuze gemaakt dát hij onbereikbaar voor je is. Stop dus gewoon met dromen over deze jongen. Maak je gedachten wat ‘losser’ van hem door te relativeren: er is immers een wereld vól met lieve, leuke, aardige jongens! En heus, daar zit er vast wel een bij die jóú ook aardig vindt! Een relatie kun je pas opbouwen als er van twee kanten bereidheid is om elkaar (beter) te willen leren kennen. Zonder je valse hoop te willen geven -ik ken jullie geen van beiden-, maar wie weet ziet hij jou op een ogenblik ineens wél staan… dat kan ook nog, nietwaar! Maar voorlopig: de kéús is aan jou om je gedachten over hem te veranderen.

Sterkte toegewenst,
Marijke Rots