In het spookhuis
Ds. H. Veldhuizen | 5 reacties | 21-07-2011| 15:30
Vraag
Ik heb een vraag over een spookhuis, Ik ben eigenlijk helemaal geen type om naar een spookhuis te gaan, maar we waren in een pretpark, en de kinderen van 7 en 4 jaar oud liepen een beetje te zeuren dat ze in het spookhuis wilde. Aangezien ik er vroeger ook wel eens in was geweest, dacht ik dat het wel meeviel. Maar eenmaal binnen begon er gelijk een stem te praten over geesten die daar rondvlogen. En als je dan in dat karretje zit kan je er niet meer uit. Ik had gelijk al door dat het niet goed was en heb dus bij mijn dochtertje een hand voor haar ogen gehouden zodat ze het niet zou zien. Maar mijn zoon zat in een ander karretje en die heeft wel alles gezien en gehoord. Kunnen we nu op een of andere manier occult belast zijn? Ik had er gelijk al spijt van, maar het lijkt of het gebeurd is in een vlaag van verstandsverbijstering. Nu zit ik er elke dag aan te denken, Ik hoop dat u een antwoord hebt op mijn vraag.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vriendin
Je bent met je kinderen van 7 en 4 jaar naar een pretpark geweest en bent daar een spookhuis ingegaan waar een stem begon te praten over geesten die daar rondvlogen e.d. Je dochtertje heb je, omdat zij bij je zat, de hand voor de ogen kunnen houden, maar je zoon van 7 jaar heeft alles gezien en gehoord. Je vraag is of jullie nu op de een of andere manier occult belast kunnen zijn.
Laat ik meteen maar zeggen: ik denk niet dat je die kant moet uitdenken. Als dat zo zou zijn zouden vele tienduizenden mensen occult belast zijn. Trouwens, je zegt dat je zelf vroeger ook wel eens in een spookhuis geweest bent, ook al zal dat er waarschijnlijk wat ander uitgezien hebben dan nu het geval is.
De vraag is wat occult belast zijn precies is. Daar is niet zo gemakkelijk een antwoord op te geven. Vaak wordt gedacht aan bezetenheid en onreine geesten, waarvan in de evangeliën sprake is, maar zulke lijnen zijn niet zo gemakkelijk te trekken. Opvallend is dat er in die verhalen over bezetenheid niet gesproken wordt van een bepaalde oorzaak of verband gelegd wordt met een bepaalde zonde of misstap. Ik denk bij bezetenheid veel eerder aan ernstige vormen van psychische ziekte die de mens ontmenselijkt en (eventueel) een invalspoort kunnen zijn voor de duivel.
Maar met de uitdrukking "occult belast" kunt je je danig vergissen. In de geschiedenis is bijvoorbeeld epilepsie en homoseksualiteit wel gezien als (een gevolg van) occulte belasting. Ik lees in het Nieuwe Testament twee keer dat de satan in iemand vaart: de eerste keer in Judas (Johannes 13:27) en de tweede keer dat Petrus tegen Ananias zegt: Waarom heeft de satan uw hart vervuld? (Hand.5:3). Bij Ananias is er vooral sprake van hang naar geld, terwijl ook bij Judas geld een grote rol speelt. Zouden we bij occult belast zijn, als we die uitdrukking willen gebruiken, niet veel eerder moeten denken aan zaken als de geldduivel, de alcoholduivel, de seksduivel (1 Korinthe 5:5; 7:5) e.d?
Wel kan het gebeuren dat je zoon, afhankelijk hoe gevoelig hij is, sneller dan anders angstig is, iets wat dikwijls bij kinderen op jonge leeftijd voorkomt na het zien van een griezelfilm of het horen van een spookverhaal, voor het slapen gaan even onder het bed kijken of er geen boze geest ligt, vragen of het licht op de gang mag aanblijven enz., maar dat is geen reden om aan occulte belasting of iets dergelijks te denken. Als je merkt dat je zoon angstig is, probeer hem gerust te stellen. Waarom zou je niet eerlijk tegen hem zeggen dat je eigenlijk helemaal niet blij bent dat je naar dat spookhuis gegaan bent, dat je er spijt van hebt, dat spoken en rondvliegende geesten niet bestaan en dat de Heere machtiger is dan alle boze machten.
Wel vraag ik me af, beste vriendin, of het wijs is om naar een pretpark te gaan. Is het bezoek aan een pretpark vaak niet een erg leeg gebeuren? Zijn er niet veel andere en veel betere gelegenheden om met je kinderen heen te gaan? Begrijp me goed: niet om, zoals wel eens gebeurt, overal tégen te zijn. Maar om vóór andere, goede en verantwoorde, dingen te zijn. Ik denk -je vindt het toch niet erg dat ik dat zeg?- dat het in de opvoeding heel belangrijk is vóór mooie en waardevolle dingen te zijn, meer dan dat je tégen bepaalde dingen bent. Een paar voorbeelden: Je bent niet zozeer tégen bepaalde muziek (hoewel daar meer over te zeggen is), maar je probeert je kinderen goede en waardevolle muziek bij te brengen. Je bent niet zozeer tégen bepaalde sport (hoewel ook dat soms nodig kan zijn), maar je bent vóór een sport die niet uitloopt op bijvoorbeeld sportverdwazing en waarbij de zondagsheiliging niet in het gedrang komt. Je gaat met de kinderen niet naar plaatsen die op gespannen voet staan met onze christelijke levenswandel, maar je gaat naar plaatsen die voor kinderen leuk en mooi en bovendien verantwoord zijn. Je leert de kinderen niet zozeer dat ze ‘niets’ mogen kopen, maar je leert hen op een verantwoorde wijze met geld om te gaan, waarbij ze op een goede wijze leren omgaan met het geschapene en leren denken aan de arme naaste. Idem tv-gebruik, feestjes, verjaardagspartijtjes e.d. Je zou op een creatieve manier voor zulke zaken een gevoeligheid kunnen ontwikkelen.
Moeilijk? Een goede christelijke krant of tijdschrift kan je vaak de weg wijzen naar leuke en verantwoorde dingen voor je gezin en voor jezelf. Reken erop dat je kinderen je daar later dankbaar voor zullen zijn.
Beste vriendin, ik hoop dat ik je wat geholpen heb. Wijsheid bij het grootbrengen van de kinderen. God zegene je.
Ds. H. Veldhuizen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Veldhuizen
- Geboortedatum:02-01-1938
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Wapenveld
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
EmeritusDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Eigenlijk vermoed ik dat de dochter er meer 'last' van zal hebben dan de zoon. Bij de dochter werd er namelijk min of meer paniekerig gereageerd en een poging gedaan haar maar niets te laten zien of horen. Wat het kind hier waarschijnlijk van meekrijgt is dat er dus iets heel erg fouts moet zijn aan dat spookhuisritje. Terwijl de zoon 'gewoon' een spannend en leuk griezelig ritje heeft meegemaakt zonder te worden beïnvloed door het gedrag van de ouders.
Ik vraag me dan ook af of je dat niet per kind moet bekijken wat ze aankunnen en wat goed voor ze is.
En daar zijn deze ouders erg blij mee! "onderzoekt alle dingen,behoudt het goede!"
En als ze het wel leuk vinden, dan is het toch gewoon een leuke familiemiddag? En niemand dwingt je om naar het spookhuis te gaan.
Het ergste wat je kan overkomen, is dat je niet meer voor jezelf kunt denken en opkomen, en afhankelijk wordt van anderen. Als je dat bij een kind doet, dan mishandel je een kind pas echt.