Kinderen een zegen

Ds. M.W. Muilwijk | 3 reacties | 13-09-2010| 15:30

Ik ben een jonge moeder van twee kinderen van 4 en 7 jaar. Ik vind het een enorme verantwoordelijkheid om onze kinderen op te voeden, naar wat ik/wij bij het dopen beloofd hebben. Als mensen -vanuit Bijbels oogpunt- tegen mij zeggen dat het een zegen is als je kinderen mag krijgen, dan kan ik nu alleen maar denken: Hoezo een zegen? Als je ziet hoe weinig mensen aan het Heilig Avondmaal gaan, dus eventueel Gods kinderen zijn, waar zijn dan al die rijk gezegende gezinnen met de kinderen straks bij het oordeel? Overigens is het onze eigen keus dat we tot nu twee kinderen hebben, mede omdat ik die verantwoordelijkheid niet meer aandurf. Graag zou ik een reactie willen van iemand die mij begrijpt vanuit de Ger. Gem. of met een HHK-achtergrond.

Beste vragenstelster,

Allereerst zou ik willen zeggen dat u een mooie vraag stelt: het is de kernzorg van u als moeder waar uw kinderen straks de eeuwigheid zullen doorbrengen. Dat is de meest belangrijke zorg die ouders moeten hebben voor hun kinderen: niet het schoolniveau, niet het werk of studie- dingen die op zich niet verkeerd zijn- maar uw kinderen in het licht van Gods rechtvaardige oordeel. Overigens veronderstel ik dat u uzelf niet buiten deze vraag stelt, dus ook uzelf afvraagt waar u de eeuwigheid zult doorbrengen. Dit zijn belangrijke vragen.

Ik merk in uw vraagstelling een beetje de toonzetting dat u veronderstelt dat straks heel veel (kerk)mensen verloren zullen gaan. U ziet gezinnen met veel kinderen en lijkt te vraag te stellen of deze straks allemaal verloren zullen gaan. U legt ook een verband met de weinige mensen in de gemeente die aan het Heilig Avondmaal gaan en daarom (?) kinderen Gods zijn.

Daarom wil ik een belangrijke vraag ten antwoord aan u stellen: “van wie verwacht u de zaligheid?” Van kerkmensen die aan het avondmaal gaan? Van ouders die hun kinderen opvoeden? Van grote gezinnen, waarin dan alle kinderen tot geloof moeten komen? Als uw verwachting daar ligt, is het een hopeloze zaak! Ik sta voor de klas, geef catechisatie en als God mijn verlangen bevestigt, mag ik dienaar van het goddelijke Woord worden. Uren voorbereiding, dagen meditatie en jaren van studie ten spijt, als u als ouder en kerkganger iets van mij zou verwachten, zou ik moeten zeggen: “mensen ga naar huis, haal je kinderen van school en catechisatie af, het is alles hopeloos en zinloos tijdverdrijf!” Ik ben wel geen vader, maar begrijp uw vraag goed: dagelijks moet ik verzuchten tegen de Heere: “Heere, als er één zalig wordt, dan is dat ondanks mij, want ik drijf ze eerder bij u vandaan dan naar u toe.” En het ergste is dat ik het moet verzuchten en vaak nog niet doe... Vaak in gebreke blijvend, zonder de schuld daarvan te voelen. Te zien dat zoveel jeugd midden in de zonde en de wereld, een leven zonder God leeft: te zien alles buiten en zonder God is goddeloosheid en er ook nog veel te weinig mee bewogen. Daar ligt het dieptepunt en niet eens zozeer in het feit dat zo weinig mensen aan het avondmaal gaan: Rom. 3:20-23: “de hele wereld verdoemelijk voor God” en “de heerlijkheid van God te missen.” Ik, u, uw man en uw beide kinderen.

Is de verantwoordelijkheid die op mij gelegd is, daarom een vloek? Is het lesgeven in de Bijbel aan zoveel kinderen een vloek? Is het een vloek dat ik zoveel kinderen uit één gezin mag lesgeven? Ik zal mijn verantwoordelijkheid nooit kunnen vervullen en ik ben er nog laks in ook.
 
U lijkt hetzelfde te zeggen: u hebt bij de doop iets beloofd en zegt “een enorme verantwoordelijkheid” en als u op uw plaats bent, zegt u: “onmogelijk!” Is het daarom een zegen om kinderen te krijgen?! Nee, als u het vanuit ons bekijkt niet. Maar de opstellers van het huwelijksformulier en het doopformulier, die gepokt en gemazeld waren in de Bijbel, spreken toch anders. Zij spreken niet van hopeloosheid, hoe wel ze weten dat een mens een hopeloos wezen is. Zij spreken hun woorden op grond van de Schrift. O.a. Psalm 127:3 en 128:3 spreken van de zegen van kinderen. Ik denk dat we dit moeten laten staan. Psalm 128 wordt in het huwelijksformulier genoemd en dat is niet zonder reden. Want het krijgen van kinderen staat tegen de achtergrond van vers 1: “Welgelukzalig is een iegelijk die den HEERE vreest, die in Zijn wegen wandelt.” Als dit van u geldt, dan wordt de zegen vanuit de belofte beschouwd: dan wordt de vloek van de doodsheid en de onwilligheid van mij en mijn kinderen tot de zegen van Gods heilshandelen.

Leest u het huwelijks- en het doopformulier eens door: dit staat geheel in het kader van Gods handelen. Ik wil een paar dingen citeren:

- Overmits den gehuwden gewoonlijk velerhande tegenspoed en kruis vanwege de zonde overkomt; opdat gij, N. en N. (die uw echtelijke verbinding in Gods Naam openlijk alhier in de Kerk wilt laten bevestigen), in uw harten ook verzekerd zijn moogt van de gewisse hulpe Gods in uw kruis; zo hoort uit het Woord Gods, hoe eerbaar de huwelijke staat is, en dat hij een inzetting Gods is, die Hem behaagt; waarom Hij ook de getrouwden wil zegenen, en hen bijstaan, gelijk Hij beloofd heeft; (huwelijksformulier)...

- En dat Hij den getrouwden Zijn hulp en bijstand altijd wil bewijzen, ook wanneer men zulks allerminst verwacht. (huwelijksformulier)...

- Eerstelijk, hoewel onze kinderen in zonden ontvangen en geboren zijn, en daarom aan allerhande ellendigheid, ja, aan de verdoemenis zelve onderworpen, of gij niet bekent dat zij in Christus geheiligd zijn, en daarom als lidmaten Zijner gemeente behoren gedoopt te wezen? (doopformulier: eerste doopvraag)…

- Almachtige, barmhartige God en Vader, wij danken en loven U dat Gij ons en onzen kinderen, door het bloed van Uw lieven Zoon Jezus Christus, al onze zonden vergeven, en ons door Uw Heiligen Geest tot lidmaten van Uw eniggeboren Zoon, en alzo tot Uw kinderen aangenomen hebt, en ons dit met den Heiligen Doop bezegelt en bekrachtigt. (doopformulier: dankgebed)...

Het huwelijk is een opgave, maar God wil daarin bijstaan: dat geldt niet in het minst het ontvangen en opvoeden van kinderen! Als er kinderen geboren worden, worden ze binnen het verbond geboren: daarom moeten ze gedoopt worden! Moet u het huwelijk in stand houden? Moet u het verbond in stand houden? Kan u zorgen dat uw kinderen zalig worden? Het antwoord is, Gode zij dank, “NEE”.

Bekijk het krijgen van kinderen daarom van Gods kant! Door u kinderen te geven wil God Zijn Kerk bouwen. God bouwt Zijn Kerk door aan echtparen kinderen te schenken. Omdat God uit kinderen Zijn Kerk aan het bouwen is, daarom zijn kinderen een zegen! Het is een zegen, omdat God u als ouders inschakelt om via u Zijn Kerk te bouwen. U bent dus niet verantwoordelijk dat God de Kerk kan bouwen: u bent als ouders het middel, waardoor God Zijn Kerk bouwt. De Kerk is Gods zaak: Hij bouwt Zijn Kerk. Als uw kinderen gedoopt zijn, zijn uw kinderen ten diepste Gods zaak.

Natuurlijk rijst hier de moeilijkheid van het boze hart van uw kinderen en de boze tijd waarin zij door u opgevoed moeten worden. Onze tijd en ons onvermogen staan zo haaks op de grote woorden die het doopformulier spreken. Maar de opstellers van het huwelijksformulier belijden dat God aan de getrouwden Zijn bijstand wil verlenen. Dat is troost en geeft rust. Dat maakt de verantwoordelijkheid om uw kinderen groot te brengen geen zaak van krampachtig bezig zijn, maar een zaak van vertrouwen. God wil u gebruiken als middel om u kinderen zalig te maken. Hij vraagt van u om ijverig te zijn in het bidden voor uw kinderen, om ijverig te zijn in de beoefening van de godsvrucht als voorbeeld voor uw kinderen, om ijverig te zijn in het onderwijs van uw kinderen in de leer van de Bijbel. Maakt u ze dan zalig of maakt dat ze zalig? Nee. Behoedt hen dat om later de wereld in te gaan? Nee. Maar ze zijn gedoopt en dat geeft een oneindige kracht in het gebed.

Ik wil dit laten zien aan de hand van de geschiedenis van het volk Israel datGod zegt tegen Mozes: “Uw volk heeft gezondigd... Ik wil het volk verteren.” Het volk heeft grote goddeloosheid gedaan en is ver van de Heere vandaan. Maar wat zegt Mozes: Exodus 32:11: “Doch Mozes aanbad het aangezicht des HEEREN zijns Gods, en hij zeide: O HEERE! waarom zou Uw toorn ontsteken tegen UW volk, hetwelk Gij met  grote kracht, en met een sterke hand, uit Egypteland uitgevoerd hebt? Waarom zouden de Egyptenaars spreken, zeggende: In kwaadheid heeft Hij hen uitgevoerd, opdat Hij hen doodde op de bergen, en opdat Hij hen vernielde van den aardbodem? Keer af van de hittigheid Uws toorns, en laat het U over het kwaad UWS volks berouwen.”

Mozes gaat pleiten voor het volk. Hij pleit niet op zijn belofte om het volk uit te leiden, want dat heeft God gedaan. Hij gaat ook niet pleiten dat hij het volk in Kanaän zal brengen en goed zal opvoeden in de wetten van God. Integendeel, Mozes legt God eenvoudig één ding voor: “het is UW volk...” Als u niet weet hoe u uw kinderen van de zonde vandaan moet houden en hoe uw kinderen ooit gered moeten worden, leg de Heere dit voor: “het is UW kind...” Wat is het een voorrecht om dan kinderen te mogen krijgen: een zegen om bouwstenen voor Gods koninkrijk te mogen opvoeden. Lees bijvoorbeeld ook Zach. 8:5.

Is het een zegen om kinderen te krijgen? Nee, als wij zien op wie wij zijn en in wat voor een tijd wij leven. Ja, als je ziet dat God u als instrument wil gebruiken om Zijn Kerk uit uw kinderen te bouwen. Zij zijn u geboren om hen op het erf van het verbond groot te brengen: zij zijn gedoopt omdat zij erfgenamen van het eeuwige leven zijn. Deze laatste uitspraak staat haaks op wat wij zien en horen, maar is in lijn met het geloof, zoals Hebr 11:1 dat omschrijft.

Ik sluit af met wat ik las in het boek van dr. Van Vlastuin, “Het
huwelijksformulier: de actualiteit van het klassieke formulier”, blz. 54.

“Een vriend van mij zei eens dat hij hoopte dat hij veel kinderen zou krijgen, opdat er velen tot bekering zouden komen. Zo is kinderen krijgen geloofswerk...”

Dit is leven uit het geloof in de God, Die eeuwig Zijn verbond gedenkt en via u als ouder Zijn Kerk wil bouwen. Zie en roept de HEERE aan en zie niet aan wat voor ogen is.

Ik hoop dat dit lange antwoord (hoewel ik er nog veel meer van had willen zeggen) een antwoord op uw nood is. Gode bevolen in het, naar mijn vaste overtuiging, heerlijke werk dat God u als moeder heeft gegeven.

Hartelijke groet,
M. W. Muilwijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.W. Muilwijk

• Geboortedatum:
  23-12-1980
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Aalst
• Status:
  Actief

146 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven