Als God liefde is

Ds. W. Arkeraats | 4 reacties | 16-11-2010| 10:35

Ik heb het moeilijk met het overlijden van een dochter van onze vrienden afgelopen april. Als God liefde is, waarom neemt God dan een meisje van 15 jaar zo plotseling weg uit dit leven?

Beste vragensteller,

Het is een aangrijpend gebeuren, waarover je je vraag stelt. Wat moet het intens verdrietig zijn voor een vader en een moeder, om hun dochter te verliezen. En misschien zijn er broertjes of zusjes, die dit verdriet ook  beleven. Heel veel vragen kunnen dan in het hart opkomen. Bij de ouders, bij de andere leden van het gezin allereerst. Of bij anderen, die om hen heen staan. En die vragen hebben meer dan eens betrekking op de weg, die de Heere in ons leven gaat.

Zo kom je ook tot deze vraag: “Als God liefde is, waarom neemt Hij dat meisje dan uit dit leven weg?” Je zult begrijpen: ten diepste kunnen we deze vraag niet beantwoorden, omdat wij als nietige mensjes Gods handelen niet met ons verstand kunnen afmeten. Maar wat wij wel kunnen doen, is het Woord van de Heere opslaan. Daarin wordt op verschillende plaatsen gesproken over de liefde van God. Als wij ons daarin verdiepen, merken we dat Gods liefde niet inhoudt, dat alle verdriet ons voorbijgaat. Deze is veel breder en dieper. De diepste betekenis is deze, dat Hij ons Zijn eniggeboren Zoon gaf, om ons zalig te maken van onze zonden. Dat moeten we natuurlijk niet te vanzelfsprekend zeggen, want je moet het maar meemaken, dat je een intens verdriet krijgt te verwerken.

Maar toch moeten we zeggen: hoe begrijpelijk onze reactie ook is, we mogen rond een groot verdriet Gods liefde niet ter discussie stellen. Eigenlijk denken we daarbij immers Zijn liefde te kunnen afmeten aan onze opvatting van wat liefde is. Kunnen wij het daarbij laten? O nee. Want we lezen méér in de Bijbel. Sla vooral de Psalmen maar op. Daar kom je verschillende mensen tegen, die worstelen met de vraag naar Gods handelen. Met tranen leggen ze hun nood voor de Heere neer. Denk maar aan de woorden van Asaf in Psalm 73: “Hoe donker ooit Gods weg moog’ wezen, Hij ziet in gunst op die Hem vrezen.” Maar hoewel hij dit echt wel wist, was hij toch bijna ten onder gegaan. Het was immers zo erg wat hij meemaakte.

Zo mogen we dus ook onze vragen en onze strijd aan de Heere voorleggen, ook als Zijn weg zo onbegrijpelijk is. Maar weet je, wat daarbij ook troostvol is? Dit, dat we met de Heere persoonlijk kunnen spreken. Er zijn mensen, die in het noodlot geloven. Dat lijkt o zo rechtlijnig. Dat noodlot gaat onverstoorbaar zijn gang. Zonder liefde en zonder haat. Dat noodlot voelt niets. Maar het kan zodoende ook geen troost geven. Dat kan de Heere wél. Daarom mag geweten worden van mensen, die in een weg van diep verdriet of een zwaar kruis tóch de liefde en de ontferming van de Heere mogen ervaren. Dat is een dagelijkse leerschool, die met strijd en vallen en opstaan doorlopen wordt. Dat is ook mogelijk, als we zien op de Heere Jezus, die een smartelijke lijdensweg meemaakte, en dat juist dankzij Gods liefde.

Ik hoop, dat ik heb kunnen duidelijk maken,dat ik op je vraag geen logisch antwoord kan geven. Veeleer wil ik je de weg van het gebed wijzen om met al je vragen tot de Heere te vluchten. Daarbij denk ik aan de woorden van Psalm 6: “Sla mij met medelijden, gelijk een vader doet.”

Ds. W. Arkeraats

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Arkeraats

• Geboortedatum:
  09-08-1946
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Hardinxveld Giessendam
• Status:
  Actief

136 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven