Vraag
Ik heb verkering met een jongen uit de HHK. Ik zit zelf in de Ger. Gem., maar qua leer verschilt deze nauwelijks met zijn kerk. Mijn ouders vinden dat ik alleen een relatie mag aangaan met iemand die gewillig mee wil naar de Ger. Gem.; dit houdt in dat we ook samen belijdenis doen en in de Ger. Gem. moeten trouwen. Ik vind dit geen noodzaak en mijn vriend ook niet. Toch is dit de wil van mijn ouders en ondanks vele pogingen kan ik ze niet op andere gedachten brengen. Als zij weten dat hij niet mee wil naar de Ger .Gem. vragen zij van mij mijn relatie te beëindigen. Ik wil wel met deze jongen verder, want ik voel dat hij voor mij is bestemd. Wat kan ik het beste doen?
Antwoord
Wat kan ik het beste doen? Op eieren lopen, ouders eren en de verhouding niet verbreken. Een antwoord vol tegenstrijdigheden. Ik weet niet hoelang jullie met elkaar verkering hebben. Is dat kort of al een langere tijd? Omdat je schrijft, ondanks vele pogingen, ga ik er van uit dat jullie elkaar al wat langer kennen.
Het beste is om het nu een tijdje te laten voor wat het is. Ik bedoel, het voorlopig niet meer aan de orde stellen met je ouders. Laat zien dat je hen liefhebt, maar ook die jongen. Hopelijk krijgt zo de liefde van twee kanten de overhand.
In beide kerken zijn diverse richtingen aan te wijzen.
Toch kan ik de zorg van ouders goed begrijpen. Ze hebben het goede voor met hun kroost en willen graag dat zij in hun voetstappen voortgaan en in dezelfde kerk lid blijven. Wanneer dat is vanuit liefde tot eigen kerkelijke gemeente of landelijke kerk is daar niet veel mis mee. Integendeel. Alleen moeten ouders er voor waken dat ze geen afgoderij maken van een kerkmuur.
Bovenal tracht samen met je vriend er voor te bidden. Heere, wat wilt Gij dat wij doen zullen. Om vanuit Gods Woord de weg gewezen te krijgen die de Heere wil dat je gaan zult. Ga samen ook getrouw op onder Gods Woord en ga niet de ene kerk verhogen en de ander vernederen. Dat is vleselijke godsdienst en geen zegen op te verwachten.
Buig samen je knieën en leg het voor Hem neer. Wanneer je ouders weer eens vragen, hoe staat er mee?, kun je zeggen, we hebben gebeden en het de Heere voorgelegd en willen het van Hem verwachten. Vergeet het niet, Waar liefde woont gebiedt de Heere den zegen.
Met hartelijke groeten,
Ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als we iemand aan het avondmaal zien deelnemen waarbij we twijfels hebben over het persoonlijke leven, dan is het Censura Morum de aangewezen ambtelijke weg. Neemt er iemand deel die we in zijn/haar geloofsleven niet kunnen volgen dan is een persoonlijk gesprek de Bijbelse weg. Wij mogen als gemeenteleden niet op de stoel van de ambtsdrager gaan zitten. Blijven we voor onszelf dingen betwijfelen dan mag dat geen aanleiding geven tot geroddel, maar dan kan dit slechts in een persoonlijk gesprek aan de orde komen. Daarna hebben we als mensen die geen hartenkenner zijn te oordelen in liefde.
Als het aantal avondmaalgangers in zijn ogen te hoog is dan is de kerk niet goed, zelfs al is het de ger gem.
Ik kan me geen reactie van hem herinneren waar hij het H.A. of de HSV niet bijsleept, triest hoor!!
Ik hoop dat je ogen nog eens opengaan.
Heilig wil in dit geval zeggen dat het Avondmaal gevierd wordt op een heilige wijze, en het drukt de gemeenschap der heiligen uit.
Veel avondmaalsgangers als verkeerd neerzetten is diep triest!
Een schare die niemand tellen kan. En wat maken wij ervan? "Een schare die men op 1 hooguit 2 handen kunnen tellen."
Here, verlos ons eindelijk eens van al die onbijbelse gedachten!
- 1
- 2
