Van Gereformeerde Bond naar Confessioneel
ds. D.M. Elsman | 1 reactie | 11-12-2010| 09:02
Vraag
Beste deskundige, op dit moment volg ik belijdeniscatechisatie in een hervormde gemeente op confessionele grondslag. Van huis uit ben ik de hervormde kerk ook gewend, maar tot voor kort ging ik naar een gemeente van de Gereformeerde Bond. Daar ben ik ook vier jaar (tot 2009) leidinggevende van de zondagsschool geweest. Ik ben nu 22 jaar. Ik ga naar een andere gemeente, omdat mijn vriend en ik graag samen belijdenis willen doen en binnen relatief korte tijd hopen te trouwen. Wij vinden het belangrijk om samen naar de kerk te gaan. Er is alleen een knagend gevoel ontstaan bij mij, wat mijn vriend ook merkt. Misschien zijn mijn verwachtingen omtrent de catechisatie te hoog gespannen, maar ik merk een ontevreden gevoel bij mezelf op. Er wordt niet over de Heidelbergse Catechismus gesproken bijvoorbeeld (ik weet niet of dit in mijn vorige gemeente wel zou gebeuren, in ieder geval wel een 'beetje'), terwijl ik graag uit dit boek zou willen leren en ik vind het een belangrijke leidraad. Ik merk dat ik toch niet echt op één lijn zit met de andere catechisanten, maar misschien komt dit omdat ik niet zo'n behoefte heb aan (veel) mensen om me heen en dat ik op een andere manier denk. In ieder geval kost het me op dit moment veel moeite om geen kritiek te uiten op de manier waarop het nu gaat. Ik heb het gevoel dat het zo 'gemakkelijk' gemaakt wordt. Er wordt bijvoorbeeld veel gevraagd door de dominee naar eigen ervaringen en meningen. Maar ik hoopte op meer onderwijs vanuit de Bijbel. Ik vind het moeilijk om met deze gevoelens (teleurstelling, kritische houding, boosheid) om te gaan en ik voel me er schuldig over tegenover God. Verder is het wel erg positief hoe de predikant omgaat met meningen en verschillen; daar is nog veel van te leren. Maar zou u misschien een tip geven hoe ik met deze verandering van gemeente om kan gaan? Alvast erg bedankt, met vriendelijke groet.
Antwoord
Beste vraagstelster,
Allereerst wil ik je bedanken voor je vraag! Het stemt tot dankbaarheid dat je de Heere wilt dienen en volgen, naar Zijn wil en in de rechte en gezonde leer. Als ik het goed begrijp hebben je vriend en jij een verschillende kerkelijke achtergrond. Zelf kom je uit een Gereformeerde Bondsgemeente, maar heb je besloten je aanstaande man te volgen naar een andere gemeente "op confessionele grondslag". Hier wil je samen belijdenis doen. Het is de bijbelse weg om je man te volgen, en tegelijk ligt in het gevolg daarvan veel van je moeite: de gemeente is anders, de predikant is anders, waarschijnlijk ook de prediking, in ieder geval is de wijze waarop catechese wordt gegeven anders dan je gewend bent. Het anders-zijn hoeft niet het probleem te zijn, mits het Woord van God recht verkondigd wordt in de volle waarheid.
Als het goed is worden daar de Drie formulieren van Enigheid in ere gehouden, en uit zich dat niet alleen in de catechese, maar ook in de prediking. Ik kan het van een afstand niet beoordelen, maar wellicht ligt je moeite dan ook ‘breder’ dan de belijdenis-catechese alleen. Ik hoop dat je samen met je aanstaande man hierover open kunt spreken en dat hij inziet dat het voor jou (en naar ik hoop ook voor hem!) wezenlijk en onopgeefbaar is om bij de gezonde woorden van onze Heere Jezus Christus te blijven, en de leer die naar de godzaligheid is (1 Tim.6: 3). Als je dat samen mag delen, is het vervolgens zaak om onverdeeld van hart de weg te gaan, die de Heere je wijst. Als wij een echt hartelijk verlangen ontvangen om de Heere te dienen en Zijn Naam te belijden voor de mensen, dan zal zich dat uiten in een houding van gehoorzaamheid aan Hem en Zijn Woord.
De eerste vraag is dan niet meer waar jij je thuis voelt, maar wat de weg is die de Heere je wijst te gaan om op de plaats door Hem verkozen getrouw en dienstbaar te zijn. Vanuit een opbouwende houding kun je dan juist een heilzame en aanvullende inbreng hebben in de gemeente (de belijdenis-catechese). Naast het aangereikte door de predikant zou je samen met je vriend nog een ander boekje kunnen bestuderen waarin meer de geloofsleer wordt uitgediept. Zelf gebruik ik het boekje "Aan Zijn voeten" van ds. R. van Kooten (Compendium-editie). Waarschijnlijk kan je ‘oude’ predikant je ook wel iets aanreiken.
Ik hoop, dat je iets aan m’n antwoord hebt. Van harte wens ik je toe, dat de Heere in je verlangen om Hem te dienen Zijn vrede zal werken, en jullie samen de weg zal wijzen om voor elkaar en voor anderen tot zegen te zijn. Bedenk wel: het blijft strijden! "Strijd de goede strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, waartoe gij ook geroepen zijt, en de goede belijdenis beleden hebt voor vele getuigen" (1 Tim.6: 11).
Ds. D. M. Elsman
Dit artikel is beantwoord door
ds. D.M. Elsman
- Geboortedatum:16-04-1961
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Inmiddels zijn we een tijdje verder. Op dit moment heb ik vrijwel geen last meer van de kritische houding waarmee ik toen in de knoop zat en ik ervaar de bijeenkomsten als zeer prettig. Ik denk dat ik veel geleerd heb, maar op een andere manier dan ik was gewend. Mijn vriend ervaart dit ook. Ik heb namelijk een sterke voorkeur voor 'kennis opdoen'. Dit bleek ook uit een gaventest die wij tijdens de catechese kregen en het feit dat ik kennis overdragen als bijna afgestudeerde docente leuk vind geeft dit ook wel aan. De laatste tijd leer ik steeds meer om het geloof ook in praktische zin handen en voeten te geven. Dit is naar mijn mening (en ook die van mijn vriend) een grote verrijking. We zien samen steeds meer in dat deze weg goed is: we mogen ons op Jezus richten en Hem alleen volgen.
Bedankt voor uw antwoord.